Heimilistíminn - 13.05.1976, Page 4

í leit að fjársjóðum — 3.
Ránsferðir
Morgans
skipstjóra
Menn Morgans voru ágjarnir
auðnuleysingar og ævintýra-
menn, en þegar í harðbakkann
sló, reyndust þeir geta unnið
þrekvirki
A Kyrrahafsströndinni eru rústir hinnar
gömlu Panamaborgar, fimm milur frá
núverandi Panamaborg. Gamla borgin,
sem var afar auöug af gersemum, er nú
þjóögaröur og um rústirnar reika ferða-
menn meö pésa i höndum, i hverjum sagt
er frá þeim dögum, þegar þarna var
mesta gullkista heims.
Sagan um eyðileggingu Panama er
saga grimmdarágirndar og svika. Aöal-
hlutverkið i þessum ljóta leik lék Henry
Morgan, skipstjóri, sem að launum fyrir
allarlygar sinar og’-;n, var geröur lands-
stjóri á Jamaica.
Morgan var dæmigeröur fyrir þá teg-
und manna, sem England ól af sér á 17.
öld. A þeim tlmum voru valdamenn þeirr-
ar skoöunar, að sjálfsagt væri aö hertaka
spænsk gullskip og spænskar borgir — og
auövitað átti rikiö aö fá góöan hluta ágóö-
ans.
Þetta leyfi til aö gerast ræningi, án þess
aö þurfa aö eiga von á alvarlegum refs-
ingum, freistaöi auövitað þeirra, sem
voru ævintýragjarnir eöa bara hundleiöir
á venjulegri daglaunavinnu. Morgan, sem
var sonur bónda frá Wales, tilheyröi siö-
ari hópnum. Hann var latur og ekki sér-
lega hugaöur, nema i aöförinni aö Pan-
ama. Panama var bæöi skömm hans og
sómi.
Arið 1670 geröu konungar Englands og
Spánar meö sér samning, sem kvaö á um
aö báöir aöilar skyldu viröa rétt og lönd
hins. En þrátt fyrir þaö lýsti Morgan yfir
þeirri áætlun sinni aö hertaka Panama,
sem vitaö var aö var geymsla milljóna-
verömæta i gulli og silfri, sem Spánverjar
höföu rænt I Nýja heiminum.
Morgan lagöi af staö á sjö skipum og
meö 2000manna lið og þegar hann kom til
Panama, hófust vandræöi hans þegar i
stað.
Spánverjar höföu veriö varaöir við
komu hans og höföu eyöilagt allt, sem
gæti séö Morgan og mönnum hans fyrir
fæöi á leiöinni til borgarinnar á landi.
Morgan hafði ætlaö liöi sinu aö lifa af
landinu, svo engar vistir höföu veriö tekn-
ar meö. A fjóröa degi var svo komiö, aö
mennirnir tóku aö gera sér fæöi úr litlum
leöurtöskum, sem þeir báru, meö þvi aö
sjóöa þær, hnoöa og brúna siöan yfir eldi.
A leiöinni gegn um frumskóginn þynntist
hópurinn smátt og smátt vegna aögeröa
Indiána, sem skutu á þá örvum og duldust
I gróöri skógarbotnsins.
A niunda degi komu Morgan og menn
hans til Panama, þar sem móttökuliðiö
var tvær sveitir stórskotaliös og fjórar
deildir fótgönguliöa. Menn Morgans
brugöust skelfdir viö öllu þessu liöi, en
vissu þó, aö engin leiö lá til baka. Þvi
gengu þeir beint áleiöis til Spánverjanna,
en mættu þá leynivopni þeirra, hjörö
villtra nautgripa, sem rekin var á móti
þeim. Sem betur fór fyrir Morgan og
menn hans, uröu nautin ennþá hræddari
en þeir og þustu á brott i allar áttir.
Rignt haföi mikiö dögum saman og ekki