Vísir - 07.10.1978, Blaðsíða 5

vism 'Laugardagur 7. október J978
5
skaddast verulega. Hetjan sjálf
kemst klakklaust úr hinum
aöskiljanlegu mannraunum,
og aö endingu fær hann ástina
aö launum.
Stefna leikstjórans var sú aö
þrátt fyrir öll þau átök sem
handritiö bauö upp á yröi fariö
vægt i sakirnar og þau ekki
krydduö umfram þaö sem góöu
hófi gegndi. Hér var um aö ræöa
kvikmynd sem sýnd yröi i sjón-
varpi og þvi forðast aö gera
hana of ruddafengna.
Fyrsta átakaatriðið sem kvik-
myndað var hér á landi voru
handalögmál milli aðalleikar-
ans Alan Stuart og Steindórs
Hjörleifssonar i hlutverki
Rússaspæjara. Lyktar þeim á
þann veg að Stuart vegur Stein-
dór með þeirri kúlu sem rússa-
spæjarinn ætlaöi Stuart upphaf-
lega. Taka þessa atriðis tók
rúmar átta klukkustundir, þótt
það væri aðeins tveggja
minútna kafli i sjálfri myndinni.
Tókst Steindóri naumlega aö ná
til Reykjavikur áöur en sýning
hófst i Iðnó.
Annað magnað atriöi var
kvikmyndaö I sumarbústaö á
bingvöllum skömmu seinna.
Aðalleikarinn Stuart hafði veriö
klófestur af illmennunum og
virtist sem dagar hans væru
taldir. Þá tekst Stuart að lauma
brúsa fullum af kveikjaraelds-
Gagnnjósnarinn Slade hljóp
eins og fætur toguöu eftir fjöru-
boröi Þingvallavatns. Svipur
hans gaf til kynna óhugnað og
hræðslu, — ef honum tækist ekki
aö komast undan beiö hans upp-
gjör viö æöri máttarvöld.
Alan Stuart fleygöi sér niður
og mundaöi drápstóliö. Sjónar-
horni áhorfandans er beint um
riffilskiki , þar sem krossinn
markar miöju á baki flótta-
mannsins. Skotiö riöur af, og
áhorfandinn sér hvar svööusár
opnast á ofanveröu baki Slade.
Hann fellur fram yfir sig, og
veltur út i vatniö, — dauðvona.
Sigri hrósandi leggur Stuart
morötóliö frá sér.
Leikstjórinn kallar ,,cut” og
hinn dauðvona maður sprettur á
fætur rennblautur og blóðugur,
vindur sér úr jakkanum og
biður um teppi. Áöur en hann
vefur um sig teppinu losar hann
um stálplötu, sem var bundin á
bak hans en á þessa plötu höföu
verið festar „blóösprengjur”,
sem „fórnardýrið” hafði leyst
úr læöingi með þvi aö þrýsta á
hnapp er hann haföi falið i lófa
sér.
A hvita tjaldinu kemur þetta
til meö að lita ákaflega raun-
verulega út, enda ekki við ööru
aö búast en að kvikmynda-
geröarmenn séu búnir aö ná
leikni i þvi að falsa hin ýmsu
voöaverk þannig aö þau liti út
sem raunveruleg fyrir áhorf-
endum.
Ofangreindur atburður var
kvikmyndaöur hér siðastliöiö
sumar, þegar hér voru á ferö
breskir kvikmyndageröarmenn
frá BBC i Skotlandi viö gerö
myndarinnar „Ot i óvissuna”
eftir samnefndri sögu Desmond
Bagley. Undirritaöur réðst til
starfa hjá kvikmyndagerðar-
mönnunum i lok maimánaöar
og fylgdist meö töku myndar-
innar allan þann tima sem kvik-
myndatakan stóö yfir hér á
landi. Henni var lokið 18. júli.
Kvikmyndun
Út i óvissuna":
Alþjóðlegur
boftthosor
á Islandi
Vinna að slikri kvikmyndun
er afar margslungin, og fyrir
græningja i kvikmyndagerö
voru mörg atriði sem vöktu
undrun. Ekki voru þaö sist hin
margvislegustu tæknibrögö sem
beitt var til þess að nálgast
raunveruleikann, — þannig aö
væntanlegir áhorfendur gætu
ekki greint þar á milli.
Starf mitt var fólgiö i þvi aö
vera eins konar „altmulig-
mand”, allt frá þvi aö kaupa
laxeroliu fyrir leikstjórann til
þess aö aka á óguðlegum hraöa i
eltingarleikjum sem staögengill
leikaranna sem sumir hverjir
höfðu jafnvel ekki bilpróf.
Það er vægast sagt nokkuö er-
fitt aö greina i stuttu máli frá
þeim atburöum sem voru eftir-
minnilegastir en engu að siöur
ætla ég að gera tilraun til þess.
Hundeltur
maöur
leyniþjónustu-
Söguþráöur kvikmyndarinnar
er i mjög grófum dráttum sá aö
breskur leyniþjónustumaöur
kemur hingaö til lands,er hér
hundeltur bæði af eigin sam-
herjum og svo auðvitaö óvinin-
um aö austan. Svo virðist sem
allir vilji hann feigan en þrátt
fyrir fjölmargar tilraunir til að
koma honum fyrir kattarnef
lyktar viðureign hetjunnar við
óvinina ævinlega á þann veg, aö
sá siöarnefndi lætur lifiö eöa
Átján ára gamall
Verslunarskólanemi,
Ágúst Baldursson, var
s.l. sumar við störf hjá
breskum kvikmynda-
gerðarmönnum, sem
voru hér á landi við
kvikmyndun sögunnar
,,Út í óvissuna” eftir
Desmond Bagley. Starf
þetta var að vonum
mjög viðburðarrikt, og
i grein þessari segir
Ágúst frá ýmsu, sem
honum þótt athyglis-
vert við kvikmynda-
tökuna.
Hörku slagsmál um borö í togaranum