Lesbók Morgunblaðsins - 06.11.2004, Blaðsíða 23

Lesbók Morgunblaðsins ˜ 6. nóvember 2004 | 23
Kvikmyndir
Borgarbíó, Akureyri:
Alien vs. Predator
The forgotten
Alien vs. Predator
The Manchurian candidate




 (HL)
Líf og fjör á Saltkráku
Háskólabíó
Ladder 49
Shall we Dance
Sterkt kaffi


 (HL)
Shark tale
Wimbledon


 (HJ)
Næsland


 (HJ)
Laugarásbíó
Sky captain and the world of
tomorrow
Shark Tale
Cellular


 (HL)
The Manchurian candidate




 (HL)
Collateral



 (HL)
Líf og fjör á Saltkráku
Regnboginn
The forgotten
Pönkið og fræbblarnir
Alien vs. Predator
Dís


 (HJ)
White Chicks
 (HJ)
Sambíóin Reykjavík,
Keflavík, Akureyri
Alien vs. Predator
Ladder 49
Sky Captain and the world of
tomorrow
A Cinderella Story
Two brothers
Excorcist, the beginning
Wimbledon


 (HJ)
Shall we dance
Shark tale
Smárabíó
The forgotten
Alien vs. Predator
Anacondas

 (HL)
Blindsker



 (SV)
Dodgeball


 (SV)
Pokémon 5
 (HL)
Grettir/Garfield
(SV)
Myndlist
Árskógar 4: K.AND sýnir óð
til Íslands. Út nóvember.
Gallerí +: Kristján
Steingrímur Jónsson, inn-
setning. Málað með jarðvegi.
Til 7. nóv.
Gallerí Banananas: Sigrún
Hrólfsdóttir. Nýjar teikn-
ingar og skúlptúr. Til 7. nóv.
Gallerí Fold: Jóhannes Geir,
yfirlitssýning. „Það er svo
sem gott og gilt og hestar
hafa án efa verið Jóhannesi,
Skagfirðingnum, hugleiknir.
Hann er líka frásagnarmálari
og segir oft sögur í verkum
sínum og hestarnir tilvaldir
til þess. Það er þó birtan og
litavalið sem er mest spenn-
andi í málverkum hans og for-
vitnilegt að skoða hvernig
honum tekst að sýna íslensk-
an vetur með fjólubláu, bleiku
og gulu, undir grænbláum
himni. Hér er ekki drungi
dimmra skammdegisdaga á
ferð, heldur fær hrein lita-
ástríða útrás.
Fyrir þá sem þekkja til verka
Jóhannesar mun þessi sýning
ekki segja mikið nýtt, en
gaman er þó t.d. að sjá minni
myndir við hlið stærri og
áhugaverðari útfærslu, sjá
breytingar á litum og litaflöt-
um. Hér er um að ræða nýleg
verk en ég gæti líka ímyndað
mér að það væri gaman að sjá
sýningu sem birti áhorfand-
anum þróunina á ferli Jó-
hannesar frá upphafi til enda,
frá leitandi ungum málara til
manns sem hafði fundið sinn
farveg og sína palettu.“
Ragna Sigurðardóttir.
Gallerí i8: Kristján Guð-
mundsson sýnir „Arkitektúr“
í i8. Til 18. des.
Gallerí Sævars Karls: Ingi-
björg Hauksdóttir sýnir
óhlutbundnar myndir. Til 14.
nóv.
Gerðarsafn: Í blóma/En
cierne, spænsk nútímamynd-
list unnin á pappír. Til 7. nóv.
Grafíksafn Íslands: Salur ís-
lenskrar grafíkur. Pétur Stef-
ánsson. Til 14. nóv.
Hafnarborg: Margrét Sigfús-
dóttir, „Óður til Íslands“, og
Valerie Boyce. Til 8. nóv.
Hallgrímskirkja: Haustsýn-
ing Magdalenu Margrétar
Kjartansdóttur í fordyri
kirkjunnar. Til 25. nóv.
Hönnunarsafn Íslands,
Garðatorgi: Sænskt listgler,
þjóðargjöf.
Iðntæknistofnun: Nýsköpun í
ný sköpun. Átta listamenn úr
Klink og Bank.
Íþróttahúsið Eiðum: Dieter
Roth. Til des.
Kunstraum Wohnraum: Alda
Sigurðardóttir, Landslags-
verk. Til 28.1. 2005.
Listasafn Akureyrar: Patrick
Kuse – Encounter. Til 11.
des.
Listasafn ASÍ: Guðjón Ket-
ilsson, „Verkfæri“, og Kol-
brún S. Kjarval, „Hljómur
Safn – Laugavegi 37: Harpa
Árnadóttir, málverkasýning
til 7. nóv.
Safn Ásgríms Jónssonar:
Þjóðsagnamyndir Ásgríms
Jónssonar.
Slunkaríki: Heimir Björg-
úlfsson og Jonas Ohlsson.
Stendur til 28. nóv.
Leiklist
Austurbær: Hárið, lau. sun.
Borgarleikhúsið: Chicago,
lau. Lína Langsokkur, sun.
Belgíska kongó sun. Screen-
saver, sun.
Broadway: Allra meina
þjónn, lau.
Hafnarfjarðarleikhúsið: Úlf-
hamssaga, lau.
Iðnó: Faðir vor, lau.
Íslenska óperan: Litla stúlk-
an með eldspýturnar, lau,
sun.
Leikfélag Akureyrar: Svik,
sun.
Loftkastalinn: Eldað með
Elvis, lau. Hinn útvaldi, sun.
Sjallinn Akureyri: Vodkak-
úrinn, lau. sun.
Þjóðleikhúsið: Edith Piaf,
Dýrin í Hálsaskógi, sun.
Norður, sun.
skálanna“. Til 7. nóv.
Listasafn Reykjanesbæjar:
Valgarður Gunnarsson, „Ei-
lífðin á háum hælum“. Til 5.
des.
Listasafn Reykjavíkur –
Ásmundarsafn: Maðurinn og
efnið. Yfirlitssýning. Til 2006.
Listasafn Reykjavíkur –
Hafnarhús: Erró, Víðáttur.
Yfirlitssýning. til 27. feb 2005.
Listasafn Reykjavíkur –
Kjarvalsstaðir: Ragna Ró-
bertsdóttir Kynngikraftur.
Til 31. okt.
Listasafn Sigurjóns Ólafs-
sonar: Mánasigð. Græn-
lenska listakonan Isle
Hessne.
Ljósmyndasafn Reykjavíkur:
Fyrir og eftir opnað í dag. Til
6. des.
Náttúrugripasafnið Hlemmi:
Tuttugu og sex myndlist-
arnemar sýna.
Norræna húsið: Norður og
niður, samsýning norrænna
listamanna. Til 31. okt.
Nýlistasafnið: Grasrót #5,
ungir íslenskir listamenn
sýna. Einnig í sal Orkuveitu
Reykjavíkur. Anddyri Ný-
listasafnsins: Nica Radic,
Journal.
ÞAÐ ríkti greinilega eftirvænting í Þjóðleik-
húsinu síðastliðið fimmtudagskvöld þegar á
fjölunum var gestasýningin Listin að deyja
eftir Íslendinginn Kristján Ingimarsson og
Ítalann Paolo Nani. Hróður Kristjáns hefur
borist til landsins en hann býr og starfar í
Danmörku og er óhætt að segja að hann
hafi slegið í gegn í dönsku leikhúsi. Síðast-
liðið vor var hann tilnefndur til tvennra
Reumert-verðlauna, bæði sem leikari og
sem höfundur. Önnur tilnefningin var fyrir
þá sýningu sem hér er um rætt en Kristján
er höfundur hennar ásamt Paolo Nani og
þeir tveir eru einnig einu leikarar sýning-
arinnar.
Listin að deyja er verk án orða, sýning
sem byggist á trúðs- og látbragðsleik og ár-
angur hvílir á líkamlegri tækni og tjáning-
armætti leikaranna. Verkið er tragí-kómedía
með áherslu á það síðarnefnda þótt það fjalli
öðrum þræði um dauðann, eins og titillinn
gefur til kynna. Áhorfendur fylgjast með
tveimur trúðum sem hafa unnið saman í
áratugi og eru orðnir ansi vel sam(h)æfðir
bæði jafnt þegar þeir eru í hlutverkum sín-
um sem og baksviðs. Gefin er innsýn í þessa
tvo heima; annars vegar leiksviðið þar sem
trúðarnir fara á kostum í margvíslegum at-
riðum, sem sum hver voru svo fyndin að
áhorfendur grétu úr hlátri. Hins vegar
sjáum við leikarana baksviðs eftir að tjaldið
fellur og ekki gaf það síður tilefni til hlátra-
skalla að fylgjast með samskiptum þeirra
þar. Hvörf verða í sýningunni þegar annar
leikaranna fær þær fréttir að hann er með
banvænan sjúkdóm. Hvernig bregst trúður
við dauðanum? Þessa spurningu lögðu þeir
félagar Kristján og Paolo upp með þegar
þeir sömdu sýninguna og svarið sem þeir
gefa okkur er kannski eitthvað á þá leið að
trúðurinn bregst við dauðanum eins og flest-
ir aðrir; með ótta, sorg og sársauka en líka
með reisn; hann svíkur ekki list sína en hún
fær annan og dýpri tón. Sýningin varð hæg-
ari og ljóðrænni eftir hvörfin og eftir sem
áður kómísk, þrátt fyrir nýjan blæ.
Það er óhætt að segja að Kristján Ingi-
marsson hafi komið, sýnt og sigrað hjörtu
áhorfenda á gestasýningunni í Þjóðleikhús-
inu. Ég vona að mér fyrirgefist að taka
hann svona út, því auðvitað stendur sýn-
ingin og fellur með þeim félögum báðum og
Paolo Nani er, líkt og Kristján, sannarlega
listamaður fram í fingurgóma og hefur
mikla og fjölbreytta reynslu að baki. En það
var Kristján sem flestir voru komnir til að
sjá og það var tækni hans, hraði og hárná-
kvæm tilfinning fyrir því kómíska sem
mesta aðdáun vakti í salnum. Þeir félagar
fengu dúndrandi lófaklapp og fagnaðarhróp
í lokin; salurinn stóð upp og hyllti þá.
Kannski var þakklæti áhorfenda ekki síst
tilkomið vegna þeirrar staðreyndar að ís-
lenskir áhorfendur eiga þess sjaldan kost að
sjá látbragðsleik á sviði, hvað þá látbragðs-
leik í slíkum gæðaflokki sem hér er á ferð-
inni. Það er synd að ekki verði fleiri sýn-
ingar hérlendis á Listinni að deyja, sýningin
gæti án efa fyllt stóra sal Þjóðleikhússins
mörgum sinnum. Að lokum vil ég skora á
Kristján Ingimarsson að koma aftur í heim-
sókn og þá með einleik sinn Mike attach,
sem hann hefur sýnt við miklar vinsældir í
Danmörku undanfarin sex ár.
Soffía Auður Birgisdóttir
„Það er synd að ekki verði fleiri sýningar hérlendis á Listinni að deyja, sýningin gæti án efa fyllt stóra sal Þjóðleikhússins mörgum sinnum.“
LEIKLIST
Neander
Höfundar og leikarar: Kristján Ingimarsson og Paolo
Nani. Dramatúrg: Katrine Wiedemann. Leikstjóri:
Kristján Ingimarsson. Aðstoðarmaður leikstjóra:
Line Svendsen. Leikmynd: Kristian Knudsen. Lýsing
og hljóð: Fabian Carvallo. Búningar: Kent Lisbjerg.
Tæknimaður sýningarinnar á Íslandi: Aðalsteinn
Stefánsson. Gestaleikur á Stóra sviði Þjóðleikhúss-
ins 4. nóvember 2004
Listin að deyja
Kom, sýndi og sigraði
LATÍNÓTÓNLIST var á dagskránni á tón-
leikum í Salnum í Kópavogi á fimmtudags-
kvöldið. Þar var á ferðinni Havanabandið svo-
nefnda, sem skipað var
valinkunnum tónlist-
armönnum, Matthíasi
Hemstock, Sigtryggi Bald-
urssyni, Pétri Grétarssyni,
Tómasi R. Einarssyni auk
annarra. Tónlistin var eftir
þann síðastnefnda og var
hún ósköp keimlík því sem
heyra má á venjulegum
salsabörum. Það var samt
allt í lagi; andrúmsloftið var
létt og fjörlegt og sum lögin voru svo skemmti-
leg að í hléinu æddi ég út til að kaupa einn af
geisladiskum Tómasar sem voru í boði í and-
dyrinu.
Gallinn við latínótónlist af þeirri gerðinni
sem hér var á boðstólum er hversu einhæf hún
er. Stefbrotin úr básúnum og trompetum eru
nánast alltaf eins, síendurteknir áttundahljóm-
arnir úr píanóinu heyrast í öðru hvoru lagi,
suðrænn takturinn úr fjölbreyttu slagverkinu
er fyrirsjáanlegur; allt þetta virkar betur á
dansgólfinu en á konsertpallinum. Eins og fyrr
segir var tónlist Tómasar þar engin und-
antekning, en á tónleikunum var þó gert í því
að hafa fjölbreytnina sem mesta. Rólegri lög
eins og Congablús og Kontrabassa-tjatsjatsja
brutu stemninguna upp og alls kyns skringileg
uppátæki eins og að sveifla básúnunni nánast
háskalega yfir höfðum hljómsveitarmanna
vöktu kátínu meðal tónleikagesta og drógu úr
svæfandi áhrifum síbyljunnar.
Spilamennskan var prýðileg og á suma
hljóðfæraleikarana var unaður að hlusta. Sig-
tryggur er ekki bara trommuleikari; hann er
náttúruafl og frammistaða hans í síðasta lag-
inu fyrir hlé var mergjuð; slagverksleikurinn
var þrunginn sprengikrafti, bæði hárnákvæm-
ur og hvass án þess að fara yfir strikið. Bás-
únuleikur Samúels J. Samúelssonar var líka
tær og þróttmikill og sömu sögu er að segja
um trompetleik Kjartans Hákonarsonar og
saxófónleik Óskars Guðjónssonar. Matthías
Hemstock og Pétur Grétarsson voru auk þess
með allt sitt á hreinu og kontrabassaleikur
Tómasar hinn öruggasti. Píanóleikur Davíðs
Þórs Jónssonar var jafnframt margbrotinn og
hugmyndaríkur, en ég hefði þó viljað hafa pí-
anóið aðeins hljómsterkara á köflum; það
hvarf í skuggann af blásurunum þegar þeir
létu sem hæst.
Í það heila voru þetta fínir tónleikar með
notalegri og fjörugri tónlist og ég mæli með
geisladiskinum sem ég keypti; hann heitir Ha-
vana og er strax farinn að lífga upp á andrúms-
loftið heima hjá mér.
Tsja tsja tsja
TÓNLIST
Salurinn í Kópavogi
Tómas R. Einarsson kontrabassaleikari og Havana-
bandið: Matthías Hemstock, slagverk, Pétur Grét-
arsson, kóngatrommur, Sigtryggur Baldursson,
timbales o.fl., Davíð Þór Jónsson, píanó, Kjartan Há-
konarson, trompet, Óskar Guðjónsson, tenór- og
barítónsaxófónar, og Samúel J. Samúelsson, bás-
úna. Á efnisskránni var úrval af latíntónlist Tómasar
R. Fimmtudagur 4. nóvember.
Latínótónlist
Jónas Sen
Tómas R. Einarsson