Pressan - 15.07.1993, Side 17

TVEIR JAFNFLJOTIR
Fimmtudagurinn 15. júlí 1993
PRCSSAN I7
Úr bókmenntunum
á barnaheimilið
Valgarður Bragason er ungt ljóðskáld sem í gærkvöldi las upp á ljóðakvöldi á Hressó í
hópi frændsystkina sinna, þeirra Hrafiis og Elísabetar Jökulsbarna og bróður síns, Ara
Gísla, að ógleymdum Sigurði Pálssyni og Kristínu Ómarsdóttur. Valgarður er aðeins
22 ára, en hefur þegar gefið út fjórar ljóðabækur. Sú nýjasta, Austur, kom út í síðustu
viku og hefur að geyma sjö prósaljóð. Fyrir aðeins mánuði gaf hann út Scetust í bíó, en
þar áður sendi Valgarður ffá sér Glitkorn (1991) og Flugelda (1992). Fyrsta bókin fékk
„glimrandi dóma, sem var alveg agalegt, því ég gat ekkert skrifað í heilt ár á eftir,“ segir
Valgarður og er sannfærður um að það sé betra að fá á sig vonda krítík í fyrstu tilraun.
Hann er með sína eigin bókaútgáfu, Tveir jafnfljótir, úti í bílskúr, en hefur ekki gefið neitt
út eftir aðra ennþá, annað en ljósrituð hefti í fáum eintökum fyrir vini og kunningja.
Hann segir útgáfustarfsemina vera „mjög egósentríska“, en tekur þó ekki fyrir að hann eigi
eftir að gerast forleggjari í framtíðinni. Hann hætti í bókmenntafræði í Háskólanum í vor til
að fara að vinna á barnaheimili og skrifa. „Mér fannst bókmenntirnar vera að kæfa mig. í
staðinn fyrir að lesa bækur og fíla þær, var maður að greina þær. Mér fannst það heldur lang-
sótt steypa, auk þess sem það dró úr mér í sambandi við skriftirnar,“ segir skáldið unga, sem
stefnir að því að leggja ritstörfin fyrir sig „ef skatturinn gerir ekki út af við alla útgáfustarfsemi.“
Karlmennskan
kemst að
Sennilega er of snemmf að
fara greina frá því um hvað
tískukóngarnir hugsa fyrir
næsta vor, og þó — því í
vortískunni má greina örlítið
fréttkorn: karlmennskan er
að koma aftur, ef mark er
takandi á jDessum lista-
mönnum. A tískusýningu
sem haldin var í Florence á
Ítalíu fyrir skömmu voru
bæði fyrirsæturnar og fötin
karlmannlegri en þau hafa
verið um árabil. Ólíkt kvenn-
mönnunum — mjónunum
— voru karlfyrirsæturnar
vöðvastæltar og sportlegar.
Og ekki drógu skærir litir úr
karlmennsku þeirra. Há-
rauður í bland við daufari liti
er það sem koma skal í dag-
klæðnaði. Mikil áhersla er
lögð á brjóstkassa karl-
manna með pífum og íburð-
armiklum krögum. Kvöld-
klæðnaðurinn breystist, en
þó verður engin bylting þar
frekar en fyrri daginn. Sam-
stæð jakkaföt sáust hvergi
en þess í stað verða það
stakir axlapúðajakkar og
buxur og skyrturnar með
voru allar meira og minna í
mismunandi rauðum tónum.
Smáatriðin hafa ekki lengi
skipt eins miklu máli. Bendir
því allt til þess að smátt og
smátt sé níundi áratugurinn
farinn að gera vart við sig á
ný. Engin karlfyrirsæta sást
þó með varalit né augn-
skugga.
Sundhetturnar
snúa aftur
Margur man
eftir að hafa
skammast sín
fyrir móður
sína í sundlaug-
unum hér á ár-
um áður, þegar
sundhettur þóttu bráð-
nauðsynlegar til að hhfa
„lagningunni“ og engin kona
vogaði sér út í laug án
þess að vera með til-
komumikla blóma-
hettu á höfðinu.
Þeir hinir sömu fá
líkast til léttan hroll,
nú þegar fregnast hef-
ur að sundhetturnar eru
komnar í tísku á nýjan leik.
Nú þykir ekkert
flottara en
' mætameð
■ skrautlega
’ baðhettuá
höfðinu nið-
ur á strönd eða
út í laug og því
geta ömmur þessa lands dreg-
ið gömlu höfuðfötin fram í
dagsljósið, sem þær voru
sneyptar fyrir áður. Þvi
skrautlegri sem sundhetturn-
areru
þeim
mun
vin-
sælli
virð-
ast þær
veraog
mörgum þykir þær hettur
eftirsóknarverðastar sem
eru upprunalegar. Konur
sem komnar eru til ára
sinna og þora að skarta
gömlu blómahettunni í sundi
á ný, mega því
búast við því
Æt tískudrósir
renni til
4p þeirra öfúnd-
araugum í
laugunum.
Gömul tíska í baðfatnaði verð-
ur ný.
Vlð
mælum
með
.. .spilakössum
ef maður er lánsamur getur
manni hlotnast aur fýrir salti í
grautinn, eða ef til vill fyrir ein-
um bjór.
...gömlu myndunum hans
Chevy Chase
þær eru óborganlega fyndnar í
sumarþynnkunni.
...snjósleða- og skíðaferð upp
á Snæfellsjökul
það er ólýsanlega skemmtilegt,
ef menn passa sig á sprungun-
um.
.. .kynlífi úti í sumamóttinni
um það er lítt annað hægt að
segja annað en prófið bara.
Framhjáhald. Sem leiðir ekki
til skilnaðar. Heldur framhjá-
hald sem varir stutt og er aðeins
hugsað sem stundargaman.
Líklega er sú tegund af framhjá-
haldi besta leiðin til þess að við-
halda hjónaböndum. Jafnvel
þótt þau séu óþreytt. Eigi fólk í
fjárhagserfiðleikum sem orsakar
meðal annars það að hjón geta
ekki sleppt fram af sér beislinu
með ferðalögum eða öðrum
lífsmunaði er fátt annað hægt
að gera sér til skemmtunar en
að horfa á aðra, af hinu kyninu,
láta líkamsvessana streyma og
hjóla í bráðina. En láta ekki til-
fmningarnar hlaupa með sig í
gönur.
ÚN
Að vera leiðinlegur og pirr-
aður. Að láta sumarþunglyndið
ná tökum á sér. Og hitann og
molluna á íslandi bræða úr sér
annars hið Ijúfa sumarskap.
Mjög auðvelt er að láta slá sig út
af laginu haldi maður sig ein-
göngu innan borgarmarkanna
yfir sumartímann. Að ekki sé
talað um sé maður alltaf á sama
barnum helgi eftir helgi allan
ársins hring, sjái ekkert nema
fúlu barflugurnar, sömu til-
breytingalausu innréttingarnar,
sömu fúlu barþjónanna og
horfi í sömu ljótu salernisspegl-
ana. Altént er allt skárra en að
vera í sumarþunglyndi )'fir hinu
rúntíneraða borgarlífi. Þegar
svo er komið getur meira að
segja það eitt að fara út fyrir
borgarmörkin til þess eins að
horfa á íslensku sauðkindina éta
upp landið gefið lífinu gildi.
Á Arnarstapa á
Snæfellsnesi
um
vor
Ólafsson
og Lilja
Margeirs-
dóttir
hestagallan-
um og leikhús-
fólkið Kjartan
Ragnars-
son leik-
stjóri hjá
°g
s p ú s a
hans Sig-
r í ð u r
Margrét leikhúsritari hjá
Þjóðleikhúsinu.
Fjarri Arnarstapanum, eða í
miðborginni, voru venju
fremur margir úti á lífinu.
Bíóbarinn á föstudagskvöld
sóttu Baltasar Kormákur í
eigin persónu, Hólmfríður
Ólafsdóttir LH og Jón Gunn-
ar Stefánsson kvikmynda-
gerðamaður.
Á Sólon Islandus sama kvöld
sátu Árni J. Magnús frjáls-
hyggjupostuli, Ari Sigvalda
blaðasnápur, Halldóra blast-
blondina Jónasdóttir, Stein-
unn Ólína Þorsteinsdóttir og
Margrét Ragnarsdóttir. Þær
höfðu einnig setið þar kvöld-
inu áður ásamt Friðrilci We-
isshappel hinum dýrslega. Þar
hafði einnig viðkomu Rúss-
landsfarinn Björgólfur Thor
Björgólfsson, Sigga Vala án
Valerietíkunnar sinnar, Mó-
eiður Júníusdóttir og Eyþór
Arnalds og fullt af öðrum
ónafngreindum einstakling-
um.
Kvöldið eftir sóttu Sólon svo
Bergljót Arnalds, Margrét
Jónasdóttir, Ari og Dóra, Sæ-
mundur Norðfjörð og félag-
ar, Margrét Örnólfsdóttir
Sykurmoli, Magnús Árni
Magnússon ungkrati, Eirílcur
Jónsson og síðast en ekki síst
leikkvendið Steinunn Ólína
Þorsteinssdóttir.
1 Rósenberg-kjallaranum á
laugardagskvöld var hiti í lofti
enda Þorsteinn Högni rit-
stjóri Núllsins og Jökull Tóm-
asson útlitshcnnuðir þess þar
að skemmta sér. Ekki langt
undan var allt Pasta Basta-lið-
ið í spaghettístuði og skóla-
systurnarnar úr Þinghóls-
skóla, þær Kolbrún Jónsdótt-
ir og Auður Ágústsdóttir.
Að skemmta sér í Hagkaup í
Skeifunni um miðjan dag á
laugardag voru hin nývígðu
hjónakorn Þórdís Jóna
Sigurðardóttir og Kristján
Vigfússon.
Á veitingastaðnum 22 sást til
ferða Elísu í Kolrössu Krók-
ríðandi, Ara Eldons og Einars
Melax, dr. Bjarna Þórarins-
sonar, finnsk/íslenskö-ættaða
öngvarans
Bjarka Kaik-
umo í
Lipstick
Lovers,
Þorra Jó-
a n n s -
sonar og
en
ekki sást
neitt til Felix
Bergssonar leikara.
I myndhöggvarapartíi á Ný-
lendugötunni á föstudags-
kvöldið, þar sem hljómsveitin
Júpíters skvetti úr klaufunum,
voru Jón Óskar myndlistar-
maður og vinur hans Birgir
Andrésson og aðdáendur,
Anna Ringsted hjá Fríðu
f r æ n k u ,
.Sveinn og
, Brynhild-
tur Þor-
I geirsbörn
log Einar
ÍGaribaldi.
rÁ sunnu-
rdagslcvöldið
var nánast
hver veitingamaður á landinu
að skemmta sér á Gauki á
stöng. Ástæðan var fögnuður
hins árlega fótboltamóts sem
haldið var þá um daginn. Þar
voru einnig allir meðlimir Jet
Black Joe að halda upp á af-
mæli tveggja meðlima sveitar-
innar, þeirra Hrafns og
Gunnars Bjama. Mun fullt af
huggulegum kvenpening hafa
verið þar einnig. Svo mun
leikarinn Pálmi Gestsson hafa
litið við á Gauknum á mánu-
dagskvöld eftir eins og hálfs
árs hlé frá þeim stað.
Áfengisvandamálið er mikið
áhyggjuefni þessa dagana
enda hefur komið í Ijós
að tekjur ríkisins af
áfengiskaupum hafa dreg-
ist saman um hundruð
milljóna króna. Ástæðan er
einföld. Við drekkum jafn
mikið eða meira en áður en
verðlagið er svo svívirðilegt að
nú kaupir maður bruggið og
smyglið í stórauknum mæli.
Verðið er fínt og gæðin fara
vaxandi. Fríkki og Höskuld-
ur Ríki verða að lækka sig til
þess að verða samkeppnisfærír
og sjá aurana aftur renna í eigin
kassa.