Eintak - 17.03.1994, Blaðsíða 39
Sérð þú
muná
Markúsi
ogÁma?
Óskar Guðmunds-
son blaðamaður:
„Mismunur þeirra á
eftir að koma í Ijós.
Ég held að pólitískar
áherslur Sjálfstæðis-
fiokksins miðist nú
við þá samkeþþni sem hann hef-
ur fengið. Þar skipta persónur
ekki mestu máli."
Katrín Fjeldsted
borgarfulltrúi:
„Ekki afgerandi. “
Mörður Árnason ís-
lenskufræðingur:
„Annar er rúmlega á
miðjum aldri en hinn
er afyngri kynslóð.
Mér þótti vera töggur
i'Markúsi. Ég áeftir
að sjá hvort hann fihnst líka í
Árna. Pólitískt stendur Markús í
raun og veru fyrir gamaldags
konservatívisma. Aður en Arni
setti uþp mjúka andlitið var hann
hins vegar formaður Félags frjáls-
hyggjumanna. “
Þorbjörn Brodda-
son dósent:
„Nei, í rauninni eru
þetta menn afsama
tagi. Pólitískt séð er
svipur þeirra mjög
líkur. “
Ensérðþú
mun á Ingi-
björgu og
Sigrúnu?
Óskar Guðmunds-
son blaðamaður:
„Já, ég sé pólitískan
mun á þeim. Sigrún
kemur úr hinni klass-
ísku hreyfingu fram-
sóknarmanna sem
setti mark sitt á fyrrihluta aldar-
innar. Ingiþjörg Sólrún er hins
vegar afkvæmi, og hefur verið í
forystu fyrir, þeirrar pólítísku
hreyfingu sem setti mark sitt á
vinstri hreyfinguna síðustu tvo
áratugi. Þannig tengja þær sam-
an fortíð, samtíð og framtíð hvor
á sínum vallarhelmingi."
Katrín Fjeldsted
borgarfulltrúi:
„Já, Ingibjörg er mun
vinstrisinnaðri en
Sigrún. “
Mörður Árnason ís-
lenskufræðingur:
„Önnur er borgar-
stjórnarefni en hin er
einn af 30 frambjóð-
endum á lista. “
"*-2 Þ°rbjörn Brodda-
w son dósent:
U „Já, þetta eru ólíkar
konur. Ég held hins
JXM ur að pólitískum mál-
efnum muni þær
greina lítið á. Þær eru svo ólikir
pólitíkusar. “
© Maðurinn á hœkjunnifór ífýlu
© Ungkratar vilja samfylkingu gegn ást Stöðvar 2 á íhaldinu
tjórnmála-
menn hafa
misharðan
skráp og það fer ekki alltaf
eftir því hversu lengi þeir
hafa verið í pólitík. Þegar
Sighvatur Björgvinsson og
Steingrímur Hermannsson
áttu saman fund á Hótel
Loftleiðum um umsókn þess síð-
arnefnda um bankastjórastöðu
Seðlabankans sagði Stöð 2 frétt
af fundinum og birti
mynd þar sem Sighvat-
ur opnaði bílhurð fyrir
Steingrími sem kom að-
vífandi og studdi sig við
hækju. Fréttamaðurinn,
Karl Garðarsson, var
að segja fréttina undir
þessari mynd og sagði
að „maðurinn með hækjuna“ hefði
sótt um stöðu Seðlabankastjóra.
Steingrímur tók þetta mjög óstinnt
upp og hefur síðan ekki sinnt
skilaboðum frá þessum Karli. Aðrir
fréttamenn Stöðvarinnar geta náð
tali að honum þegar þeir kjósa. En
ekki Karl...
Þar sem minnst er á Stöð 2
þá fór fréttaflutningur
Stöðvarinnar af borgar-
stjóraskiptunum í Sjálfstæðis-
flokknum mjög fyrir brjóstið á
stuðningsmönnum R-listans. Ung-
kratar munu hafa undirt
að fá ungliðasamtök hir
minnihlutaflokkanna í
borgarstjórn til að sam-
þykkja áskorun til félag:
hyggjufólks um að segj;
upp áskrift að Stöðinni.
Á miðvikudagskvöld ge
fréttastofa Stöðvarinnar siðan
bragarbót og birti kynningu á odd-
vita R-listans, Ingibjörgu Sólrúnu
GIsladóttur, í sama hetjustílnum
og kynning á Árna
sigfússyni hafði verið
i/öldið áður. Eftir stendur
óánægja ungkratanna
I sérstakan fréttatíma í há-
u á mánudag, viðtöl við
ystumenn Sjálfstæðis-
ís í beinni útsendingu á
mánudagskvöldið og að yfirlýsing
Ingibjargar um að hún væri borg-
arstjóraefni R-listans nánast
drukknaði í þessu öllu...
Athugasemd vegna viðtals í eintaki 10. mars sl.
Vegna greinar í eintaki 10.
rnars með viðtali við mig er
rétt að benda á eftirfarandi:
Þeir sem hafa lesið athuga-
semdir mínir í lesendadálkum
blaða eða á íþróttasíðum að
undanförnu hafa væntanlega
tekið eftir því að þá er ég að
segja frá staðreyndum eða að
benda á að Skotsambandið
hafi skýrt ósatt frá staðreynd-
um. Ég legg yfirleitt ekki mat á
staðreyndirnar heldur læt ég
þær tala sínu máli. T.d. benti
ég á það nýlega að keppandi
hefði hlotið þriðja sæti í
keppni þegar Skotsambandið
var búið að skrökva því í íjöl-
miðlum að hann hefði hlotið
efsta sætið. Þar talaði stað-
reynd en ekki mitt mat.
Á árunum 1988 til 1991 voru
vinir mínir í stjórn Skotfélags
Reykjavíkur. Á þeim tíma tel
ég að hatursherferð hafi verið
í gangi gegn okkur af hálfu
stjórnar Skotsambands ís-
lands, t.d. voru lögleg met
sem við settum ekki viður-
kennd og ósannar skýrslur
komu frá Skotsambandinu.
Eftir að ný stjórn var kosin í
Skotfélagi Reykjavíkur í mars
1991 gerðist sú stjórn banda-
maður stjórnar Skotsam-
bandsins í hatursherferðinni
gegn okkur að okkur fannst,
og eftir það hófum við að
keppa fyrir UMF Aftureld-
ingu og gerum það enn. Sér-
stök skotdeild hefur ekki verið
stofnuð í UMFA.
Lesendur geta sjálfir t.d. lagt
mat á þá staðreynd að þáver-
andi íslandsmet mitt sett á
Norðurlandameistaramóti
fyrir níu árum í Staðlaðri
skammbyssu, 550 stig, hefur
enn ekki fengist innfært í skrá
Skotsambandsins yfir íslands-
met. Sama gildir um fleiri met
min og vina minna. Skotsam-
bandið gefur engar skýringar
á því hvers vegna það vill ekki
skrá þessi met. Skráin hefst
við árið 1967 og ástæðan getur
því ekki verið sú að metin séu
of gömul. Er það kannski
staðreynd að Skotsambandið
skrái bara met eftir geðþótta?
Carl J. Eiríksson
ÉQ VEIT PAD EKKI
EFTIR HALLGRÍM HELGASON
TÆKI
VIKVNNAR
Tæki vikunnar svæfir mann bæöi og
vekur á blíðlegri hátt en maður hefur
mátt hingað til venjast. Þetta er lítið
handhægt taeki sem auðvelt er að ferð-
ast með hvert á land sem er.
Pegar notandi vill fara að sota stillir
hann á eitthvert það hljóð sem honum
hugnast að sofna út frá. Til dæmis á
„sveitaóm" þar sem heyra má kurr f
dúfum, væl í uglu uppi í tré, spangól í
úlfi í fjarska, kvak í froski úti í tjöm og
.skelli i engisprettu. Eða á „sjávamið” og
sofna út frá því, gutli öldunnar við
ströndina og léttu mávagargi. Þá er
einnig boðið upp á suð sem sértræð-
ingar hafa blandað saman eftir ítarlegar
rannsóknir á áhrifum hljóða á syfju.
Þetta suð má síðan blanda þannig að
heyrist í þokulúðri í fjarska, urtubömum
á stein og skipsklukkum hringja á mat
niður í messa.
En þetta undratæki svæfir mann ekki
aðeins. Það vekur mann líka. Og ekki
við neitt vélrænt ýlfur eins og vekjara-
klukka heldur með hanagali, klukkna-
hljóm og öðrum hljóðum sem fá mann
til að líða inn í daginn.
Að blóta Þorra...mat
Ég veit það ekki. Þorrablót. Þetta
árlega. Hvort maður eigi að fara. En
fer. (Enfer). Auðvitað. Sniglaband-
ið. Skúli Gauta bróðir Nínu og
langborð fyrir 200 manns í nánd
við Montparnasse. Þorrablótin í
París hefjast á því að drukkin er kýr
sem er hérlendur vinsæll bland-
drykkur. Hvítvín og cassis 90/10
samkvæmt Sigmari B. Enda við
hæfi að byrja á því að drekka kýr
áður en maður étur rollu, sumir fá
sér jafnvel asna með henni en svo
fer allt í hund og kött, þegar menn
fara að haga sér eins og svín. Hesta-
skál er síðan drukkin undir morg-
un á einhverjum slorbarnum í lest-
arstöðvanánd. Svo vaknað daginn
eftir eins og hörpuskel. 1 skel-
þynnku. Af hverju eru engir sjávar-
réttir á Þorrablótum? Landinn allt-
af meira til sveita en sjávar, alla
vega þegar sá mag-állinn er á hon-
um, blessuðum. „Nei, blessaður!“
heyrir maður sjálfan sig segja hvað
eftir annað og reynir að muna hvað
sá blessaði heitir á meðan hann seg-
ir: „Og þú ert alltaf hér.“ Já, alltaf
hér, á Þorrablóti, að blóta Þorra
sem eitt sinn þýddi fórnarhátíð en
þýðir nú að blóta Þorra...mat. Úða í
sig afkrulluðum höíðum, mauk-
orðnum rófum og dindlum og
dæsa svo seddulega. „Djöfull er
þetta nú ógeðslega vont maður...“
Kannski ekki vont en að vissu leyti
ógeðslegt. Maður stendur sjálfan
sig að því að naga framan úr kind,
sjúga úr henni augun og bíta undan
hrúti. „Hefurðu farið í sleik við
rollu?“ spyr baldinn gari á næsta
borði um leið og maður ullar upp í
sig sviðatungunni sem er hin eina
og sanna íslenska tunga, eður hvað?
„meeeeee...“ Verndun tungunnar
fyrir lítið hér á Thorrabloti. Skúli
segir „yes, I like it“ eftir hvert lag
sem borðið syngur.“Ari dúaarí
dúra dei...arí dúarí dára...“ Jónas
Árnason all over og manni finnst
það einhvern veginn svo þjóðlegt
þetta „yess“, af því að maður er
bara hress... Brennivín á borðinu
og svona, og hákarlahúmor í gangi.
Kæstur strókur út úr manni þegar
maður er kysstur eftir matinn og
svo fer viðrekstrarkviðan um salinn
og eftir matinn, þegar allir eru bún-
ir að ropa saman í kór að gömlum
íslenskum sið. Fjöldasöngur. Fjöld-
aropi. Þjóðlegt. Og fróðlegt, Frökk-
um að sitja samdauna daunandi Is-
lendingum og virða fyrir sér þetta
fyrirbæri sem fjöldasöngur er, sér-
staklega þegar stelpurnar stíga
þéttriðnar af nælonsokkum upp á
borðin og syngja „þetta er ekki ekki
ekki þolandi“ að vera svona karl-
mannslaus. „Vá!“ segja augu frans-
manna, hingað íjölmenntir til að
reyna að ná í nýja íslenska konu.
Hina íslensku Konu. Kyrjandi
kvennalistakyrju sem valsar um á
borðum og stólum, er ekki í glasi
heldur ofan í því upp að ökklum,
og deyr síðan glæsilega við borð-
sendann áður en ballið byrj-
ar. Af barþjónum borin út af
staðnum þar sem hún selur
upp úr sér fyrra matvæli. Út
á stétt. Þar sem kindin kemur
upp í henni og út úr henni.
Þeim verður lítið ágengt bless-
uðum Frökkunum á jökkun-
um, nú fremur en í fyrra, þeir
verða að láta sér nægja sviðna
tungu úr tvílembu norðan
Húnaþingi í stað þess að fá upp
í sig ekta íslenska aupair-
tungu, ósviðna. I stað
þess að komast undir
kvenmannsrófu verða
þeir að láta rófustöpp-
una duga. íslensku
stelpurnar mega ekkert
vera að neinu svona,
þær eru á dúndrandi
fylleríi og það er fúll tæm
djobb. Nordjobb. Þær
vilja ekkert með franska
karlpunga hafa, heldur vilja
bara þessa gömlu góðu súr-
suðu, óloðna. (Hinir forboðnu
óboðnu ávextir.) Maður er í þess-
um og þvílíkum pælingum (pælið í
því) á miðju dansgólfinu, í miðjum
húsdýragarðinum, og ér að reyna
að dansa við...ja... ég veit það
ekki...einhvers konar paradans sem
líkist þó meira íslenskri glímu. Þeg-
ar fullir íslendingar dansa á balli
eru þeir í keppni, hvor geti dansað
hraðar, fremur en þeir séu að tjá
hug sinn til dansmakans á tilfínn-
„Nei, blessaður!“ heyrir maður sjálfan sig
segja hvað eftir annað og reynir
\ að muna hvað sá blessaði
heitir á meðan hann
segir: „Og þú ert
alltafhér.“
like it.“ En þarf upp á klóið, þar
sem þetta kemur út úr mér:
Kvölda tekur, sest er sól
was the real rock’n roll,
Johnny Hall and Matti Joch
they could rock around
the clock.
David Stevens Beautywood
everybody understood.
Bólu Hjálmar Bayby Lotion
brings me poetry in motion.
Renni svo upp og renni mér aft-
ur niður ú blússukösina, hvalavöð-
una, en er von bráðar kominn und-
ir hatt og himinn, í hönd sem leiðir
mann framhjá líkunum fyrir utan
og blótuðum Þorramat í snyrtileg-
um ælupollum. Sjá, þarna glitrar á
heillegan hrútspung. „Oui, la cult-
ure islandaise est trés interessante.“
(Hátíðin endar á því að konur æla
eistum.) Þorrablót? Ég veit það
ekki... ©
T 0 71
,.T.- *'
ríkan hátt að dæmi suðlægari
þjóða. Þarna sér maður skemmti-
legan hælkrók og par á hausinn í
laginu „Ég var að rúnta á ræfilsleg-
um Ford fimmtíu og sjö...“ sem
hljómar þarna í fyrsta sinn eins og
þjóðvísa. Kveðskapur á Þorrablóti.
Fjöldasöngur og popp.Rokkur og
rokk. Jónas, Grímur Thomsen og
svo Magnús Eiríksson. „Yess, I
FIMMTUDAGUR 17. MARS 1994
39