Pressan - 15.07.1993, Qupperneq 26

PRESSAN
Fimmtudagurinn 15. júlí 1993
ÓDÝRT EN GOTT
Myndlist
• Sonia Renard &
Volker Schönwart
sýna málverk og grafík-
myndir í Portinu; sýningin
nefnist Flóð og fjara.
• Wemer Möller,
myndlistarmaðurinn þýski,
sýnir málverk, skúlptúra,
glerverk og texh'lverk í
Hafnarborg.
• Craig Stevens hefur
opnað sýningu á máluð-
um Ijósmyndum í kaffistofu
Hafnarborgar.
• Gamli góði stíllinn
nefnist sýning á neðri
hæð VeiHngastaðarins
22, á landslagsmálverk-
um efHr Kristinn Morthens,
Sigurð Kristjánsson og
Matthías Sigfússon.
• Alvar Aalto. Afmælis-
sýning Norræna hússins á
verkum Alvars Aalto.
• Elín Jakobsdóttir,
skosk-íslensk listakona,
sýnir málverk og teikning-
ar í húsakynnum Menn-
ingarstofnunar Bandaríkj-
anna. Opið alla virka
daga kl. 8.30-17.45.
• Bragi Ásgeirsson
sýnir ný málverk á efri
hæð Hulduhóla, Mosfells-
bæ. Opið daglega kl. 14-
19.
• Sigríður Asgeirsdóthr
sýnir steint gler á efri hæð
Hulduhóla, Mosfellsbæ.
Opið daglega kl. 14-19.
• Katrín Sigurðar-
dóttir sýnir rýmisverk,
samansett úr teikningum
og þrykki, í Galleríi Sæv-
ars Karls.
• Tryggvi Oiafsson,
listmálari í Kaupmanna-
höfn, sýnir nýjar og gaml-
ar myndir á Mokka.
• Markús ívarsson.
Sýning á verkum ýmissa
íslenskra listamanna, úr
safni Markúsar Ivarsson-
ar, í Listasafni Islands. Op-
ið alla daga nema mánu-
daga kl. 12-18.
• Carlo Scarpa, lista-
maðurinn og arkitekhnn,
er höfundur verkanna sem
nú eru Hl sýnis í Asmund-
arsal.
• Bragi Óiafsson held-
ur sýningu á Ijóðum sínum
að Kjarvalsstöðum. Opið
daglega kl. 10-18.
• Róska sýnir málverk
sín í Sólon Islandus.
• Laufey Margrét
Pálsdóttir sýnir verk sín
á Café Karólínu, Akureyri,
í tengslum við Listasumar
'93.
Sýningar
• Myndir í fjalli í Lista-
safni Sigurjóns Olafsson-
ar. Tildrög að gerð lista-
verks Sigurjóns við Búr-
fellsvirkjun; sýndar Ijós-
myndir, myndband, verk-
færi og frumdrög að lista-
verkinu. Opið mánudaga
til fimmtudaga frá 20-22,
laugardaga og sunnu-
daga kl. 14-18. Tónleikar
á þriðjudagskvöldum kl.
20.30.
Fjárskortsfilmur
Peningaleysið
skapar hugmyndir
Tveir ungir menn, þeir Stefán Ámi Þorgeirsson og Sigurður Kjartansson (Siggi
breik) h afa stofnað saman lítið kvikmyndafyrirtæki sem þeir nefna Kjól og Anderson, ein-
hverra hluta vegna. I undirtitli þess stendur með réttu fjárskortsfilmur. Hingað til hefur
vinna þeirra félaga aðeins verið unnin á hugsjóninni einni saman. Hvorugur þeirra
hefur aðalatvinnu sína af rekstrinum. Annar eigandinn, Sigurður, er um þessar
mundir staddur i Alaska þar sem hann er að redda sér aurum, Stefán Arni
vinnur hins vegar í prentsmiðju i sumar og stundar að auki háskólanám.
En á hvað skjóho þið?
„V/ð höfum ver/ð / tónlistarmyndböndum og tókum nýverið upp
myndbandib með Dos Pilas v/ð lagib Better Times. Það er innblásio
af kvikmyndagerðarmanninum Derek Jarman. Hann lét peninga-
leysi skapa sér skemmtilegar hugmyndir oa fjölbreyttari úr-
vinnslu en ella. Til stendur að nýtt myndband með Lipstick Lo-
vers verði skotið á næstunni. Svo er meira á döfinni sem ég get
ekki upplýst hér og nú."
En hvemig er að vinna fjárskortsfilmur?
„Þetta er ofsalega mikil samvinna. Allt er unnið í algerum
hnút. En ef um stærri verk er að ræða skiptum við niður
verkunum. Það er allt í lagi í tónlistarmyndböndum að
vera með tvo leikstjóra. En ekki i stærri verkum. I stór-
um verkum verða menn að geta bundið traust sitt við
einn mann."
Er ekki vonlaust að stofna fyrirtæki í krepp-
unni?
Jú, það er alveg vonlaust, Og þó. Þetta byggist allt á
dugnaði við að trana sér fram, að koma góðum hug-
myndum til réttu aðilanna."
þessarmuaœ-eri Aiaska ao næla ser i aura.
óþolandi
að Ingvi Hrafn skyldi taka
upp á því aö flytja notend-
um Stöövar 2 á hverju
kvöldi hámákvæmar upplýs-
ingar um verðbréfavísitölu
VÍB. Þaö er neyðarlegt þeg-
ar fréttamenn reyna aö láta
tölumar hljóma eins og nýj-
ustu fregnir af Dow Jones
vísitölunni í New York. Viö-
skiptin hjá VÍB eru svo lítil-
væg að það nægir aö kona
á Austfjörðum leysi út bréf
sín til aö kaupa nýjan bíl, til
aö heildarviðskipt dagsins
aukist um helming.
MYNDLIST
Skúlptúrgróður í Hveragerði
í Rúnaskógi, eftir Fmnu B. Steinsson.
Myndhöggvara-
félagiö í Reykjavík
í Hverager&i
Það er ekki á hverjum degi
að maður leggur leið sína yfir
Hellisheiði gagngert til að sjá
myndlistarsýningu. En tilefiiið
var sumarsýning Myndhöggv-
arafélagsins í Reykjavík sem
bæjarstjóm Hveragerðis bauð
til í garði og salarkynnum
Hótels Arkar. Tuttugu og tveir
listamenn sýna ný og nýleg
verk. Auk valinkunnra mynd-
höggvara eins og Hallsteins
Sigurðssonar, Helga Gísla-
sonar og Þorbjargar Páls-
dóttur eru nokkrir sem eru
tiltölulega nýkomnir úr námi
(einkum frá Þýskalandi).
Stórar útisýningar á skúlp-
túr eru ekki algengar, enda
viðamikið verk að setja slíka
sýningu upp. En þar að auki
virðist íslensk skúlptúrlist eiga
erfítt uppdráttar utandyra.
Mörg þessara verka hefðu átt
betur heima innandyra, þau
verða eitthvað svo lítilmótleg
og yfirgefin á bersvæði. Þetta
er ekki alfarið myndlistinni
sjálfri að kenna. Umhverfið,
hvort sem það er bygging,
torg eða garður, verður að
skapa höggmyndinni rétt skil-
yrði. Höggmynd ein sér er að-
skotahlutur, nema það sé fellt
að umhverfinu eða því komið
fyrir á stað þar sem mynd og
umhverfi bæta hvort annað
upp. Finna B. Steinsson var
til skamms tíma í Listaaka-
demíunni í Mtinchen og sýnir
verk sem heitir „I Rúnaskógi"
(sem mig minnir að hafi unn-
ið til verðlauna þar). Verkið er
í nokkrum hlutum gert úr
stálbitum og byggt á formum
rúnastafanna. Af útiverkun-
um nýtur það sín einna best
og ekki er hægt að ímynda sér
að það hefði komið betur út
innandyra. Stærðarhlutföll
eru mikilvæg og Finna hefur
fundið hæfilega stærð fyrir
rúnirnar til að rýma við
mannlega nánd. Þetta atriði
kemur ekki eins vel út hjá
reyndari mönnum eins og
Helga og Hallsteini. Þeirra
verk eru í einhverjum til-
komulitlum mublustærðum
sem eiga betur við innandyra-
verk.
Sum verkanna falla svo vel
inn í umhverfið að þau rísa
alls ekki upp fýrir ýfirborðið.
Kristinn E. Hrafnsson hefur
notað tilvísanir í jarðfræðileg-
ar hugmyndir, eins og merkja
má af verkinu á Klambratúni,
„Landrek". Hann hefur fellt
tvær járnplötur inn í gang-
stéttina fýrir framan inngang
hótelsins, önnur þeirra með
latneskri áletrun, „Úr iðrum
jarðar“ og mynd af íslandi. En
Inga Jónsdóttir er með best
földu verkin á sýningunni. Ég
tók ekki eftir öðru þeirra fýrr
en ég labbaði þvert yfir það —
fjórar spýtur sem liggja á jörð-
inni og sýna höfuðáttimar —
en hitt notfærir sér kringum-
stæður nokkuð skemmtilega.
Við hliðina á golfvellinum
hefur hún komið fyrir effirlík-
ingu af flöt með golfstiku og
holu, en við jaðarinn á flöt-
inni eru tveir tréstautar, annar
miðar út hádegjsstað sólar og
hinn hánorður. En enginn
gekk eins langt og Halldór Ás-
geirsson við að fella skúlptúr-
inn inn í umhverfið því eitt
verkið er beinlínis ofan í jörð-
inni. Stór hraunsteinn,
bræddur að utan með log-
suðutækjum, liggur ofan í
gryfju eins og loftsteinn eða
fom blótsteinn sem hefur ver-
ið graftnn upp.
Það kennir því ýmissa grasa
í Hveragerði (eins og endra-
nær). Hér er engin tímamóta-
sýning á ferðinni, en áhuga-
fólk hefúr góða ástæðu til að
staJdra við í gróðurvininni og
kynna sér fjölbrevtta flóru ís-
lenskrar höggmyndalistar.