Vísir - 07.10.1978, Blaðsíða 17

vísm
Laugardagur 7. október 1978
“
Tvær myndir af fyrstu sýningu Gylfa 71. „Skýra sig sjálfar” segir myndlistamaðurinn. Nií sýnir
Gylfi myndir i matstofunni Laugavegi 42, og önnur hefst i Stúdentakjallaranum I þessum mánuöi
stórt glas, en ég bað. fyrir alla
muni bara um snafsglas. Þá
komu vöblur á þjóninn. Það var
ekkert glas til fyrir snafs, svo við
sættumst á að nota rauðvinsglas.
Og i það var hellt volgu brenni-
vini.”
„Ég labbaði svo til sætis og las
blöðin. Fljótlega tók ég eftir þvi
aö fólk fór að gefa mér gætur, en
ég lét sem ekkert væri. Allt i einu
kvað við skræk kvenmannsrödd,
yfir sig hneyksluð: „Fer á böll til
að lesa blöðin...!!!”
„Þetta var hreinlega óhugsandi
möguleiki á islenskum veitinga-
stað. Ég hlaut að vera eitthvaö
meira en litið skritinn. Bara duló
gæi og abnormal hegðun.”
— Ertu ánægður?
„Ég er ekki óánægður. Ég er
ánægður að vera ekki óánægð-
ur! ”
„Maöur hefur prófað sitt af
hverju. Ég hef verið fjölskyldu-
maður og sagt skilið við það. Ég
hef verið vinnandi fyrir mér á öll-
um tíma og lifað bæði góðæri og
kreppu. 1967 gerðist það allt i einu
að Islendingar stóðu uppi sem
nánast gjaldþrota þjóð. Það ýtti
við mér. Ég sá að maður var ekki
eins öruggur með sig og ætla
mátti. Þá varð ég atvinnulaus og
fór út til Sviþjóðar og var næstum
orðinn Svii. Ætliégkenndiekki nú
á kvöldskóla þar og hefði það
gott, — ætti Volvo!”
„Frá ’71 hef ég séð mjög margt,
kynnst mörgufólki og prófaðsitt-
hvað. Reyndar svo margt, að ég
hef stundum staðið agndofa þegar
mér verður hugsað til þess.”
,,En ætli ég fari ekki að spekj-
ast. Ég á orðiðauðveldara með að
ráða við skapið. Ég er að verða
balanseraðri. En skapið verður
að vera fyrir hendi ef maður ætl-
ar að vera kúnstner.”
„Siðustu árin hef ég búið einn.
Ég hef verið á flakki, aðallega i
Danmörku og HoUandi og á góða
kunningja á báðum stöðum. Ég er
einn af þeim sem tollararnir
elska. ,,Hvar sem ég fer yfir
landamærieða hvar sem tollarar
yfirleitt eru, er ég pikkaður út úr
hópnum.”
„Það eru ákveðnir hlutir sem
mig langar aðgera. Mig langar til
dæmis að fara að ferðast. Helst til
Asiu. Ég held það væri gaman að
sjá eitthvað gjörólikt. Fullkom-
lega gjörólikt mannlif, sem geng-
ur eftir allt öðrum lögmálum.
Maður hefði gott af þvi.”
—EA
„Svona gátum við flippaö....”
,, islendingar eru aö refsa
sjalfum sér/y
„Lifsmunstrið er svo geysilega
sterkmótað á Islandi, ogeinhlitt.
Þaðer bannað að fara að ráði út
úr þvi. Ég held að Islendingar séu
mjög stifir meö þetta eins og
reyndar margt annað. Kunningi
minn kom einu sinni heim frá
Amsterdam og sagði:
„Islendingar eru alltaf að refsa
sjálfumsérmeðallskonar boðum
og bönnum.” Fyrir hvað? Það
var honum hulin ráðgáta. En
Islendingar eru að refsa sjálfum
sér með öllum þessum lokuðu
dyrum og öllum þessum óstjórn-
lega stifu reglum.”
„Og við höfum gleymt svo
mörgum þáttum sem skipta
veigamiklu máli. Við höfum tap-
að okkur i velmegunarkasti og nú
fer verðbólgan að sjást i borgar-
myndinni, svo snar þáttur sem
hún er. Þetta gerir mig enn sér-
kennilegri i borgarlifinu. Ég þyki
reyndar óstjórnlega skritinn fýr,
maður! ”
,Dulo gæi'
„Ég veitti mér þaö eitt sinn i
verðlaun aö skreppa á bar og
fámér snafs á meðan ég læsi dag-
blöðin. Ég hafði lokið verkefni
sem haföi tekið á annan sólar-
hring. Þetta var klukkan ellefu á
sunnudagskvöldi og ég lukkuleg-
ur og sali. En barinn á Loftleiðum
lokaði hálf tólf. Ég ákvað þvi að
reyna að komast inn á annan veit-
ingastað ólöglega. Það tókst og
ég , með blöðin, fann rólegasta
barinn i húsinu.”
„Þar bað ég um einfaldan
brennivin. Þjónninn mokaði is I
,,Eg er ekkert óánægö
ur,„"
17
suimiidag
Efni m.a.
Bókmenntaky nning sunnuda gsblaðsins
heldur áfram. í þetta skipti verða birtar
tvær smásögur eftir Mark Twain og Aiex-
ander L. Kieliand úr bókinni „tJr fórum
fyrri tiðar”, sem Helgafell gefur út á
næstunni.
— Þarna rikir ein-
hver heillandi
blær, hræring
þess, sem maður
elskar og hins,
sem maður hatar.
je skrifar um fjör-
una i Skerjafirðin-
um.
i sunnudagspistli
skrifar Arni Berg-
mann um sjónar-
spil,
— Mér ieiðast
pólitiskar upp-
hrópanir i ljóðum.
Ég reyni heldur að
leita orsaka.
Helgarviðtalið er
við finnsku skáld-
konuna Gurli
Lindén.
Kvikmyndaskóli
Þjóðviljans fjallar
i þetta skipti um
ljós og liti.
Kompan skýrir
m.a. frá Tinnu,
sem er fimm ára
og býr i blokk i
Gautaborg i Svi-
þjóð.