Morgunblaðið - 05.02.2003, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 05.02.2003, Blaðsíða 6
FRÉTTIR 6 MIÐVIKUDAGUR 5. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ MEINTUR höfuðpaur í smygli á um sex kílóum af amfetamíni til landsins var handtekinn af lögreglunni í Amst- erdam í febrúar í fyrra, daginn eftir að fíkniefnadeild lögreglunnar í Reykjavík fékk upplýsingar um ferðir hans. Maðurinn var lengst af búsettur á Íslandi en er þýskur ríkisborgari og hafði lögregla lengi reynt að hafa hendur í hári hans. En þar sem þýsk stjórnvöld framselja ekki þýska rík- isborgara var tilgangslaust að óska eftir framsali hans þaðan. Öðru máli gegnir um Holland og því var lögð mikil áhersla á að maðurinn yrði handtekinn þar. Ásgeir Karlsson, yfirmaður fíkni- efnadeildarinnar, segir að lögreglunni hafi borist upplýsingar um að mað- urinn færi frá Þýskalandi hinn 13. febrúar og myndi dvelja á ákveðnu hóteli við Schippol-flugvöll. Um leið og upplýsingarnar bárust um ferðir mannsins hafi lögregla unnið í því með aðstoð alþjóðadeildar ríkislög- reglustjóra að fá hollensku lögregl- una til að handsama hann. Hollend- ingar voru fúsir til samstarfs og var maðurinn handtekinn á hótelinu dag- inn eftir. Hann hafnaði því að fara sjálfviljugur til Íslands og barðist gegn framsali á neðra og efra dóms- stigi í Holland. Dómstólarnir höfnuðu kröfum mannsins og kom hann til Ís- lands hinn 3. janúar sl. og situr nú í gæsluvarðhaldi á Litla-Hrauni. Í úrskurði Hérðasdóms Reykjavík- ur, þar sem gæsluvarðhald yfir mann- inum er framlengt til 7. mars, kemur fram að lögreglan í Reykjavík telur að maðurinn hafi átt frumkvæði og skipulagt innflutning á tæplega sex kílóum af amfetamíni til Íslands ásamt talsverðu magni af kókaíni. Samkvæmt upplýsingum Morgun- blaðsins var efnið flutt inn í niður- suðudósum fyrir kjötvörur. Lagt var hald á fíkniefnin í um- fangsmikilli aðgerð í lok janúar í fyrra. Í greinargerð lögreglustjórans í Reykavík segir að málið sé sérstakt að því leyti að amfetamínið er óvenju- lega hreint. Styrkleiki þess er um 97– 99% en þetta er sterkasta efnið sem lagt hefur verið hald á hér á landi. Lögregla telur nánast öruggt að efnið komi beint frá verksmiðju eða eins og ákærði segi sjálfur – „þetta kemur beint af kúnni“. Fyrir götusölu er hægt að margfalda efnið þannig að það hefði orðið 15–20 kíló. Miðað við verðkönnun SÁÁ hefði verðmæti efn- anna í götusölu verið að lágmarki um 60 milljónir króna. Þáttur ákærða í brotastarfseminni er talinn mikill, hann sé frumkvöðull og skipuleggjandi, hann hafi útvegað amfetamínið ytra, séð um að senda það hingað, gefið fyrirmæli til ann- arra í málinu um vörslu þess, sölu og annað og jafnframt tekið við andvirði efnanna ytra. Það hafi verið atvinna mannsins að flytja fíkniefni til Íslands og selja þau hér á landi. Lögreglan fór fram á áframhald- andi gæsluvarðhald yfir manninum á grundvelli almannahagsmuna og benti á að maðurinn væri grunaður um brot sem varðaði allt að 12 ára fangelsi. Gangi hann laus, strax að rannsókn lokinni og áður en dómur falli, valdi það hneykslun í samfélag- inu og særi réttarvitund almennings. Þá sé maðurinn þýskur ríkisborgari og hafi verið búsettur ytra og því sé meiri hætta en ella á að hann reyni að flýja land. Komist hann til Þýska- lands verði hann ekki framseldur það- an enda banni þýsk lög framsal. Far- bann sé ekki nægjanleg trygging. Héraðsdómur féllst á þessa kröfu og Hæstiréttur hefur staðfest hana. „Þetta kemur beint af kúnni“ Rótsterkt amfeta- mín flutt inn í nið- ursuðudósum SAUTJÁN erfingjar sómahjónanna Björns Bjarnarsonar og Guðnýjar Jónsdóttur gáfu sig fram eftir að auglýst var eftir kröf- um í dánarbú þeirra í mars 2002, þar sem búið hefði verið tekið aftur til opinberra skipta. Þetta var í sjálfu sér ósköp venjuleg auglýsing, nema fyrir þá sök að hún birtist 72 árum eftir andlát Guðnýjar og 84 árum eftir and- lát Björns. Eignir búsins sem eftir var að ráðstafa voru reyndar ekki miklar, rúmlega 22 hektara mýri í Flóanum sem metin er á 746.000 krónur. Ástæðan fyrir þessari 72 ára töf er sú að það hafði hreinlega gleymst að Björn og Guðný ættu þessa mýri. Ekki var rifjað upp hverjir væru eigendur hennar fyrr en nýlega þegar sveitarfélagið Árborg óskaði eftir landaskiptum í Flóagafli. Ástæðan var sú að sveitarfélagið hafði áhuga á að mokað yrði ofan í skurði á svæðinu og það gert að betra búsvæði fyrir fugla. Flóagafl sem er um 600–700 hektarar að stærð yrði síðan gerður að fugla- friðlandi en svæðið er vinsælt til fuglaskoðunar. Oft erfitt að rýna í gamlar skrár Freyr Bjartmarz, dóttursonur Björns og Guðnýjar, hefur sinnt málinu fyrir ættingjahópinn. „Ég sá nú bara mynd af afa blasa við mér í Mogganum og hugsaði með mér hvurn fjárann hann hefði verið að gera af sér núna. Bráðum 100 ár frá því að hann dó,“ sagði hann kankvís þegar hann var spurður hvernig hann hefði frétt af því að hann ætti landspildu fyrir austan fjall. Síðan hefur hann gruflað í málinu, ekki síst sér til gamans enda segir hann forvitnilegt að grúska í gömlum landamerkjamálum. Stefán Bjarnarson, langafi Freys, átti mýrina þegar hann bjó í Gerð- iskoti í Flóagafli. Björn sonur hans erfði mýrina en þegar dánarbú Guð- nýjar ekkju hans var tekið til op- inberra skipta, láðist að ráðstafa landinu. Eignarhluti þeirra kom síð- an ekki í ljós fyrr en sveitarfélagið Árborg óskaði eftir landaskiptum nýlega. Freyr segir reyndar að ekki séu öll kurl komin til grafar um hvort þau Björn og Guðný hafi átt meira land í Flóagafli en það komi í ljós síðar. Athuganir vegna landa- merkjamála geti verið tímafrekar enda sé oft og tíðum erfitt að ráða í gamlar skrár; færslurnar hand- skrifaðar og lýsingar studdar ör- nefnum sem enginn kannist við í dag. Morgunblaðið birti frétt um dán- arbússkiptin í mars 2002 en þá hafði auglýsing birst í Lögbirtinga- blaðinu. Þar var getið um að dán- arbúið ætti um 40 hektara lands en Freyr segir að þegar betur hafi ver- ið rýnt í skjöl og skrár hafi komið í ljós að Stefán Bjarnarson hafði selt kaupmanninum á Eyrarbakka helminginn árið 1891. Kaupmað- urinn notaði mýrina sem beitarhólf fyrir hross viðskiptavina sinna sem komu ríðandi til að stunda kaup- skap, kannski ekki ólíkt bílastæðum nútímans nema hvað blikkbeljur eru komnar í stað reiðhesta. Kaupfélagið Hekla eignaðist síð- ar hlut kaupmannsins og er sú mýri kennd við kaupfélagið, kölluð Heklumýri. Eftir standa um 22 hekt- arar sem bera nafnið Bjarnarmýri og þá landspildu eiga erfingjarnir 17 í sameiningu. Þau skiptu líka með sér greiðslu á erfðafjárskatti sem nam samtals 14.901 krónu. Freyr segir mýrina varla nýtilega til annars en hrossabeitar en segir að erfingjarnir hafi enga ákvörðun tekið um hvernig henni verði ráð- stafað, hvort þeir muni selja eða nota mýrina sjálfir. Í ættinni séu nokkrir hestamenn sem vilji hugs- anlega beita hrossum sínum á land- inu. Einnig sé hugsanlegt að leggja landið undir fuglafriðland. Freyr bendir þó á að mýrin sé aðeins lítill hluti af fyrirhuguðu friðlandi og þar að auki í útjaðri þess. En hvernig verður borgar- búanum við þegar hann kemst að því að hann hefur erft landspildu eftir löngu látna ömmu sína og afa? „Mér fannst þetta nú bara hálf- hlægilegt og fannst eiginlega að þetta gæti ekki staðist,“ sagði hann. „Síðan fannst mér þetta bara svo sniðugt að ég ákvað að taka þetta að mér og pota málinu í gegn. Og ég hafði voðalega gaman af því,“ segir Freyr Bjartmarz, sölufulltrúi og landeigandi í Flóanum. Sautján erfingjar að 22 hektara mýri í Flóanum Dánarbúið fór ekki í opinber skipti fyrr en 84 árum eftir andlát bóndans Freyr Bjartmarz Björn Bjarnarson                     VÆNTA má þess að hertar reglur um áhættumat útlána og afskrifta- framlög lánastofnana á afskrifta- reikning verði innleiddar hér á landi á næstu árum. Að sögn Páls Gunnars Pálssonar, forstjóra Fjár- málaeftirlitsins, hefur Evrópusam- bandið ákveðið að innleiða staðla Alþjóðareikningsskilaráðsins fyrir samstæðureikningsskil skráðra fé- laga, árið 2005. Þeir munu þá jafn- framt taka gildi hér á landi. „Í reikningsskilastöðunum er m.a. að finna ítarlegar reglur um mat á útlánum, sem munu hafa áhrif hér og gerir að verkum að breyta þarf verklagi lánastofnana hér á landi,“ segir hann. Að sögn Páls Gunnars er einnig unnið að endurbótum á gildandi reglum um eiginfjárhlutföll lána- stofnana á vegum svonefndrar Basel-nefndar um bankaeftirlit. Í reikningsskilastöðlunum er m.a. að finna ítarleg ákvæði um hvaða lán beri að taka til sér- stakrar skoðunar við mat á fram- lögum á afskriftareikning. Að sögn Páls Gunnars er þó óvíst að sá hluti reglnanna muni hafa einhver áhrif í minni bönkum líkt og stafa hér á landi. „Hins vegar er ýmislegt í þess- um reglum sem mun gera að verk- um að við þurfum engu að síður að breyta okkar verklagi. Til dæmis mun þurfa að núvirða þær eignir sem eru á sérstökum afskrifta- reikningi og kann það að hafa áhrif á matið, hugsanlega í þá átt að lánastofnanir þurfi að leggja meira til hliðar á afskriftareikning en hingað til hefur verið gert. Það er þó eftir að leggja mat á þetta hér,“ segir hann. „Við höfum reyndar verið að styrkja reglur um mat á afskrift- um útlána og við munum halda áfram þeirri umræðu á næstu misserum. Munum við á þessu ári kynna fyrir lánastofnunum hvern- ig við sjáum fyrir okkur að þessi þáttur alþjóðlegu reikningsskila- staðlanna verði innleiddur fyrir lánastofnanir hér á landi,“ segir Páll Gunnar. Hertar reglur um áhættumat út- lána og afskriftir SAMKEPPNISSTOFNUN hefur skrifað Flugleiðum og óskað eftir upplýsingum um svonefndan vor- smell félagsins. Tekur stofnunin málið upp að eigin frumkvæði til að kanna hvort tilboðið brjóti hugsan- lega í bága við 11. grein samkeppn- islaga um markaðsráðandi stöðu. Guðmundur Sigurðsson, forstöðu- maður samkeppnissviðs Samkeppn- isstofnunar, segir að fyrirtækið Ice- land Express hafi fyrir nokkru kynnt ferðir milli Íslands og Kaup- mannahafnar og London og boðið sætið á 14.900 króna lágmarksverði. Það hafi vakið athygli stofnunarinn- ar að nokkru síðar hafi Flugleiðir auglýst áðurnefndan vorsmell til sömu borga á sama verði og greint að í boði væru nokkur þúsund sæti. Hafi verið ákveðið að skrifa Flug- leiðum eða Icelandair og óska upp- lýsinga um hversu mörg sæti væru í boði og hvernig háttað væri kostnaði og tekjuuppbyggingu vegna þessara sæta. Gefinn verður hálfs mánaðar frestur til að veita upplýsingarnar og sagði Guðmundur málið metið að þeim fengnum. Guðmundur sagði stofnunina ein- staka sinnum taka upp mál að eigin frumkvæði. Samkeppnisstofnun skrifar Flugleiðum Óskað upplýsinga um ferðatilboðið vorsmell
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.