Vísir - 16.06.1980, Blaðsíða 24

VÍSIR
Mánudagur 16. júnl 1980.
Umsjón:
Magdalena
Sehram
UR DIMNIUHNI
Hyr islenskur dallen
„1 dimmunni — áöur en þú
fæddist — klauf hiö illa vilja
þinn". Þetta mælir Gottskálk
biskup rétt áöur en Galda Loftur
þrífur eftir Rauöskinnu og fellur
niöur dauöur 1 leikriti Jóhanns
Sigurjónssonar.
Ur þessari tilvitnun er heiti
ballettsins, ,,Úr dimmunnni”,
fengiö, en hann veröur frum-
sýndur I Þjóöleikhúsinu I kvöld.
Danshöfundur er Kenneth Till-
son og tónlistin er Bjarkarmál,
eftir Jón Nordal. Dansinn hefst
á dauöastund Lofts, þegar hann
er aö teygja sig eftir Rauö-
skinnu og sér þá myndum ilr lifi
sinu bregöa fyrir, þær koma út
úr myrkrinu I huga hans eins og
ljósblik.
— Kenneth Tillson leggur á
þaö ríka áherslu, aö ballettinn
rekur ekki söguna um Galda-
Loft eins og viö þekkjum hana
úr þjóösögunni eöa leikriti Jó-
hanns:
„Löngu eftir aö ég hóf aö
semja þennan ballett, sagöi
hann, „rakst ég á ivitnun í bréf
frá Jóhanni, þar sem hann
segist hafa samiö leikritiö sem
fantasiu eftir sögunni. Og ég
samdi einmitt þennan ballett
sem fantaslu, en eftir leikrit-
inu”.
„Þaö, sem mér finnst hafa
haft mest áhrif á þennan unga
mann, — mér er illa viö aö
bendla hann um of viö leikritiö
og nefna hann Loft, áhrifavald-
arnir, þeir eru likamnaöir af
dönsurunum. Rauöskinna er
túlkuö af einum dansara, DIsu
fylgir áhrifamáttur þess góöa,
Steinunn er dönsuö af tveimur
stúlkum, þvi hugur hans til
hennar breyttist svo mjög þegar
á leiö”.
Þegar blaöamaöur leit inn á
æfingu, var veriö aö reyna bún-
inga i fyrsta sinn, en þá hefur
Sigurjón Jóhannesson teiknaö.
Rauöskinna þeyttist um sviöiö I
galdrarauöum djöfulbúningi,
hiö góöa sveif um á saklausu
hvitu. Orlagarikustu augnablik-
in I lifi „unga mannsins” renna
fyrir hugskotssjónir hans og eru
sýnd i timalausum ljósdeplum
hér og þar á sviöinu — svo þaö
var nóg aö gera hjá ljósa-
meistaranum, Kristni Dani-
valdssyni. Steinunn sú fyrri,
ástmærin, baöaöi sig i bláum
geislum, en sú siöari, oröin
barnshafandi og ekki lengur
elskuö, engdist i miskunnar-
lausu hvitu ljósi. Þetta leit út
fyrir aö geta oröiö áhrifamikil
sýning. Ms
Asdls Magnúsdóttir, Helga Bernhard og örn Guömundsson —
Rauöskinna, hiö góöa og ungi maöurinn.
Nanna óiafsdóttir, aöstoöarmaöur, Kenneth Tillson dansmeistari
og Kristinn Danivaldsson, ijósameistari. (Vfsismynd J.A.)
Þetta kvöld bætti upp allt...
Kom-leikhúsið
Gestir frá Helsinki á Lista-
hátið 1980.
Oft heföi komiö sér vel aö
kunna einhver skil á finnsku, en
aldrei eins og á sýningu Kom-
leikflokksins á „Þremur
systrum” eftir Chekov i Þjóöleik-
húsinu i siöustu viku. Þó svo aö
maöur hafi séö þetta yndislega
verk nokkrum sinnum og kunni
skil á efni þess og inntaki, þá
reynir engu aö siöur mjög á taug-
arnar aö sitja i þrjá og hálfa
klukkustund og skilja ekki orö af
þvi, sem sagt er á leiksviöinu.
Þaö er nú svo meö þessar þrjár
systur, aö þær lifa ekki viöburöa-
rlku lifi. Og þaö er nú einmitt
meiniö. Hins vegar eiga þær sin
litlu leyndarmál, sinar þrár og
vonir sem aldrei rætast. Lifiö er
eintóm biö eftir einhverju, sem
aldrei veröur. Og I lokin erum viö
engu nær.
Þvi miöur hugkvæmdist mér
ekki aö hafa meö mér handrit aö
verkinu, eins og ég sá, aö sumir
höföu gert. Ég átti þvi i basli viö
aö halda mér vakandi um tima.
Þaö eina, sem mér fannst ég
skilja var tónlistin, sem var
undurfögur og táknræn. Tónlistin
The Wolf Tones.
USTAHATfBARPUNKTAR
Dagskráin í dag:
Kl. 20.00 I Þjóöleikhúsinu, List-
dans. Maria Gisladóttir dansar
meö Roberto Dimitrievitch og
Sveinbjörg Alexanders meö
Michael Molnar sem gestir. Is-
lenski dansflokkurinn frum-
sýnir ballettinn Galdra-Loft
eftir Kenneth Tillson.
Iönó kl. 20.30: Beöiö eftir Godot.
Bústaöakirkja kl. 20.30: Tón-
leikar. Mozart: Trió I b-dúr.
Hafliöi Hallgrimsson: „Ori-
gami”. Messiaen: „Quatuor pur
la fin du temps”. Guöný Guö-
mundsdóttir, fiöla, Hafliöi Hall-
grimsson sello, Philip Jenkins
pianó og Einar Jóhannesson
klarinett.
Á miðvikudaginn:
Þjóöleikhúsiö kl. 20.00: List-
dans, önnur og siöasta sýning.
Laugardalshöli kl. 20.30: The
Wolfe Tones halda þjóölagatón-
leika.
leiklist
Bryndis
Schram
skrifar
var þaö tungumál, sem skildist og
leiddi áhorfendur i sannleikann
um stigandi verksins og þá sálar-
angist, sem var fólgin I athöfnum
leikenda.
Þaö leikform, sem þeim systr-
um er búiö aö þessu sinni, er mjög
nýstárlegt. Leikmunir af skorn-
um skammti, búningar sviplaus-
ir, undirstrika eingöngu skapgerö
og liöan persóna. Þess vegna er
verkiö ekki bundiö tima né staö,
heldur megináhersla lögö á striö-
iö, sem fer fram innra meö hverj-
um og einum og persónulega túlk-
un þess. Mjög áhrifamikiö form,
sem þó skilaöi ekki fullkomnum
árangri vegna tungumálaöröug-
leika.
Þaö er eiginlega skritiö, aö
þetta leikrit, þar sem orö skipta
svo miklu máli, skuli hafa veriö
valiö til útflutnings. Mér er enn
minnisstæö sýning Lilla Teaterns
á „Umhverfis jöröina á áttatiu
dögum”, sem var á einni af fyrri
listahátiöum. Þar komst allt til
skila meö látbragöi einu.
Kom-leikhúsiö hefur frábæru
listafólki á aö skipa. Þaö var aug-
ljóst þrátt fyrir allt. Og þaö sem
þaö átti ósagt I Þjóöleikhúsinu,
komst allt til skila á söngva-
kvöldi, sem þessi sami flokkur
efndi til i Lindarbæ fyrir nokkrum
dögum. Þaö kvöld flutti þaö meö
sér andblæ frá heimalandi sinu,
viö uppliföum Finnland eina
kvöldstund. Auk þess komumst
viö nær kjarna eöa tilgangi hóps-
ins, sem er sá aö tala þaö mál,
sem allir skilja, fjalla um vanda-
mál vinnandi stétta, kenna fólki
aö lifa viö þær aöstæöur, sem
samfélagiö býr þvi og vera ham-
ingjusamt þrátt fyrir allt.
Kom-leikhópurinn er greinilega
pólitiskur hópur, sem hefur oröiö
aö gjalda þess aö þora aö taka af-
stööu og heimta breytingar.
Söngvar þeirra fjalla um baráttu
verkamanna, skæruliöa og allra
þeirra, sem berjast gegn kúgun
og yfirgangi. Margir söngvanna
GESTIR
A Listdanssýningunni I Þjóö-
leikhúsinu i kvöld dansar Maria
Gisladóttir, sem nú starfar viö
óperuna i Wiesbaden I Þýska-
landi. Maria kemur hingaö sér-
staklega I tilefni Listahátiöar
ásamt meö dansara, Roberto
Dimitievich, Argentinumanni af
rússneskum ættum.
Maria Gisladóttir hefur lært
og dansaö Reykjavik, London
og Berlin, en þar var hún i tvö ár
og var þá farin aö dansa aöal-
eru lika fullir meö rómantik og
segja frá ástum karla og kvenna
bæöi á steppum Rússlands og
heima i Ostbotten.
Þetta var mjög skemmtilegt
kvöld, persónulegt I einfaldleik
sinum, og enn á ný var þaö tján-
ingin ein, röddin og svipbrigöin,
sem giltu. Ekkert umstang, eng-
inn tilbúningur. Þetta kvöld var
sungiö á sænsku, hvert orö skild-
ist og hver rödd haföi sinn sér-
stæöa „sjarma”. Þó er mér
minnisstæöust rödd Sinikku
Sokka, sem lék Irinu I Þremur
systrum, og fór hún frábærlega
meö textann. Þetta kvöld bætti
upp allt, sem ég fór á mis viö hiö
fyrra.
Marfa Gfsladóttlr
hlutverk I bailettum á viö
Þyrnirósu, Coppelfu og Svana-
vatninu. Hún hefur nú vériö ráö-
in sem aöalkvendansarinn i
Wiesbaden óperunni.
Maria og Roberto munu i
kvöld dansa atriöi úr Þyrnirósu
og ballett, samiö viö kafla úr 5.
Sinfónlu Mahlers, en höfundur
þess balletts er einmitt Roberto
Dimitrievich. Ms