Pressan - 27.12.1991, Page 14

14
GULA PRESSAN
Föstudagur 27. desember 1991
Snyrfið
yhhup
meö
Tyopieifi
Skeggvöxtur
og snyrting
I þessum fyrsta þætti mín-
um ætla ég að fjalla um
skegg. Ótrúlega margir átta
sig ekki á þeirri tjáningu sem
felst í skegginu og freistast til
þess að bera skegg sem hæfir
ekki karakter þeirra eða tjáir
allt aðrar tilfinningar en þeir
vilja láta uppi.
Mér hefur til dæmis alltaf
fundist Björn Grétar Sveins-
son með allt of hörkulegt
skegg. Hann sker það eftir
reglulegum línum svo hvergi
sést fínleg lína. Þetta gerir
hann hörkulegan, — sem er
1
synd því Björn er Ijúfur mað-
ur og indæll. Arthúri Björg-
vini Bollasyni hefur tekist
miklum mun betur með sitt
skegg. Það hvílir meiri kyrrð
yfir andliti hans og Ijöst skegg
finnst mér alltaf gefa til
kynna ákveðna visku. En
kannski eru það bara einhver
áhrif frá bókunum um galdra-
manninn Merlin, sem ég las í
æsku, eða góðlegu bíblíu-
myndunum.
En skeggið tekur ekki bara
mið af persónuleikanum
heldur tískunni einnig. Þegar
ég lít til baka og rifja upp
hvernig mitt eigið skegg hef-
ur breyst sé ég þetta glögg-
lega. Um árið 1980 (sjá skýr-
ingamynd) eimdi enn eftir af
hippatískunni. Þá var nokkur
gróska í skegginu þó ég liafi
aldrei gengið svo langt að
hafa það ósnyrtilegt, eins og
Svavar Gestsson. Þegar líður
á níunda áratuginn fer tíðar-
andinn að breytast. Þá koma
fínlegri línur í skeggið og
skurðurinn verður léttari (sjá
skýringarmyndir 2 og B).
Undir lok áratugarins voru
bartarnir og vangaskeggið al-
veg horfin og ég lagði aðal-
áhersluna á yfirvaraskeggið
en lét smálínu halda sér undir
hökunni, eins og til að ríma
2
við skeggið á efri vörinni (sjá
skýringarmynd 4). í vor lét ég
siðan hökuskeggið fjúka en
lét yfirvaraskeggið þess í stað
enda í ákveðnum punkti rétt
undir kjálkabeinunum. Mér
fannst það fallegra en að láta
það fjara út í ekki neitt (sjá
skýringarmynd 5).
Þótt ég vilji ekki gera of
mikið úr þessum breytingum
á mínu eigin skeggi held ég
að þróunin næstu árin verði
einmitt í þessa áttina. Skegg-
ið verði meira notað eins og
til að undirstrika andlits-
drættina hér og þar en verði
ekki svo gróskumikið að það
skyggi á hina náttúrulegu
andlitsdrætti.
Fyrir þá sem vilja athuga
hvernig þeir líta út með þess-
ar margvíslegu gerðir af
skeggi væri sniðugt að skella
skýringarmyndunum í ljósrit-
unarvél sem getur stækkað.
Ef þær eru stækkaðar um 50
prósent ættu þær að passa
við andlit flestra fullorðinna.
Og ef mönnum líst vel á það
sem þeir sjá í speglinum geta
þeir notað myndirnar sem
skapalón þegar þeir raka sig
næst.
Góða skemmtun. Meira síð-
ar- Með kveðju,
ykkar Hjörleifur.
SVISSNESKUR
AUÐKÝFINGUR
KAUPIR ESJUNA
Genf, 27, desember__
Svissneski auðkýfingur-
inn Giinther Hasse hefur
fest kaup á Esjunni. Sveit-
arstjórnarmenn í Kjósar-
og Kjalarneshreppum
skrifuðu undir sölusamn-
inginn seint í gærkvöldi.
„Auðvitað eigum við eftir
að sakna fjallsins, sérstaklega
þeir eldri sem hafa búið undir
því alla sína hunds- og kattar-
tíð,“ sagði Páll Hjartarson,
bóndi og aðalsamningamað-
ur hreppanna. „En Hasse
bauð það vel að við gátum
ekki hafnað."
Að sögn Páls hyggst Hasse
láta flytja Esjunna út og láta
hana ofan á svissneska fjallið
Matterhorn. Þar með verður
það hæsta fjall Evrópu og
hærra en Mont Blanc.
„Salan á Esjunni blandast
inn í einhvern hrepparíg
þarna suðurfrá," sagði Páll.
„Við höfum mótmælt en
það hefur ekki verið hlustað
á okkur," sagði Markús Örn
Antonsson borgarstjóri. „Ut-
anríkisráðuneytið segir að
ekkert sé hægt að gera. Með
EES-samningunum er tryggt
frjálst streymi vinnu, fjár-
Markús Örn falast eftir spón-
um úr Vestfjarðagöngunum til
aö búa til úr fjall.
magns og fjalla yfir landa-
mæri.“
Markús sagði Reykvíkinga
koma til með að sakna Esj-
unnar.
„Við ætlum hins vegar ekki
að vera fjalllausir lengi. Við
höfum kannað kaup á Vaðla-
heiðinni norðan úr Eyjafirði
og fengið jákvæð svör. Eins
höfum við hugsað okkur að
gera samning við Vestfirð-
inga um að fá spænina úr
fjöllunum sem myndast við
gerð jarðganganna. Verk-
fræðingar segja hugsanlegt
að hrúga upp fjalli úr hon-
um.“
Jón Bárðarson, starfsmaður Þjóðleikhússlns, skoðar sprungur í veggjum. Ekki er talið sannað að þær séu vegna
draugagangs.
Draugagangur í Þjóðleikhúsinu
Leikarar heyra pú og óánægjuraddir
þaðan sem efstu svalir voru
Reykjovík, 4, qpn'l
„Stundum heyrir maður
varla í sjálfum sér fyrir
skvaldri, púi og allskyns
óánægjuröddum,“ segir
Arnar Jónsson leikari í
samtali við GULU PRESS-
UNA, en leikarar Þjóðleik-
hússins hafa kvartað und-
an draugagangi í sal Þjóð-
leihússins í haust og vetur.
Arnar, sem meðal annars
liefur leikið í Gleðispilinu eft-
ir Kjartan Ragnarsson í vetur.
segir að strax við frumsýn-
ingu hafi farið að heyrast
óánægukliður frá efstu svöl-
unum, en sem kunnugt er
voru þær rifnar við breyting-
ar á salnum.
„Síðan hefur þetta magn-
ast til mikilla muna,“ segir
Arnar. „Upp á síðkastið hefur
háreystin verið slík að maður
hefur varla heyrt hvað fer
fram á sviðinu. Á milli þess
sem það er eins og reynt sé að
púa niður sýninguna ætlar
sælgætisbréfa-hávaðinn að
æra mann."
„Eg hef heyrt af þessu,"
sagði Árni Johnsen, formað-
ur byggingarnefndar leik-
hússins, í samtali við GULU
PRESSUNA. „Flestir sem
hafa tjáð sig hafa verið
ánægðir með breytingar á
salnum. Það er því helvíti
hart ef við þurfum að taka til-
lit til þessara radda, sem virð-
ast koma að handan."
Tók 5.000 krónur fyrir
og spáði öllum því sama
hótaði að breyta lögregluþjóni í ánamaðk
Spákonan spáði öllum
Akurnesingum að þeir færu
í sjóferð til Reykjavíkur.
Spákona á Akranesi
Akranesi, 23. desember_
„Konan sýndi mótþróa
við handtökuna og hafði í
hótunum við lögregluna
og þegar hún hótaði að
breyta ungum lögreglu-
þjóni í ánamaðk neydd-
umst við til að handtaka
hana. Hún fékk að gista
hér í nótt, en lögreglu-
þjónninn fór til sálfræð-
ings í Reykjavík snemma í
morgun," sagði Elías Þórð-
arson, lögregluvarðstjóri
á Akranesi, í samtali við
GULU PRESSUNA.
„Okkur hefur borist fjöldi
upphringinga og kvartana
vegna þessarar konu sem
flutti hingað i bæinn í vor.
Hún hefur þóst vera spákona
og margir leitað til hennar.
Spádómarnir hafa þó ekki
verið beysnari en svo að hún
spáir öllum því að þeir fari í
sumarfrí á næsta ári og að
þeir muni fara í sjóferð til
Reykjavíkur. Fyrir þetta tók
hún 5.000 krónur." sagði El-
ías.
„Mælirinn varð svo fullur
nú í jólamánuðinum þegar
hún spáði fyrir öllum aðþeir
fengju Lífróður Árna
Tryggvasonar í jólagjöf. Þá
létum við til skarar skríða."