Morgunblaðið - 21.02.2001, Blaðsíða 45

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. FEBRÚAR 2001 45
SJÁLFSTÆÐISFLOKKURINN
www.xd.is
DAGSKRÁ
Mánudagur 26. febrúar
kl. 19.00-19.10 Skólasetning: Davíð Oddsson, formaður
Sjálfstæðisflokksins.
kl. 19.10-20.40 Sjálfstæðisstefnan: Sólveig Pétursdóttir,
dómsmálaráðherra.
kl. 20.55-22.30 Hornsteinninn - fjölskyldan: Guðlaugur Þór Þórð-
arson, borgarfulltrúi.
Þriðjudagur 27. febrúar
kl. 19.00-20.30 Borgin - seinni hálfleikur: Inga Jóna Þórðardóttir,
oddviti borgarstjórnarflokksins.
kl. 20.45-22.15 Árangursríkur málflutningur: Gísli Blöndal,
markaðs- og þjónusturáðgjafi.
Fimmtudagur 1. mars
kl. 19.00-20.30 Ríkisfjármál/efnahagsmál: Geir H. Haarde,
fjármálaráðherra.
kl. 20.45-22.15 Listin að vera leiðtogi: Ásdís Halla Bragadóttir,
bæjarstjóri í Garðabæ.
Mánudagur 5. mars
kl. 19.00-20.30 Hugvitið verður í askana látið: Eyþór Arnalds,
framkvæmdastjóri Íslandssíma.
kl. 20.45-22.15 Árangursríkur málflutningur: Gísli Blöndal,
markaðs- og þjónusturáðgjafi.
Þriðjudagur 6. mars
kl. 19.00-20.30 Ísland í samkeppni þjóðanna: Tómas Ingi Olrich,
alþm. og formaður utanríkismálanefndar Alþingis.
kl. 20.45-22.15 Heilbrigðisþjónusta í þróun: Ásta Möller,
alþingismaður.
Fimmtudagur: 8. mars
kl. 19.00-22.15 Sjónvarpsþjálfun: Gísli Blöndal og Björn G. Björnsson,
kvikmyndagerðarmaður.
Mánudagur 12. mars
kl. 19.00-20.30 Menntun og menning á tímum hnattvæðingar:
Björn Bjarnason, menntamálaráðherra.
kl. 20.45-22.15 Jafnrétti í reynd: Stefanía Óskarsdóttir,
stjórnmálafræðingur.
Þriðjudagur 13. mars
kl. 19.00-20.30 Fjölmiðlar og stjórnmál: Þorgerður K. Gunnarsdóttir,
alþingismaður.
kl. 20.45-10.15 Fagur fiskur í sjó: Árni M. Mathiesen, sjávarútvegsráðherra.
Fimmtudagur 15. mars
kl. 19.00-20.30 Greina- og fréttaskrif: Gréta Ingþórsdóttir,
framkvæmdastjóri þingflokks sjálfstæðismanna.
kl. 20.45-22.15 Samkeppnishæfni ísl. vinnumarkaðar: Gunnar Páll
Pálsson, forstöðumaður V.R.
Mánudagur 19. mars
kl. 19.00-20.30 Nýting náttúru landsins í þágu ferðaþjónustunnar:
Sturla Böðvarsson, samgönguráðherra.
kl. 20.45-22.15 Hvað eru og hvað gera sveitarfélög?: Vilhjálmur Þ.
Vilhjálmsson, form. Sambands íslenskra sveitarfélaga.
Þriðjudagur: 20. mars
kl. 19.00-20.30 Að taka þátt í flokksstarfi: Hanna Birna Kristjáns-
dóttir, aðstoðarframkvæmdastjóri Sjálfstæðisflokksins.
kl. 20.45-22.15 Íslenska stjórnkerfið á nýrri öld: Hannes H.
Gissurarson, prófessor við HÍ.
Fimmtudagur 22. mars
kl. 20.00-22.00 Heimsókn í Alþingi.
Starfshættir Alþingis og meðferð þingmála:
Halldór Blöndal, forseti Alþingis.
Skólaslit.
Staður: Valhöll, Háaleitisbraut 1.
Tími: 26. febrúar til 22. mars
Innritun:
Sími 515 1700/1777 - bréfsími: 515 1717
Heimasíða: http://www.xd.is
netfang: xd@xd.is.
Þátttakendagjald kr. 11.000
skólafólk greiðir kr. 9.000
NÚ LIGGUR fyrir frumvarp á Al-
þingi um lögleiðingu ólympískra
hnefaleika. Hnefaleikar voru bann-
aðir með lögum árið 1956 og að
mínu mati eru þau lög barn síns
tíma enda hefur margt breyst frá
árinu 1956 og hnefaleikarnir sem
bannaðir voru þá eru allt aðrir í
dag.
Rök eða órök
Eftir að hafa hlustað á rök þeirra
sem eru á móti lögleiðingunni held
ég að viðkomandi þingmenn séu
enn þá á árinu 1956 en ekki árinu
2001. Og er ótrúlegt að heyra sum-
ar fullyrðingarnar sem þingmenn-
irnir halda fram. Einn þingmaður
Alþingis hélt því fram að sá skaði
sem hlýst af við högg í höfuðið sé
sá sami í ólympískum hnefaleikum
og atvinnumannahnefaleikum.
Þessi rök eru algjörlega tekin úr
lausu lofti. Í ólympískum hnefa-
leikum eru iðkendur með höfuðhlíf-
ar sem verja þá og einnig eru
hnefaleikahanskar ólympíuiðkenda
þyngri og því höggið ekki jafn fast
og í atvinnuhnefaleikum.
Miðað við þær lýsingar sem and-
stæðingar hafa haldið fram á skað-
semi ólympískra hnefaleika ættu
þeir sem stunduðu íþróttina fyrir
árið 1956 að vera með vott að heila-
skaða og líklega eitthvað hreyfi-
hamlaðir í dag. Fyrir nokkrum ár-
um komst ég í kynni við Guðmund
Arason, fyrrverandi Íslandsmeist-
ara í hnefaleikum.
Í dag er Guðmundur 82 ára og
enn að stunda sína íþrótt og er ekki
að sjá á honum að íþrótt hans hafi á
einhvern hátt skaðað hann. Og full-
yrði ég að það eru sárafáir þing-
menn sem eru í dag 80 ára eða
eldri að stunda einhverja íþrótt af
einhverju tagi. Guðmundur er lif-
andi dæmi um það hversu holl og
góð íþrótt ólympískir hnefaleikar
eru og með honum hverfur mikil
þekking sem ekki verður til staðar
ef bannið heldur áfram.
Þær rannsóknir, sem gerðar
hafa verið til þess að kanna skaða á
iðkendum ólympískra hnefaleika
hafa flestar verið á þá leið að
íþróttin sé ekki á neinn hátt skað-
legri en aðrar íþróttir. Sá þingmað-
ur sem lagði það fyrir Alþingi 1956
að hnefaleikar yrðu bannaðir
reyndi líka að fá Norðurlandaráð
til að gera það sama. Norðurlanda-
ráð fór þá leið að fá sérfræðinga til
þess að kanna málið og niðurstaðan
varð sú að Norðurlandaráð hafnaði
tillögunni á málefnalegum forsend-
um.
Í öllum íþróttum eru einhver
meiðsli og verður aldrei hægt að
útiloka meiðsli með öllu. Við síð-
ustu umræðu hélt einn þingmaður
því fram að fyrrverandi hnefaleika-
kappi Muhamed Ali hefði fengið
parkinson sjúkdóminn vegna
hnefaleikaiðkunar.
Þarna er enn og aftur sett fram
fullyrðing sem ekki er hægt að
sanna með neinum rökum og er
þetta dæmi um afturhaldssemi og
vitleysi hjá andstæðingum ólymp-
ískra hnefaleika. Jafn fáránlegt
væri að halda því fram að fyrrver-
andi forseti Bandaríkjanna Ronald
Reagan hefði fengið alzheimer
vegna þeirra fjöldna ræðna sem
hann flutti á stjórnmálaferli sínum,
og þar með eru þingmenn í nokk-
urri hættu hvað það varðar.
1956–2001
Í dag erum við á árinu 2001 og er
ótrúlegt að á Íslandi séu þingmenn
sem treysta ekki þegnum þessa
lands til að taka þá ákvörðum sem
er sjálfsögð, að velja og hafna
hvaða íþrótt menn stunda sér til
heilsuaukningar og hreysti.
KJARTAN ÓLAFSSON
Lyngmóum 7, Garðabæ.
Lögleiðing ólym-
pískra hnefaleika
Frá Kjartani Ólafssyni:
Frá keppni í ólympískum hnefaleikum.
Associated Press
FYRIR um 60 árum hefði sjálfsagt
sá verið álitinn ekki vera með öll-
um mjalla sem hefði látið sér detta
sú firra í hug, að Englendingar og
Þjóðverjar ættu eftir að stofna til
sameiginlegs sendiráðs á Íslandi
áður en öldin væri öll. Engu að
síður varð þetta að staðreynd fyrir
nokkrum árum, að þessir gömlu
fyrrum féndur gerðu það sem áður
þótti ótrúlegast og ákveðið var að
láta slag standa: Byggt var sam-
eiginlegt sendiráð Breta og Þjóð-
verja á Íslandi syðst í Þingholt-
unum, á horni Laufásvegar og
Hellusunds.
Og nú virðist hafa komið upp úr
dúrnum að bæði Bretar og Þjóð-
verjar hafi öðlast mjög góða
reynslu af þessu sameiginlega
sendiráði.
Hafa þessar tvær þjóðir ákveðið,
með góða reynslu frá Íslandi í
huga, að efna til sameiginlegs
sendiráðs í Kaupmannahöfn. Þá er
og vikið að sameiginlegu sendiráði
Norðurlandanna í Berlín.
Ástæður þess að þessar stór-
þjóðir taka þessa ákvörðun eru
eðlilega þær, að draga má auðveld-
lega úr stjórnsýslukostnaði í utan-
ríkisþjónustunni. Skattgreiðendur
allra landa hafa stöðugt verið að
minna stjórnmálamenn sína á, að
ekki er rétt að eyða meiru en
bráðnauðsynlegt er í starfsemi
sem þessa.
Mættum við Íslendingar vera
stoltir af því, að ísinn var brotinn á
Íslandi. Þessar þjóðir sem áður
elduðu grátt silfur saman hafa
væntanlega lært mikið af vopn-
leysi Íslendinga. Okkur Íslending-
um, þessari dvergþjóð meðal allra
annara þjóða heimsins, vegnar
ágætlega án þess að sitja uppi með
her gráan fyrir járnum, bítandi í
skjaldarrendur að sýna heiminum
dirfsku og þor, yfirgang og frekju.
Friðsemd og vopnleysi hefur verið
okkar styrkur.
Og við gætum á móti líka lært af
reynslu þessara stórþjóða: við eig-
um hiklaust að taka upp samvinnu
við önnur Norðurlönd þegar nauð-
synlegt þykir að efna til sendiráðs
í öðrum löndum. Reynsla okkar af
sameiginlegu sendiráði Norður-
landanna í Berlín er að því eg best
veit, með mestu ágætum.
En nú hyggjast íslenskir stjórn-
málamenn efna til rándýrs sendi-
ráðs Íslands austur í Japan. Ís-
lenska þjóðin er fátæk enda
fámenn og eðlilega getum við ekki
leyft okkur allt sem hugur okkar
girnist.
Við verðum að sníða stakk okkar
eftir vexti. Fjármunirnir sem eytt
er í rándýr sendiráð þar austur
frá, myndu ábyggilega notast bet-
ur á öðrum vettvangi:
Við þurfum að stórefla menntun
þjóðarinnar, bæta heilsugæslu og
umhverfi. Við þurfum virkilega að
taka okkur á, hvernig við getum
komið í veg fyrir að stórspilla fag-
urri náttúru með því að efla vitund
okkar um verndun þessara eftir-
sóknarverðu gæða: hreint loft og
haf, fagurt og heilbrigt land.
Þá er mjög stórt verkefni sem
tengist hvernig við getum aukið al-
menningssamgöngur og bætt veg-
ina, bæði úti á landi sem á höf-
uðborgarsvæðinu svo eitthvað sé
nefnt.
Því miður eigum við nokkuð
langt í land að geta veitt okkur
sjálfum þessi mikilvægu gæði.
Að ósi skal á stemma segir hið
fornkveðna. Við þurfum betur að
nýta fjármunina en að ráðast í
fjárfestingar sem skila okkur tak-
mörkuðum eða e.t.v. engum arði.
Og ekki má gleyma því, að þeim
fjármunum sem eytt er erlendis,
er mjög oft á glæ kastað.
Eg vona að ranghverfa byggða-
stefnunnar sé ekki hlaupin í ís-
lensku utanríkisþjónustuna.
GUÐJÓN JENSSON,
bókfræðingur og leiðsögumaður.
Sameiginlegt sendiráð Breta
og Þjóðverja í Kaupmannahöfn
Frá Guðjóni Jenssyni:
MÉR hlotnaðist nýlega merkileg og
góð bók sem mig langar til að fara
um nokkrum orðum. Hún kom á
markaðinn rétt fyrir jólin og var lít-
ið auglýst, enda kannski ekki þörf,
því hún mælir með sér sjálf og höf-
undur hennar er löngu þekktur af
skrifum sínum af fróðleik og rit-
snilli. Hann hefir komið víða við í
söfnun alls kyns fróðleiks. Torfi
Jónsson hefur um áraraðir bæði
þýtt og safnað saman merkilegum
orðtækjum og kveðskap, einnig ver-
ið stórtækur í að koma á prent ævi-
skrám þekktra landsmanna og ekki
má gleyma afmælisdagabókinni
sem Skuggsjá gaf út árið 1991. Og
enn er hann að rúmlega áttræður
og sendir frá sér þessa sérstöku
bók, sem hann nefnir Þegar orð fá
vængi. Þetta eru um 8000 fleyg orð
og orðatiltæki í vönduðu bandi og
að öllum frágangi.
Á kápu segir að þarna séu á ferð-
inni: Allt frá heimspekilegum
vangaveltum um tilgang lífsins, til
spaugilegra athugasemda um menn
og málefni líðandi stundar. Þá er
bókinni skipt í 21 kafla eftir efni.
Margir snillingar koma þarna við
sögu og heimsfrægir menn, bæði
stjórnmálamenn og leiðtogar þjóða,
og eru þeir nafngreindir við hverja
grein sem eftir þeim er höfð.
Þetta er bók við allra hæfi, ungra
og gamalla, og veit ég að fjöldinn
metur bókina eftir að hafa lesið
hana og leitað og fundið sínum
hugðarefnum stað.
Ég vil vekja athygli lesenda á
þessari sérstöku bók og veit að hún
er góð og tilvalin tækifærisgjöf.
Hún skýrir sig sjálf eins og að er
vikið hér að framan.
Málið er vandað og með henni
hefir Torfi lagt íslensku máli mik-
inn skerf og ætti hann að verð-
leikum mikið hrós skilið fyrir að
hafa komið þessu verki til lands-
manna.
Ég hefði viljað taka nokkur sýn-
ishorn úr bókinni að lokum, en það
eru svo mörg gullkorn að ég veit
ekki hvað ætti að taka til sýnis úr
öllum þessum forða sem hún geym-
ir.
Ég bara þakka fyrir þetta afrek,
sem sýnir enn og aftur hvað við Ís-
lendingar eigum marga góða menn
sem hlúa að móðurmálinu okkar og
vanda til verka.
ÁRNI HELGASON,
Stykkishólmi.
Góð bók um orðatiltæki og kveðskap
Frá Árna Helgasyni: