Pressan - 22.06.1989, Blaðsíða 20
20
Fimmtudagur 22. júní 1989
bridqe
krossqatan
Þrjú grönd hefðu unnist fyrir-
hafnarlítið í spili vikunnar, en
með ellefu lauf á milli NS-hand-
anna var kannski skiljanlegt að
láglitageimið yrði ofan á.
En fyrir vikið reyndi á hæfni
sagnhafa í tvísýnu spili.
* 7
y K1074
♦ G74
4* D10864
♦ KD986
y 952
♦ Á109
4» 32
♦ G5432
VDG86
♦ D852
4.-
♦ Á10
y Á3
♦ K63
4* ÁKG975
S gefur, enginn á, og opnar á
1-laufi (vel kom til mála að vekja
á 2-gröndum, 20—21 p.). Vestur
stakk inn 1-spaða og eftir nokkurt
ströggl í sögnum var 5-laufum
náð.
Vestur spilaði út spaðakóng og
átta fyrstu slagirnir voru teknir í
snarheitum; spaðinn og hjartað
hreinsuð og trompið hirt í leið-
inni. ,í 5-spila endastöðu, með
borðið inni, voru 2 tromp eftir á
báðum höndum NS og tígullinn
óhreyfður.
Sagnhafi spilaði tígul-4 úr
blindum og austur var handfljót-,
ur að koma í veg fyrir einföld
áform með því að stinga áttunni á
milli.
Endaspil var nú úr sögunni og
suður sá ekki vænlegri kost en að
reyna kónginn. Vestur vann á ás-
inn og vörnin tók tvo tígulslagi í
viðbót. Einn niður.
Heldur sljó spilamennska hjá
suðri. Það er óþarfi að flýta af-
töku, sérstaklega sinni eigin. Það
liggur ekkert á að stinga upp
kóngnum. Ef austur fær að halda
slagnum á tíguláttu og spilar
meiri tígli er eðlilegast að stinga
kóng upp, eða hleypa á gosa ef
hugboð ræður ferð. En — og það
er mergurinn málsins — ef vestur
verður að yfirtaka eins og í þessari
legu er ágiskunin úr sögunni og
geimið vinnst átakalítið.
skak
Áœtlunin er móðir góðrar
taflmennsku
Tvö smáorð skipta meginmáli í
skák eins og annars staðar: hvers-
vegna og hvernig. Undanfarið
hefur síðara orðið mjög borið á
góma hér í þáttunum: ef svartur
leikur þessum leik getum við unn-
ið af honum mann með því að
leika svona — eða eitthvað í þeim
dúr. Minna hefur verið rætt um
taflmennskuna þgar enginn
ávinningur er í augsýn — að
hverju beri að stefna þegar ekki er
hægt að „höggva mann og ann-
an“.
Á þessu sviði brýtur Philidor
blað í skáksögunni. Hann setur
fram almennar reglur um hvað sé
æskilegt, að hverju beri að stefna:
„Hættulegt er að hefja sókn of
snemma; maður ætti aldrei að
leggja til atlögu fyrr en peðin eru
komin í trausta fylkingu og geta
stutt sóknina. Án þeirrar varúðar-
ráðstöfunar er hætt við að atlag-
an renni út í sandinn." Maður á
að raða peðum sínum þannig að
þau myndi þróttmikla fylkingu er
sé búin til framsóknar, en reyna
að hindra andstæðinginn i að gera
hið sama. Það voru einmitt þessi
fræði sem Nimzowitsch tók að
nýju til athugunar í kennslubók
sinni nærri tveimur öldum síðar.
Philidor er líka fyrstur manna
til að gera sér ljóst gildi miðborðs-
ins. Hann skrifar: „Það er ávallt
hagkvæmt að skipta á f-peði og e-
peði. Þannig nær maður valdi á
miðborðinu og opnar línu fyrir
hrókinn." Þessari reglu treysti
Philidor svo rækilega að hann
taldi 1 e4 e5 2 Rf3 ekki góða byrj-
un fyrir hvít, vegna þess að ridd-
arinn væri í vegi fyrir f-peðinu og
svartur gæti því náð betra tafli
með 2 — d6 og 3 — f5. Hann virð-
ist ekki hafa verið jafnstöðugur á
svelli leikfléttunnar, enda gagn-
rýndu ítalirnir frá Modena hann á
þeim grundvelli.
í bók sinni lýsir Philidor kenn-
ingum sínum með því að birta
fáar skákir með ítarlegum skýr-
ingum. Því rniður leyfir rúm þess-
ara þátta ekki að við sýnum ræki-
legt dæmi um þetta, í staðinn sýn-
um við eitt dæmi enn af því hvern-
ig Philidor teflir blindandi við
einn af bestu skákmönnum Breta.
Þetta er ein af þremur skákum
sent hann tefldi samtímis.
'GUÐMUNDUR
ARNLAUGSSON
ATWOOD — PHILIDOR
London 22. mars 1794 Sikileyjar-
leikur
1 e4 c5 2 »4 e6 3 RÍ3 Rc6 4 c3 d5
5 e5 15 6 d4 Rh6 7 a3 Rf7 8 Be3
Dh6 9 Dd2 Bd7 10 Df2 c4 11 Bxc4
dc4 12 d5 Dc7 13 dc6 Bxc6 14
Bxa7 Bxf3 15 gf3 g5 16 Be3 gf4 17
Bxf4 Rxe5
Svartur hótar nú Rd3 + , svo að
hvítur sér ekki annan kost væn-
legri en að halda mannakaupum
áfram (18 De3 Rd3+ 19 Dxd3
Dxf4).
18 Bxe5 Dxe5+ 19De2Dxe2+20
Kxe2 h5 21 Rd2 Hc8
Philidor hefur náð þeim ávinn-
ingi að Pc4 hindrar hvítu peðin
þrjú. Hann leikur ekki 21 — b5
vegna 22 a4 og ávinningur svarts
er horfinn.
22 Hgl Kf7 23 Hg2 Be7 24 Hagl
Bf6
Þar með er komið í veg fyrir
innbrot á g-línunni.
25 Rfl e5 26 Re3 Ke6 27 Hdl
Hhg8
Lætur til skarar skríða.
28 Hxg8 Hxg8 29 Rxc4 Hg2+ 30
Kd3 Hxh2 31 Hd2 Hh3 32 Ke2 b5
Það er greinilegt að Philidor
hefur góða heildarsýn yfir skák-
borðið þótt „blindur“ sé. Nú sér
hann leik á borði til að skipta upp
í hreint peða-endatafl þar sem
hann á einfalda vinningsstöðu.
33 Re3 Hh2+ 34 Kel Hxd2 35
Kxd2 Bg5 36 Ke2 Bxe3 37 Kxe3 h4
38 Kf2 e4 39 Kg2 e3 og vinnur, því
að annaðhvort peðið rennur upp í
borð.
TRfi P
VlTl/R
nP{5K£KXT
%
skpM
OLMARA
N 'i'&igi-
STAOfí
ý JT/£&A
H VS TJA
t'/ai/ -
/3 ii.
ATORKU
SoM
SofL
8
HRDSS-
H M
f/SK
STfí&fS-
G,H£ifJ
£
ATT
a
. ý- ■ á
S'LANSA
FALS
T
DHR'oÐhK
s/AKie
Sdó/e
HfrGGn r
HKA'T
YfíÐA
fíHO-
STYGGÐ
)S
Bjfíkri
I/EKKim/
A£SJAl
HAf
DRuíliá.
1
GRÉMJ
uHA
H-
tae
Jr
<r
\flc
EITT
17
MfíHH
fífíl&Afíl
T
TÆPAST
SfíM-
ST/TÓIA
KRfifSA
~T\
S'fíR
Lf.LEQRfi
%
HRbfí
KV//V'
D'fR
ÓRuHulM
ÞJotí
HNiga
Ml-Ddfí
HRrifí/fi
77 GRiP
%
ORHBíHl
SKj oTA
.TGH-
fíSTlfí
W SPR07A
DRYKKuR
S'ALO
.KRfíP
YfíPOA
Bjollu.
Þó
mplpa
lö
SKER
OfNS
F-)NS
LEST
v-
SÆTI
HRÍYT-O
isr
HÆí)-
iNHl
17
str'aði
MÆNOu
þYKKNí
EKKl
LYKFI
HPEDO
IST
ófLflPA
\%
STIA
STefNArí
YESALS
KomasT
HNjf
T/L
Ktt&BA
Of-ILfí
PYK-f
KopN
LlíPA
KONu
HPY0JA
)to
Gufu
Klaki
BlNOI-
EfNl
OÓLIST
HtlLDI
HktYf-
)N&
wé „
K/ÆMuk
fELL
flNDl
RlSPfl
l°l
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20
VERÐLAUNAKROSSGATA NR. 39.
Skilafrestur krossgátunnar er til 3. júlí. Heimilisfangið er:
PRESSAN, Árinúla 36, 108 Reykjavík. Verðlaun eru ekki af verri
endanum; Áfangar, ferðahandbók með sextíu leiðartýsingum og
sérteiknuðum kortum sem er safnrit feróanefndar Landssambands
hestamannafélaga. I bókinni lýsa 25 höfundar meira en 60 reiðleið-
um, og ná þœr austur að Þjórsá, vestur að Hvítá í Borgarfirði og
langt inn á hálendið. Hún hefur að geyma alls konar fróðleik um
landið, þjóðina og liðin atvik.
Dregið hefur verið úr lausnum í krossgátu nr. 37. Lausnarorðin
voru Fall er fararheill. Hinn lukkulegi vinningshafi að þessu sinni
er Axel Nikulásson, Skipholti.50 A, 105 Reykjavík. I verðlaun fœr
hann bókina Urðargaldur eftir Þorstein frá Hamri. löunn gefur út.