Pressan - 01.08.1991, Blaðsíða 21

FIMMTUDAGUR PRESSAN 1.ÁGÚST1991
21
Þaö fyrsta sem ég tek eft-
ir þegar markakóngurinn
Hðrður Magnússon sest
nidur á móti mér á kaffi-
hÚ8Í einu í miðbænum er
hvað hann er rosalega
freknóttur. Við mætum
bæði aðeins of snemma.
Reyndar svo snemma að
það er ekki hægt að fá
mjólkurkaffi, bara „venju-
legt“. Það kemur þó ekki
að sök, þvi Hörður drekk-
ur ekki kaffi, heldur te.
Við byrjum á að ræða fót-
bolta, enda snýst líf
markakóngsins úr FH að
mestu leyti um hann á
sumrin. Og kærustuna.
Við spjöllum líka um
hvernig það er að búa í
Hafnarfirði og vera sonur
Bjössa bollu, en Magnús
Ólafsson, faðir Harðar, er
líklega jaf n þekktur undir
þvi nafni og sínu eigin. Við
ræðum líka um liferni fót-
boltamanna og mat. Bíó,
tónlist, útihátíðir og
.. .fótbolta.
Það þarf víst ekki að upp-
lýsa knattspyrnuáhugamenn
um það, en fyrir hina, þá var
Hörður markahæstur í 1.
deildinni í fyrra og hittifyrra
og allt bendir til að hann geti
orðið það líka í ár. Þrátt fyrir
að honum gangi vel að koma
knettinum í netið hefur Hörð-
ur ekki verið valinn í lands-
liðshópinn, sem mörgum
knattspyrnuáhugamönnum
finnst hart. Og væntanlega
þá líka honum sjálfum?
„Auðvitað er ég sár. Og ég
held að í öðru landi þætti
þetta mjög undarlegt. En hér
er leikmönnum misjafnlega
hampað eftir því með hvaða
iiði þeir leika. Ef ég spilaði
með einhverju af stóru félög-
unum í Reykjavík, Fram, KR
eða Val, væri maður áreiðan-
lega í landsliðinu. Eða það er
mín tilfinning."
Hörður er ótrúlega rólegur
þegar hann rœðir þessi mál,
hœkkar ekki einu sinni róm-
inn. Hann virðist ekki vera
mikill œsingamaður. En á
hvern hátt er Reykjavíkurlið-
unum meira hampað?
„Þeim er til dæmis hampað
meira af blöðunum en liðun-
um frá Hafnarfirði, Akureyri
og Vestmannaeyjum. Þeir
sem skrifa fréttirnar eru
margir úr Reykjavík og fylgj-
ast með þessum liðum, svo ef
einhver úr þeim, sem hefur
staðið sig vel, er ekki valinn í
landsliðið eru skrifaðar um
það langar greinar."
ÞÓTTILÖGFRÆÐIN ÞURR
Hörður hefur reyndar sjálf-
ur komiö nálœgt blaða-
mennsku og einmitt íþrótta-
fréttaskrifum, sem lausamaö-
ur á Morgunblaðinu á vet-
urna. Hann segist vel geta
hugsaö sér að leggja starfiö
fyrir sig.
„Ég hef gaman af þessu og
væri alveg til í að reyna meira
fyrir mér í blaðamennsku.
Það munaði reyndar litlu að
ég kæmist inn á DV í fyrra-
sumar, en var of seinn að
grípa tækifærið. Það er líka
hætt við að það væri erfitt yf-
ir sumartímann og rækist á
að skrifa um og spila fót-
bolta."
Upphaflega haföi Hörður
þó hugsaö sér að veröa lög-
frœðingur og skráði sig því í
hana eftir aö hafa lokið stúd-
entsprófi frá Flensborg.
„Lögfræðin heillaði mig og
ég var búinn að ganga með
hana í maganum lengi, en ég
komst fljótt að því að mér
fannst hún þurr. Maður var í
fyrirlestrum þrjá tíma á dag
og fór síðan heim að lesa, svo
...ef ég spilaði með einhverju af stóru
liðunum í Reykjavtk, Fram, KR eða
Val, væri ég áreiðanlega í
landsliðinu.
mér fannst ég ekki gera neitt
annað en lesa, borða og sofa.
Þess vegna hætti ég. Mig
langaði til að eyða næstu
fimm árum í eitthvað annað.“
Kannski er þetta aðferð
andstæðinganna til að æsa
mann upp. Mér finnst þó að
áhorfendur ættu frekar að
einbeita sér að því að öskra á
sitt lið en hreyta einhverju í
andstæðinginn. Þetta er ann-
ars meira áberandi úti á landi
en á höfuðborgarsvæðinu."
MÁGURINN LUKKUTRÖLL
LIÐSINS
/ framhaldi afþessu er rætt
um Vestmannaeyjar, en þar
finnst Herði áhorfendur sér-
lega skœðir. Kannski eru þeir
honum efstir í huga, því fram-
undán er leikur IBV og FH í
Vestmannaeyjum, leikur sem
leikinn var í gœrkvöldi.
„Þetta verður erfitt, því við
erum búnir að vinna sex leiki
í röð og Eyjamenn vinna
venjulega heimaleiki rétt fyr-
ir þjóðhátíð.
Annars er komin upp alls-
konar hjátrú í liðinu eftir að
hafa unnið alla þessa leiki í
röð. Ég fer alltaf í sama bol-
inn, annar er alltaf með pen-
ing í buxunum og mágur
REIDDIST ÓKVÆÐIS-
ORÐUM í GARÐ PABBA
Hann hefur reyndar fengist
við ýmislegt á þessum fimm
árum. Unnið fyrir FH, kennt í
Öldutúnsskóla í Hafnarfiröi,
en frá því í fyrrahaust hefur
hann unniö hjá Háskólabíói
við að gefa út kvikmyndir á
myndbönd.
„Ég hef alltaf haft áhuga á
bíómyndum, en leiðist
bandarískar formúlumyndir.
Ég kýs heldur Woody Allen
eða góða evrópska mynd.“
Þú hefur ekki haft áhuga á
að feta í fótspor fööur þíns og
leggja fyrir þig leiklist?
„Nei, ég hef aldrei haft
neinn áhuga á því, þótt eitt-
hvað hafi maður gert af því
að koma fram í skólaleikrit-
um. En ég hef enga hæfileika
á því sviði."
En hvernig er að vera sonur
Bjössa bollu?
„Ég fann aldrei neitt fyrir
því hérna áður fyrr, því ég var
ekki í þannig umhverfi. Það
var ekki erfitt fyrr en eftir að
ég komst eitthvað áfram í fót-'
boltanum. Þar hafa það aðal-
lega verið stuðningsmenn
andstæðinganna á vellinum
sem hafa kallað ókvæðisorð i
garð pabba eða mín og þar
sem ég er frekar hörundsár
reiddist ég þessu oft. Ég held
það hafi þó aðallega bitnað á
mönnum í kringum mig. Nú
orðið reyni ég að láta þetta
ekki hafa áhrif á mig, heldur
leggja meira á mig á vellin-
um.
minn, Hjörtur Howser, er í
peysu nr. 9 sem ég lék í í hitti-
fyrra og situr á áhorfenda-
pöllunum. Við tókum hann
jafnvel með á leik á Ólafsfirði
um daginn. Þetta hefur aldrei
verið svona áður í liðinu.
Og Hjörtur, sem hefur alltaf
talið fótbolta vera þroskaleik
sem menn mundu vaxa upp
úr,“ segir Hörður.
KÆRASTAN ANTISPORT-
ISTI
Hann trúlofaðist systur
Hjartar í vor, Delíu Kristínu
Howser, og upplýsir mig um
aö hún hafi veriö sama sinnis
og bróöirinn hvaö varöar fót-
bolta.
„Við kynntumst í október
síðastliðnum og trúlofuðum
okkur í maí. Hún vissi ekkert
hver ég var þegar við kynnt-
umst, enda gaf hún sig út fyr-
ir að vera antisportisti og
hafði aldrei farið á fótbolta-
leik. Núna er hún einn helsti
stuðningsmaður FH. Það er
kannski líka eins gott að hún
taki þátt í þessu með mér, því
það snýst allt um fótboltann
hjá manni á sumrin."
Ég spyr hvort hann
ha fi \tíma fyrir fleira
en fótboltann og
vinnuna og hvað
hann geri þá við
þann tíma. Hann
segist eyða honum
meö unnustunni
ogsynisínum, sem
er fimm ára.
„Maður kemst
varla einu sinni út
úr bænum á sumrin,
nema í leikferðir. Að
minnsta kosti ekki
þegar það eru leik-
ir á sunnudögum því þá
eyðirmaður helginni
í að bíða eftir
leiknum og undirbúa sig
fyrir hann. Mér finnst
það ætti að
Hörður Magnússon
markakóngur
Sáryflp
aövera
ekkií
landsliðlnu
hafa leikina á föstum dögum,
til dæmis miðvikudögum og
laugardögum. Það væri fínt.“
SJALDAN HÆGT AÐ
FAGNA SIGRI
Eru knattspyrnumenn ekki
mikiö fyrir að skemmta sér,
eða lifa þeir kannski eins heil-
brigöu lífi og þeir œttu að
gera?
„Það kemur auðvitað fyrir
að við förum eftir sigurleiki
og lyftum glasi. Eða glösum.
En það er regla á því hvenær
maður má gera það og það er
ekki ætlast til þess fimm daga
fyrir leik. Og þar sem spilað
er stíft, þá gefst yfirleitt lítill
tími til að skemmta sér og
fagna sigri.
Kröfurnar til leikmanna
eru líka orðnar svo miklar,
liðin hálfgerð atvinnumanna-
lið, þannig að það þýðir ekki
annað en passa sig ef maður
vill ekki eiga á hættu að detta
út úr liðinu. Það skiptir miklu
meira máli en maður heldur
að passa hvað maður lætur
ofan í sig. Til dæmis að borða
létt fæði eins og pasta á leik-
degi og ekki skyr tvo tíma
fyrir leik.
Sjálfur hef ég átt í vandræð-
um með aukakílóin, en ég
missti fimm kíló í vetur og
ætla að reyna að halda því.
Ég er miklu léttari á mér.“
ÆTLA EKKI AÐ FARA
FRÁFH
Það hefur ekkert hvarflað
að þér að fara til annars liös,
til dœmis Reykjavíkurliðs, ef
þaö mœtti auka líkurnar á að
þú kœmist í landsliöiö?
„Ég var ekki alltof ánægð-
ur með þau tækifæri sem ég
fékk hjá liðinu á meðan Ingi
Björn var þjálfari og var jafn-
vel að hugsa um að fara ann-
að. En ég var líka ungur og
óreyndur þá, svo það var
kannski skiljanlegt. Það hef-
ur þó ekki hvarflað að mér að
fara eftir að Ólafur Jóhannes-
son tók við liðinu. Honum
hefur tekist að byggja það
upp. Jafnvel þó svo við höfum
aldrei orðið íslandsmeistarar
eða bikarmeistarar erum við
þó komnir í undanúrslitin fyr-
ir bikarinn núna og erum í 4.
sæti í deildinni.
Það hefur viljað loða við
Hafnfirðinga að þeir séu lé-
legir að mæta á völlinn, en
það er mikilvægt fyrir liðið
að menn mæti.
Þetta hefur þó verið að breyt-
ast eftir að liðinu fór að ganga
betur og núna erum við með
sterkan stuðningshóp sem
fylgir okkur hvert á land sem
er,“ segir Hörður, sem heldur
því fram að það geti haft áhrif
á hvort menn komast í lands-
liðið að þeir hafi sterka stuðn-
ingsmenn á bakvið sig.
HEF EKKI ÚTHALD
Ein spurning aö lokum
Höröur. Ætlarðu á þjóöhá-
tíö um verslunarmannahelg-
ina?
„Nei, ég hef aldrei farið á
þjóðhátíð og fer varla úr
þessu. Ég hef ekki áhuga á
svona hátíðum lengur og
hefði varla úthald í þetta. En
mér finnst of mikið gert úr
því að útihátíðirnar séu eitt-
hvert vandamál. Þetta hefur
alltaf verið svona, að ungling-
arnir fara og rasa út eina
helgi á ári. Maður gerði þetta
sjálfur," segir hann. „Ég ætla
samt út úr bænum, í Galtalæk
með soninn. Unnusta mín
verður að vinna þar.“
Eigum við ekki aö vona aö
þaö verði sól, svo freknurnar
fái ekki aö fölna strax.
Margrét Elísabet Ólafsdóttir