Morgunblaðið - 11.03.2005, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. MARS 2005 55
MENNING
HERMT er að leikritið Í þágu
þjóðarinnar sé frægasta, vinsæl-
asta og verðlaunaðasta verk
breska leikskáldsins Timberlake
Wertenbaker en þetta leikrit frá
1988 byggir hún á skáldsögunni
The Playmaker eftir Thomas Ken-
eally sem er skrifuð um sann-
sögulega atburði. Í stuttu máli er
uppsetningin vel gerð og metn-
aðarfull þegar á heildina er litið.
Leikritið fjallar um breska karl-
fanga og hórur og samskipti þeirra
við hermennina sem gæta þeirra í
fanganýlendunni Ástralíu. Stað-
urinn er úti í villtri og hættulegri
náttúrunni en hermennirnir skíra
hann Sidney þar sem nú er stór-
borgin. Einn hermannanna setur
upp leikrit með föngunum og snýst
verkið um það að mestu leyti en
einnig um ástir og átök milli ein-
staklinga. Enn einu sinni brennur
því miður svo við í leikskrá hjá
framhaldsskólafélagi að ekki er
stafur um höfundinn eða verkið
eða hvernig það varð til. Í kynn-
ingum var verkið sagt vera svört
kómedía en það
er ekki alls kost-
ar rétt greining.
Leikritið er
nokkuð drama-
tískt með þung-
um broddi þar
sem deilt er á
hvernig valdhaf-
ar misbeita valdi
sínu. Einnig er
tekur verkið á þjóðarstolti, kven-
fyrirlitningu og sjálfsmynd ein-
staklinga. Þó að verkið sé ekki
svört kómedía hefur það nokkurn
húmor í viðbót viðönnur einkenni
en öllu þessu koma kvenna-
skólanemar nokkuð vel til skila
með hjálp leikstjóra síns og að-
keyptra hönnuða. Verkið byggist
upp á stuttum atriðum og farið er
lipurlega áfram í tíma. Helsti kost-
ur sýningarinnar var hve Margrét
Eir nýtti rýmið fallega og hve
skiptingar voru liprar. Það gafst
vel að hafa ágæta hjóðfæraleik-
arana á sviðinu en með þeim og
frumbyggjunum fjórum sem komu
og fóru, þöglir og furðu lostnir,
varð til falleg mynd með hvítum
tjöldum og hráum viðarfjölum.
Búningar og förðun voru hvort
tveggja vandað og féllu vel að fal-
legu umhverfinu og tíma verksins.
Þó að tæpir þrír tímar liðu nokkuð
hratt verður að nefna hve sýningin
var sein í gang.
Um má kenna einkennilega
stirðum samræðum hermannanna
eftir fallegt og áhrifamikið kynn-
ingaratriðið en einnig staðsetningu
þeirra sem var ofkyrrstæð miðað
við það sem seinna var raunin.
Leikararnir stóðu sig almennt
mjög vel, reyndir og óreyndir. Það
var mjög ánægjulegt að heyra
hvað framburðurinn var skýr því
það bar varla nokkuð á þeirri lin-
mælgi og einkennilegum áherslum
unglinga sem oft gleymist að laga
á sviðinu. Gallinn við skýrmælgina
og sennilega afleiðing var samt
nokkuð hvimleiður hávaði á köfl-
um. En kvöldstundin með Fúríu
var ánægjuleg í heildina og ástæða
til að hvetja leikhúsunnendur til
þess að fara og sjá frumflutning á
ágætu leikriti hér á landi um leið
og hægt er að dást að krafti og
hugrekki ungmenna þegar listin er
annar vegar.
LEIKLIST
Fúría
Leikfélag Kvennaskólans í
Reykjavík
Höfundur: Timberlake Wertenbaker. Þýð-
andi: Jóhann Axel Andersen. Leikstjóri:
Margrét Eir. Hönnun lýsingar: Eyþór Páll
Eyþórsson. Búningar: Brynhildur Guð-
laugsdóttir. Hár og förðun: Fríða María
Harðardóttir. Hljómsveit: Jón Friðrik Jón-
atansson og Þórður Þorsteinsson.
Frumsýning í Tjarnarbíói 3. mars.
Í þágu þjóðarinnar
Hrund Ólafsdóttir
Margrét Eir
ALTSÖNGKONAN Jóhanna Hall-
dórsdóttir starfar meðal annars
með íslenska sönghópnum
Rinascente, sem sérhæfir sig í flutn-
ingi endurreisnar- og
barokktónlistar. Ný-
lega gekk hún til liðs
við þýska tónlistarhóp-
inn Penalosa sem sér-
hæfir sig í fjölraddaðri
endurreisnartónlist.
Hópinn skipar söng-
fólk frá Þýskalandi,
Sviss og Lúxemborg,
auk Jóhönnu, og eru
meðlimir alls sjö tals-
ins.
Ítalskir og enskir
madrigalar
Jóhanna er nýsnúin
heim úr tónleikaferð í
Þýskalandi, þar sem
hópurinn fékk góða dóma fyrir
frammistöðu sína. „Síðan fer ég aft-
ur út í maí, og vonandi bara helling í
sumar,“ segir Jóhanna, sem syngur
einnig í öðrum verkefnum í Evrópu,
þótt starfið með Penalosa taki stór-
an hluta tíma hennar um þessar
mundir. „Þetta hefur undið dálítið
upp á sig, enda erum við með æð-
islegt prógramm sem við höfum sett
saman.“
Efnisskráin sem Penalosa flytur
um þessar mundir samanstendur
sem sagt af ítölskum og enskum
endurreisnarmadrigölum, sem hóp-
urinn tengir saman í heildstæða ást-
arsögu sem myndar rauðan þráð
gegnum verkin sem sungin eru.
Milli söngatriða lesa söngvararnir
texta á tungumáli þess lands sem
tónleikarnir eru haldnir í hverju
sinni, sem varpa ljósi á ástarsöguna
sem hópurinn hefur sett saman.
Meðan á tónleikum hópsins
stendur rennur líka
myndasýning á stórum
skjá, með vel völdum
listaverkum frá end-
urreisnartímabilinu.
„Þessi efnisskrá hefur
mælst mjög vel fyrir,
vegna þess að við
reynum að virkja ýmis
skynfæri í einu á tón-
leikunum. Þetta hefur
vakið mikla athygli og
fyrir mig er það frá-
bært að fá að taka þátt
í þessu,“ segir Jó-
hanna.
Á leið til
Íslands 2006
Hún segir hópinn væntanlegan til
Íslands að öllum líkindum næsta
sumar. „Þá geri ég ráð fyrir því að
þýða textana sem við flytjum milli
söngverka og flytja þá á íslensku,“
segir hún. „En ég held að tónleik-
arnir okkar gætu vakið mikla at-
hygli á Íslandi, enda ekki oft sem
Íslendingar fá tækifæri til að hlusta
á madrigala flutta af svona fámenn-
um hópi fagmanna í söng. Ég held
að Íslendingar hefðu mjög gaman af
því að kynnast þessu tónlistarformi
betur. Það er með ólíkindum hvað
þessir madrigalar eru blæbrigðarík-
ir og þótt við séum sjö talsins er
hver einasta rödd sjálfstæð. Inni-
hald textans er líka mjög spennandi
og felur í sér stórar, heitar og safa-
ríkar tilfinningar.“
Tónlist | Íslensk altsöngkona flytur
madrigala með þýskum tónlistarhópi
Hver rödd
er sjálfstæð
Jóhanna Halldórsdóttir
SÝNINGAR standa yfir þessa dag-
ana á óperu Giuseppes Verdis,
Simon Boccanegra, í Maestranza-
leikhúsinu í Sevilla á Spáni. Óper-
an var fyrst sýnd í Feneyjum 12.
mars 1857. Á myndinni er kór
leikhússins í essinu sínu á æfingu
fyrir skemmstu.
Reuters
Boccanegra í Sevilla