Morgunblaðið - 06.09.2004, Blaðsíða 16

Hörður Jónsson er 12 ára og býr íSkipasundinu. Hann er mikillvopnasmiður og veikur fyrir vík-ingum og lét sig því ekki muna um
að skipuleggja víkingahátíð í garðinum heima
hjá sér um síðustu helgi. Þar fóru fram skipu-
lagðir bardagar, keppt var í vopnakasti og bog-
fimi og forspá völva var á staðnum og las hún í
rúnir fyrir gesti hátíðarinnar. Á borðum voru
harðfiskur og glóðað víkingabrauð auk svala-
drykkja. Til sölu voru ýmsar vík-
ingavörur sem Hörður hafði sjálfur
búið til úr leðri og tré og má þar
helst nefna sverð, hálsmen með
galdrastöfum og hárbönd fyrir
hárprúða kappa.
14 víkingar mættu til leiks og
flestir voru þeir vinir, nágrannar og
ættingjar Harðar og Arnaldar
bróður hans. Allir voru vel vopnum
búnir og í fullum herklæðum.
Karlkynið var ríkjandi í þessum
vörpulega hópi þar sem aðeins
eina víkingastúlku var að
finna, en hún lét engan
bilbug á sér finna.
Fullorðnir gestir há-
tíðarinnar mættu sum-
ir í tilhlýðilegum klæð-
um og mátti m.a sjá
þræl með flókahatt og al-
vöru víking í hringa-
brynju, með hjálm á höfði og Síb-
eríuúlf á herðum.
Brennu-Njálssaga á náttborðinu
Hörður segist snemma hafa fengið áhuga á
vopnaskaki og fornum hetjum. „Þegar ég var
Hörður segist fara á hverju sumri á Sól-
stöðuhátíð víkinga í Hafnarfirði og fylgist þar
vel með vopnaburði og lærir af því hvernig beita
skal vopnum. „Svo hefur hann Binni líka kennt
okkur réttu tökin,“ segir Hörður og á þar við
Brynjar Ágústsson sem mætti á hátíðina í al-
vöru hringabrynju og barðist drengilega við sér
yngri víkinga og leiðbeindi þeim fúslega í bar-
dögunum. Brynjar leikur einn af Bjólfsmönnum
í kvikmyndinni Bjólfskviðu sem Sturla Gunn-
arsson er að gera um þessar mundir, en Brynj-
ar er í félagsskap sem heitir Rimmugýgur og
þar hefur hann lært og æft víkingatilburði af
miklum móð.
Hörður og félagar hans eru kappsfullir á
áhugasviði sínu og kom til tals að nú væri lag í
sláturtíðinni að safna völubeinum og búa til
valnastakk og jafnvel líka að læra að gera járn
úr mýrarrauða.
Að víkingahátíðinni lokinni kvaðst Hörður
ánægður með daginn og voru áverkar minni-
háttar. „Tveir af okkur fengu reyndar skjöld í
auga og sjálfur fékk ég höfuðhögg, en það var
ekkert alvarlegt og maður verður að venjast því
að merjast lítillega þegar barist er að hætti vík-
inga.“
sjö ára varð ég rosalega hrifinn af riddurum og
eyddi miklum tíma í að kubba kastala og setja
upp bardaga með legodótinu mínu og ég sökkti
mér í allt sem tengdist riddurum. En um tíu ára
aldurinn færðist þessi áhugi yfir í víkinga og
heiðinn sið. Ég hef lesið mikið um goðafræði og
núna er ég að lesa Brennu-Njálssögu. Ég er líka
búinn að svolgra í mig Hringadróttinssögu með
bestu lyst,“ segir Hörður sem fékk hugmyndina
að hátíðinni í vor þegar skólanum lauk og hefur
hann í allt sumar verið markvisst að undirbúa
stóra daginn. Hann hefur smíðað vopn, teiknað
og málað myndir á skildi, búið til víkingaskart
að ógleymdum öllum bardögunum sem háðir
hafa verið í garðinum til æfinga.
Snemma morguns á hátíðisdaginn fékk
Hörður vin sinn Harald til að hjálpa sér
við að leggja lokahönd á herleg-
heitin. Þeir röðuðu upp
borðum, komu öllum
hlutum fyrir og skráðu
niður á lista hin ýmsu
vopn og mátti þar sjá
sérlega fögur vopna-
nöfn eins og Fjandhögg-
ur, Drísilkljúfur og Ylmir. Einnig þurftu þeir fé-
lagarnir að komu sér saman um við hvaða
„áverka“ ætti að detta niður dauður í bardaga
og fara yfir það hvernig átti að velta líki yfir á
börur þegar einhver félli í valinn.
Brynjar Ágústsson: Með Síberíuúlfinn á herðum, berst
frækilega. Vignir og Gísli taka hraustlega á móti.
Eyvindur Barðason einbeittur í spjótkastinu. Haraldur, Gunn-
laugur og Vífill bíða eftir að röðin komi að þeim.
Áhugasamar: Völvan Alda Jónsdóttir einbeitir sér að því að
lesa í rúnir fyrir Elínu Gunnlaugsdóttur.
 ÁHUGAMÁL | Víkingahátíð var haldin í garðinum heima hjá Herði Jónssyni
Bitið í skjaldarrendur
Forsprakki víkingahátíðarinnar: Hörður
Jónsson leiðbeinir Daníel við vopnaburðinn.
Vaskir víkingar, lágvaxnir,
komu saman á víkingahátíð
í austurbænum fyrir
skömmu. Kristín Heiða
Kristinsdóttir fékk að fylgj-
ast með bardögum þar sem
kappar gnístu tönnum og
sverð dignuðu.
khk@mbl.is
Arnaldur Jónsson:
Gefur ekkert eftir í
keppni í vopna-
kasti.
Glæstir garpar: Aftari röð frá vinstri: Helgi, Vífill, Hörður, Gunnlaugur og Haraldur. Fremri
röð frá vinstri: Ragnar, Gísli, Vignir, Daníel, Eyvindur, Elís, Arnaldur, Vala og Steinarr.
Morgunblaðið/Jim Smart
DAGLEGT LÍF
16 MÁNUDAGUR 6. SEPTEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
fg wilson
Sími 594 6000
Rafstöðvar
Veitum ráðgjöf og þjónustu
fyrir allar stærðir og gerðir
rafstöðva
FGWILSONmase
Spurning: Mig langar að forvitnast um fjöl-
taugaskemmd. Hún lýsir sér með máttleysi í fót-
um og göngulagið er ekki nógu gott svo og ekki
heldur jafnvægið. Hvað er til ráða hjá ein-
staklingi sem hefur þessi einkenni og hefur feng-
ið þessa sjúkdómsgreiningu?
Svar: Fjöltaugaskemmd eða fjöltaugakvilli
(polyneuropathy) getur lýst sér á marga vegu og
getur átt sér fjölmargar orsakir. Fjöltaugakvilli
er truflun á starfsemi margra tauga í senn sem
oft byrjar í fótum og getur breiðst út til annarra
líkamshluta. Stundum gerist þetta skyndilega en
einkenni geta líka komið hægt og sígandi á
löngum tíma. Bráður fjöltaugakvilli sem kemur
skyndilega getur m.a. stafað af sýkingu, sjálfs-
næmissjúkdómi, eitrunum af ýmsum toga eins og
þungmálmum (blý, kvikasilfur), kolsýrlingi og
sumum lyfjum. Langvinnur fjöltaugakvilli getur
stafað af sykursýki, langvarandi ofneyslu áfengis,
skorti á B12-vítamíni, vanstarfsemi skjaldkirtils,
nýrna- eða lifrarbilun, sumum tegundum krabba-
meina eða ofneyslu B6-vítamíns (pýridoxíns).
Ekki er alltaf hægt að greina orsökina og í
sumum tilvikum virðist fjöltaugakvilli vera arf-
gengur. Einkennin geta verið með ýmsu móti en
algengast er að sjúklingurinn þjáist af máttleysi,
náladofa eða verkjum í fótum og höndum. Stund-
um leggst sjúkdómurinn einnig á ósjálfráða
taugakerfið með einkennum eins og hægða-
tregðu, stjórnleysi á þvaglátum, truflun á starf-
semi kynfæra, sveiflum í blóðþrýstingi og minnk-
aðri svitamyndun. Mikilvægt er að reynt sé að
finna orsök sjúkdómsins, þó það takist ekki alltaf,
og meðhöndla sjúklinginn samkvæmt því. Með-
ferðin getur falist í því að lækna sýkingu, með-
höndla eitrun, hætta notkun lyfs, gefa B12-
vítamín eða hætta ofnotkun B6-vítamíns. Hún
getur líka falist í því að draga úr áfengisneyslu
eða meðhöndla illkynja sjúkdóm.
Ýmsar aðrar sjaldgæfari orsakir og viðeigandi
meðferð koma einnig til greina. Ef bréfritari hef-
ur ekki farið til læknis ætti hann að gera það án
tafar til að fá sjúkdómsgreiningu sem byggist að
verulegu leyti á sögu sjúkdómsins, hver voru
fyrstu einkennin og hvernig sjúkdómsferlið hefur
verið síðan. Einnig þarf að rifja upp aðra sjúk-
dóma, lyfjanotkun, snertingu við eiturefni og ann-
að sem kann að skipta máli.
Þegar sjúkdómsgreining liggur fyrir er hægt
að gera sér grein fyrir meðferðarmöguleikum og
horfum. Þetta allt þarf sjúklingur að ræða vand-
lega við lækninn.
Hvað er fjöltaugakvilli?
 Lesendur Morgunblaðsins geta spurt lækninn um það sem
þeim liggur á hjarta. Tekið er á móti spurningum á virkum
dögum milli klukkan 10 og 17 í síma 5691100 og bréfum eða
símbréfum merkt: Heilsa. Fax 5691222. Einnig geta lesendur
sent fyrirspurnir sínar með tölvupósti á netfang Magnúsar
Jóhannssonar: elmag@hotmail.com.
Algengast er að
sjúklingurinn þjáist
af máttleysi, náladofa
eða verkjum í fótum og höndum.
 MAGNÚS JÓHANNSSON LÆKNIR SVARAR SPURNINGUM LESENDA
ATVINNA
mbl.is