Morgunblaðið - 27.04.2002, Qupperneq 46

Morgunblaðið - 27.04.2002, Qupperneq 46
MINNINGAR 46 LAUGARDAGUR 27. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Fjóla Jónsdóttirfæddist í Stykk- ishólmi 23. apríl 1915. Hún andaðist í St. Fransiskus- sjúkrahúsinu 22. apríl síðastliðinn. Foreldrar hennar voru hjónin Margrét Andrésdóttir frá Búðanesi við Stykk- ishólm, f. 15. júlí 1877, d. 1963, og Jón Gísli Jónasson frá Helgafelli í Helgafellssveit, f. 1. nóvember 1879, d. 1957. Systkini Fjólu voru 12, sem öll eru nú látin. Fjóla eign- aðist með Jens Jenssyni, f. 19. júlí 1900, d. 6. marz 1970, tvö börn. Þau bjuggu saman á heim- ili Árþóru Friðriksdóttur og Bærings Elíssonar. Börn þeirra eru: 1) Guðný Jensdóttir, f 15. maí 1938, gift Steinari A. Ragn- arssyni, f. 21. september 1935. Börn þeirra eru: Árþóra, f. 1960, Einar Örn, f. 1961, Elvar Þór, f. 1965, og Jenný, f. 1974. 2) Svavar Jensson, f. 7. júní 1953, kvæntur Alvildu Þóru El- ísdóttur, f. 21. jan- úar 1957. Börn þeirra eru Fjóla Borg, f. 1976, Elís f. 1988, Emil, f. 1992, og Sif, f. 1996. Barnabarna- börn Fjólu og Jens eru sex. Ung fór Fjóla að Kóngsbakka í Helgafellssveit til hjónanna Þorleifar K. Sigurðardóttur ljósmóður og Þor- steins Jónassonar, en hann var föður- bróðir hennar. Var hún hjá þeim til tvítugs. Þá gerðist hún vinnukona í Bjarnarhöfn í Helgafellssveit hjá þeim hjónum Árþóru Friðriksdóttur og Bær- ingi Elíssyni. Árið 1951 flytja Árþóra og Bæring að Borg í Stykkishólmi og flytur Fjóla þá með þeim og bjó hún hjá þeim alla tíð þar til hún flutti á Dval- arheimilið í Stykkishólmi árið 1988. Útför Fjólu fer fram frá Stykkishólmskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 14. Hjartans kæra Fjóla okkar er bú- in að fá hvíldina, biðin er búin að vera löng eftir að hitta vini sína sem farnir voru á undan. Tvítug ung stúlka komstu í vist til tengdaforeldra minna í Bjarnar- höfn, það var þinn og ekki síður þeirra stóri vinningur, eftir það var ekki aftur snúið, hjá þeim var síðan heimili þitt, lengst af á Borg, allt til að heilsan fór að gefa sig og þið fór- uð öll saman til dvalar, á Dvalar- heimilinu hérna í Hólminum, saman hélduð þið þar, en Árþóra féll frá og þú hlúðir að Bæring þar til hann fékk hvíldina. Þá varst þú orðin þreytt, en söknuður þinn var mikill. Áfram var Dvalarheimilið þitt skjól næstu árin við gott atlæti, uns leiðin lá á Sjúkrahúsið þar sem þú naust hjúkrunar til hinstu stundar. Það var alveg ótrúlegt hvað þú Fjóla mín varst létt á fæti og fljót til allra verka. Já þú gekkst til allra verka jafn inni jafnt sem úti, það var ekk- ert vesen þegar verið var að baka pönnukökur fyrir hópinn þegar hann kom í heimsókn á sunnudög- um inná Borg. Því það leið enginn sunnudagur án þess að einhver eða öll systkinin og fjölskyldur kæmu í heimsókn, það var því ævinlega fjöl- mennt á Borginni og hávaðinn, mað- ur lifandi, alveg ótrúlegt hvað ein fjölskylda gat haft hátt, enda þurftu allir að láta í ljós skoðanir sínar, hvert sem umræðuefnið var. Á að- fangadagskvöld jóla var ætíð sann- kölluð fjölskylduhátíð á Borginni, langborð eftir endilangri stofunni, auðvitað mæddi ýmislegt á þér þeg- ar svo mikið stóð til, en aldrei var kvartað. Þegar ég kom í fjölskyld- una og giftist Bergi fann ég strax að hann átti ekki bara eina mömmu heldur tvær, hann var ótrúlega lán- samur að eiga þig að. Það var bara ekkert sem þú vildir ekki gera fyrir hann, þegar við komum í heimsókn inná Borg eða þið komuð í heimsókn til okkar, þá ljómaðir þú af væntumþykju. Systk- inin á Borg og börnin ykkar Jenna ólust upp saman og nutu umhyggju þinnar, en kæra vina, það var bara til einn Bergur og hann var þinn drengur. Börnunum okkar reyndist þú sem besta amma, Fjóla amma sögðu þau og það var engin ástæða til að leiðrétta það, þú varst þeim yndislega góð. Jóla- og afmælis- pakkarnir frá þér voru líka þeir mest spennandi og af því hafði ég spurnir að það sem börnin hans Bergs fengju það hefði forgang. Ég átti líka hauk í horni þar sem þú varst Fjóla mín, það hvarflar að mér að þú hafir haft næma tilfinn- ingu fyrir því hversu langyngst ég var í hópnum og að ég hafi notið þess hjá þér, þú treystir mér líka fyrir drengnum þínum og það gladdi mig að finna, og þegar börnin uxu úr grasi og við ræddum ættir og fjölskyldubönd, gat ég montin sagt að Fjóla væri meira skyld mér en sumum öðrum, það þótti nú skondið, hvernig Fjóla amma gat verið meiri frænka mín úr því að hún var mamma hans pabba þeirra. En allt skýrðist þetta með tíð og tíma, en breytti engu um kærleik- ann milli okkar allra. Minningarnar eru ótalmargar, hlýjar og ljúfar, Jenni og Guðrún sem sáu um kýrn- ar og kindurnar með Bæring, þú um inniverkin með Árþóru, allir voru sí- starfandi, það var sannarlega mikið að gera á mannmörgu og gest- kvæmu heimili. Þú varst með af- brigðum draumspök, og þú sagðir strax að börnin okkar Bergs yrðu fjögur og réðst það af draumum þínum og það reyndist sannarlega rétt, ýmsu öðru hafðir þú orð á sem rétt reyndist. Kæra Fjóla, þegar við nú kveðj- um þig getum við aldrei nógsamlega þakkað þér kærleika þinn, vináttu og alla hjálp sem þú auðsýndir for- eldum okkar og okkur öllum. Bergur þinn á minningar sem hann einn á, geymir og mun aldrei gleyma. Við biðjum Guð að blessa þig og varðveita Fjóla mín. Þinn einlægur, Bergur og Sesselja. Þú hefur fengið friðinn blíða fróun harms það getur veitt. Sárt var það að sjá þig líða sárt að geta ekki neitt. (JH.) Hægt og hljótt eru fyrstu orðin sem koma upp í hugann þegar við minnumst ömmu Fjólu. Þessi orð lýsa ömmu mjög vel, hún var hæg- lát, róleg kona sem byrsti sig aldrei við nokkurn mann og vann verkin sín vel. Hún kvaddi þennan heim hægt og hljótt eftir langa sjúkdóms- legu á sjúkrahúsinu í Stykkishólmi. Þegar við hugsum til baka sjáum ömmu fyrir okkur með prjónahúf- una á leið í hænsnakofann að huga að eggjum og til þess að eiga stutt spjall við hænurnar. Hún hugsaði svo vel um þær að þær þýddust nær engan nema hana. En svona var amma, hún hugsaði vel um allt og alla. Með sínum vinnulúnu höndum hélt hún heimili með Árþóru ömmu og Bæring afa en með þeim fluttu hún og Jens afi á Borg frá Bjarn- arhöfn í Helgafellssveit. Eftir að hann féll frá bjó hún þar áfram og flutti síðar með þeim á Dvalarheim- ilið í Stykkishólmi. Menntun var ömmu mikið kapps- mál og hún var hlynnt því að ungt fólk nýtti sér þau tækifæri til náms sem bjóðast. Henni varð að orði þegar eitt af barnabörnum hennar setti upp hvíta kollinn, sem var gjöf frá henni: ,,Svona húfu hefði ég vilj- að eignast.“ Amma var einstaklega hrifin af börnum og þegar Árþóra amma og Bæring afi voru látin fannst henni fátt skemmtilegra en þegar barna- börnin, einkum þau yngstu og lang- ömmubörnin, komu í heimsókn, þá var yfirleitt stutt í hláturinn og brosið. Hún átti líka alltaf gott í dós sem hún bauð upp á og aldrei mátti dósin tæmast. Þeirra minning af þessari fullorðnu konu er minningin um ömmu og langömmu sem átti alltaf brjóstsykur í dós. Fyrir nokkrum árum fór heilsan að gefa sig og þá fækkaði ferðum þeirra til langömmu en það var sama hversu veik hún var og hvað yfir hana dundi, hún kvartaði aldrei heldur bar harm sinn í hljóði. Síðustu árum ævi sinnar eyddi amma á sjúkrahúsinu þar sem hún naut góðrar umönnunar hjúkrunar- og starfsfólks og á það þakkir skild- ar. Nú legg ég augun aftur, Ó, Guð þinn náðarkraftur mín veri vörn í nótt. Æ virzt mig að þér taka, Mér yfir láttu vaka þinn engil, svo ég sofi rótt. (Þýð. S.E.) Minningin um ömmu mun lifa í hjarta okkar um ókomna tíð og við biðjum Guð að geyma hana. Árþóra, Einar Örn, Elvar Þór og Jenný. Gott er sjúkum að sofna, meðan sólin er aftanrjóð, og mjallhvítir svanir syngja sorgblíð vögguljóð. Gott er sjúkum að sofa, meðan sólin í djúpinu er, og ef til vill dreymir þá eitthvað, sem enginn í vöku sér. (Davíð Stefánsson.) Þegar ég hugsa til ömmu Fjólu kemur margt upp í hugann. Hún var orðin gömul, hefði orðið 87 ára daginn eftir að hún kvaddi þennan heim. Mér finnst einhvern veginn eins og hún hafi alltaf verið gömul, enda 61 aldursár á milli okkar. Þeg- ar ég var lítil stelpa var það ferða- lag að fara til ömmu í Hólminn. Hún bjó á Borg í Stykkishólmi hjá Ár- þóru og Bæring, það var sannkölluð sveit í bænum. Ég man eftir því að hafa fengið að fara með henni að tína egg í hænsnakofanum, ekki var mér nú sérlega vel við hænurnar en með ömmu varð þetta ekkert mál, þær vissu greinilega að ekki þurfti að hafa áhyggjur af þessum manna- ferðum. Ekki man ég eftir því að við höfum spjallað mikið en það þurfti einhvern veginn ekki, amma var bara þannig. Hún var bara þarna hógvær og lágvær. Það var sérstakt að koma á Borg og húsið ævintýri út af fyrir sig, þar voru brattir spennandi stigar og einstaklega skemmtilegur hringur sem gaman var að hlaupa; úr eldhúsinu í borð- stofuna, þaðan í sparistofuna yfir í forstofuna og aftur í eldhúsið. Aldr- ei minnist ég þess að amma hafi hastað á mig heldur brosað góðlát- lega og haldið áfram að sinna eld- hússtörfunum. Herbergið hennar var alltaf sérstakara en annað á Borg því það var hennar. Þegar þangað var komið dró hún fram það sem hún var að föndra, hún málaði á dúka, styttur, koddaver og fleira. Hún kom þessu haganlega fyrir öllu saman í þessu litla herbergi. Hún amma var sælgætisgrís og það er ég líka. Þegar kom að því að kveðja á Borginni var undantekningarlaust laumað til mín nammipoka, þá hafði ég eitthvað til að maula á leiðinni heim. Þetta varð til þess, eins und- arlega og það kann að hljóma, að það var jafngaman að fara eins og það var gaman að koma. Hún flutti frá Borg á dvalarheim- ilið í Stykkishólmi þar sem hún bjó meðan heilsan leyfði. Síðasta eina og hálfa árið dvaldi hún á St. Franc- iskussjúkrahúsinu í Stykkishólmi. Ég er stolt af því að bera nafnið hennar ömmu, það mun fylgja mér alla tíð og minna mig og aðra á hana. Fjóla Borg Svavarsdóttir. FJÓLA JÓNSDÓTTIR 4 &        &  & 1   %4  # 1& #+$)    5    !* # )".. 6  +         &    $ # - 1 )#&$ * ##= "-  #' #)# 1#,&# 1- 1 )#)# 1#' # .&##&$ , #$ ,+#$ & , #$ , #$ ,+#$- 7     5  635 >  1( #' # $)  ? $ !         !" # 4 &   8 1  "#- /$ #&$-      9    >% />"  *+#$$ @ ( 0 +     : +    !* #)--. 1+ ) # 1 ##  &$ $$ #$  $ #)# & , #$ ,+#$ $ )   $$ .#' #)#- 5                /% 75 ;-  %67 ,#  AB  +  !3 # 4 &   8 # - &$ $$ * ##= )#  $ 7&#) , #$ ,+#$ & , #$ , #$ ,+#$- ;  0      8    +  +    &           &  & 777  -  *7   "? &,#  8  ' #  !  2   9A-  '($ /- &$ $0$ -  '($)# $$ $$  #' # -  '($&$ , "#( $)# &#  '($&$ 1# $ ) # 1  )# , #$ ,+#$ & , #$ , #$ ,+#$- 5  0      8    8  +    &    &    &     1 %/7  767  - +# ,0 (#  #    '! ! 8C ( 0-   0       &     / #   +  /   : 9 &  '#:$ #0' # .&#$)# 1 $$ ' $$ 1 $&$  '  2: .&# )# /#  '#:$ 1 $)#  #' #  $$&$ 1+#' # .# 1 $&$  '#:$ # $))# 1  # 1 $&$ , #$ ,+#$ & , #$ , #$ ,+#$-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.