Morgunblaðið - 09.10.2004, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. OKTÓBER 2004 49
MENNING
Vetrarhátí› í Reykjavík ver›ur haldin í fjórða sinn dagana 17. til 20.
febrúar 2005 og er undirbúningur flegar hafinn. Vi› hvetjum lista-
menn og listunnendur, íflróttafélög og önnur félagasamtök, skólafólk,
söfn, gallerí, veitingahús, verslanir, fyrirtæki - og alla flá sem hafa
áhuga á a› gæ›a borgina fjölbreyttu og leikandi lífi í febrúar, a› senda
inn hugmyndir og tillögur a› dagskráratri›um fyrir mánudaginn
15. nóvember.
Um takmörku› fjárframlög til atri›a getur veri› a› ræ›a og mun stjórn
hátí›arinnar meta framlög á grundvelli framkvæmda- og kostna›ar-
áætlana. Hlutverk stjórnar Vetrarhátí›ar er almenn samræming og
kynning á Vetrarhátí›.
Hugmyndir skal senda til Höfu›borgarstofu, A›alstræti 2,
101 Reykjavík, merktar „Vetrarhát훓, e›a fylla út umsókn
á vefsvæ›inu www.rvk.is
Nánari uppl‡singar veitir Sif Gunnarsdóttir,
sif@visitreykjavik.is, 590 1500
VETRARHÁTÍ‹ 2005
Stjórn Vetrarhátíðar auglýsir eftir dagskráratriðum
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
H
BS

26
09
1
1
0/
20
04
Þjóðverjar hafa nú komist aðþví hvaða geisladiskur meðóperettumúsík verðskuldar
titilinn Óperettudiskur ársins.
Fyrir valinu varð ný upptaka á
Stjörnuskoðaranum eftir Franz
Lehár, óperettu sem var eiginlega
gleymd og grafin, en er með
þessu vali komin í sviðsljósið aft-
ur. Stóra blaðið í Frankfurt,
Frankfurter
Allgemeine
Zeitung,
sæmdi þennan
óperettudisk
titlinum, en auk þess hefur hann
nú hreppt virtustu gagnrýn-
endaverðlaunin í Þýskalandi,
Preis der Deutschen Schallp-
lattenkritik.
Þetta væri kannski ekki stór-
frétt á Íslandi, ef ekki væri Ís-
lendingur í að-
alhlutverki,
Hanna Dóra
Sturludóttir
sópransöng-
kona, sem hefur
starfað í Þýska-
landi um árabil.
Svo vill til að
eiginmaður
Hönnu Dóru,
Lothar Odinius
tenór er í öðru
aðalhlutverki,
en að sögn
Hönnu Dóru fá
þau ekki oft
tækifæri til að
vinna saman.
Meðal þeirra
fagtímarita sem
fjallað hafa um
diskinn eru Das
Opernglas,
Orpheus og
FonoForum, og
umsagnir um
flutninginn –
ekki síst söng
Hönnu Dóru
kitlandi góðar.
„Besta óper-
ettuhljóminn er
einkum að finna hjá Hönnu Dóru
Sturludóttur, sem einnig ljær
hlutverki sínu umtalsverða tilfinn-
ingalega útgeislun,“ segir gagn-
rýnandi Orpheus í októberhefti
blaðsins og gagnrýnandi Opern-
glas segir að Hanna Dóra skeri
sig úr og fari algjörlega á kostum
með dökkleitri sópranrödd sinni.
Óperettan hefur átt undir högg
að sækja á síðustu tímum og vin-
sældir hennar hafa dvínað. Hug-
arheimur þessa listforms hverfist
gjarnan um ástir, léttúð og gam-
an, þar sem hlutverk kynjanna
eru gamaldags og ekki í takt við
nútímann. Hanna Dóra segir að
þótt tónlist Lehárs við Stjörnu-
skoðarann sé dásamleg, sé sögu-
þráðurinn ekki upp á marga
fiska, sem kunni að hafa valdið
því að verkið féll í gleymsku. Hún
segir þó að óperettuáhuginn sé að
glæðast, og nú sé verið að reyna
að setja á stofn sérstakt óperettu-
leikhús í Berlín.
Það var umboðsmaður Hönnu
Dóru sem benti á hana í hlut-
verkið, og tilviljun réð því að eig-
inmaður hennar
var einnig ráð-
inn til að
syngja. Það er
sérstakt að hóp-
ur sem valinn
er saman úr
ýmsum áttum
fyrir stakt verk-
efni skuli ná
svona vel saman
að útkoman
verði með þess-
um glæsibrag.
Hanna Dóra
segir að því
hafi ráðið, að
verkefnið hafi
verið skemmti-
legt, og að allir
sem tóku þátt í
því hafi verið
mjög kappsfull-
ir um að gera
það sem best úr
garði. „Það
voru allir bros-
andi við vinn-
una allan tím-
ann, og
upptakan sjálf
gekk mjög vel.
Við vorum samt
undrandi þegar við fórum að sjá
þessa fínu dóma í hverju blaðinu
af öðru. En óneitanlega er það
mjög gaman,“ segir Hanna Dóra.
  
Það verður sennilega trega-blandnari gleðisöngur í Iðnó
kl. 16 á morgun, þegar söngvarar
Sumaróperunnar, Inga Stef-
ánsdóttir, Hrólfur Sæmundsson
og Valgerður Guðnadóttir og
Steinunn Birna Ragnarsdóttir pí-
anóleikari leiða saman heima vín-
arklassíkurinnar og amerískra
negrasálma undir yfirskriftinni
Black Mozart.
Hanna Dóra
skoðar stjörnur
’Við vorum undrandiþegar við fórum að sjá
dómana í hverju blaðinu
af öðru. Óneitanlega er
það þó mjög gaman.‘
AF LISTUM
Bergþóra Jónsdóttir
begga@mbl.is
Hanna Dóra Sturludóttir
Morgunblaðið/Sverrir
AUÐUR Ólafsdóttir listfræðingur
er handhafi Bókmenntaverðlauna
Tómasar Guðmundssonar í ár, en í
gær afhenti borgarstjórinn í
Reykjavík, Þórólfur Árnason, Auði
verðlaunin við athöfn í Höfða.
Saga Auðar heitir Rigning í nóv-
ember, en fyrsta skáldsaga hennar,
Upphækkuð jörð, kom út árið 1998.
„Maður verður að hafa eitthvað
hobbí á nóttunni,“ sagði Auður í
samtali við Morgunblaðið í gær, en
hún sinnir fullu starfi sem lektor í
listfræði og forstöðumaður Lista-
safns Háskóla Íslands. Hún segir
Rigningu í nóvember fjalla um nú-
tímakonu sem stendur á tímamót-
um.
„Hún leggur í ferðalag um myrkt
og blautt landið með heyrnarskert
barn, og þar með hefst leit að týnd-
um þræði, þar sem ýmis leyndarmál
úr fortíðinni koma við sögu. Sagan
hefst í volgri hjónasæng í Reykja-
vík – þetta er borgarsaga – og það-
an berst leikurinn um landið,“ segir
Auður. „Ferðalagið er kjarni sög-
unnar, og eins og öll ferðalög í bók-
menntum, er þetta þroskasaga
söguhetju. Þetta er ástar-, ferða- og
þroskasaga; gerist í rigningu í nóv-
ember og desember um dimma
daga.“
Auður segir söguna líka fjalla um
samskipti „handan orða“. „Lík-
amleg samskipti fólks eru einn
þráðurinn í bókinni og líka sam-
skipti manneskju með sérgáfu í
tungumálum við svo til mállaust
barn.“ Í fyrri bók sinni var Auður
líka að fjalla um manneskju sem
vantaði eitthvað – áhuginn á fólki
sem er öðru frábrugðið í ein-
hverjum skilningi virðist því vera
henni hugleikinn, og í báðum sög-
unum eru persónur sem eru fatl-
aðar, en eru mjög sterkar í veik-
leika sínum. „Ég hugsa að þetta
tengist áhuga mínum á þeim þver-
sögnum sem gera okkur mannleg.
Það er ekki allt rökrétt í mannssál-
inni.“
Auður kveðst vera að spreyta sig
á því að skrifa leikrit um þessar
mundir, og þriðja skáldsagan er
líka í burðarliðnum. Hún segir að
þegar hún skrifi heyri hún textann
fyrir sér upphátt, rétt eins og mús-
ík. „Ég finn að þannig verða táknin
til; út frá tilfinningu – hrynjandi og
stefi. Ekki endilega að það sé djúp
vitsmunaleg hugsun að baki. Ég
held að músíkin sé inntakið í mínum
stíl,“ segir Auður. Þetta hlýtur að
vekja athygli þar sem Auður fæst
allajafna við það að lesa í myndmál.
„Fólki finnst sögur mínar mynd-
rænar. Myndlistarmenn eiga auð-
velt með að skilja textann. Í starfi
mínu sem listfræðingur er ég jú að
fást við orð – ég er að yfirfæra
myndmál yfir í texta, þannig að ég
er alltaf að leita að orðum. Þessi
saga er líka myndræn.“
Það er Salka sem gefur bók Auð-
ar út, og útgáfudagur er ráðgerður
fyrsta rigningardag í nóvember.
„Ég vona að það verði djúp lægð yf-
ir landinu í byrjun nóvember svo
sagan geti komið strax út, hún
verður tilbúin í lok október.“
Bókmenntir | Auður Ólafsdóttir fær Tómasarverðlaunin
Músíkin er inntakið í mínum stíl
Morgunblaðið/Árni Torfason
Þórólfur Árnason borgarstjóri afhendir Auði Ólafsdóttur Bókmenntaverðlaun Tómasar Guðmundssonar.
VALGERÐUR Hauksdóttir grafík-
listamaður sýnir metnaðarfulla og
vel framkvæmda innsetningu inni í
miðri samsýningu fjögurra lista-
manna, en Valgerður er eini Íslend-
ingurinn í hópnum. Verkið ber tit-
ilinn Euphony, eða Hljómfegurð, og
samanstendur af grafíkverkum á
pappír sem hanga niður úr loftinu
yfir svörtum slípuðum steinflísum,
og hljóði sem hún vann í samvinnu
við tónskáldið Richard Cornell.
Hljóðið er unnið upp úr upptökum
Valgerðar á hljóðum og röddum úr
nánasta umhverfi hennar.
Óskiljanlegur texti fylgir verkinu
úr hlaði þar sem talað er um víddir,
gegnsæi, flökt, andstæður og fleira
sem ruglar þann sem les um-
svifalaust í ríminu.
Það er kannski ekki skrýtið að
textinn sé illskiljanlegur þar sem
verkið sjálft veit ekki alveg hvað það
á að vera. Þetta er list sem ekki er
talar skýrt til manns heldur krefst
þess að maður leiti og leiti að merk-
ingu eða listrænni upphafningu, án
þess að vita hvort hún finnist yfir
höfuð. Ég átti bágt með að finna
þetta, en fannst þó örla á því að lista-
maðurinn væri að mála mynd af um-
hverfi sínu, hvort sem er í nútíð eða
fortíð.
Ég held að vandamálið liggi í miðl-
inum sem Valgerður notar. Það er
augljóst að hún er að reyna að segja
sögu og birtir svipmyndir af ýmsu
lauslegu, hvort sem það eru steinar,
fiðrildi, manneskjur, vegir eða stig-
ar, og vill vefa það saman í frásögn.
Kvikmyndamiðillinn hefði hentað
mun betur fyrir það sem Valgerður
er að reyna að gera á þessari sýn-
ingu. Með því að setja allar svip-
myndirnar saman í listræna kvik-
mynd og koma þeim þannig á
hreyfingu, og skeyta hljóðinu ofan á
hefði mögulega orðið úr þessu
áhugavert listaverk.
MYNDLIST
Hafnarborg
Opið frá kl. 11–17 alla daga nema
þriðjudaga. Til 11. október.
VALGERÐUR HAUKSDÓTTIR.
INNSETNING.
Þóroddur Bjarnason.