Morgunblaðið - 29.02.2004, Qupperneq 4

FRÉTTIR
4 SUNNUDAGUR 29. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
KRISTINN Halldórsson flugvélaverkfræð-
ingur er einn 200 Íslendinga sem eiga afmæli
í dag, 29. febrúar. Kristinn er fæddur árið
1948 en strangt til tekið nýorðinn „löglegur“
unglingur, 14 ára, ef einungis er miðað við af-
mælisdagana.
„Ég hef haldið upp á afmælið á fjögurra
ára fresti frekar en á hverju ári. Fólk heldur
kannski upp á afmælið sitt á fimm ára fresti
en ég hef notið þess að gera það svona,“ segir
Kristinn. Sem barn hélt hann upp á afmælið
sitt á hverju ári og minnist þess ekki að það
hafi valdið honum hugarangri að þrír af
hverjum fjórum afmælisdögum hafi aldrei
verið á almanaksárinu. Venjan hafi verið sú
að halda upp á afmælið hinn tuttugasta og
áttunda.
Fær hamingjuóskir í viku
Bjarney Sonja Ólafsdóttir, Baddý, eins og
hún er kölluð, er 24 ára í dag, 6 ára sam-
kvæmt almanakinu.
„Ég hef haldið upp á afmælisdaginn þegar
mér hentar, oft í kringum helgi. Fólk man
venjulega eftir afmælisdeginum mínum og
óskar mér til hamingju alla vikuna á eftir,
sem er mjög gaman.“
Þegar Baddý var lítil var mottóið hennar
að „allir aðrir ættu afmæli degi seinna“.
„Þannig að ég átti afmæli 1. mars og það
var minn dagur,“ segir hún með stolti enda
viðurkennir hún fúslega að það sé gaman að
eiga afmæli þennan dag. Fleiri muni eftir
deginum og eftir afmælisgjöfum.
Baddý útskrifaðist út tölvunarfræði við Há-
skólann í Reykjavík í fyrra og í hennar ár-
gangi var annar nemandi fæddur hinn tutt-
ugasta og níunda. Í Verzlunarskólanum, sem
hún stundaði nám í á undan, voru þrír sem
áttu sama afmælisdag, og annar í grunnskóla
og einnig góð vinkona hennar og frændi.
„Við höfum ekki gert neitt af því að hittast
reglulega en ég man að það var sérstaklega
gaman þegar við héldum þrjú sem vorum í
Versló upp á „fimm ára“ afmælið okkar.“
Hulda Arnórsdóttir úr Reykjavík efnir
venjulega til sérstaks vina- og fjölskyldufagn-
aðar hinn tuttugasta og níunda. „Mér finnst
þetta alveg sérstök hátíð þegar ég á ekta dag.
Það stendur ekkert á kortunum: „Til ham-
ingju með platafmælið“ og svoleiðis,“ segir
Hulda, sem hefur nú haldið 19 sinnum upp á
afmælið þennan dag og er 76 ára.
„Þegar ég var krakki passaði mamma mín
upp á það að ég ætti afmæli á hverju einasta
ári og það var yfirleitt haldið upp á það dag-
inn á undan. Á seinni árum má segja að ég
hafi farið frjálslega með þetta og alltaf haldið
upp á afmælið næsta heppilega dag.“
Morgunblaðið/Þorkell
Bjarney Sonja Ólafsdóttir: Hef haldið upp á
afmælið þegar mér hentar, oft um helgar.
Morgunblaðið/Sverrir
Kristinn Halldórsson: Venjan er sú að halda
upp á afmælið daginn áður, 28. febrúar.
Morgunblaðið/Sverrir
Hulda Arnórsdóttir: Mér finnst þetta alveg
sérstök hátíð þegar ég á ekta dag.
„Gaman að eiga afmæli þennan dag“
Hátíðisdagur þeirra
sem fæddir eru á
hlaupári
TVÖ HUNDRUÐ Íslendingar eru fædd-
ir 29. febrúar samkvæmt þjóðskrá. Börn
fædd þennan dag árið 2000 eru 19 sam-
kvæmt þjóðskrá en elsti núlifandi Ís-
lendingurinn sem fæddur er 29. febrúar
er 92 ára í dag.
Skiptingin milli kynja er svo að segja
jöfn, 101 karl á afmæli í dag og 99 kon-
ur.
200 Íslendingar fæddir
29. febrúar
MIKLAR breytingar verða á fugla-
lífi þegar skógur er ræktaður á
landi sem áður var skóglaust. Þetta
eru meginniðurstöður rannsókna
sem Ólafur K. Nielsen fuglafræð-
ingur á Náttúrufræðistofnun Ís-
lands og samstarfsmenn hans hafa
gert. Þessar fuglarannsóknir eru
hluti af stærra verkefni sem heitir
SKÓGVIST og er samstarfsverk-
efni Náttúrufræðistofnunar Ís-
lands, Skógræktar ríkisins og
Rannsóknastofnunar landbúnaðar-
ins.
Með SKÓGVIST er reynt að lýsa
þeim breytingum sem verða í vist-
kerfinu þegar skógur vex upp á
skóglausu landi og þá er horft bæði
til flórunnar, fánunnar og sveppa.
Ólafur skoðaði í sinni rannsókn
einkum þéttleika fugla, tegund-
arsamsetningu, fjölbreytileika fán-
unnar og hvaðan landnemar lerk-
iskóganna komu. Hann bar saman
opið land, gamla íslenska birki-
skóga og lerkiskóga á mismunandi
aldursstigum. Um var að ræða
lerkiskóga sem hafði verið plantað
fyrir 5–7 árum, 15–20 árum og fyr-
ir um 40 árum síðan. Rannsóknin
var gerð austur á Héraði. Mark-
miðið var að fá upplýsingar um
breytingar sem verða á þessum
fyrstu áratugum framvindunnar.
Ólafur sagði að þéttleiki varp-
fugla væri meiri í skóglendi en á
opnu landi. Ekki væri mikill munur
á mólendi og yngsta lerkiskóginum,
en þéttleikinn fuglanna væri meiri
þegar skógurinn væri orðinn eldri.
Ólafur sagði að það væri hins vegar
ljóst að sumar fuglategundir væru
eingöngu bundnar við opið land og
aðrar væru eingöngu í skógum.
Auk þess væru nokkrar tegundir
sem héldu sig jafnt í opnu landi og í
skógum, aðallega hrossagaukur og
þúfutittlingur.
Breytingarnar ganga hratt yfir
„Þessi framvinda gengur til-
tölulega hratt fyrir sig. Eftir um 15
ár eru þær tegundir sem eru
bundnar við opin svæði algerlega
horfnar. Þetta á við um alla vað-
fugla nema hrossagauk og spör-
fugla sem eru bundnir við opin
svæði, eins og steindepill og snjó-
tittlingur. Þá hafa þessir svoköll-
uðu skógarfuglar tekið við auk
þúfutittlings og hrossagauks sem
þola þessi umskipti. Aðrir fuglar
aðlagast ekki þessari breytingu.“
Ólafur sagði að það væru að-
allega sex fuglategundir sem væru
áberandi í lerkiskógunum á Austur-
landi, þar af fimm sem væru gam-
algrónir varpfuglar á Íslandi, skóg-
arþröstur, auðnutittlingur,
músarrindill, þúfutittlingur og
hrossagaukur. Aðalbúsvæði þeirra
þriggja sem nefndar voru fyrst
væri gamli birkiskógurinn. „Síðan
er einn nýr landnemi sem kemur
frá Norðvestur-Evrópu, en það er
glókollur sem er barrskógafugl.
Glókollur hefur breiðst
út alveg ótrúlega hratt
Dæmið með glókollinn sýnir hvað
þessar breytingar geta gengið
hratt yfir. Það var í október 1995
sem stór ganga glókolla kom til
landsins og síðan hefur hann verið
hér og dreifst ótrúlega hratt um
landið. Mjög víða er hann orðinn
áberandi fugl í bæði greni- og lerki-
teigum. Þetta er tegund sem var
bara þekkt hér áður fyrr sem flæk-
ingur, en á innan við 10 árum hefur
hún dreifst um landið og finnst nú
verpandi á Austurlandi, Suður-
landi, Suðvesturlandi, Vesturlandi
og MiðNorðurlandi.“
Miklar breyting-
ar verða á fugla-
lífi með skógrækt
Morgunblaðið/Ómar
Glókollur virðist dafna afar vel í
skógum hér á landi. Hann verpir nú
víða um land. Glókollur er minnsti
fugl Evrópu, um 5–6 grömm, og lif-
ir aðallega á skordýrum.
VÁTRYGGINGAFÉLAG Íslands
(VÍS) mun í næstu viku hefja sölu á
tryggingum fyrir hesta, hunda og
ketti, í samstarfi við sænska dýra-
tryggingafélagið AGRIA sem sér-
hæfir sig í dýratryggingum. VÍS hef-
ur fengið sérleyfi til að selja
dýratryggingar í samstarfi við
AGRIA undir nafninu VÍS-AGRIA
og mun kynna þessa nýjung á fjöl-
skylduhátíð í Reiðhöllinni í Víðidal í
dag.
„Við hefjum starfið með stórri fjöl-
skylduhátíð þar sem fólk getur séð
fallega hesta, hunda og ketti og hitt
fólk frá VÍS og AGRIA sem mun
leiðbeina því með gæludýratrygg-
ingar,“ segir Pekka Olson, sem er
menntaður dýralæknir og starfar
fyrir AGRIA. Hann kenndi dýra-
lækningar á dýraspítala í tuttugu ár
áður en hann hóf störf hjá AGRIA
árið 1995. Pekka er staddur hér á
landi til að leiðbeina starfsfólki VÍS
með innri læknavísindi smærri dýra,
svo mögulegt sé að meta heilsu
þeirra dýra sem tryggð eru.
„AGRIA sérhæfir sig í dýratrygg-
ingum og við búum að rúmlega
hundrað ára reynslu á því sviði. Við
tryggjum húsdýr, þar á meðal hesta,
hunda, ketti, hamstra, kanínur, páfa-
gauka og jafnvel rottur. Stærstir er-
um við þó í hundum, köttum og hest-
um, enda eru það hefðbundin
húsdýr,“ segir Pekka og bætir við að
mesta aukningin sé í tryggingum á
köttum, því fólk sé almennt orðið
meðvitaðra um kettina sína auk þess
sem kattarækt fari vaxandi.
10 þúsund íslenskir hestar
Í Svíþjóð eru um 12.000 íslenskir
hestar og AGRIA tryggir um 10.000
þeirra. Íslenski hesturinn er sú
hestategund í Svíþjóð sem er í örust-
um vexti og er sú þriðja stærsta. Sví-
ar eiga líka sína eigin tegund hesta,
sænska heitblóðunginn, sem er mun
stærra dýr en íslenski hesturinn.
En hvers vegna tryggir fólk dýrin
sín? „Í raun eru tvær meginástæður
fyrir því. Annars vegar vill fólk
vernda fjárfestinguna þegar það á til
dæmis verðmætan hest, skyldi hann
verða veikur og deyja,“ segir Pekka.
„Hin ástæðan er sú að fólk vill geta
borgað fyrir dýra dýralæknaþjón-
ustu, því dýralækningar eru að verða
sífellt þróaðri og mögulegt er að
halda dýrum heilbrigðum lengur, en
það kostar nokkurn pening. Með
tryggingunni þarf fólk aldrei að
lenda í þeim aðstæðum að velja á
milli þess að lóga dýrinu eða lækna
það vegna kostnaðar. Þetta á jafnt
við um ketti, hunda og hesta. Ef eitt-
hvað kemur fyrir dýrin getur verið
dýrt að lækna þau og þá er gott að
þurfa ekki að lóga þeim.“
Pekka segir fólk líka sjaldnast líta
á dýr einungis sem hluti, þau séu
hluti af fjölskyldunni. „Hundar og
kettir sem búa með fjölskyldunni eru
í raun meðlimir hennar og sárt ef
þau lenda í veikindum eða slysum og
maður vill gera sitt besta fyrir fjöl-
skyldumeðlim,“ segir Pekka.
VÍS-AGRIA hefur sölu á húsdýratryggingum á Íslandi
Fólk þarf ekki lengur að
velja milli lógunar og lífs