Morgunblaðið - 04.04.2003, Qupperneq 51

ur. Auðvitað eru til einstaka leikmenn
eins og Zinedine Zidane sem þurfa
ekki að taka mikinn þátt í varnarleik
en skapa alltaf eitthvað þegar þeir fá
boltann. En hinn dæmigerði stjórn-
andi á miðjunni í dag er frekar leik-
maður á borð við Roy Keane eða Pat-
rick Vieira, sem getur unnið boltann,
haldið honum og stjórnað mönnum í
kringum sig. Þannig lék Sigurður
Jónsson en slíkan leiðtoga eigum við
því miður ekki í dag. Rúnar er vissu-
lega topp fótboltamaður en hann er
kominn á vissan aldur og spilar ekki
lengur á miðjunni, heldur sem frjáls
sóknarmaður hjá Lokeren. Það má
kannski segja að leikstjórnandinn sé
kominn þangað, sem afturliggjandi
sóknarmaður, en þá þarf einhver að
axla ábyrgðina fyrir aftan hann á vell-
inum og slíka leikmenn þurfum við að
eignast sem fyrst.“
Eigum í erfiðleikum
með að stjórna leik
Hvernig fótbolta á og getur ís-
lenska liðið spilað? Er raunhæft að
krefjast þess að það ráði ferðinni í
leikjum eða hentar okkur betur að
pakka í vörn og treysta á skyndisókn-
ir?
„Auðvitað er alltaf hægt að ná úr-
slitum með því að leggjast í vörn og
treysta á að ná einu marki. En hvað
viljum við, sættum við okkur við að
spila þannig? Það er erfitt að fá fólk til
að koma á völlinn og horfa á slíka
knattspyrnu. Íslenskir knattspyrnu-
áhugamenn eru kröfuharðir, þeir eru
vanir að sjá góðan fótbolta í sjónvarp-
inu. Auðvitað er óraunhæft að gera
sömu kröfur til landsliðsins, en svona
er landinn. Og þannig er þetta víðar.
Færeyingar, miklu fámennari en við,
eru farnir að gera meiri kröfur til
sinna manna, vilja að þeir spili betri
fótbolta. Menn vilja alltaf meira.
Vandamálið er að við höfum átt í
erfiðleikum með að stjórna leik gegn
lakari liðum, og þeim sem eiga að vera
á svipuðu reki og við. Það er þrösk-
uldur sem íslenska landsliðið þarf að
komast yfir til að ná lengra. Ég er
ekki viss um að við eigum nægilega
góða leikmenn til þess í augnablikinu.
Margir okkar stráka eru traustir og
góðir í að verjast en eru samt það sem
í gamla daga voru kallaðir „anti-fót-
boltamenn“. Þeir eiga í vandræðum
með að skila boltanum frá sér til sam-
herja, stundum ná þeir ekki einu sinni
að hitta á völlinn. Spurningin er hvort
ekki sé rétt að prófa að setja lands-
liðið saman á annan hátt og reyna að
vera með spilandi leikmenn í flestum
eða öllum stöðum, svipað og Ásgeir
Elíasson gerði á sínum tíma og gekk
oft ágætlega upp. Því ekki að færa
spilandi mann eins og Rúnar niður í
hægri bakvörð og vera með Guðna og
Hermann sem miðverði og Indriða
vinstra megin? Það væri hægt að nota
leikinn í Finnlandi í lok þessa mán-
aðar til að prófa ýmsa hluti í þessa átt.
Svo er Arnar Gunnlaugsson kominn
heim til að spila með KR. Hann var
okkar besti maður í æfingaleiknum í
Eistlandi í nóvember, maðurinn sem
okkur vantaði á vinstri kantinn, en
hann hefur bara ekki spilað einn ein-
asta leik síðan og það var því ekki
hægt að réttlæta það að velja hann í
Skotaleikinn.“
Förum með 21-árs
liðið á La Manga
Nú er ekki að sjá að neinir yngri
leikmenn, t.d. úr 21-árs landsliðinu,
séu tilbúnir til þess að koma strax inn
í landsliðshópinn, fyrir utan Indriða
sem var tekinn inn í þennan leik gegn
Skotum. Er það ekki visst áhyggju-
efni, þarf ekki að fara að taka fastar á
málum þessa aldurshóps til að fá upp
betri landsliðsmenn?
„Jú, ég sé ekki að það séu neinir af-
burðagóðir strákar í þeim hópi, strák-
ar sem gera tilkall til þess að vera
teknir inn í A-landsliðið strax í næsta
leik. Við erum að tala um leikmenn
sem eru orðnir 21 árs og ef þeir eru
virkilega góðir, eiga þeir að vera farn-
ir að banka á A-landsliðsdyrnar á
þeim aldri.
En við getum ekki búið til afburða-
leikmennina, þeir koma einn og einn
með einhverju millibili, og hjá svona
fámennri þjóð getur liðið langt á milli.
Því miður eru þeir ekki allir uppi á
sama tíma! Það sem við getum gert er
að auka breiddina með því að hlúa að
okkar efnilegu strákum og bæta um-
gjörðina. Það er komin af stað góð
vinna með yngstu landsliðin og síðan
þarf að byggja ofan á hana með því að
einbeita sér af krafti að þeim sem eru
á aldrinum 18 til 20 ára. Það hefur
verið rætt innan landsliðsnefndar að
það þyrfti að fara á hverju ári með 21-
árs landsliðið til La Manga og vinna
með það þar við góð skilyrði í tvær
vikur. Þar myndu þeir kynnast sam-
stöðunni, og sjá betur sína möguleika
fyrir framtíðina. Þessi aldur er ákaf-
lega mikilvægur og þetta þyrfti að
vinna í samráði við þeirra félagslið og
skóla til að valda ekki árekstrum. Það
er erfitt að púsla saman fótboltanum
á Íslandi en nú geta nýju hallirnar
hjálpað okkur við að koma þessum
hóp saman að vetrarlagi. Við verðum
að leggja meira í þennan aldurshóp
en gert hefur verið til þessa.
Ég vona að nýju knattspyrnuhúsin
skili árangri en það gerist þó ekki á
einu ári, heldur tekur það lengri tíma.
Ég tel samt að grunnþjálfunin hér á
landi hafi batnað mikið á undanförn-
um árum. Íslenskir þjálfarar fá nú
betri leiðsögn en áður um hvernig eigi
að þjálfa.“
Krafa um þrjá sigra
í þremur næstu leikjum
Staða Íslands í undankeppni EM
er orðin erfið og hæpið að ná því sem
stefnt var að, öðru sætinu. Þarf þá
ekki að fara að huga að framtíðinni og
hvort gera þurfi breytingar?
„Þetta stendur og fellur með næstu
þremur leikjum. Ef þeir ganga ekki
sem skyldi, þarf að gera einhverjar
breytingar. Þjálfarar eru mældir eftir
úrslitum og árangri, þeir verða að
axla sína ábyrgð. Auðvitað verða
menn að skoða hvernig dæmið lítur út
í lokin. Ef við endum í þriðja sæti,
stigi á eftir Skotum, og höldum okkur
í þriðja styrkleikaflokki, er það við-
unandi útkoma. Annars þarf að skoða
hlutina upp á nýtt og gera þær breyt-
ingar sem með þarf.
Við verðum líka að gera kröfur til
liðsins. Núna er málið einfalt, við
verðum að gera þá kröfu að liðið vinni
þrjá næstu leiki sína, eða nái að lág-
marki í sjö stig í tveimur leikjum við
Færeyjar og einum gegn Litháen. Ef
það tekst, og við verðum komnir með
10 til 12 stig að þeim loknum, get ég
lofað þér því að landsliðið mun stríða
Þjóðverjum í heimaleiknum gegn
þeim í haust.“
Morgunblaðið/Golli
Ásgeir Sigurvinsson hefur í gegnum tíðina leikið og verið á
frægustu leikvöllum Evrópu. Hér er hann á þjóðarleikvangi
Frakka í París – Stade de France – með íslenska landsliðinu.
’ En hinn dæmi-gerði stjórnandi á
miðjunni í dag er
leikmaður á borð við
Roy Keane eða Pat-
rick Vieira, sem get-
ur unnið boltann,
haldið honum og
stjórnað mönnum í
kringum sig. Þannig
lék Sigurður Jóns-
son en slíkan leið-
toga eigum við því
miður ekki í dag. ‘
vs@mbl.is
KNATTSPYRNA
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 4. APRÍL 2003 51