Morgunblaðið - 09.04.2005, Qupperneq 40

40 LAUGARDAGUR 9. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Vigfús Péturssonfæddist á Hellis-
sandi 26. október
1921. Hann lést á
Sjúkrahúsi Akraness
29. mars síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Ingveldur Sig-
urðardóttir og Pétur
Magnússon. Hann
var þriðji yngstur af
átta systkinum sem
nú eru öll látin.
Vigfús ólst upp á
Hellissandi og átti
þar heima mestalla
sína ævi. Hann
kvæntist 21. desember 1957 eft-
irlifandi eiginkonu sinni, Guð-
rúnu Guðlaugsdóttur frá Sól-
bakka á Hellissandi. Þau hjónin
áttu lengst heima á Bárðarási 7 á
Hellissandi. Vigfús var til sjós um
árabil en starfaði lengst við al-
menn verkamannastörf og smíð-
ar. Hann vann m.a. við smíði brú-
arinnar á Jökulsá á Fjöllum.
Þau Vigfús og Guðrún eignuð-
ust fimm börn saman en fyrir átti
hún dóttur sem hann gekk í föð-
urstað. Börn þeirra
hjóna eru: 1) Pétur
Ingi. Kona hans er
Svala Gunnarsdóttir
og eiga þau þrjú
börn. 2) María Anna,
gift Karli Friðriki
Thomsen og eiga
þau tvö börn og eitt
barnabarn. 3) Fjal-
ar, kvæntur Sigur-
laugu G. Guðmunds-
dóttur. Þau eiga
fjögur börn og eitt
barnabarn. 4) Sig-
þóra. Hún á einn
son. 5) Hrönn. Hún
er í sambúð með Jóhanni Stefáns-
syni. Fósturdóttir Vigfúsar er
Sigrún Fjóla Sigþórsdóttir, gift
Böðvari Haukdal Jónssyni, og
eiga þau tvö börn og þrjú barna-
börn.
Þau Vigfús og Guðrún áttu síð-
ustu tvö æviár hans heima á Dval-
arheimilinu Jaðri í Ólafsvík.
Útför Vigfúsar verður gerð frá
Ingjaldshólskirkju á Snæfellsnesi
í dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Mig langar til að minnast nýlátins
föður míns í fáum orðum. Hann var í
okkar augum einstakur maður sem
gott var að eiga að.
Þakklæti og söknuður eru okkur
efst í huga þegar við rifjum upp allar
ljúfu stundirnar sem við áttum með
honum í gegnum tíðina. Ég sem
yngsta dóttirin og krakkarnir mínir
elskuðu afa sinn. Hann hafði alltaf
tíma fyrir aðra og vildi allt bæta með
sinni einstöku rósemi og ljúf-
mennsku. Þegar ég bjó fyrir vestan
og var að koma upp mínu heimili og
börnum voru pabbi og mamma æv-
inlega til staðar fyrir okkur. Ég var
um tíma ein með börnin fjögur og þá
var gott að hafa hans hjálparhendur
til að styðjast við. Eftir að við flutt-
um norður var það okkar mesta til-
hlökkunarefni að skreppa vestur í
heimsókn. Pabbi var svo barngóður,
hann hafði yndi af að fara með okkur
í berjamó og hann var óþreytandi að
tína í dollurnar fyrir tvíburana sem
átu svo allt jafnóðum. Við fórum líka
í gönguferðir upp í hraun og
skemmtum okkur við að skoða stein-
ana og lesa alls konar myndir út úr
þeim. Og alltaf vorum við leyst út
með vænum kartöflupoka úr garðin-
um hans sem hann lagði svo mikla
vinnu og rækt við eins og allt annað
sem hann tók sér fyrir hendur. Ég
veit að pabbi verður með okkur þeg-
ar yngstu barnabörnin hans verða
fermd í vor.
Minning hans lifir svo ljúf í hjört-
um okkar allra.
Ó, Jesú, gef þitt athvarf mér,
þú aldrei börnin rakst frá þér,
um heimsins villu og hættu stig
hjálpaðu mér og leiddu mig.
Elsku pabbi, hafðu þökk fyrir allt
sem þú gafst.
Þín
Hrönn.
Jæja, elsku pabbi, þá er komið að
kveðjustund. Minningarnar hrann-
ast upp. Þú vildir alltaf hafa mig hjá
þér eða vita af mér. Í gegnum tíðina
höfðum við unnið mikið saman. Þeg-
ar ég stofnaði fjölskylduna varstu
alltaf að koma og gá hvernig afa-
börnunum liði og athuga hvort þú
gætir hjálpað okkur, því þitt aðals-
merki var dugnaður. Þér féll aldrei
verk úr hendi. Eftir að þú minnkaðir
við þig vinnuna fórstu alltaf í göngu-
ferðir og ófáar gönguferðirnar end-
uðu inni í Rifi á bryggjunni til að at-
huga hvað bátarnir höfðu verið að
fiska. Þegar þú komst upp á Akranes
vegna veikinda þinna, kom ég í heim-
sókn með afabarnið mitt, Bergrúnu
Birtu, og það var gaman að sjá hvað
þú ljómaðir allur því þér þótti mikið
til koma að fá að umgangast öll börn-
in þín því þú varst mikill barnakarl.
Ég vil að lokum, elsku pabbi minn,
þakka þér fyrir allar samverustund-
irnar og hjálpina í gegnum tíðina.
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Þinn besti vinur og sonur,
Fjalar.
Elsku pabbi. Þá er komið að
kveðjustund. Ég kveð þig með sökn-
uð í hjarta en jafnframt mikið þakk-
læti fyrir að hafa átt þig fyrir pabba.
Minningin um þig mun alltaf lifa í
hjarta mínu. Takk fyrir allt, elsku
pabbi.
Elsku mamma, missir þinn er mik-
ill. Megi góður Guð styrkja þig í
sorginni.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna
Guði þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Hvíl í friði.
Þín dóttir.
Sigþóra.
Fúsi minn. Kallið er komið, já, öll
vitum við að við þurfum að kveðja
þennan heim og þegar kallið kemur
er það svo sárt. En Fúsi minn, öll vit-
um við hvað þú ert búinn að vera lán-
samur og heppinn að sjá þinn stóra
afkomendahóp vaxa úr grasi. Það
var gaman að hlusta á þig tala um
foreldra, systkini og afkomendahóp
þinn, augun í þér ljómuðu og þú varst
svo stoltur. Sjaldan kynnist maður
manni eins og þér, svo vinnusamur
og aldrei kastaðir þú höndunum til
neinna verka, þitt handbragð átti að
þekkjast.
En eitt situr efst í huga mér því þú
gast aldrei skilið af hverju ég vildi
ekki kartöflugarð en börnin þín voru
svo heppin því þú skiptir smælkinu á
milli þeirra og sagðir: „Afakartöflur
eru bestar.“ Og þau trúðu því að það
væri einhver kraftur í þeim.
Jæja, Fúsi minn, hugurinn reikar
fram og til baka ég á ekkert nema
góðar minningar um þig. Ég veit að
þú átt eftir að vaka yfir okkur öllum.
Ég þakka þér innilega fyrir alla
hjálpina og samverustundirnar í
gegnum tíðina.
Gunna mín, þinn missir er mikill
en ég veit að þú færð styrk í trúnni
en við vitum að englarnir á himnum
taka vel á móti Fúsa okkar allra.
Þín tengdadóttir,
Sigurlaug (Silla).
Jæja, elsku afi, þá kom að því að
þú kvaddir okkur, nú ertu kominn í
friðinn og hefur það örugglega gott,
þú fylgist með okkur. Mér þykir af-
skaplega leitt að þurfa að kveðja þig.
Við áttum margar góðar stundir
saman og vorum mjög samrýndir, ég
hefði viljað geta átt fleiri stundir með
þér áður en þú kvaddir. Við áttum
heima í sömu götu frá því að ég fædd-
ist, það voru aðeins tvö hús á milli
okkar. Ég var mikið í heimsókn hjá
þér og elskulegri ömmu minni. Ég
kom oft til ykkar í hádegismat og
kaffi, það var alltaf góður matur á
þínu heimili. Alltaf fengum við nóg
að borða og þú vildir alltaf spila við
okkur barnabörnin, þú og amma vor-
uð líka mjög oft að spila. En margar
og góðar stundir áttum við líka tveir
saman, ég kom oft til þín og hjálpaði
þér að slá blettinn sem var alltaf ný-
sleginn, blómabeðið var allaf svo fal-
legt og svo það sem þú hafðir mikið
gaman af var kartöflugarðurinn, þú
hugsaðir vel um hann, þar voru bestu
kartöflur sem ég hef fengið og þykir
áreiðanlega fleirum. Þú varst maður
sem þáðir ekki mikla hjálp, þó þú
hefðir þurft hjálp þá náðir þú alltaf
að bjarga þér, ef maður var að leika
sér einhvers staðar þá sá maður þig
með hjólbörurnar að fara með sand
eða grjóthellur í garðinn ykkar. Þú
þáðir nú stundum aðstoð. Þá fórum
við saman að ná í hellur í garðinn og
notuðum bíl.
Ég mun seint gleyma þeim stund-
um sem við áttum saman, elsku afi,
þær voru svo margar en nokkrar eru
þó mjög minnisstæðar. Ég var ung-
ur, ætli ég hafi ekki verið svona fjög-
urra eða fimm ára þegar ég fór með
pabba á mjög gömlum bíl til Beruvík-
ur, eitthvað að skoða okkur um,
nema hvað að við náðum að festa bíl-
inn. Það var leiðindaveður og við urð-
um að láta vaða og ganga heim. Það
var langt heim. Við fórum af stað og
ég held að pabbi hafi haldið á mér
mest alla leiðina. Við vorum ekki vel
búnir en ég var alltaf að segja við
pabba að afi hlyti að fara að koma og
sækja okkur. Þegar við vorum búnir
að rölta í tvo eða þrjá tíma kemur afi
keyrandi á Lancernum sínum ásamt
Fjalari að sækja okkur feðgana.
Önnur minnisstæð minning um
þig, afi, var þegar ég var svo heppinn
að fá að taka við þig viðtal og skrifa
síðan um þig ritgerð í skólanum. Þá
fékk ég að vita mest allt um þína
æsku og hvað þú gerðir á lífsleiðinni,
þegar þú varst í sveit, þegar þú varst
að vinna við að byggja brúna yfir
Jökulsá á Fjöllum. Þú varst líka að
vinna við að byggja brúna yfir læk-
inn heima rétt hjá sundlauginni. Ég
tók þetta viðtal upp á spólu og er svo
lánsamur að eiga það enn.
Ég var nú eitt skipti veikur í viku
held ég og þá fór ég til þín og ömmu
og þá hafði ég það gott. Þú hjálpaðir
mér alltaf við að byggja hallir úr spil-
um og spjallaðir mikið við mig. Það
var dekrað svo við mann að maður
hafði það eins og kóngur.
Mér er það mjög minnisstætt þeg-
ar ég fékk þær fréttir að þú hefðir
dottið frá bryggju og um borð í bát-
inn hans pabba, þegar þú varst að
hjálpa honum að landa. Þú lentir sem
betur fer í netatrossu sem var um
borð.
Nú í seinni tíð þegar ég kom í
heimsókn, voruð þið gömlu hjónin
inni í stofu, svo hamingjusöm og sæt,
amma að prjóna og þú hjálpaðir
henni að halda á garninu og gafst
henni slaka. Þú og amma tókuð líka
svo vel á móti unnustu minni, henni
Láru, og þakka ég það.
Ég gæti örugglega skrifað í marga
daga um okkur nafnana en ég hef
það alltaf í minningunni, ég veit að
þú manst það líka. Ég var heppinn að
fá að bera sama nafn og þú, elsku afi,
og það er mér mikill heiður, því að þú
varst sá alduglegasti maður sem ég
hef nokkru sinni þekkt, þú varst allt-
af að gera eitthvað, laga kaffi, vaska
upp, úti í garði, að vinna og svo
margt annað. Ef að ég mætti líkjast
einhverjum þá ert það þú, elsku afi
minn, eða föður mínum og ef ég líkist
ykkur eitthvað þá hef ég engar
áhyggjur af lífinu.
Ég ætla að lokum að segja að ég
þakka fyrir allar samverustundir
okkar nafna og ég veit að þú munt
fylgjast með mér um ókomna tíð. Ég
veit að öll okkar fjölskylda á erfitt
núna og votta ég öllum dýpstu samúð
og sérstaklega henni ömmu minni
sem að saknar þín mjög. Hvíl þú nú í
friði, elsku afi, og við munum aftur
hittast.
Megi Guð og friður vera með þér,
elsku afi.
Vigfús Pétursson.
Okkur langar með örfáum orðum
að minnast afa okkar, Vigfúsar Pét-
urssonar.
Í dag kveðjum við þig, elsku afi, og
minnumst nokkurra samverustunda.
Allar þær samverustundir sem við
áttum með þér munu vera í minn-
ingum okkar.
Það var ávallt gaman að koma í
heimsókn til ykkar og sjá hversu
kraftmikill þú varst í garðinum, að
taka upp kartöflur og snyrta í kring-
um húsið ykkar. Amma alltaf tilbúin
með góðgæti handa okkur og ávallt
varst þú til í að spila ólsen ólsen með
okkur og hjálpa okkur, eins og að
laga hjólin okkar og fleira.
Við munum þegar þú, pabbi og
Vigfús bróðir fóru að vinna við bát-
inn hans pabba, eins og þið gerðuð
svo oft. Alltaf fannst okkur jafn gam-
an þegar við fengum að koma með og
fara með ykkur í smá bátsferð.
Við fórum alltaf til ykkar á jólun-
um fyrir vestan, þangað komum við
flest barnabörnin, heim til ykkar á
aðfangadagskvöld og töluðum um
gömlu góðu dagana, borðuðum góð-
gæti og höfðum gaman. Svo spilaðir
þú stundum fyrir okkur á munnhörp-
una sem þú hafði svo gaman af.
Þegar heilsu þinni fór að hraka
þurftuð þið að flytja á dvalarheimilið
Jaðar í Ólafsvík og þangað var ávallt
gaman að koma því þar var eins og
var þegar þið bjugguð heima á Sandi.
Þessar góðu minningar og fleiri
munu ávallt geymast í hjörtum okk-
ar. Við munum ekki gleyma þér,
elsku afi. Þú munt lifa í hugum þeirra
sem þig þekktu og unnu þér.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikindum viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku hjartans amma, við viljum
votta þér okkar dýpstu samúð vegna
fráfall þíns góða eiginmanns.
Elsku afi, hvíldu í friði. Megi Guð
geyma þig og varðveita.
Sonja og Gísli Þór Pétursbörn.
Þá er komið að kveðjustund, elsku
afi minn. Hér sit ég og reyni að skrifa
eitthvað á blað á meðan tárin
streyma niður kinnar mínar. Þú
munt alltaf eiga sess í hjarta mínu
með minningum sem hverfa aldrei.
Ég gleymi því aldrei hvað þú varst
alltaf góður við okkur barnabörnin.
Ávallt var ég velkominn á heimili
ykkar ömmu á Hellissandi þegar
skólanum lauk. Ég man að ef ég
veiktist þá hafðir þú alltaf miklar
áhyggjur af mér og passaðir að ég
gerði ekkert til að aftra batanum.
Ógleymanlegar eru allar sumarbú-
staðaferðirnar með þér, ömmu og
mömmu í bústaðinn hjá Guffu
frænku. Þar vorum við miklir félagar
og gerðum margt saman eins og að
fara í göngutúr þar sem þú sýndir
mér ýmsa hluti sem ég hafði ekki séð
áður. Veiðiferðirnar sem þú fórst
með mér í og kenndir mér að veiða
eru ljóslifandi í minningunni. Þitt
pláss og þinn hluti í hjarta mínu
hverfur aldrei, ég mun ávallt minn-
ast þín, ég vona að þú hvílir í friði.
Þitt elskandi barnabarn,
Guðlaugur Tryggvi.
Elsku afi og langafi, það var mjög
erfitt að kveðja þig, en svona er lífið,
það tekur einhvern tímann enda. Við
eigum þó öll mjög góðar og yndisleg-
ar minningar um þig. Þú varst alltaf
svo góður við okkur og það var alltaf
gaman að kíkja í heimsókn til þín og
ömmu, enda vorum við svo heimkær
þar og ykkur fannst alltaf gaman að
fá okkur. En nú er komið að kveðju-
stund, elsku afi. Það er gott að vita að
nú líður þér vel.
Til þeirra sem Guð hefur tekið
hugsum við ávallt svo hlýtt. Þeirra
tími er kominn til að takast á við eitt-
hvað nýtt.
Þín afabörn
Fannar Pétur, Sandra Dröfn
og Birkir Fannar.
Elsku afi, við systkinin þökkum
þér fyrir allt í gegnum tíðina.
Jesús sagði: Ég er ljós heimsins,
sá sem fylgir mér mun ekki ganga í
myrkri, heldur hafa ljós lífsins.
Elsku afi. Minning þín er ljós í lífi
okkar allra.
Þín afabörn,
Lilja Rún, Fjölnir, Sóley,
Ásrún og Bergrún Birta.
Okkur systkinin langar til að
minnast með nokkrum orðum elsku-
legs föðurbróður okkar Vigfúsar
Péturssonar. Fúsi frændi var yngst-
ur af föðursystkinum okkar sem nú
eru öll látin. Hann var ljúfur og góð-
ur maður og léttur í lund. Margar
góðar minningar eru tengdar Fúsa
frænda. Hann var tíður gestur á
heimili foreldra okkar og alltaf mikil
tilhlökkun hjá okkur þegar von var á
honum í heimsókn. Honum fylgdi
ávallt kátína og gleði. Elstu systurn-
ar minnast þess þegar faðir okkar
spilaði á orgelið heima í Arnarbæli
og Fúsi hringsnerist með þær í fjör-
ugum dansi þar til við lá að þær köst-
uðu upp, en mikið var það gaman.
Eins er þeim minnisstætt þegar Fúsi
bauð þeim til vikudvalar á heimili sitt
og ömmu á Hellissandi. Hann fór
með þær um æskustöðar sínar og
sýndi þeim hvar hann og systkini
hans léku sér sem börn og marga
markverða staði á Snæfellsnesi sem
voru honum kærir. Það var ævin-
týraleg vika. Öllum er okkur systk-
inunum minnisstætt þegar hann kom
í fyrsta skipti í heimsókn til okkar
með unnustu sína Guðrúnu Guð-
laugsdóttur sem strax varð góð vin-
kona okkar allra. Gunna og Fúsi áttu
yndislegt heimili á Hellissandi sem
var ævinlega gott að koma á. Fúsi
var duglegur maður og þrátt fyrir al-
varleg slys á lífsleiðinni lét hann
aldrei deigan síga.
Sárt er vinar að sakna.
Sorgin er djúp og hljóð.
Minningar mætar vakna.
Margar úr gleymsku rakna.
Svo var þín samfylgd góð.
(Höf. ók.)
Við kveðjum góðan frænda með
þökk fyrir samverustundirnar
mörgu og góðu og biðjum góðan Guð
að styrkja Gunnu og börnin og fjöl-
skyldur þeirra í sorginni.
Systkinin frá Ásgarði.
VIGFÚS
PÉTURSSON
Morgunblaðið birtir minningargrein-
ar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgunblaðið
í fliparöndinni – þá birtist valkostur-
inn „Senda inn minningar/afmæli“
ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningar-
grein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd Minningargreinar séu ekki
lengri en 2.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count). Ekki
er unnt að senda lengri grein. Hægt
er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim
sem kvaddur er virðingu sína án þess
að það sé gert með langri grein. Ekki
er unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Undirskrift Minningargreinahöfund-
ar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar