Tíminn Sunnudagsblað - 06.01.1968, Side 15

dreginn og saltaður í tunnur til
sölu í Svíþjóð, Rússlandi og Þýzka-
landi, svo að þúsundum lesta nam.
í þesisu eina þorpi höfðu fimm
bryggjur verið búnar löngum trog
um og handvögnum á bráðabirgða-
brautum. Fjörutíu til fimmtíu
stúlkur þurfti á hverja bryggju til
þess að hreinsa og salta síld,
og með þær var kömið í flugvél-
um frá Reykjavík. Þær bjuggu við
lítil þægindi. Dæmigerður gisti-
staður síldarstúlkna var gamla apó
tekið, þar sem komið hafði verið
fyrir rúmstæðum og dýnum, en
sjálfar komu konurnar (jöfnum
iiöndum unglingstelpur og ömm-
ur) með svefnpoka sína. Sumar
voru jafnvel með börn sín með
sér Þær mötuðust í stórum mat-
sal. Maturinn var nógur, þótt fá-
brotinn væri, þar á meðal oftar
síld en æskilegt þótti, en að kalla
gersneyddur C-fjörefni eins og all
ur íslenzkur matur, því að nýtí
grænmeti sést ekki.
Það var glaðsinna söfnuður, þar
sem síldarstúlkurnar voru og sum-
ar þeirra ævintýralega fallegar —
varirnar þrýstnar, augabrýnnar
dökkar og augun undarlega grá-
græn.
Ung frænka Péturs lýsti fyrir
mér skapferli og svipmóti is-
SeglabúnaSur var dálítið einkennilegur. Klafinn, sem kom í stað siglutrés, brotnaði
á leiðinni til íslands.
lenzkra kvenna af meirí alvöru
en svo, að ég leyfj mér að víkja
að því með öðrum orðum en þeim
sem hún notaði sjálÞ
„Þessi grænu augu fengum við
frá írum, sem settust að í Vest-
mannaeyjum og á suðurströndinni.
og ljóst hárið er komið frá forfeðr
y í r
&■ \ •.
' >• •• %' ' r ' ' N -. V- ' v
■ V-W .. % *
um okkar, Norðmönnum. Þú munt
komast að raun um, að við íslend-
ingar látum aldrei uppi tilfinning-
ar okkar. En okkur gremst, að þið
skuluð halda, að við séum Eskimó-
ar og búum í snjóhúsum eða em-
hverju þvílíku“, bætti hún við með
nokkurri ákefð“. Það er hlýtt hér
SeyöisfjörSur á lognværum sumardegi. Á slíkum dögum gerist heitt á milli hinna háu fjalla.
T' t M I N N - SLNNDDAGSBLilto
23