Morgunblaðið - 05.02.2003, Side 36

MINNINGAR
36 MIÐVIKUDAGUR 5. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Gunnar Hestnesvélstjóri fæddist á
Ísafirði 30. júní 1916.
Hann lést á Hrafnistu
í Reykjavík 28. jan-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hans voru Jo-
han Martin Pettersen
Hestnes, f. 1869 í
Grimsöy í Noregi, d.
1936, og Guðlaug
Ingibjörg Guðmunds-
dóttir, f. 1874 á Gísla-
stöðum á Völlum í
S-Múl., d. 1933. Eldri
bræður Gunnars voru
Sverre, f. 909, d.
1975, og Erling, f. 1912, d. 1996.
Gunnar var þríkvæntur: 1) 1948
kvæntist hann Magnhildi Lyngdal,
þau slitu samvistum. Dóttir þeirra
er Guðlaug Gunnþórunn tónlistar-
kennari, f. 1951, gift Erni Arnar-
syni vélstjóra. Þau
eru búsett á Höfn í
Hornafirði. Dóttir
þeirra er Svanfríður
Eygló tónlistarkenn-
ari, f. 1976. 2) 1959
kvæntist Gunnar
Karlottu Kristjáns-
dóttur, hún lést 1963.
3) 1968 kvæntist
Gunnar eftirlifandi
eiginkonu sinni, Þor-
björgu Bjarnadóttur
frá Bakka í Bakka-
firði. Gunnar lauk
vélstjóraprófi frá
Vélskóla Íslands
1940. Hann var vélstjóri á ýmsum
fraktskipum og fiskiskipum fram
til 1972. Eftir það vann hann um
tíma í Kassagerð Reykjavíkur.
Útför Gunnars fór fram frá Ás-
kirkju 4. febrúar.
Mig langar að minnast Gunnars
Hestness með nokkrum orðum, en
amma mín, Þorbjörg Bjarnadóttir,
kynnti þennan myndarlega og glæsi-
lega mann fyrir börnum sínum og af-
komendum þegar ég var smástelpa,
búsett norður í landi. Á þeim tíma
var Gunnar vélstjóri á togaranum
Júpíter og því langtímum úti á sjó,
við veiðar og í siglingum. Enda var
Gunnar sigldur maður og kunni frá
ýmsu að segja. Hafið heillaði hann og
hann heillaði ömmu með því að bjóða
henni í siglingu hringinn í kringum
landið með strandferðaskipi. Ég
heyrði oft vitnað í þá ferð. Ferming-
arárið mitt fékk ég að fara með þeim
hjónum í ferðalag til Danmerkur í
heimsókn til móðursystur minnar og
fjölskyldu hennar og dvöldum við
þar í góðu yfirlæti. Gunnar naut þess
að sýna okkur merka staði sem hann
hafði komið til eða þekkti. Með tím-
anum fór Gunnar að vinna í landi, hjá
Kassagerð Reykjavíkur, og vann
hann þar um tíma eða þar til hann
lenti í slysi og átti ekki afturkvæmt á
vinnumarkaðinn eftir það. Síðar
kynntist ég Gunnari betur eftir að
hann og amma buðu mér að búa á
heimili sínu í Stóragerði á mennta-
skólaárum mínum í Reykjavík. Það
var gott að búa hjá þeim. Gunnar var
rólyndismaður, viðræðugóður og
hlýr. Hann var barngóður maður.
Það hefur örugglega ekki verið auð-
velt fyrir þau að fá óharðnaðan ung-
ling inn á heimilið en hann tók öllu
með æðruleysi eins og hann var van-
ur á hverju sem gekk.
Gunnar var snillingur í eldhúsinu
og hann naut þess virkilega að dunda
við matseld, hvort heldur var hvunn-
dags eða til hátíðabrigða. Vegna
vaktavinnu ömmu taldi Gunnar það
vera í sínum verkahring að sjá til
þess að ætíð væri eitthvað gott að
hafa við eldhúsborðið þegar ég kom
heim á daginn og lærdómurinn tók
við. Létt spjall um daginn og veginn,
nýjustu fréttir eða veðrið. Gunnar
fylgdist vel með fréttum og las dag-
blöðin vel, enda hafði hann skoðun á
mönnum og málefnum. Lífið leikur
mannfólkið misjafnlega og heilsu
Gunnars hrakaði, en það varð til þess
að hann flutti á dvalarheimilið
Hrafnistu í Reykjavík og bjó þar í
um áratug. Eftir að Gunnar var orð-
inn of heilsuveill til að geta farið
heim hélt amma jólin hjá honum og
fór þangað eins oft og hún gat. Hún
sá alltaf til þess að hann fengi ný föt
fyrir jólin, því hún vildi hafa hann
fínan, enda var honum sjálfum um-
hugað um útlitið, klæðnaður og
klipping ævinlega óaðfinnanleg.
Ég kveð Gunnar með þakklæti
fyrir allar góðar stundir. Blessuð sé
minning hans.
Helga Pálmadóttir.
Ég kynntist Gunnari Hestnes
barn að aldri, þegar hann kvæntist
ömmu minni Þorbjörgu Bjarnadótt-
ur. Gunnar var hæglátur maður og
afar myndarlegur, hávaxinn, dökk-
hærður og með brún augu. Hann var
prúðmannlegur í framkomu, ávallt
fallega búinn og bar föt sín vel. Hann
var góður og hjartahlýr maður sem
gumaði ekki af gjöfum sínum eða
góðmennsku. Lofsyrðum sínum
stillti hann í hóf en hrósaði þó af
slíkri einlægni að jafnvel áratugum
síðar minnist ég þess með hlýhug og
þakklæti hvernig hann blés mér í
brjóst sjálfstrausti og gleði á ferm-
ingardaginn minn.
Gunnar kom jafnan færandi hendi
úr siglingum til annarra landa með
amerískt sælgæti, falleg föt eða leik-
föng og sögur úr erlendum höfnum
og af svaðilförum á sjó. Þessum sög-
um er ég búin að gleyma en sam-
verustundirnar gleymast aldrei.
Er ég var enn á barnsaldri varð
Gunnar fyrir bíl og slasaðist illa á
höfði. Alla tíð síðan var hann fatl-
aður, einkum vegna áverka á innra
eyra. Með árunum hrakaði Gunnari
stöðugt og háði honum mest hve erf-
itt hann átti með mál og heyrði illa.
Af þessum sökum varð Gunnar enn
hlédrægari en áður og olli það hon-
um oft miklum særindum að geta
ekki tjáð sig svo vel væri, en hann
bar harm sinn í hljóði og henti jafn-
vel gaman að.
Á námsárum mínum bjó ég vetur-
langt hjá ömmu og Gunnari og varð
okkur Gunnari þá vel til vina enda
var hann heima á daginn meðan
amma dró björg í bú. Gunnar sá þá
um eldhúsverkin og innkaupin og
gerði það af einskærri alúð enda var
eldhúsið ævinlega hreint og snyrti-
legt eins og Gunnar sjálfur. Gunnar
átti alltaf heitt á könnunni enda var
oft gestkvæmt á heimilinu. Ég hjálp-
aði honum oft við uppþvottinn á
kvöldin og var þá ýmislegt skrafað
og skeggrætt og oft glatt á hjalla. Þá
gerðist það stundum ef Gunnar var
mjög þvoglumæltur og ég gat í eyð-
urnar að samtalið tók hina undarleg-
ustu stefnu, þegar Gunnar svo hrist-
ist allur af innibyrgðum hlátri vissi
ég að ég hafði getið rangt. Ég hætti
því fljótlega þessum tepruskap og
spurði og endursagði oft nær hvert
einasta orð. Það er óþarft að orð-
lengja um það að Gunnar efndi ekki
oft til orðræðna við ókunnuga að
fyrra bragði.
Þegar ég heimsótti Gunnar síðast
á Hrafnistu með dóttur mína korna-
barn ljómuðu augu hans þótt hann
þekkti hana ekki og raunar ekki mig.
Þá var hann löngu hættur að reyna
að tjá sig við aðra en ömmu en hann
naut þess að vera samvistum við
barnið.
Ég lærði margt af Gunnari Hest-
nes, einkum þó mikilvægi þess að
taka örlögum sínum af æðruleysi. Ég
þakka Gunnari samfylgdina í lífinu
og votta ömmu, Guðlaugu, Halldóri
og öðrum aðstandendum samúð
mína.
Þorbjörg Erla Ásgeirsdóttir.
GUNNAR
HESTNES
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
útfararstjóri
Sími 893 8638
Komum heim til aðstoðar
við undirbúning
útfarar sé þess óskað
Sími 567 9110
www.utfararstofan.is
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
TÓMASAR JÓNSSONAR
fyrrverandi brunavarðar,
Hafnarstræti 21,
Akureyri.
Guð blessi ykkur öll.
Jón Tómasson, Þórey Bergsdóttir,
Skjöldur Tómasson, Björk Nóadóttir,
Hreinn Tómasson, Þórveig B. Káradóttir,
Guðbjörg Tómasdóttir, Axel Guðmundsson,
Svala Tómasdóttir, Rafn Herbertsson,
Helga Tómasdóttir, Gústaf Eggertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug við
andlát og útför ástkærs bróður okkar og
frænda,
KARLS GEORGS GUÐMUNDSSONAR
frá Svarthamri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks heimahjúkrunar
og starfsfólks Fjórðungssjúkrahússins á Ísa-
firði fyrir góða umönnun.
Stella Guðmundsdóttir,
Andrea Guðmundsdóttir, Kristinn Jónsson,
Ingimar Guðmundsson,
Aðalheiður Guðmundsdóttir, Róbert Sigurjónsson,
Ásta Guðmundsdóttir,
Viktoría Guðmundsdóttir
og frændsystkin.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug við and-
lát og útför móður minnar, tengdamóður,
ömmu, langömmu, systur og mágkonu,
GUÐRÚNAR JÓNSDÓTTUR,
Melahvarfi 6,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til allra, sem önnuðust hana
á hjúkrunarheimilinu Sjóli.
Guð blessi ykkur öll.
Auður Pedersen, Valdimar K. Jónsson,
Gunnar Valdimarsson,
Anna María Valdimarsdóttir, Bjarni Brandsson,
Sigrún Valdimarsdóttir, Þórir Ásmundsson,
Guðrún Valdimarsdóttir, Hörður Harðarson,
Jón Valdimarsson, Guðrún Indriðadóttir,
Valdimar Valdimarsson, Ólöf Jóhannsdóttir,
langömmubörn,
Ágústa Jónsdóttir, Kristinn Óskarsson.
Okkar hjartkæra móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSLAUG SIGGEIRSDÓTTIR
húsfreyja,
Skaftahlíð 14,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Landakoti föstudaginn
3. janúar sl.
Innilegar þakkir til vina hennar fyrir trausta samfylgd og okkur auðsýnda
samúð og hlýhug við fráfall hennar.
Kolfinna Gunnarsdóttir,
Sigurður H. Friðjónsson,
Jón G. Friðjónsson, Herdís Svavarsdóttir,
Ingólfur Friðjónsson, Sigrún Benediktsdóttir,
Friðjón Örn Friðjónsson, Margrét Sigurðardóttir,
barnabörn og aðrir aðstandendur.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar og
afa,
INGÓLFS ÓLAFSSONAR
frá Patreksfirði,
Álfaskeiði 102,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar
11E, Landspítalanum við Hringbraut, Heimahlynningar Krabbameins-
félags Íslands og Strætisvagna Reykjavíkur.
Auður Marísdóttir,
Ásdís Ingólfsdóttir,
Auðunn Ingólfsson,
Inga Þóra Böðvarsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug vegna andláts
GUÐMUNDU ÁSGEIRSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
Seljahlíðar fyrir frábæra umönnun.
Aðstandendur.
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
mannsins míns, föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
REIDARS VILHELMS ÍSAKSEN,
Hraunbæ 103,
Reykjavík.
Sigríður Fanney Isaksen,
Viktoría Isaksen, Valdimar Steinþórsson,
Vilhelmína Isaksen, Erling Guðmundsson,
afabörn og langafabörn.