Pressan - 13.08.1992, Blaðsíða 30

Il
30
FIMMTUDAGUR PKESSAN 13. ÁGÚST 1992
, UMHORFS A
ISLANDIFYRIR
30 ÁRUM
í

pegar pabbi og
mamma voru ung
fsland fyrir 30 árum. Sjórinn
fullur af síld og nóg að gera
við að salta. íslendingar eru
líka að losna úr hömlum ára-
tuga viðskiptafjötra, sem við-
reisnarstjórnin létti af þjóð-
inni. Þjóðin er sumsé að rétta
úr kútnum og siglir hraðbyri
inn í neysluþjóðfélag 20. ald-
arinnar. Aldrei hefur verið
meira keypt í landinu en þetta
ár fyrir 30 árum, árið 1962.
Kaup hefur aldrei verið
hærra. Lífskjörin aldrei betri.
Við fáum smjörþefinn af því
sem koma skal. En hvernig
var lífið? Hvernig var tískan?
Um hvað var talað? Fjöl-
miðlabyltingin er ennþá langt
undan. Ekkert sjónvarp í
landinu nema hjá Kananum
og aðeins ein útvarpsstöð,
gamla gufan.
Þótt stúlkum væri farið að
fjölga í menntaskólum voru giftar
konur ennþá fyrst og ffemst hús-
mæður. Eiginkonur togarasjó-
manna voru meira að segja spurð-
ar álits í blöðunum þegar lengja
átti vinnutíma eiginmanna þeirra.
Hússtjórnarskólar blómstruðu og
af auglýsingum í blöðum að
dæma var lítið annað fyrir ein-
stæðar mæður að gera en komast í
ráðskonustörf. Einhleypir menn
leigðu sér gjarnan herbergi úti í
bæ og þar kom ekki til greina að
elda mat, hvað þá þvo þvotta. Þeir
borðuðu því í mötuneyti og fengu
húsmæður til að þvo af sér.
VIÐARKLÆÐNINGU Á
VEGGINA
Það var mikið byggt í Reykjavík
þetta ár. Borgin teygði sig sífellt
lengra í austur, mörgurn Vestur-
bæingum til sárrar gremju. En
menn sáu fram í tímann á þéssum
árum og lögðu drög að framtíðar-
skipulagi. Danskur skipulagsffæð-
ingur sá Reykjavík fyrir sér sem
mörg 5.000 íbúa hverfi og nýjan
miðbæ á horni Miklubrautar og
Kringlumýrarbrautar.
Nýjar íbúðarbyggðir spruttu
sem sagt upp eins og gorkúlur.
Eftir eimdi þó af fyrri tíð. Bragg-
arnir voru ekki ennþá horfnir.
Þeim fór þó sífellt fækkandi og
íbúum þeirra líka. En það voru
ekki allir komnir með það sem nú
þykir sjálfsagt: hitaveitu. Það varð
ekki fyrr en nokkrum árum síðar.
Og einu sinni á árinu kom upp sú
staða að Reykvlkingar voru beðnir
að sjóða allt vatn áður en þeir not-
uðu það til neyslu, vegna hættu á
sýkingu. Það hafði hlaupið í
Gvendarbrunna vegna vatnssöfn-
unar á Sandskeiði — og á sama
tíma flæddi Ölfusá yfir bakka sína
á Selfossi.
I nýju íbúðunum sem verið var
að byggja var komið fyrir hús-
gögnum og innréttingum úr tekki
og mahóní, palisander og sepía-
spóni. Húsmæðurnar báru á stól-
armana í stofunni, stofuborðin og
skenkina með tekkolíu og viðar-
klæðning á veggina var mikið í
tísku. f eldhúsum landsins voru
eidhúsborð með harðplastplötum
og stólar og kollar „úr völdum
stálrörum, krómuðum með
þykkri gljáhúð og sætum og bök-
um bólstruðum með Lystadún".
Hrærivélin var Kenwood og elda-
vélin frá Rafha. Borðstofuhús-
gögnin voru ekki frá Ítalíu heldur
tékknesk. í herbergi unglingsins
var tveggja sæta sófi, sem hægt var
að draga út armana á, setja þar
bökin og þá var komið rúm.
Bílaeign var ekki orðin almenn
en vélknúnum ökutækjum fjölg-
aði ört. Aldrei hafði verið flutt inn
jafnmikið af bílum og á þessu
herrans ári 1962. Það voru Volks-
wagen handa fjölskyldunni, Vaux-
hall og Taunus eða Moskowitch.
Benz eða Chevrolet handa efnaðri
borgurum og Land Rover- eða
Willys jeppi fyrir bændur.
TVISTIÐ SIGRAR HEIMINN
OG ÍSLAND
Árið 1962 lágu Reykvíkingar
ekki fyrir framan sjónvarpstækin
sín á kvöldin, átu popp og drukku
kók. Þeir fóru á gömlu dansana
eða á bingó, í bíó eða á skauta á
tjörninni. Eða dönsuðu tvist,
dansinn sem tröllreið heiminum
það árið. Það var mikið skrifað
um tvistið í dagblöðum og Mogg-