Morgunblaðið - 07.05.2002, Blaðsíða 58

58 ÞRIÐJUDAGUR 7. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 
 
 







 
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ALLIR vita að hið glæsilega fley Ís-
lendingur er í geymslu vestur í Am-
eríku, eftir frækilega siglingu sína
þangað vestur. Í viðtali við eiganda
þess, sem birtist í Morgunblaðinu
nýlega, virðist hann vera kominn í
vandræði með þetta einstaka fram-
tak sitt og er nú að reyna að selja
skipið. Samkvæmt þessu viðtali
skildist mér að hann hafi sjálfur orð-
ið að kosta förina vestur. Þvílíkt og
annað eins. Ekki vantaði gumið og
held ég að fáum hafi dottið í hug ann-
að en að við Íslendingar, ríkið, hefð-
um kostað förina. Þetta frækilega af-
rek var básúnað okkur til dýrðar.
Mér skilst að erfiðlega gangi að selja
skipið svo að eigandi þess geti losað
sig við skuldir vegna þessa framtaks.
Má e.t.v. segja að það sé lán í óláni,
til þess að íslenska ríkið geti nú
brugðið við og bjargað málunum, og
losað þannig íslenska ráðamenn við
skömmina að vera ekki löngu búnir
að því. Vitanlega kostar þetta pen-
inga, en hvar er „góðærið“ ef slíkt er
ekki hægt? Mætti ekki t.d. fresta eða
fella alveg niður einhverjar utan-
landsreisur ráðherranna, sem við
sauðsvartur almúginn sjáum stund-
um harla lítinn tilgang í? Skipið
mætti síðan nota og helst undir
stjórn Gunnars Marels í þágu ferða-
þjónustunnar og annars konar land-
kynningar. Okkur Íslendinga munar
ekkert um að kaupa Íslending, þótt
um sé að ræða 60 til 70 millj. kr.
Öðru eins sóa stjórnvöld nú um
stundir.
Alltof lítil umræða finnst mér vera
um þetta mál. Ætti það t.d. ekki er-
indi í Kastljós Ríkissjónvarpsins og
Ísland í dag á Stöð 2? Mætti ekki líka
minnast á það í forustugreinum dag-
blaðanna? Of seint er að ætlast til að
Alþingi taki afstöðu til málsins að
þessu sinni, en Íslendingar, látum í
okkur heyra, hefjumst handa, þrýst-
um á stjórnvöld að þau láti ekki þá
hneisu viðgangast að Íslendingur,
sem færði okkur svo mikla eftirtekt
með hinni frækilegu siglingu sinni
vestur um haf, verði seldur úr landi.
HALLDÓR G. JÓNSSON,
Miðtúni 15, Selfossi.
Íslending heim
Frá Halldóri G. Jónssyni:
FIMMTUDAGINN 2. maí síðastlið-
inn brá mér heldur betur í brún,
þegar ég las forsíðu fréttavefjarins
sívinsæla mbl.is. Þar voru saman
komnar 3 mismunandi fréttir, og allt
fréttir af fangelsismálum. Í þeirri
fyrstu mátti lesa um einn ágætis
fíkniefnainnflytjanda, sem hlaut 9
ára dóm fyrir að reyna smygl á
67.485 e-töflum. Það var í raun mild-
un á dómi Héraðsdóms Reykjavíkur,
sem hjóðaði upp á 12 ár, sem þá var
sá þyngsti sem kveðinn hafði verið
upp á landi þessu. Í næstu frétt
mátti lesa um annan óheppinn ein-
stakling, sem líkt hinum fyrrnefnda,
var af erlendu bergi brotinn, og
hafði víst reynt að myrða annan
mann með hnífi, og náði meira að
segja að stinga hann í hálsinn, og
það tvisvar frekar en einu sinni.
Hvort hann sé óheppinn, þar sem
honum tókst ekki að vinna ætlunar-
verk sitt, eða heppinn, fyrir að fá svo
vægan dóm fyrir það, skal ósagt lát-
ið, en í minni bók eru þessir tveir
glæpir keimlíkir, og sá síðarnefndi
alvarlegri ef eitthvað er. Mannfólkið
gerir jú ýmislegt fyrir peninga, og er
bókað að fíkniefnainnflytjandinn
óheppni hefði átt von á feitri summu,
ef smyglið hefði heppnast. Og þess
vegna skiljanlegt að hann hafi
ákveðið að gera það, þó dómgreind-
arleysið hafi verið algert. Þetta er
vissulega mjög alvarlegur glæpur,
en skaðinn varð aldrei, þó mann-
greyið hafi hlotið nánast jafnþungan
dóm og morðingi. Hinsvegar hlýtur
maðurinn sem gerði tilraun til
morðs, en mistókst vegna hans eigin
klaufaskapar, aðeins 6 ár í fangelsi,
og reyndar sekt uppá 1,5 milljónir
vegna málskostnaðar og miskabóta,
sem hann eflaust á ekki fyrir. Þriðja
fréttin fjallaði um óprúttinn leigubil-
stjóra, sem nauðgaði konu einni, eft-
ir að hafa keyrt hana heim til sín, en
síðan brotist inn til hennar, og fram-
ið verknaðinn, sem konan gat
ómögulega spornað við, sökum ölv-
unar og syfju. Fyrir þetta hlaut mað-
urinn 18 mánaða fangelsi, og getum
við huggað okkur við það, að hann
verði eflust betri maður að þessum
tíma liðnum, eða hvað? Ég veit ekki
með ykkur, landar góðir, en í ljósi
þessara atburða, og margra þar á
undan, t.d nauðgunar og sifjaspells-
mála, þá tel ég réttarkerfi okkar
þjóðar meingallað, og í rauninni und-
arlegt með meiru að það skuli enn
vera við lýði. Það er einsog öllum sé
sama, þangað til þeir sjálfir lenda í
slíku. Hræðilegustu málin eru senni-
lega þau, þegar kynferðisafbrota-
menn, fá rétt um ár eða varla það,
fyrir það t.d að nauðga dóttur sinni,
eða öðrum barnungum stúlkum/
drengjum. Eru dómarar og lögfræð-
ingar virkilega orðnir svo vanir
þessu, að þeir eru dofnir fyrir alvar-
leika mála sinna? Eða eru þeir ein-
ungis að fara eftir „bókinni“, og geta
lítið við þessu gert? Ef ég mætti
ráða, ætti að gelda slíka menn, í
þeim málum sem sekt hefur verið
sönnuð umfram allan vafa, og
skammast ég mín alls ekki fyrir þá
skoðun. Ljóst er að eitthvað þarf að
gera, og finnst mér að hin pólitísku
öfl borgar og ríkis þurfi að hafa slík
mál efst á lista loforða, fyrir kosn-
ingar í nánustu framtíð, í stað þess
t.d að hafa áhyggjur af fótboltavöll-
um fyrir KR-inga, vinna stórkostleg
umhverfisspjöll með landfyllingum,
og viðra forsjárhyggjuskoðanir sín-
ar með því að banna einkadansa á
nektarbúllum!
TRAUSTI SALVAR
KRISTJÁNSSON,
Hrauntungu 97, Kópavogi.
Hið rangláta
réttarfarskerfi
Frá Trausta Salvari Kristjánssyni: