Morgunblaðið - 11.03.2005, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. MARS 2005 41
MINNINGAR
ar og reynum að gera það eins vel
og okkur er unnt.
Það er sárt að kveðja góðan
dreng, en góðar minningar munu
lifa í hugum kórfélaga. Við félagar
Hallgríms í Þröstum vottum Erlu
og börnum dýpstu samúð og biðjum
guð að styrkja þau á erfiðum stund-
um.
Þrastafélagar.
Hallgrímur Guðmundsson, húsa-
smíðameistari og kennari, lést á
LSH deild B2 4. mars síðastliðinn.
Halla og Erlu höfum við þekkt í
mörg ár, eða frá því að við bjuggum
í sama húsi og Rúna, mamma Erlu
og tengdamamma Halla. Kynni
okkar urðu nánari við þá tilviljun að
bæði ég og Halli greindumst með
taugahrörnunarsjúkdóminn MND.
Halli hefur nú látið í minni pokann
fyrir þessum óþverra sem engin
lækning hefur enn fundist við. Við
þökkum Erlu og Halla fyrir þá
drengilegu baráttu sem þau háðu og
fyrir liðsinnið sem þau og þeirra
veittu MND-félaginu.
Hver dagur þér strýkur sem dýrmætur
blær,
hver dagur er lífs okkar veldi.
Í deginum eina hver dögun þín grær,
dagsvonin ljós þitt að kveldi.
Og dagurinn lifir með dásemd, svo hljótt
sem demanti heimurinn skarti.
Mundu að svo fæðist um myrkvaða nótt:
morgunninn dýrðlegi, bjarti.
(Jóhann Guðni Reynisson.)
Þetta ljóð stórskáldsins viljum
við senda Erlu og allri fjölskyld-
unni. Megi Guð styrkja þau í þeirra
miklu sorg.
Guðjón Sigurðsson,
formaður MND-félagsins
og fjölskyldan á Berjavöllum.
Brosmildur og hlýr, þetta er það
fyrsta sem upp í hugann kemur
þegar hugsað er til Halla vinar okk-
ar, hávaxinn, fríður og myndarlegur
með glettni í augum. Síðan fer hug-
urinn á flakk og litið er til liðinnar
tíðar.
Samleið fjölskyldna okkar í fjóra
áratugi lýsir af virðingu og
óskyggðum vinskap. Á svo langri
samferð rifjast ótal margt upp, sem
ómögulegt er að tína til hér. Halli
var heilsteyptur og tryggur vinur,
og sérlega vandvirkur til orðs og
æðis. Sjálfstæð og skörp hugsun
hans sem og leiftrandi rökfræði
varð til þess að fjörlegar umræður
urðu um hin ólíklegustu mál, kom
pólitík þar sjaldan til sögu. Áhuga-
mál hans voru mörg eins og gengur,
en þó sérstaklega á öllu handverki,
sem hann hafði menntað sig sér-
staklega til við framhaldsnám í Sví-
þjóð. Hann var kennari til margra
ára við Iðnskólann í Hafnarfirði þar
sem nemendur nutu hans ríku hæfi-
leika. Dverghagur var hann sjálfur
og unun var að fylgjast með hvernig
handverk hans og skipulag var við
byggingu húss fjölskyldunnar við
Hraunbrún 16. Skíðamaður var
hann góður enda alinn upp í Önund-
arfirði hjá foreldrum sínum, þar
sem faðir hans var annálaður skíða-
maður. Landið okkar þekkti hann
vel, og göngugarpur mikill, fóru þau
hjón í ótal ferðir vítt og breitt um
landið og nutu náttúrunnar. Áhuga-
maður um tónlist var hann, og féll
hann því vel inn í tónelska fjöl-
skyldu konu sinnar, Erlu Friðleifs-
dóttur.
Kórfélagi var hann í Þröstum í
Hafnarfirði enda söngmaður góður
og naut hann þess félagsskapar
mikið.
Það er umhugsunarvert hjá okk-
ur mannfólki þegar við göngum lífs-
ins veg, hve vinátta skiptir okkur
miklu máli, við lítum til baka og
sjáum hvað við erum lánsöm að hafa
notið þeirrar vináttu sem er hjá
okkar fjölskyldum.
Það er söknuður og harmur í
brjósti við fráfall okkar góða vinar,
en minningin lifir með okkur og
minnir okkur á hve dýrmætt það er
að eiga vin.
Elsku Erla og fjölskylda, Guð
blessi ykkur og veiti ykkur styrk í
sorg.
Fjölskyldan Móabarði 26b.
✝ Aðalbjörg Val-entínusdóttir
fæddist á Hellissandi
8. febrúar 1918. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Garðvangi
í Garði 4. mars síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Valent-
ínus Ólason, f. 18.
október 1885, d. 21.
desember 1955 og
Katrín Friðriksdótt-
ir, f. 7. september
1878, d. 14. apríl
1958. Systkini Aðal-
bjargar sammæðra
voru Jóney Margrét Jónsdóttir, f.
27. júlí 1900, d. 29. mars 1994, Frið-
jón Jónsson, f. 26. ágúst 1904, d. 7.
desember 1974 og Sigursæll Benja-
mín Magnússon, f. 25. desember
1910, d. 19. desember 2000.
Aðalbjörg giftist 2. desember
1939 Jakobi Sigurðssyni, bónda á
Hömrum í Reykholtsdal í Borgar-
firði, f. 28. maí 1905, d. 22. júní
1970. Foreldrar hans voru Sigurð-
gift Ólafi Jónssyni, f. 1936, börn
þeirra eru Jakob, f. 1958, Lilja, f.
1965 og Helga, f. 1969. 5) Berta, f.
22. ágúst 1943, d. 25. nóvember
1999, gift Brynjari Valdimarssyni,
f. 1939, d. 1973, börn þeirra eru
Guðríður, f. 1967, Sigríður, f. 1969
og Borgar, f. 1972. Sambýlismaður
Bertu er Ólafur Tryggvason, f.
1944, sonur þeirra er Brynjar, f.
1976. 6) Borghildur, f. 20. maí 1945,
börn hennar eru Róbert, f. 1963 og
Ólafur, f. 1965. Borghildur var gift
Kristjáni Hólm Haukssyni, f. 1955,
dóttir þeirra er Sunna, f. 1982. 7)
Katrín, f. 8. apríl 1958, gift Guð-
mundi Frey Gunnlaugssyni, f. 1955,
synir þeirra eru Gunnlaugur, f.
1975 og Jakob, f. 1982.
Aðalbjörg og Jakob stunduðu bú-
skap á Hömrum í Reykholtsdal til
ársins 1965 en fluttu þá á Akranes
þar sem Aðalbjörg starfaði í eldhúsi
Sjúkrahúss Akraness. Nokkrum ár-
um eftir lát Jakobs fluttist Aðal-
björg að Bræðraborg í Garði þar
sem hún var matráðskona á hjúkr-
unar- og dvalarheimilinu Garð-
vangi, uns hún lét af störfum vegna
aldurs.
Útför Aðalbjargar fer fram frá
Útskálakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 11. Jarðsett verður í
Reykholtskirkjugarði.
ur Helgason, bóndi á
Hömrum, f. 26. októ-
ber 1857, d. 14. janúar
1949, og Guðrún Guð-
mundsdóttir hús-
freyja, f. 17. júní 1870,
d. 11. september 1941.
Börn Aðalbjargar
og Jakobs eru: 1) Ásta
Hansdóttir, f. 9. apríl
1934, gift Þorsteini
Péturssyni, f. 1930,
börn þeirra eru Pétur,
f. 1955, Ágúst, f. 1957,
Kári, f. 1958, Guð-
björg, f. 1961, Jakob, f.
1963, Skúli, f. 1965 og
Sigrún, f. 1968. 2) Magnús, f. 9.
ágúst 1939, kvæntur Valgerði Sig-
urðardóttur, f. 1940, börn þeirra
eru Sigurður, f. 1962, Fríður, f.
1965 og Hallgrímur, f. 1977. 3) Guð-
rún, f. 9. nóvember 1940, gift Sig-
urði Hallgrímssyni, f. 1937, börn
þeirra eru Jakob, f. 1959, Sólveig, f.
1961, Sigrún, f. 1963, Aðalbjörg, f.
1963 og Stefanía, f. 1964. 4) Svan-
hildur, f. 4. maí 1942, d. 7. júlí 2001,
Komin er kveðjustund. Langur og
bjartur ævidagur liðinn. Þú varst
ferðbúin, Alla mín, og kvaddir sátt
og þakklát við allt og alla.
Þær eru margar, minningarnar,
sem streyma fram í hugann, þegar
ég lít yfir liðna tíð og hugsa um þær
góðu og ógleymanlegu stundir, sem
við áttum sameiginlegar. Þegar ég
kom fyrst að Hömrum ásamt Svan-
hildi minni, dóttur ykkar, sem verð-
andi tengdasonur, tókst þú mér eins
og besta móðir, og sem slík reyndist
þú mér alla tíð. Og þegar börnin okk-
ar Svönu komu til sögunnar, fundu
þau fljótt, að ömmufaðmurinn var
bæði hlýr og góður.
Þú varst líka frábær ferðafélagi og
oft var glatt á hjalla, bæði þegar far-
ið var um landið okkar og litast um á
erlendri grundu. Þó að árunum þín-
um fjölgaði, leiftraði æskugleðin þér
í sinni og sál. Það sannaðist á þér,
sem skáldið segir, að:
„Fögur sál er ávallt ung undir silf-
urhærum.“
Síðustu árin voru þér þungbær.
Heilsan fór hnignandi og sárt var að
sjá á eftir tveimur dætrum á besta
aldri, þeim Bertu og Svönu ofan í
gröfina, með fárra ára millibili. En
þá var líka gott og styrkjandi að eiga
stund með þér. Um það get ég borið
af persónulegri reynslu.
Ég þakka þér, Alla mín, af alhug
fyrir okkar góðu kynni og fyrir allt
það, sem þú veittir mér af auðlegð
elsku þinnar og umhyggju. Guð
blessi þig. Megi minning þín ávallt
vera okkar leiðarljós.
Ólafur Jónsson.
Elsku amma, þá skilur leiðir í bili,
þú farin á fund afa, Bertu, mömmu
og allra þeirra skyldmenna og vina
sem á undan þér voru gengnir. Í
hugann streyma fram myndbrot
minninga allt frá því að ég sem ung-
ur drengur fyrst man eftir mér í
heimsóknum til afa og ömmu á
Hömrum hlaupandi um túnin í hey-
skapartíðinni eða í öruggan faðm
ömmu í eldhúsinu á flótta undan litlu
„belin“ og stóru „belin“ úr fjósinu.
Ósjaldan var tekið í spil eða að afi
sagði sögur sem hlustað var á af and-
akt á meðan ónefnd móðursystir
saug „lellann“ sinn. Þá eru og bjart-
ar minningar frá jólahaldi á Hömr-
um og jólatrésskemmtunum í Reyk-
holtiJá, hún amma mín var hlý og
fögur manneskja alltaf tilbúin að
hlusta og gefa góð ráð, að miðla af
reynslu sinni og náungakærleik.
En lífið var ekki alltaf dans á rós-
um hjá ömmu, nokkru eftir að hún og
afi fluttu á Akranes eða árið 1970,
féll afi frá. Bjó hún og starfaði á
Akranesi nokkur ár eftir það en
fluttist síðan að Bræðraborg í Garði.
Í Garðinum undi hún hag sínum vel í
nágrenni við Bertu dóttur sína sem
var hennar hægri hönd, stoð og
stytta, en 1999 dimmdi aftur í lífi
ömmu er Berta lést og tveimur árum
síðar Svana, móðir mín.
Amma sýndi æðruleysi og tókst á
við sorg sína í hljóði, en þó var ljóst
að söknuður hennar var mikill.
Síðustu ár sín bjó amma í nýrri
þjónustuíbúð á Melteigi 5 í Garði og
síðan á hjúkrunar- og dvalarheim-
ilinu Garðvangi þar sem hún hafði
starfað sem matráðskona til margra
ára.
Það voru okkur miklar gleðistund-
ir er amma dvaldi með okkur á
Hömrum eftir að við keyptum jörð-
ina en þar lék hún við hvern sinn
fingur, spilaði, prjónaði og passaði
sig á að missa ekki af neinum þætti
af Leiðarljósi. Rifjaði hún upp bæj-
arnöfn, fólk og gamla tíma er við ók-
um um sveitirnar í Reykholtsdal,
Hálsasveit, Hvítársíðu, Flókadal,
Lundarreykjadal, Andakíl og víðar.
Amma, Guð blessi þig og varðveiti
og styrki alla þá sem þig syrgja og
sakna.
Jakob, Violy, Kristín
Margrét og Karen Sif.
Elsku amma, nú þegar komið er
að leiðarlokum er svo margs að
minnast. Þó að ég muni nú ekki eftir
þegar ég bjó hjá þér fyrstu æviárin
mín uppi á Hömrum, þá á ég samt
svo margar og góðar minningar um
þig sem eru núna svo dýrmætar. Og
svo þegar þið afi fluttuð út á Akra-
nes, þá var ég vælandi um að fá að
gista hjá ykkur hvenær sem færi
gafst, og ég held bara að það hafi
ekki klikkað að væla smávegis þá
fékk ég mínu fram. En það voru nú
ekki allir jafn ánægðir með hvað ég
vildi alltaf vera mikið hjá þér, aum-
ingja Kata sem er bara 3 árum eldri
en ég, var nú ekkert alltaf ánægð, og
mikið held ég að ég hafi farið í taug-
arnar á henni, en hún er nú búin að
fyrirgefa mér það.
Elsku amma, ég gæti haldið áfram
endalaust, en ég á þær minningar
bara fyrir mig, ég vil bara þakka þér
alla elskuna í minn garð og fjöl-
skyldu minnar og takk fyrir allt, þín
Sissa,
Sólveig.
Elsku amma allsstaðar.
Nú ertu aftur orðin Alla allsstað-
ar. Það var þitt líf og yndi að flakka
um og vera allsstaðar þar sem eitt-
hvað var um að vera.
Í öllum vaktafríum varst þú rokin í
bæinn, upp á Skaga eða í Borgar-
fjörðinn.
Í sumarfríum var svo öllu liðinu
troðið inn í Pontiacinn. Dótið sett
upp á toppgrindina og það sem ekki
komst þangað var sett með þér og
okkur fjórum börnunum í aftursætið
– þótti ekki tiltökumál í þá daga.
Svo var brunað á Snæfellsnesið
þar sem þú fórst með okkur um
æskuslóðir þínar á Hellisandi og nið-
ur í Einarslón, þar sem þú passaðir
hjá Eyju systur þinni. Þá skiptu
bólgnir fætur ekki máli, hugurinn
bar þig alla leið.
Allmörg sumur fórum við líka í
blíðuna í Borgarfjörðinn þinn og það
brást ekki að við vorum vakin með
blessuð blíðan og bæirnir allt í kring.
Þegar þú varst heima var spilað á
svo til hverju kvöldi. Fyrst spiluðum
við aðallega kana og vist, en svo
lærðum við kínversku skákina. Eftir
það voru það bara raðir og þrennur í
bunum og ekki brást það að alltaf
fékkst þú flesta jokkana (tippana).
Það er alltaf mest gaman í „síðasta
spilinu“.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku amma, nú ert þú örugglega
byrjuð að spila við mömmu, Svönu,
Einsa frænda og alla vini þína þarna
hinum megin. Passið bara að stokka
ekki vitið úr spilunum.
Kaupi,
Guðríður, Sigríður, Borgar
og Brynjar.
AÐALBJÖRG VAL-
ENTÍNUSDÓTTIR
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is
(smellt á reitinn Morgunblaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda
inn minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Minningargreinar
Fjarðarás 25, 110 Reykjavík • utfarir@utfarir.is
Sími 567 9110 • 893 8638 • Fax 567 2754 • www.utfarir.is
Útfararþjónustan
Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson Elís Rúnarsson
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, stjúp-
faðir, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR KJARTAN RUNÓLFSSON
bóndi í Ölvisholti,
Hraungerðishreppi,
verður jarðsunginn frá Hraungerðiskirkju laug-
ardaginn 12. mars kl. 13:30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Félag
hjartasjúklinga á Suðurlandi eða Sjúkrahús Suðurlands.
Arnleif Margrét Kristinsdóttir,
Sif Elín Kjartansdóttir, Tor Magne Nevestveit,
Anna Guðrún Kjartansdóttir, Bjørn Gjærum,
Halla Kjartansdóttir,
Berglind Sigurðardóttir,
Jónína Hulda Gunnlaugsdóttir, Steinn Þórarinsson,
Jón Elías Gunnlaugsson, Þórhildur Rúnarsdóttir
og barnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR SVERRISSON
fyrrverandi kaupfélagsstjóri
í Borgarnesi og á Blönduósi,
síðast til heimilis á
hjúkrunarheimilinu Eir í Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi þriðjudaginn
8. mars síðastliðinn.
Jarðsungið verður frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 17. mars kl. 15.00.
Sverrir Ólafsson, Shameem Ólafsson,
Hulda Ólafsdóttir, Stefán Stefánsson,
Ingi Ólafsson, Ragnhildur Ásgeirsdóttir,
Ólafur Ólafsson, Ingibjörg Kristjánsdóttir,
Anna Elísabet Ólafsdóttir, Viðar Viðarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.