Eintak - 17.03.1994, Blaðsíða 10

EINTAK
Gefið út af Nokkrum íslendingum hf.
Ritstjóri: Gunnar Smári Egilsson
Framkvæmdastjóri: Níels Hafsteinsson
Auglýsingastjóri: Örn ísleifsson
HÖFUNDAR EFNIS í ÞESSU BLAÐI
Andrés Magnússon, Árni E. Bjarnason, Bjarni Guðmarsson,
Bonni, Davíð Alexander, Einar Örn Bendiktsson, Gerður Kristný,
Guðbergur Bergsson, Hallgrímur Helgason, Hilmar Örn Hilmarsson,
Jói Dungal, Jón Óskar Hafsteinsson, Jón Kaldal, Jón Magnússon,
Júlíus Kemp, Loftur Atli Eiríksson, Óttarr Proppé, Ragnhildur Vigfús-
dóttir, Sigurjón Kjartansson, Styrmir Guðlaugsson og Þorvaldur
Þorsteinsson.
Setning og umbrot: Nokkrir (slendingar hf.
Filmuvinnsla og prentun: Prentsmiðjan Oddi.
Verð í lausasölu kr. 195. Áskriftarverð kr. 700 á mánuði.
Farsinn í Valhöll
Samkvæmt skoðanakönnun sem Skáís gerði fyrri hluta vikunnar
fyrir EINTAK hefur staða Sjálfstæðisflokksins skánað nokkuð eftir
að Markús Örn Antonsson sagði af sér og fól forystu flokksins í
borginni í hendur Árna Sigfússyni. Ef til vill má rekja þessa upp-
sveiflu til umfjöllunar sem flokkurinn fékk eftir hrókeringarnar.
Alla vega kemur fram í könnuninni að meirihluti borgarbúa telur
að listi flokksins sé veikari eftir að Markús fór. Og staða Árna sem
borgarstjóraefnis er heldur ekki ýkja sterk og miklum mun veikari
en staða Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur.
Útskýringar forystu Sjálfstæðisflokksins á þessum mannabreyt-
ingum hafa verið einkennilegar. Þegar spurt er hvort Markús hafi
verið vondur borgarstjóri og þess vegna hefði þurft að skipta hon-
um út er svarað að það sé síður en svo ástæðan. Markús hafi þvert á
móti verið einstaklega farsæll borgarstjóri. Þegar spurt er hvort
Markús njóti ekki stuðnings sinna eigin flokksmanna er svarið aft-
ur þvert nei. Markús fékk einkar glæsilega kosningu í fyrsta sæti
listans í nýafstöðnu prófkjöri. Það hafi ríkt einhugur á bak við
Markús. Þegar spurt er hvort sjálfstæðismenn ætli að snúa frá þeirri
stefnu sem Markús hefur rekið sem borgarstjóri er svarið aftur nei.
Stefna Markúsar var góð og Árni Sigfússon og allir fulltrúar flokks-
ins í borgarstjórn stóðu einhuga að baki honum. Sú góða stefna
sem Markús markaði verður áffam fýlgt.
í raun er sama hvaða ástæðu menn tilgreina alltaf hafnar forysta
Sjálfstæðisflokksins henni. Og þegar hún er spurð hvort manna-
breytingin sé þá ekki tóm vitleysa er svarið jú, það fannst okkur líka
þegar við heyrðum þetta fyrst. En þegar búið var að útskýra þetta
fýrir okkur skildum við þetta og fannst þetta sniðugt.
Svo virðist sem almenningi sé svipað farið og forystu Sjálfstæðis-
flokksins. Samkvæmt könnuninni telur meirihluti borgarbúa að
mannabreytingarnar á listanum styrki hann ekki heldur hreinlega
veiki hann. En forysta sjálfstæðismanna ætti ekki að hafa áhyggjur
af því. Ef almenningi tekst að skilja þetta mál einhvern tímann ætti
hann að skipta um skoðun og átta sig á hversu miklu sterkari list-
inn er í dag þegar Markús hefur dregið sig í hlé. Þessi mikilhæfi
borgarstjóri og réttsýni pólitíkus sem hefur ótvíræðan stuðning
sinna flokkssystkina til allra verka.
Það er erfitt að horfa á þessar tilfæringar sjálfstæðismanna sem
eitthvað annað en farsa. Og i raun hafa sjálfstæðismenn verið hafð-
ir að fíflum. Prófkjör flokksins er í raun ónýtt. Maður sem þeir
kusu sem borgarstjóraefni er farinn og þeim er í annað sinn boðið
upp á borgarstjóra sem það valdi ekki.
Upphaf þessa farsa má rekja til þess að Davíð Oddsson undirbjó
á engan hátt brotthvarf sitt úr borgarstjórn. Þegar hann ætlaði loks
að grípa til málsins var það komið í óleysanlegan hnút. Þrír borgar-
fulltrúar höfðu safnað á bak við sig óhagganlegum blokkum. Til að
höggva á hnútinn leitaði Davíð til Markúsar. Afleiðingar þeirrar
ráðstöfunar hafa verið kostulegar. Heimir Steinsson var ráðinn út-
varpsstjóri. Heimir rak Hrafn Gunnlaugsson. Ólafur G. Einarsson
réð Hrafn aftur eftir samtal við Davíð. Heimir rak Arthúr Björgvin
Bollason eftir samtal við Davíð. Markús Örn sagði af sér. Aftur eff-
ir samtal við Davíð.
Davíð hefur haldið því fram að hann hafi engan þátt átt í þessari
atburðarás. Það sé tilviljun ef menn grípa til einhverra aðgerða
samdægurs eða daginn eftir að þeir ræða við hann.
Þessi mál öll hafa verið það sem helst er minnisstætt frá störfum
Sjálfstæðisflokksins á undanförnum misserum. Þau hafa alla vega
náð að skyggja svo á stefnu flokksins í flestum stærri málum að hún
sést ekki. Og miðað við það sem á undan er gengið er ekki við því
að búast að fráhvarf Markúsar sé endahnúturinn á söguþræðinum
í þessum farsa. ©
Ritstjórn og skrifstofur
Vatnsstíg 4,
101 Reykjavík
sími 1 68 88 og fax 1 68 83.
HÚN SEQIR
Markúsarnet
sem fallhlíf!
HANN SEQIR
Umræðuefnið þessa dagana er
auðvitað hvarf Markúsar Arnar
af vettvangi borgarpólitíkurinnar.
I kjölfar atburða þessarar viku
hafa sjálfstæðismenn hver um
annan þveran reynt að sannfæra
kjósendur, og þó aðallega sjálfa
sig, um að þessir atburðir sýni sér-
stakan styrk í forystu flokksins.
Andstæðingum Sjálfstæðisflokks-
ins er skemmt þessa dagana, ann-
að eins undanhald hefur ekki sést
síðan 1945.
Margir sjálfstæðismenn eru sár-
óánægðir með þessa undarlegu
mannsfórn á skákborði stjórnmál-
anna. Finnst þeir hafa verið nar-
raðir til að velja borgarstjóraefni
þegar þeir héldu sig vera að velja í
2. sæti listans. Þeim finnst líka hart
að Markús örn sem hefur sér fátt
til vansa, án þess að vera sérlega
spennandi, skuli gerður holdger-
vingur óvinsælda flokksins í skoð-
anakönnunum að undanförnu.
Menn minnast líka orða sjálfstæð-
ismanna um svik-við kjósendur,
þegar útskiptareglur Kvennalist-
ans voru og hétu. Það eru ýmis
teikn á lofti um að tilfmning
stuðningsmanna Sjálfstæðis-
flokksins um að þeir tilheyri lýð-
ræðislegri breiðfylkingu fari dvín-
andi. Stjórnunarstíll núverandi
formanns hnígur aliur í átt að ger-
ræðislegum og lítt grunduðum
ákvörðunum. Það gerist æ algeng-
ara að menn taki umdeildar
ákvarðanir hvort sem það er að
hætta sjálfviljugir eða reka ein-
hvern sjálfviljugir, eftir fund með
forsætisráðherra um veðrið. Dav-
íð hefur svo auðvitað hvergi kom-
ið nærri, einungis bent á að blikur
væru á lofti og hvatt menn til að
klæða sig í samræmi við það.
Ákvörðun Davíðs um að kalla
Markús úr Ríkisútvarpinu í borg-
arstjórastólinn, í stað þess að láta
borgarfulltrúa flokksins takast á
um embættið, var upphafið að
skrípaleiknum í Ríkisútvarpinu og
nú í flokknum sjálfum.
Mótsagnirnar í þessari atburða-
rás eru grátfyndnar og hálfgerð
móðgun við skynsemi kjósenda.
Hamrað hefur verið á því að stefn-
an skipti mestu máli og allir eru
sammála um að Markús hafi fylgt
henni og hafí verið líklegur til að
halda henni áfram hátt á lofti.
Sömu aðilar segja skoðanakann-
Rétt svar við
Rauða listanum
anir ekki hafa
ráðið ákvörð-
uninni, en um
leið að erfið
staða flokksins
í kosningabar-
áttunni hafi
ráðið ákvörð-
un Markúsar!
Síðan klykkja
menn út með
því, að ákvörð-
unin sýni
dirfsku og sig-
urvilja. Og að
óvenjulegt sé
að menn víkji
til hliðar per- “
sónulegum hagsmunum, metnaði
og stöðu í þágu hagsmuna flokks-
ins og borgarinnar! Fær nokkur
heilvita maður botn í röksemdirn-
ar?
Það er auðvitað stefna flokksins
sem beðið hefur hnekki og undan/
farnar vikur hefúr allt verið gert til
að draga í land. Ekki nóg með þaa
heldur hafa nokkrir borgarfúlltrú-
ar flokksins gefist upp á stefnu
hans, eða verið hafnað í prófkjöri.
S.V.R., Korpúlfsstaðir, atvinnu-
átak, dagvistarmál og endurbætur
heilsdagsskóla eru allt dæmi um
að verið er að falla frá fyrri
ákvörðunum, rétt fyrir kosningar.
Eftir kosningar verður sett í fyrri
gír og valtað yfir allt og alla sem
fyrr. Það er nú öll dirfskan og allur
sigurviljinn. ©
Afsögn
Markúsar Arnar
Ákvörðun
Markúsar Am-
ar Antonsson-
ar borgarstjóra
að segia af sér og
víkja úr efsta
sæti framboðs-
lista Sjálfstæðis-
flokksins má
rekjatilslælegrar
frammistöðu
Sjálfstæðis-
flokksins í skoð-
anakönnunum
að undanförnu,
ekki síst þegar í
ljós kom að
1 glæsilegt próf-
kjör flokksins hafði engin áhrif þar á.
Sem má heita í meira lagi undarlegt
þegar haft er í huga að næstneðsti
maður í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins
fékk fleiri atkvæði en atkvæðamesti
maður í forvölum dvergflokkanna,
sem nú hyggjast bjóða saman undir
merkjum R-listans — Rauða listans.
Rétt er þó að hafa í huga að borgar-
stjóraefni Rauða listans, Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir, var ekki valið
með lýðræðislegum hætti, heldur í
reykmettuðum bakherbergjum
minnihlutaflokkanna. Henni ferst
þess vegna að ræða um „hallarbylt-
ingar“ eins og hún hefúr gert í fjöl-
miðlum undanfama daga, þó skiljan-
legt sé að henni séu þær ofarlega í
huga.
Eftir stendur að ákvörðun Markús-
ar Amar er einstæð í íslenskri stjórn-
málasögu. Hún er tekin af fúllkom-
inni óeigingirni og fórnfysi í þágu
flokksins og ekki síður borgarbúa.
Markús Öm gerði sér grein fyrir því
að breyting varð að eiga sér stað á
framboðslistanum til þess að gera
hann sigurstranglegri. Hann hjó á
þennan hnút með þeim hætti, sem
hann einn gat gert og án þess að skilja
eftir flokk í sárum.
En það kemur fleira til. I fyrsta lagi
sýnir þessi ákvörðun fram á að Sjálf-
stæðisflokkurinn getur bmgðist við
alvarlegum vanda með skjótum og af-
dráttarlausum hætti. I öðm lagi sýnir
það ótvíræðan styrk Sjálfstæðisflokks-
ins að efsti maður getur vikið úr sæti,
næsti gengið upp og vandræðalaust
leitt listann. í þriðja lagi sýnir ákvörð-
un Markúsar Amar að Sjálfstæðis-
flokkurinn hlustar á raddir Reykvík-
inga allra, en ekki einungis flokks-
bundinna sjálfstæðismanna.
Til þess að menn átti sig betur á
þessu ættu þeir að reyna setja Rauða
listann í þetta samhengi. ímyndar sér
einhver að Rauði Iistinn, sem enn hef-
ur ekki tekist að berja saman málefna-
lista, gæti tekið ákvarðanir með jafn-
skjótum og fúmlausum hætti? Hvað
gerðist ef Ingibjörg Sólrún þyrfti af
einhverjum ástæðum að segja af sér?
Sætu Reykvíkingar eftir með ffarn-
sóknarmanninn Sigrúnu Magnús-
dóttur sem borgarstjóra?! Og hvemig
hyggst Rauði listinn bregðast við nýj-
um og óvæntum aðstæðum, sem upp
kunna að koma í pólitík? Þá dugir
enginn samanklambraður málefna-
listi og Guð forði Reykvíkingum frá
því að þurfa að bíða eftir að Rauðlið-
amir komi sér saman um eitthvað
nýtt. Imyndar einhver sér að Rauði
listinn hiustaði á önnur rök en þau,
sem kæmu fram á sellufundum list-
ans og þeirra 5-6 flokka og flokks-
brota, sem að honum standa?
Nýi borgarstjórinn, Ámi Sigfús-
son, þarf.nú að sýna hvað í honum
býr. Um pólitískan metnað hans og
dugnað efast enginn. Hann hefur
gegnt stjórnunarstörfum jafnt í
einkageiranum sem innan borgar-
kerfisins og menn em á einu máli um
frammistöðu hans þar. Hann hefur
ákveðnar skoðanir, sem hann hikar
ekki við að láta í ljósi og framfylgja, en
er ekki of merkilegur til þess að hlusta
á önnur sjónarmið og taka tillit til
þeirra. En einfaldur gæðasamanburð-
ur ffambjóðenda og stefnu þeirra
dugir ekki til þess að vinna kosningar,
það þarf að sannfæra kjósendur og
Ámi Sigfússon kann þá list. ©
10
FIMMTUDAGUR 17. MARS 1994