Morgunblaðið - 28.10.2003, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. OKTÓBER 2003 51
Nýr og betri
Sýnd kl. 6, 8 og 10

Kvikmyndir.com
Skonrokk FM909
HJ MBL
„Snilldarverk“
HK DV
„Brjálæðisleg
Kvikmynd“
www .regnboginn.is
Hverfisgötu
551 9000
BRJÁLUÐ BÍÓUPPLIFUN!
Sýnd kl. 5.30, 8.30 og 11. B.i. 16.
„Frábær mynd“
Sýnd kl. 6 og 9. B.i. 12.
OPEN RANGE
Stórkostlegur vestri frá Kevin Costner leikstjóra
DANSAR VIÐ ÚLFA
Sýnd kl. 8 og 10.

ÞÞ FBL
Yfir 15000 gestir
TOPP
MYNDINÁ ÍSLANDI!
Ein magnaðasta
heimildarmynd
seinni ára!
ÞÞ FBL

HK DV

HK. DV
SKONROKK 90.9

Kvikmyndir.isi i .i

SV MBL
.
www.laugarasbio.is
3D
gleraugu
fylgja hverjum
miða
l
l j j
i
Sýnd kl. 6. Bara sýnd um helgarSýnd kl. 8. Sýnd kl. 6. Með ísl tali
Miða
verð
kr. 50
0
TOPP
MYNDINÁ ÍSLANDI!

Kvikmyndir.com
Skonrokk FM909
HJ MBL
„Snilldarverk“
HK DV
„Brjálæðisleg
Kvikmynd“
Sýnd kl. 8 og 10.20. B.i. 16 ára.
„Frábær mynd“
BRJÁLUÐ BÍÓUPPLIFUN!
Sýnd kl. 5.30, 8 og 10.20. B.i. 12.
Stórkostlegur vestri frá Kevin Costner
leikstjóra DANSAR VIÐ ÚLFA
OPEN RANGE

ÞÞ FBL
Yfir 15000 gestir
eftir Kristínu Ómarsdóttur
sýn. fim. 30. okt
Lokasýning
Örfá sæti
Sýningin hefst klukkan 20.
„Fólk hættir ekki að hugsa um þetta leikrit
eftir að ljósin kvikna....;“
Ármann Jakobsson á murinn.is
Miðasala í 555 2222 eða á theater@vortex.is
Mink
leikhús
Tónlist
Lúðarokk
Sebadoh
Tónleikar
Grand Rokk
Bandaríska nýbylgjusveitin Sebadoh á
Grand Rokk. DJ Zúri þeytti skífum og
Skakkamanage hitaði upp.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Loewenstein og Barlow á sviði.
Barlow og Jason Loewenstein, sem
ekki hafa spilað saman í þrjú ár. Þeir
voru að skemmta sér fyrst og fremst
og renna sér í gegnum uppáhalds
Sebadoh-lögin sín. Þessar forsendur
hefðu átt að vera til dýrðar en svo
varð ekki því miður. Ég held að
áhorfendur hafi hins vegar verið
komnir vegna „hugmyndarinnar um
Sebadoh“ enda ákveðinn dýrðar-
ljómi í kringum slíka þungavigtar-
sveit. Viðvaningssnilld þessa „lo-fi“
keisara lét hins vegar ekki á sér
kræla þetta kvöldið.
Annars var stemningin dægilega
afslöppuð – a.m.k. framan af. Dúett-
inn fór vel af stað og virtist einbeitt-
ur þó að lögin sjálf væru ekkert sér-
lega spennandi, enda flest eldgömul;
línulegar stuttar stemmur af fyrstu
plötunum. Barlow lék á gítar, Loe-
wenstein á bassa og á milli þeirra var
verkfæri „lo-fi“ listamannsins númer
eitt, fjögurra rása kassettutæki.
Um miðbikið fór að kræla á „slög-
urum“ eins og „On Fire“ og Loewen-
stein söng nokkur lög líka. Í smá-
stund náðu þeir ágætasta flugi. Um
líkt leyti fór blaðrið á milli laga að
aukast samfara meiri viskídrykkju;
sem var stundum skondið en stund-
um alls ekki. Sérstaklega var aula-
legt þegar Barlow útmálaði sig sem
dæmigerðan heimskan kana („Eru
kettir á Íslandi?“). Þetta var fyndið
fyrst en útnáragrínið var orðið ansi
þreytandi undir rest. Kannski voru
þeir bara óöruggir. Ókunnugir menn
í ókunnugu landi.
Síðasta korterið var – ég verð að
segja það – frekar leiðinlegt og loka-
hnykkurinn ætlaði engan enda að
taka.
Vinur minn hvíslaði því að mér að
tónleikarnir hefðu verið eins og plöt-
urnar þeirra, svona upp og niður.
Og það voru vissulega sprettir
þarna. En ég efast um að margir
þarna inni hafi hlaupið út í búð dag-
inn eftir, leitandi að Sebado-plötum,
eitthvað sem þeir ættu samt hiklaust
að gera.
Fullmikill lúðaháttur og kæruleysi
meðlima skemmdi nefnilega fyrir
Sebadoh-upplifuninni, eins þver-
sagnarkennt og það hljómar.
GRAND Rokk var pakkað og vel
það á miðvikudagskvöldið. Greini-
legt að áhrif Sebadoh, einnar mik-
ilvægustu neðanjarðarsveitar
Bandaríkjanna eru varanleg en
sveitin á sér um fimmtán ára sögu.
Lou Barlow er lifandi goðsögn, hvort
sem honum líkar það betur eða verr.
Skakkamanage er aukasjálf Svav-
ars Péturs Eysteinssonar, sem líkt
og Sebadoh hefur lengi verið viðloð-
andi nýrokkið.
Svavar tróð upp með kjöltutölvu
og gítar og má segja að hann hafi
smollið ágætlega inn í stemningu
kvöldsins (reyndar hafa Sebadoh
verið kallaðir „lo-fi“ sveit vegna
handbragða og tækjakosts sem beitt
er í tónlistinni. Mætti kannski segja
að Svavar hafi leikið „medium-fi“
tónlist vegna kjöltutölvunnar?).
Svavar stóð sig vel; hugmyndir góð-
ar og lagasmíðar með skemmtileg-
um, undurfurðulegum vinklum.
Hann var kannski pínu óöruggur en
það slípast væntanlega af með tím-
anum. Skakkamanage lofar góðu
(þess má geta að Skakkamanage gaf
nýlega út hljómplötu sem fáanleg er
í 12 tónum).
Lou Barlow hefur verið þakkað
fyrir það að tugþúsundir óframfær-
inna gleraugnagláma í ástarsorg
þorðu loks að ota sínum tota og hófu
að klambra saman tónlist í herberg-
inu sínu, studdir kassettutæki, raf-
magnsgítar og trommuheila. Lúð-
arokk, „lo-fi“, herbergisrokk,
hangsararokk hefur þetta verið kall-
að m.a. Sem bassaleikari í Dinosaur
Jr og í gegnum Sebadoh hefur Bar-
low reynst mikill áhrifavaldur hvað
þróun neðanjarðarrokks varðar.
En að tónleikunum sjálfum. Hvað
vorum við að sjá? Jú, tvo félaga, Lou
Arnar Eggert Thoroddsen
RAFTÓNLISTARMAÐURINN
Biogen hefur verið lengi að og gef-
ið út grúa af diskum. Hann fer æv-
inlega eigin leiðir, gerir sem honum
sýnist, og dreifir á heimabrenndum
diskum eftir því sem andinn blæs
honum í brjóst.
Fyrir vikið ertu
diskar hans mis-
jafnir, stundum
heppnast allt og
úr verður góður
gripur, og stund-
um fer eitthvað úrskeiðis eða að
áheyrendur ná ekki að fylgja hon-
um á fluginu og sitja eftir með sárt
ennið. Sá diskur sem hér er til um-
fjöllunar, og heitir líklega Stab
Stab / b.w.c.u., upplýsingar á um-
slagi eru nánast engar, er með
þeim skemmtilegri sem ég hef
heyrt með Biogen í nokkurn tíma.
Inngangur að plötunni, fyrsta
lagið, er ósköp meinlaust sveim
sem endar heldur bratt, eins og
höfundur hafi orðið leiður á því. Í
öðru laginu erum við aftur á móti
komin í alvöruna, góð samsetning
með súrum grunni, grófum hljóðum
og skemmtilegri stígandi sem
magnar spennuna þar til lagið fjar-
ar ljúflega út og rennur inn í það
næsta sem er ekki síðra; fjölslungið
lag með skemmtilegum fléttum.
Sérstaklega eru raddir notaðar vel
í laginu, brotnar og skældar, bæld-
ar og kæfðar eins og hugsun sem
er rétt utan skynjunarinnar en
maður nær ekki að festa hendur á.
Takturinn í laginu er líka góður.
Eftir stutta taktsyrpu, rétt til að
hreinsa bragðlaukana áður en kom-
ið er að næsta aðalrétti, er hlust-
andinn kominn á framandlegar
slóðir, lag sem er ekki lag, eða rétt-
ara sagt lag sem er uppkast að
mörgum lögum sem slást og bítast
um að ná að brjótast upp á yf-
irborðið. Næsta lag er áþekkt en
enn naumhyggjulegra, minna um
vegvísa og merkingar fyrir ferða-
langinn, týndur í óhljóðafrumskógi.
Svo kemur síðasta lagið, lengsta
lagið og eitt það besta, hefst með
hægfara suði sem ummyndast í
klifkennda hljóðbylgju, kemur og
fer. Smám saman tínast inn hljóm-
ar og taktar og úr verður besta
skemmtun. Ekki eins gott lag og
númer tvö og þrjú, en mjög gott
engu að síður.
Eins og getið er í upphafi eru
upplýsingar um þenna disk Bio-
gens mjög af skornum skammti,
ekkert að sjá á umslagi annað en
Stab Stab / b.w.c.u., en þar fyrir
neðan stendur: Stabstab / Big
World Corporation USA. Það eina
sem gefur til kynna að diskurinn sé
eftir Biogen er stílfærð ljósmynd af
honum innan á umslagi. Nema
diskurinn sé honum til heiðurs,
hann á það svo sem skilið.
Tónlist
Í óhljóða-
frumskógi
Biogen
Stab Stab / b.w.c.u.
Biogen
Stab Stab / b.w.c.u. sem er líklega með
tónlistarmanninum Sigurbirni Þorgríms-
syni sem kallar sig Biogen. Hann virðist
gefa diskinn út sjálfur.
Árni Matthíasson
UM ÞAÐ BIL fjórir áratugir eru
liðnir síðan Helgi Hóseasson komst
í fréttirnar er hann mótmælti á
minnisstæðan hátt skírn sinni og
fermingu. Slíkt hátterni vakti
óskipta athygli í þjóðfélaginu og
þótti fáheyrð ósvinna á þeim tíma,
ef ég man rétt. Í kjölfarið fylgdi
runa mótmælaaðgerða mannsins
sem tók að sletta skyri, síðar tjöru
á æðstu stofnanir og embættis-
menn landsins. Með þessu móti var
hann að beina athygli samborg-
aranna að þeim órétti sem hann
taldi sig beittan af geistlegum og
veraldlegum yfirvöldum.
Þóra Fjeldsted og Jón Karl
Helgason hafa nú lokið við heimild-
armynd um þennan mótmælanda
Íslands, sem nú er orðinn grá-
skeggjaður öldungur en baráttu-
hugurinn hefur ekki fölnað með ár-
unum, fjarri því. Nánast á hverjum
degi stendur hann vöku sína á
horni Langholtsvegar og Holtaveg-
ar, vopnaður spjöldum með slag-
orðum gegn yfirvöldum og almætt-
inu.
Kvikmyndagerðarfólkið tók hús
á Helga og fylgdist með þessum
einarða hrópanda á árunum 2002–
2003. Prjónað við viðtölin fréttir af
sögufrægum aðgerðum hans fyrr á
árum úr útvarpi og sjónvarpi og
vikið er að persónulegri harmsögu
viðmælandans sem missir og treg-
ar konu sína fársjúka á þessu tíma-
bili.
Úr verður einkar sérstæð og
heiðarleg mynd um einstakling
sem þræðir ótroðnar slóðir, sem
einhverjir kalla vafalítið villigötur
heiðingjans því Helgi er andkrist-
inn í meira lagi; Kallar Biblíuna
ævisögu drauga og annað eftir því.
Þá er hann á öndverðum meiði við
stjórnvöld sem hann telur hand-
bendi Bandaríkjamanna með sína
blóði drifnu samvisku og löggæslu-
menn ríkisins eru „þrælar“.
Stjórnmála- og trúarskoðanir
mótmælanda Íslands eru því skýr-
ar og glöggar líkt og handverkið á
mótmælaspjöldunum. Hann segir
þau vopn hans samkvæmt lögmáli
frumskógarins – sem sé það eina
sem hann hafi í höndunum í þjóð-
félagi þar sem lögfræðingar, dóm-
arar, ráðherrar og alþingismenn
skelli skollaeyrum við málflutningi
hans. Helgi gefst ekki upp og nú
hefur hann með hjálp myndarinn-
ar, ýtt við samvisku þjóðarinnar
með sínu hófstillta og þögula and-
ófi. Á ekki að fara að stjórnar-
skrárlögum, hvar er trúfrelsið og
tjáningarfrelsið þegar Helgi Hó-
seasson á í hlut? Gamall og hnípinn
en óbugaður segir hann viðskipti
sín við hið opinbera og niðurstöður
þeirra, marklaus plögg. Hann á
samúð manns óskipta og kvik-
myndagerðarfólkið á þakkir skildar
að festa með fullri hreinskilni á
filmu lífssýn umdeilanlegs manns
með ákveðnar og öðruvísi skoðanir.
Það kemur til skila svipmynd af
goðsögn sem hefur að áhorfi loknu,
fengið allt aðra og jákvæðari mynd
í huga áhorfandans og við blasir að
það var tími til kominn.
Helgi Hóseasson er kunnastur í
hugum landsmanna fyrir að vera sá
sem sletti skyrinu.
Hrópandinn á holtinu
KVIKMYNDIR
Regnboginn
Leikstjórn: Þóra Fjeldsted og Jón Karl
Helgason. Handrit: Þóra Fjeldsted. Kvik-
myndatökustjóri og klipping: Jón Karl
Helgason. Tónlist: Sigurjón Kjartansson.
Íslensk heimildarmynd. Framleiðendur:
Böðvar Bjarki Pétursson, Þóra Fjeldsted
og Jón Karl Helgason. 20 geitur. Ísland
2003.
MÓTMÆLANDI ÍSLANDS
Sæbjörn Valdimarsson