Vísir - 06.05.1981, Blaðsíða 2
2
Á Akureyri
Ferðu oft til kirkju?
Helgi Guömundsson, smiöur:
— Nei, svo að segja aldrei.
Kristin Cordova
—Nei, aldrei.
Ólöf Arnadóttir, húsmóöir
—Já, nokkuð oftk
Þóra Björgvinsdóttir, húsmóöir:
—Nei, kannski einu sinni á ári og
þegar eitthvað fer þar fram
mér tengt.
Karl Jónsson, smiöur:
—Nei, það er þá aöallega þegar
tónleikar eru i kirkjunni.
- segir Sverrir FriðÞjðfsson, íÞrðtlafréltarilari
Hann er fæddur i Kleppsholtinu
og uppalinn i Heiöargeröinu,
Keykvikingur i húö og hár og
sagöi iþróttafréttir i sjónvarpinu
á mánudagskvöldiö var. Þess
vegna er viötaiiö i dag viö hann;
Sverri Friðþjófsson.
Og svo er hann einn af þeim sið-
ustu af gamla skólanum. ,,Ég veit
ekki hvort það þýðir nokkuö fyrir
þig að fara að skrifa þetta, það
var svo skritið að það skilur það
varla nokkur maður”, sagði hann
þegar hann var spurður um
skólagönguna.
,,Ég tók undirbúningsdeild,
sem var i Kennaraskólanum, hún
hét undirbúningsdeiid undir sér-
nám og tók tvö ár. Að þvi loknu
hafði ég kennarapróf i sérgrein-
um, sem ég valdi mér. Fer siðan
á Laugarvatn, tek þar iþrótta-
kennarapróf á einu ári — það var
siðasta árið, sem námið þar tók
eitt ár.
Þegar ég var búinn þar, fer ég
aftur i Kennaraskólann og lýk
þriðja og fjórða bekk á einu ári,
þvi það var siðasta árið, sem
hægt var að ljúka kennaraprófi
með þeim hætti. Við vorum mörg
saman, sem gengutn i gegnum
þetta og mynduðum heilan bekk.
Við vorum eiginlega alltaf á sið-
asta snúning, og mynduöum
kjarna um að kveðja gamla
kerfið saman.”
Það var voriö 1973, sem þessu
námi lauk og þá fór Sverrir að
kenna, kenndi i tvö ár og fór siðan
i framhaldsnám i iþróttaháskól-
anum i Noregi. Þar var hann i
önnur tvö ár og fór siðan að
stjórna Fellahelli þegar hann
kom heim og gerir það enn.
Hefur hann þá ekkert notað alla
þá þekkingu, serr: hann hefur afl-
að sér um iþróttafræðslu?
,,Ekki mikið, en ég hef starfað
mikið fyrir knattspyrnufélagið
Viking og hef þjálfað minnstu
strákana þar i knattspyrnu.”
— Og hvernig stendur svo á að
þú fórst að segja iþróttafréttir i
sjónvarpinu?
,,Ég sótti um þegar var auglýst
i fyrra og Jón G. Stefánsson var
ráðinn. Ég hef aðeins kynnst
sjónvarpinu áður og finnst það
alltaf vera heillandi fjölmiðill. Ég
var dómari i spurningakeppni i
Stundinni okkar fyrir nokkrum
árum og fannst það afskaplega
skemmtilegt.
Nú, ég fekk ekki starfið, en hef
sennilega verið númer tvö hjá
þeim. Jón B. Stefánsson, sem
reyndar var mér samferða gegn-
um alla þessa skólagöngu, sem ég
var að segja þér frá, þarf að
minnka við sig verkefni, af per-
sónulegum ástæðum, og þá
hringdi Emil i mig og bað mig að
leysa hann af hólmi.”
— Hvað er þetta mikið starf?
„Þetta er gifurlegt starf. Ég er
að búa til heilan sjónvarpsþátt og
þarf algjörlega að sjá um það
sjálfur. Það kom mér á óvart
hvað mikil vinna liggur að baki
þessum hálftima. Þetta er alveg
tveggja daga verk og vel það, það
er öll helgin og raunar mikið af
mánudeginum lika.”
— Varstu i beinni útsendingu i
þættinum?
„Nei, þeir senda ekki óvana
menn beint út, en ef ég næ ein-
hverntima tökum á þessu, verður
það með timanum.”
— Og hvernig leggst þetta i þig?
„Bara vel. Þetta er vinna og ég
hef gaman af þessari vinnu.”
SV
Alltá
tombóluverðl
Aifreö Þorsteinsson rit-
aöi á dögunum grein i
Vfsi, þar sem hann fjall-
aöi um þá þjónustu sem
Keykjavik veitir Seitirn-
ingum varöandi slökkvi-
liö. strætisvagna, sund-
staöi og fleira. Grein
Alfreös hefur vakiö mikla
athygli, enda segir hann
skoöun sina á máiinu um-
búöalaust. Hann segir tii
dæmis: „Alltof lengi hef-
ur ihaldsmeirihlutinn á'
Seitjarnarnesi spiiaö á
borgaryfirvöld Reykja-
vfkur i viöskiptum þess-
ara tveggja kaupstaöa.
Þannig þiggja Seltirning-
ar ýmsa mikiivæga þjón-
ustu frá Rcykjavfkur-
borg, annaö hvort ókeypis
eöa gegn svo iágu gjaldi,
aö nánast er hægt aö tala
um gjöf”.
Gárungarnir hafa vita-
skuld gripiö þessa staö-
reynd á lofti. Nú segja
þeir aö Seltirningar fái
atlt á „tombóluprfs” og
kalla Seltjarnarnes
Tombólubæinn.
Alfreö Þorsteinsson.
Spaugileg
kröfuspjöld
Ýmislegtbar fyrir augu
i kröfugöngunni sem efnt
var til 1. maf sl. Þar hóp-
uöust saman ungir og
atdnir, úr öllum stéttum,.
og gengu undan fánum
verkalýösins niöur
Laugaveginn.
Kröfuspjöld voru á lofti
eins og alltaf áöur, en
eitthvaö voru slagoröin
meira i austur og vestur
en oft áöur. A einu spjald-
anna gaf aö Ifta skrifaö
stórum stöfum: „Opniö
Sædýrasafniö" Annar
göngugarpur vakti
athygli fyrir þaö sem
hann haföi til málanna aö
leggja. Meö annarri hendi
ýtti hann á undan sér
kerru meö barni f, en meö
hinni hélt hann á lofti
spjaldi meö áletruninni:
„Frjálsar fóstureyöing-
ar”.
Heyröist gamall maöur
tauta, aö þetta væri nú
vfst nokkuö seint i rassinn
gripiö.
Þjóðin og
iramtiðln
Og svo var þaö litli
naggurinn sem var á
gangi meö pabba stnum,
daginn eftir 1. maf.
hátföarhöldin. |
„Heyröu pabbi”, sagöi
hann. „Hvaö er félagi?”.
„Þaö er svona eins og
ég og þú”, svaraöi pabb-
inn.
„Eh hvaö er þá þjóö-
in?”
„Þaö er mamma þin og
fólkiö allt i kringum okk-
ur".
,,En hvaö er þá fram-
tiöin?”, spuröi sá litli
minnugur ræöuhalda
gærdagsins.
„Þaö er nú hún litla
systir þin og fleiri”, svar-
aöi faöirinn stoltur yfir
fróðlciksfýsn sonarins.
Um miöja næstu nótt
vaknaði pabbinn viö þaö
aö hann var hristur
óþyrm ilega. Var þar
kominn sá stutti sem kall-
aöi: „Faröu á fætur,
félagi og vektu þjóöina.
Þaö er kúkalykt af fram-
tiöinni”.
...og Baidur var lengst til
vinstri
Lengst
lll vlnstri
Þaö var ansi glatt á
hjalla á Sólarkvöldinu
margnefnda á Sögu á
dögunum. Kom þar
margt til, gott skap og
góöstemmning.Til dæmis
vakti þaö mikinn hlátur i
salnum. þegar Sigurfinn-
ur Sigurösson frá Vcrsl-
unannan nafélagi
Keykjavikur kynnti liðs-
menn sina i spurninga-
keppni fagfélaganna
Hann kynnti Pétur Maack
og sagði siöan: „Svo er
þaö Baldur óskarsson.
Hann er lengst til
vinstri.”
Trabant 601
Austur- Þjóöverjar
geta veriö einstaklega
frumlegir menn, ekki sist
þegar tekur til hinna
margháttuöu tækninýj-
unga og nafngifta á þau
undratól sem þeir smföa.
Tökum til dæmis Trabant
bflana. Ekki er nóg meö
aö þeir segi nafniö sitt
sjálfir. Nýjasta geröin,
sem ekki er ætluð til út-
flutnings. er sögö vera
nefnd Trabant 601. Og
hvers vegna þaö. Jú, 600
sóttu um... en aöeins einn
fékk bil. Nýjustu fregnir
herma aö borgar-
stjórnarmeirihlutinn f
Reykjavik hyggist taka
upp samskonar nafngift
yfir lóöaúthlutanir næsta
ár. A
PÖIIi
siðrbioðunum
Iiópur fréttamanna frá
erlendum stórblööum
hafa dvaliö hérlendis
undanfarna daga I boöi
Flugleiöa og utanrikis-
ráöuneytisins. Þeir hafa
hitt ýmsa menn aö máii,
þar á meöal ræddu þeir
viö hóp af þingmönnum.
t þvf spjalli, bar Kefla-
vfkurflugvöll á góma og
spuröu hinir erlendu gest-
ir hvort einhverjir erfiö-
leikar væru i samskiptum
viö varnarliöiö. Þing-
menn töldu svo ekki vera,
utan cinn. Páll Pétursson
formaöur þingflokks
Framsóknarflokksins
fullyrti að vandræöi stöf-
uöu af dvöl varnarliösins
hér vcgna eiturtyfjasölu
af veliinum og ýmissa
svindlmála sem þrifust i
skjóli varnarliðsins.
Þessi orö Páls vöktu aö
vonum athygli frétta-
mannanna, enda sögö af
einum helsta talsmanni
flokks utanríkisráö-
herra, og þvi álitu þeir aö
hér væri stórmál á ferö-
inni. Hvaðan Páll á
Höllustööum hefur sinar
upplýsingar er ekki vitaö,
en hins vegar heldur
ftkniefnalögreglan þvf
fram, aö eiturlyfjum sé
smyglaö inn á Völlinn en
ekki út af honum. Og hvaö
svindlmálum viökemur
þarf ekki aö fara upp á
Keflavlkurflugvöll til aö
finna dæmi um slikt, eins
og alþjóð er kunnugt.
Umsjón:
Jóhanna S. Sigþórsdóttir
blaöamaöur