Morgunblaðið - 08.05.2002, Blaðsíða 42
MINNINGAR
42 MIÐVIKUDAGUR 8. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Halldóra ElísabetHelgadóttir fædd-
ist í Reykjavík 8. sept-
ember 1908. Hún lést
23. apríl síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru þau Friðrikka
Pétursdóttir og Helgi
Jónsson, kenndur við
Tungu. Voru þau
systkin þrettán og
eru tvær systur enn á
lífi. Elísabet ólst að
mestu upp í Reykja-
vík, en giftist árið
1928 Ásgeiri Krist-
mundssyni og fluttist
sama ár vestur á Snæfellsnes, að
Kvíabryggju við Grundarfjörð og
síðan í Grafarnes. Elísabet og Ás-
geir eignuðust sjö börn: Valdimar
Agnar, Friðrikku
Margréti, Önnu,
Helgu, Óskar, Aðal-
stein og Elísabetu
Ásgerði, sem lést í
bernsku. Afkomend-
ur Elísabetar eru að
nálgast sjöunda tug-
inn.
Þau fluttu til
Hólmavíkur þar sem
Ásgeir var vega-
vinnustjóri og Elísa-
bet matselja. Þar
bjuggu þau allt til
ársins 1969 er Ásgeir
lést, flutti þá Elísabet
til Reykjavíkur og bjó þar allt til
dauðadags.
Útför Elísabetar var gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík 29. apríl.
Elsku amma mín. Hvernig get ég
minnst þín í örfáum orðum, þegar ég
gæti vel skrifað heila bók.
Mig langar bara svo mikið að
þakka þér fyrir öll árin sem við átt-
um saman, þótt oft hafi gengið á
ýmsu hjá mér unglingnum og þér
sem tókst mig að þér, þegar ég var
lítil.
En eitt er víst að hvergi annars
staðar en hjá þér hefði ég frekar vilj-
að eiga heima og alast upp, og bý ég
enn í dag að þeirri visku, kunnáttu
og ást sem þú gafst mér. Elsku
amma mín, þú talaðir svo oft um það
síðustu árin hvað þú hlakkaðir til að
hitta afa aftur, sem þú misstir fyrir
svo löngu, og vona ég að hann hafi
tekið á móti þér þegar þú kvaddir
okkur.
Ó, Jesús séu orðin þín
andláts síðasta huggun.
Sál minni verði þá sæla vís
með sjálfum þér í Paradís.
(Hallgr. Pét.)
Elsku amma, takk fyrir allt og allt.
Þín
Hrund.
Elsku Beta mín, mig langar að
kveðja þig með fáeinum orðum og
minnast okkar góðu kynna. Þegar
litið er yfir farinn veg er margs að
minnast og erfitt að bera niður. Þú
varst dugnaðarforkur og alltaf að,
ekki hægt að stoppa þig, minnist ég
þess með brosi á vör þegar ég var
stundum að fela það sem ég átti
óstraujað þegar þú komst í heimsókn
til að þú slappaðir af, en þú fannst
alltaf eitthvað að gera, og get ég ekki
neitað því að þetta var mikil hjálp
þegar nóg var að gera, enda sögðu
vinkonur mínar stundum að þær ætl-
uðu að ræna tengdó minni, hún gæti
fengið nóg að gera hjá þeim. Við vor-
um miklar vinkonur og deildum bæði
sorg og gleði en við vorum þó mjög
lánsamar því oftast var það gleðin
sem var við völd.
Þegar árin færðust yfir voru það
æviminningarnar og sögurnar sem
áttu hug þinn allan og þú varst dug-
leg að koma þeim á framfæri og deila
með öðrum, bæði til upplestrar í út-
varpi og í félagsmiðstöðvum sem þú
sóttir í mörg ár. Allt er þetta til á
prenti, þannig að þú skilur eftir þig
mikinn fróðleik um gamla tímann,
eins og þú kallaðir það. Þú varst far-
in að þrá þessa ferð og talaðir um
dauðann eins og ferð sem þú hlakk-
aðir til að fara í og hitta vini og
vandamenn.
Þakka þér samfylgdina, Beta mín.
Þín tengdadóttir
Þórunn.
Mánudaginn 29. apríl var til mold-
ar borin ástkær vinkona mín, Elísa-
bet Helgadóttir. Guð hefur nú kallað
hana á sinn fund, sadda lífdaga.
Á kveðjustund vakna minningar
frá bernsku minni og samverustund-
um í húsinu hennar Betu minnar á
Kvíabryggju. Ég átti góðar vinkonur
sem voru dætur hennar og var því
tíður gestur í húsi hennar. Í þá daga
voru ekki hljóðfæri á mörgum heim-
ilum og oft var glatt þegar við stelp-
urnar sungum og Beta lék á orgelið.
Já það var oft gaman. Við Anna,
dóttir Betu, áttum okkur athvarf
undir borðstofuborðinu, síður dúk-
urinn gerði þetta athvarf að
skemmtilegu húsi sem dugði okkur
vel. Hún Beta mín hafði gaman af
þessu athvarfi okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
(V. Briem.)
Hún Beta mín var sterk og traust,
alltaf góð við mig og mína. Foreldrar
mínir áttu í henni traustan vin og
vinátta okkar entist alla tíð og henn-
ar nutu börnin mín. Þegar ég kveð
hana Betu mína þakka ég henni fyrir
allt þetta. Hún var öðrum góð fyr-
irmynd og heimurinn væri dásam-
legur ef allir væru eins og Elísabet
Helgadóttir.
Guð blessi minninguna um hana
Betu mína.
Guðmunda Hjartardóttir
Grundarfirði.
Elsku amma mín, að eiga þig sem
ömmu voru mikil forréttindi.
Ég man alltaf eftir því hvað það
var spennandi að fá að vera hjá þér
yfir nótt og fá að hlusta á þessar
skemmtilegu sögur, sem þú hafðir
skrifað og last fyrir okkur krakkana,
opnaðir fyrir okkur veröld gamla
tímans sem þú sagðir svo skemmti-
lega frá. Ekki má nú gleyma öllu
jólaskrautinu sem þú hafðir föndrað
með pallíettum og öðru, eftir því sem
skrautið var meira því hrifnari vor-
um við. Þetta skraut prýðir enn jólin
hjá okkur og mun gera í framtíðinni.
Þegar ég var unglingur fórum við
amma saman til Ameríku og við vor-
um sko góðar saman og áttum ein-
stakar minningar um þessa ferð sem
munu fylgja mér um aldur og ævi.
Ég sakna þín, amma mín, en veit
að þú varst hvíldinni fegin. Með
þessum orðum kveð ég þig, elsku
amma. Guð veri með þér .
Þín
Hekla Aðalsteinsdóttir.
ELÍSABET
HELGADÓTTIR
!
" #
$
#
%
&'
&' ('
)
*
*+#
!"#
$!"# %
&
&&
'(
) *$ +$#
,-$+ ./ "01,"
$
!
,
-
2 * 342 4 42
4 4 42 %
.
&&5(
6&78 & 0--$ #
$*)+
/0
+0 /
%
1
" #
2
9 $#3-** ) ##
0$+ 9 $##
- 9 $#3-** :-##
1 402 02 ##
02 102 ## ;"0$#3-**
;, %02 ## )*$ 3-**
<3##*"%
3
=7:>
:?
(
4
#
5
!
" #+
#*" @#)+; #*+ 0)+%
3
& ;; &5
$$, * #1 *
*$ +$#
A$ -$#1 BC
-D1
+0
+ / +
#%
(
)
#
2
$,# <$3:-## #*, 0@$ #3-**
:- # <$3:-## # ) E- #
;$ ) <$3:-#3-** #*0 #*0##
4 42 4 4 42 %
3
'
%A
$F**)1 GC
"01,"
#
(
4
&(
&( ('
.
6#
6
+
, 7
,,
$/8
,
-1'&(''
02 *) ,"##
* )<"" #"1H )$#
,") 0 * #
;$ ) 0 * 3-**
A $ ) 0 * # :% $-=$3 )
4 42 %
3
,
:>
$)1F$#*0-
/
-
)
#
2
$02 #3-**
:"4,3-**
1 #
$ #%
6
# 6 #%
#2
0
+2
0 #
#
#
: :&
7) ) GG
"01,"
!
/
6
+0
#+
$
!
,
# +2%
+
7 ,0$* #* 3
* 0$* #* 3 %(2$$
,) 0$* #* 3 $+ ##
F* (%0$* #* 3 @%< #* 3
( F*%0$* #* 3 $$3- % ) ##
& )#0$* #* 3 - % I**
1,0$* #* 3 @1 #3-**
4 42 4 4 42 %