Tíminn Sunnudagsblað - 01.12.1963, Blaðsíða 7
Það var á skútuöldinni. Þeir
voru að veiðum á 110—130 faðma
dýpi út af 'Öýrafirði, er þeir urðu
varir við undarlegar kindur í sjó-
lokunum. Þetta voru langir og mjó-
ir fiskar, á milli einn og tveir
metrar að lengd, með firnastóran
bakugga, sem reis eins og tjald
upp úr bakxnu á þeim og náði frá
hausamótum og aftur á móts við
gotrauf, og hvelaðan, hvasshyrnd-
an sporð. Fiskimennirnir ætluðu,
að þessir nedarlegu fiskar, sem
þreyttu leil: sinn í kringum skip
þeirra, hefðu ekki verið færri en
þrjátíu til fjórutíu.
Það lætur að líkum, að mönn-
um varð sta~sýnt á þessa fiska,
enda er ekki kunnugt, að það hafi
gerzt í annan tíma, að slíkt fiska-
kyn hafi brugðið á leik ofan sjáv-
ar í kringum íslenzkt fiskiskip.
Og það færðist líka brátt hugur í
þá að ná einhverjum þessara fiska
til þess að shoða þá betur. Og einn
tókst þeim að hremma. Það fór bet-
ur, því að vafasamt er, að fullt
mark hefði verið tekið á sögu
þeirra að öðrum kosti.
Ef til vill hefur leikur þessara
torkennilegu fiska kringum skút-
una, skotið einhverjum skelk í
bringu. Hjátrú á undramikil ítök
i mörgum manni, bæði þeim, sem
s.lóinn stunda, og hinum, er drýgja
sitt erfiði á þurru landi. Og ekki
var skepnan fríð, þar sem hún
bvlti sér á þilfarinu: Víður kjaft-
utinn, sem náði aftur fyrir augu,
búinn fjórum stórum og hvössum
Höfuðbein úr stóra földungi. Hann
er vel tenntur og nokkuö harð-
leitur.
iiöggtönnum í hvorum skolti, mjór
búkurinn hreisturlaus, bakið svart
og uggarnir. en kviður silfurgrár
Þeir gerðu orð á því, skútukarlarn-
ir; hve ófrtðlega hann hefði látið
á þilfarinu.
Þessi fiskui íeyndist vera alepis-
aurus ferox — stóri földungur. Hið
íslenzka naía hans er að sjálf
sögðu dregið af hinum mikla bak-
ugga hans. Heimkynni hans eru
djúp Norðnr Atlantshafsins frá
Færeyjum 111 Madeira og vestur að
strönd Norðui Ameríku. En það
er fátt um hann vitað, því að þetta
er fiskur, fem ekki tranar sér
að jafnaði fram, sízt framan af
ævi. Það hafa aldrei náðst fiskar,
sem eru minni en um það bil
einn metri á lengd, og má af því
ráða, að hann haldj sig í úthafs-
djúpum, fjarri venjulegum fiski-
Framhald á 1006. siðu.
T 1 M 1 N N — Í .UNNUDAGSBLAÐ
991