Morgunblaðið - 29.01.2002, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 29. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
: 

 +
  *  +      $ ;$


! $  ; 
&

 !   

  










$
'
&/

$

+ "! 8

 "- +#
# 

 +
     
  ,   
&


 < 
  $

  


   % 
-
 * -

=-  * 

+1! "#  

  1)#
 
< " +  

 
  

, * <#
 
 $  

 5-*#
  
0 
#
+1 

#
 
 -( 
  

$+ *0-+ 
#
  
'"6 1! *-(

  ! "    ! #



 
 


 






$
( 6- @ (-

5-+ 6">

-51 65



 

$    &

/'
!
 '//0
7 ,



+

 +  
 
$
-
;
 !

 
 

" 7
+. 

" 1! "  
 ( *

+ 
 * 7%#   

+.  
21  

  " ;   

%1  
* 7%1!  

1)( +   

  ! "    ! #
: 

+
  

+ 
; 

!
 $ ;$
  
 
 !    



  








$#'$$
6;* 1
( )"*( +#
# 

 +
   
 
  ,    % &

  #



+1! "#? 5* 

 
+.
 *6-"   

-*" 
+. 
 * <  

 
+.

+ 7
+. 
 )

%--5 
+.
'" $ 
  

" + 
+.

'" 
+. 
%1 # + 

    ! "    ! #
: 

 +
   

 + 
  ;
 
!
 $ ;$
  
 
 ! 


   
 ,  








$?'%
$$
6- 5 1

-*0 " >B

 %
 %

  


'
!
# 

+
  
  , %
 %


+(  **" . 

?"26 
+.
" + " C  

, * 
+.
0 *-
+.

 -()D6 
+.
 -
+.

 **" .  -+  
  1! ",*01)*. 

*   

 " 1! "  

" + *6-  
< 
; ?

6 
#*6- 

55 @0;+ 

  ! "    ! #
✝ Ólafur RagnarEggertsson
fæddist í Vestmanna-
eyjum 1. október
1945. Hann lést 18.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Helga Ólafsdóttir, f.
13. janúar 1925, d. 11.
apríl 1997, og Eggert
Ólafsson skipasmíða-
meistari, f. 7. mars
1924, d. 12. apríl
1980. Bróðir Ólafs er
Kristján G. Eggerts-
son, framkvæmda-
stjóri í Vestmanna-
eyjum og er eiginkona hans Guðný
Bjarnadóttir. Hinn 13. nóvember
1965 kvæntist Ólafur eftirlifandi
eiginkonu sinni Málfríði Dóru
Gunnarsdóttur, framkvæmda-
stjóra Heyrnarhjálpar, f. 25. mars
1944. Foreldrar hennar eru Lára
Theodórsdóttir og Gunnar Jó-
hannsson f.v. sölustjóri. Börn Ólafs
og Málfríðar eru: 1) Eggert Helgi
sjávarútvegsfræðingur, f. 28. sept-
ember 1966, kvæntur Ásu Kristínu
Ragnarsdóttur og eru synir þeirra
Kaaber 1992–3. Árin 1994–7 starf-
aði hann sem tæknilegur fram-
kvæmdastjóri innan Bygghånd-
verksfagenes Landforening
(BHLF) í Noregi. Hann starfaði
sem verkefnisstjóri hjá Samtökum
iðnaðarins á árunum 1997–9 og
sem framkvæmdastjóri KK Blikk-
smiðju 1999–2000. Frá desember
2000 til dauðadags starfaði Ólafur
við VGK, verkfræðistofu og sem
framkvæmdastjóri X-Orku frá
stofnun. Ólafur var alla tíð virkur í
félagsmálum og hefur gegnt fjölda
stjórnar- og trúnaðarstarfa á þeim
vettvangi bæði hérlendis og í Nor-
egi. Hann hefur m.a. starfað að
málefnum heyrnarlausra, fræðslu-
og félagsmálum í iðnaði og var um
árabil formaður Íslendingafélags-
ins í Ósló. Ólafur var virkur félagi í
Lionshreyfingunni í fjölda ára.
Hann gekk til liðs við Lionsklúbb-
inn Fjölni í febrúar 1972 og hefur
meðal annars verið formaður og
ritari klúbbsins. Hann var svæðis-
stjóri fyrir Lions umdæmi 109A,
2000–1 og varaumdæmisstjóri,
2001–2. Á vegum Lionshreyfingar-
innar sat hann í stjórn Medical
Alert á Íslandi. Ólafur fékk Melvin
Jones viðurkenningu árið 2000 fyr-
ir störf sín í Lionshreyfingunni.
Útför Ólafs fer fram frá Hall-
grímskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Ólafur Theodór og
Maríus Ernir; 2)
Gunnar Már nemi, f.
21. júlí. 1978, og 3)
Hanna Lára nemi, f. 9.
desember 1985.
Ólafur tók lands-
próf frá Gagnfræða-
skóla Vestmannaeyja
og lauk kennaraprófi
frá Kennaraskóla Ís-
lands 1966. Hann fór
til framhaldsnáms til
Noregs, nam stærð-
fræði við Héraðshá-
skólann í Kristiansand
og útskrifaðist síðan
sem rekstrartæknifræðingur frá
Østfold Tekniske Høyskole í Sarps-
borg í Noregi árið 1976. Framan af
starfsævi stundaði Ólafur kennslu.
Hann var kennari við Álftamýrar-
skóla, Grunnskólann í Sandgerði
en lengst við Iðnskólann í Reykja-
vík. Hann var deildarstjóri sölu- og
markaðsdeildar hjá Skeljungi
1978–86. Markaðs- og sölustjóri
hjá Sindra-Stáli 1987–91. Þá var
hann Framkvæmdastjóri Blikk-
smiðjunnar, tæknideildar O.J.&
Við hliðið mitt ég heimanbúinn stend,
á himni ljómar dagsins gullna rönd;
sú gjöf mér væri gleðilegust send
að góður vinnudagur færi í hönd.
(Jón Helgason.)
Þegar ég sest niður og hugleiði
kynni mín af Ólafi mági mínum finnst
mér þessar ljóðlínur lýsa honum
nokkuð vel. Hann var alltaf tilbúinn
við „hliðið sitt“ til að takast á við það
sem þurfti. Himinn hans var bjartur
og hann gekk til verka af gleði og
áhuga. Það er þyngra en tárum taki
að kveðja þennan indæla samferða-
mann svo snögglega, en hann Óli var
maður atorku og athafna þannig að
við verðum að trúa að Guð hafi ætlað
honum að kveðja þetta jarðlíf á þenn-
an hátt.
Ég kynntist Óla þegar við Kristján
einkabróðir hans felldum hugi saman.
Strax og hann vissi að bróðir hans
væri að heimsækja einhverja stúlku
vildi hann bjóða til veislu. Það var
með nokkrum kvíða að ég kom til
kvöldverðar á heimili Óla og Fríðu í
fyrsta sinn. En móttökurnar voru
hlýjar og einlægar, þá sem endra
nær, enda mjög kært á milli þeirra
bræðra alla tíð og nánast á hverjum
degi töluðu þeir saman í síma ef þeir
ekki hittust. Íslensk gestrisni var
honum eiginleg, en þeir bræður voru
aldir upp í stórfjölskyldusamfélagi
þar sem fjórir ættliðir bjuggu undir
sama þaki. Þar var aldrei of þröngt til
að ekki væri hægt að hýsa þá sem á
þurftu að halda. Þessum gildum hélt
Óli við og var hann einstakur gest-
gjafi. Hann var atorkusamur í hverju
því sem hann tók sér fyrir hendur,
hvort sem það var á sviði félagsmála,
atvinnu eða í samskiptum við vini og
ættingja. Hann var sannkallaður
höfðingi.
Nú þegar leiðir skilja er hugurinn
hjá fjölskyldunni hans. Fríða, börnin
hans þrjú, tengdadóttir og afastrák-
arnir, þau voru stoltið hans. Velferð
þeirra var honum hjartans mál, enda
þau hjón samhent í að greiða götu
þeirra og gefa þeim gott veganesti.
Megi góður Guð styrkja þau í að tak-
ast á við söknuðinn.
Guð blessi minningu um góðan
dreng.
Guðný Bjarnadóttir.
Kæri Óli okkar, „pabbi nr. 2“. Nú
ertu farinn frá okkur og kominn í góð-
ar hendur hjá Guði. Okkur þótti svo
vænt um þig. Þú varst traustur, góð-
ur, skemmtilegur og mjög góður vin-
ur okkar. Þú varst ekki bara allt þetta
heldur varstu svona nokkurn veginn
eins og „pabbi nr. 2“.
Það sem okkur er minnisstæðast er
að þú gast alltaf gefið þér tíma til að
spjalla við okkur um allt milli himins
og jarðar. Við munum eftir öllum
þeim „Evró-visjón“ kvöldum sem við
áttum saman. Þá söfnuðumst við sam-
an heima hjá ykkur. Og þegar við
komum voru alltaf stríðsveislur. Þá
höfðu þið verið búin að kaupa góðan
mat. Svo sátum við spennt meðan
„Evró-visjón“ stóð yfir. Síðan kom að
því að maður átti að hringja til að
kjósa eitt af besta lögunum. Þá varst
þú svo spenntur að þú leyfðir okkur
að hringja eins oft og við vildum.
Stundum gat það komið upp í 15-20
hringingar. Eitt skiptið kom það fyrir
að þú varst erlendis. Og það vantaði
svo mikið upp á. En þegar við heyrð-
um í þér þá sagðir þú að þig hefði
langað að vera hjá okkur.
Ég (Svava) vil þakka þér fyrir það
sem þú gerðir fyrir mig páskana 2001.
Þetta voru páskarnir fyrir sam-
ræmdu prófin. Það varst þú sem
hjálpaðir okkur – mér, Hönnu og
Kollu í stærðfræðinni og íslenskunni.
Það varst ekki bara þú sem hjálpaðir
heldur hún Fríða „mamma nr. 2“.
Ég vil þakka þér fyrir allar þær
skemmtilegu veiðiferðir sem þú leyfð-
ir mér að koma með í. Þær voru svo
sérstakar og aldrei eins. Það er ein
veiðiferð sem kemur alltaf fyrst upp í
hug minn. Það var þegar ég og Hanna
vorum að veiða með litlu veiðistöng-
unum sem Aron litli bróðir minn á. Þá
vorum við orðnar leiðar á því að fá
ekki fisk. Þannig að við ákváðum að
gera eins þú. Við tókum buxurnar
bara upp á hné og óðum út í kalda
vatnið. En þú tókst ekki buxurnar
upp heldur varst þú í veiðistígvéla-
buxunum þínum.
Jólaveislan var svo sérstök hjá
ykkur á þessu ári. Þið hélduð veislu
hjá ykkur viku eftir afmæli Hönnu
Láru en ekki bara í tilefni þess heldur
líka komu Gunnars Más (Mása) frá
Frakklandi. Okkur leið þá svo vel og
við munum aldrei gleyma þeirri
stund. Allt var líka svo flott og öðru-
vísi skreytt hjá ykkur þessi jól. Hér
með kveðjum við góðan vin og „pabba
nr. 2“.
Svava Magdalena og Sara.
Fallinn er frá einn af okkar nán-
ustu vinum. Minningar og gleði-
þrungnar svipmyndir streyma fram í
hugann. Það tók verulega á að fá
þessa sorgarfrétt enda var Ólafur ein-
stakur maður að lundarfari og vin-
áttu. Ég minnist varla að hann hafi
nokkru sinni skipt skapi. Þó hafði
hann ákveðnar skoðanir á hlutunum
en lét þær jafnan í ljós á sinn hrein-
skiptna hátt.
Kynni okkar Ólafs hófust gegnum
maka okkar og skemmst frá að segja
að strax tókst mjög góð og náin vin-
átta milli okkar, sem hélst alla tíð síð-
an. Það er af mörgu að taka þegar
maður minnist svo náins vinar. Ólafur
hafði mikið yndi af veiðiskap og áttum
við saman góðar ferðir að Arnarvatn
hið stóra að ógleymdum laxveiðiferð-
um. Ólafur var mjög mikill áhuga-
maður um Lionshreyfinguna og lét
margt gott af sér leiða í líknar- og vel-
gerðarmálum. Þær voru margar
ánægjustundirnar sem ég fékk notið
með honum á villibráðarkvöldum og
málverkauppboðum til styrktar þeim
mörgu góðu málefnum sem hann
vann að.
Hugur okkar hvarflar til þess tíma
þegar þið hélduð í víking til Noregs að
afla ykkur menntunar. Fríða vatt sér
í framhaldsnám í sérkennslufræði og
krafturinn í þér var ekki síðri þegar
þú dreifst þig í rekstrartæknifræðina.
Eftir heimkomuna lágu leiðir okkar
saman í starfi þar sem þú stjórnaðir
uppbyggingu fjölda Skeljungsstöðva
vítt og breitt um landið. Á þeim tíma
áttum við afar farsælt samstarf.
Lífið heldur áfram og þegar bygg-
ingarsagan hófst byrjuðuð þið í Álf-
heimunum, síðar í Bakkaselinu og
loks í Birkihlíðinni, þar sem þið
ÓLAFUR RAGNAR
EGGERTSSON
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284