Tíminn Sunnudagsblað - 23.02.1964, Blaðsíða 22

Tíminn Sunnudagsblað - 23.02.1964, Blaðsíða 22
um frá því, að þeir hefðu fengið kaf- hátinn, og eins vildu þeir koma í veg íyrir, að Bandaríkjastjóm gerði hann upptækan, áður en unnt yrði að koma honum austur um haf. Af þessum sök- um var njósnurum Rússa ekki skýrt írá kaupunum, svo að þeir héldu áfram að fylgjast með japönsku sendimönn- unum eins og áður, og Lake nefndi söluna heldur ekki við neinn aðstoð- armanna sinna og starfsmanna. Ráðið til að smygla kafbátnum til Rússlands fannst von bráðar. Lake leigði skip til að flytja kolafarm til Rússlands. Annars staðar leygði hann kranapramma án þess að greina til hvers hann skyldi notaður. Kolaskip- inu og prammanum var fyrirskipað að hittast. Sjálfur tók hann áhöfn sína með „í reynsluför“ á Protector. Hann hélt rakieitt til skipanna og þar lyfti kraninn kafbátnum upp í sérstakan bás á þilfari kolaskipsins. Þá tilkynnti Lake mönnum sínum að þeir væru á leið til Rússlands, ef einhver vildi ekki koma með, skyldi hann gefa sig íram. Sem betur fór voru allir fúsir til farar- innar, þvi að líklega hefðu þeir verið teknir með samt, þótt þeir hefðu viijað snúa aftur, til þess að ekki kæmist upp um förina. Hvarf kafbátsins vakti mikla athygii vestra og njósnarar Japana og Rússa stóðu ráðviiltir eftir. En kolaskipinu gekk vel ferðin. þar til það kom í nánd við Evrópu. Þar varð rússneskt herskip vart við kafbátinn á þilfarinu og þröngvaði kolaskipinu til að nema staðar. Rússarnir höfðu grun um, að kafbátnum væri ætlað að fara til Japan og tóku því skipið herskildi og fluttu til Kronstadt. Lake var í Rússlandi 1 sjö ár, sýndi þar kafbátinn og seldi fimm kafbáta til viðbótar. En enginn þeirra varð þó notaður í styrjöldinni við Japani. Sjálf- ur fór Lake til Berlínar frá Rússlandi og þar var teikningum hans stolið. En þær voru þó ekki úr sögunni þar með. Árið I9ifi voru Þjóðverjar búnir Lei^lrétting Vegna mistaka í prentsmiðju, hef- ur leiðinleg villa komizt inn í ljóð Guðmundar Böðvarssonar, sem birtist í síðasta blaði í síðari hluta annars erindis á að standa: „Við ekkjuna Ástríði ríku hann upphóí hin þekkustu kynni,“ • en ekki þelcktustu, eins og misprent- azt hefur Þá hefur uppgötvazt enn ein prent- •villa í viðtalinu við Helga Elíasson, fræðslumálastjóra í 6. tbl. til viðbót- ar þeim, sem þegar hafa verið leið- réttar. í blaðinu segir að sfarfsmenn fræðsiumálaskrifstofunnar hafi verið 8i/2 árið 1930, en á að vera 2Vz. — Menn eru beðnir velvirðingar á þess- um skekkjum. að smíða sér flutningakafbát, Deutsch- land, sem fór vestur um haf. Lake ákærði Þjóðverjana fyrir hugmynda- stuld. Kafbátsforinginn þýzki bauð Lake þá um borð til sín, hélt honum þar veizlu og lofaði hann í ræðu sem höfund kafbátsins, enda má segja, að Lake hafi raunverulega verið það. Þjóðverjarnir gerðu því skóna, að þeir myndu semja um kaup á fjölmörgum kafbátum frá Lake. Skaðabótamálið féll með þessu niður. Lake gerðist talsmaður þess árið 1898, að teknir yrðu upp vöruflutningar og farþegafiutningar milli heimsáif- anna og farin stytzta leiðin, undir Norðurpólsisinn. Jules Vernes hafði áð ur lýst ferðum á sömu slóðum í bók sinni Kringum jörðina neðansjávar. Þessi hugmynd komst þó ekki í fram- kvæmd fyrr en í ágústbyrjun 1958, er fyrsti kjarnorkuknúni kafbátur ver- aldarinnar, Nautilus, sigldi undir heimskautið. Endalok Páls Indíafara — Framhald af 171. síðu. ur, áður en sól var farin að ylja. En þegar það kom niður í vör- ina, brá því nokkuð í brún. Hafi Páll Kolbeinsson verið ódrukkinn, þegar heim var farið, þá var ótví- rætt, að hann hafði tekið til óspilltra málanna, þegar hann var orðinn einn með prófastin- um í Sauðlauksdal, og minnzt ósleitilega við kútinn. Hann var ölóður að vasla í sjónum, er fólk- ið kom að, og segir Henderson berum orðum, að hann hefði óumflýjanlega drukknað þarna við bátshliðina, ef hjálp hefði ekki borizt í þessum svifum. Tel- ur hann, að Páll hafi ætlað upp úr bátnum, en fallið við það í sjóinn, en séra Jón verið alls ófær um að veita honum nokkra hjálp. Séra Friðrik Eggerz ætlar, að þetta hafi gerzt á annan veg, og getur það vel verið rétt, þó að Henderson segi mildilegar frá. Hann segir, að séra Jón hafi bol- að Páli út úr bátnum, og hafi Páll staðið í sjó við bátshliðina, er að var komið, og viljað kom- ast upp í, en prófastur varnað honum þess og tautað við sjálfan sig í þessum stympingum: „Sum — sum . . . ekki að reisa — fella, fella“. Þess getur ekki, hvort það var Páll sjálfur, sem séra Jón vildi ekki reisa, heldur fella, eða hvort þeir áttu í deilum um það, hvort reisa skyldi siglu. Er' það ólík- legra, því að ekki getur þess, að nein segl hafi verið á bátnum. Henderson segir, að fimm stunda róður hafi verið að Brjáns- læk að þessu sinni. Ætlaði fólkið að leggja af stað með Pál for- blautan og hrakinn, jafnskjótt og Lausn 4, krossgátu hann hafði verið dreginn upp úr sjónum. Henderson leizt illa á þá fyrirætlun, því að hann þótt- ist sjá fram á, að gamli maður- inn myndi krókna úr kulda á leiðinni. Mótmælti hann þvi, og varð það þá úr, að Páll var bor- inn til bæjar á börum, er settar voru saman í skyndi. Af því má sjá, að hann hefur ekki verið ról- fær, hvort heldur því hefur vald- ið ölvun eða volkið í sjónum. Var dammurinn dreginn af honum, þegar búið var að koma honum í bæinn, og að því búnu var hlúð að honum í volgu rúmi. Voru nú allir vongóðir um, að karl hresst- ist, ekki sízt þeir, sem ætlað höfðu að fara með hann holdvot- an um langan veg í opnum bátn- um. En þetta fór á aðra lund. Páll gamli, sem komizt hafði heill á húfi úr margri hreðu, hafði orð- ið innkulsa þarna í Hergilseyjar- vörinni. Hann andaðist í Hergils- ey innan fárra dægra. Þegar Eb- enezer Henderson frétti afdrif hans, varð honum hugsað til spak- mælis í orðskviðum Salómons: „Varir hins réttláta fæða marga, en afglaparnir deyja úr vitleysu". hs y -3 .tí k rÁ *rj*rj* E H KtXrjf'j* K 7 s □i 0 a. > n ft f s L e p p R K ~u K TT 7 H t * p j fl 1 A P. T j 7 É J 6 n t r jg j 7 S K m a L L H —7- 0 s r 7 r s 0 T T s £ p É I % » 7 / f f fl R 6 M * K íi á' "fl K m * fll u 7 G fl” R V n N £ F r fí i 7 L 7 I ft Tí 1 M E L I 3 "3" R r 1 r < ■V B U R N 1 K 7 r 5 H fl L 1 \ a s 0 7 E i y T 7 TT E > • K rt \ m 7 K fl 7 7 T T s % £ * c 7 ) N 6 ?Á R R u s u n > M a í i N u S D | If £ V fl r f1 77 H t ; ft I? 7 P £ s I f m f 7 ) K jg ft s- I 5 lí 0' 1 % Ej ^ p n K t s 11 fl N 5 ) 1 v f 1 D T fl D ? K t1 1 7 L G 77 s T I U K 7 ai R R M T 7 R M 190 T f M 1 N N - SUNNUDAGSBLAÐ

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.