Morgunblaðið - 03.11.2005, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. NÓVEMBER 2005 25
MENNING
STOPPLEIKHÓPURINN frum-
sýnir í dag nýja leikgerð Eggerts
Kaaber og Katrínar Þorkelsdóttur á
sögu Herdísar Egilsdóttur um Siggu
og skessuna í fjallinu. „Leikritið
byggist á fyrstu bókinni, þegar
Sigga og skessan kynnast, og verða
vinir,“ segir Eggert.
Bækur Herdísar um vinkonurnar
tvær eru íslenskum börnum vel
kunnar, en í vetur er von á fleiri sög-
um um þær af hendi Herdísar, að
sögn Eggerts.
Í leikritinu kynnast Sigga og
skessan, og þegar þær eru orðnar
vinkonur býður Sigga skessunni
með sér í afmæli.
„Þar eiga þær saman skemmti-
legar stundir – bæði fyrir og eftir af-
mælið.“
Sýningin er ætluð yngstu börn-
unum, frá 1–8 ára, og er ferðasýn-
ing. „Hún er hönnuð þannig að hún
komist inn í minnstu rýmin, þannig
að segja má að þetta sé lítil og sæt
barnaskóla- og leikskólasýning, með
björtum litum í ævintýrastíl,“ segir
Eggert.
Frumsýningin verður í dag kl. 14 í
Leikskóla KFUM og K við Holta-
veg, en þaðan fer sýningin út um
allt, að sögn Eggerts.
Brúður og grímur skipa stóran
þátt í sýningunni, en þær skapaði
Katrín Þorvaldsdóttir, brúðu- og
grímugerðarkona, og hún leikstýrir
jafnframt brúðu- og grímuleik.
Sigga er brúða, sem Katrín Þorkels-
dóttir stjórnar, en skessan er hálf-
gríma og túlkar Eggert Kaaber
skessuna. Katrín hannaði líka bún-
inga og aðstoðaði hópinn við gerð
leikmyndar.
Stoppleikhópurinn fékk liðsauka
frá skapara þeirra vinkvenna, Her-
dísi, sem samdi tvo söngtexta fyrir
verkið, við lög eftir leikstjórann,
Valgeir Skagfjörð.
Sagan um Siggu og skessuna í
fjallinu er sígild, og fjallar um vin-
áttuna. „Hún segir okkur að það sé í
lagi að vera öðruvísi, hvort sem mað-
ur er lítill eða stór, feitur eða mjór,
fallegur í framan eða ekki. Það getur
oft verið stutt í einelti þegar einhver
leyfir sér að vera öðru vísi, og ég er
hræddur um að fullorðnir geti líka
dregið lærdóm af sögunni um þær
vinkonurnar. Sagan er afskaplega
falleg, það er mikill kærleikur í
henni og skessan er með stórt
hjarta. Þótt hún sé stór, er hún bara
barn eins og Sigga, og við reynum að
hafa stórt hjarta í sýningunni.“
Þetta er í fyrsta sinn sem sögur
Herdísar um Siggu og skessuna í
fjallinu komast á leiksvið, en áður
hafa verið gerðar sjónvarpsútgáfur
af þeim.
Stoppleikhópurinn fagnar tíu ára
afmæli í vetur og eftir áramót verð-
ur frumsýnt nýtt verk eftir Árna
Ibsen.
Leiklist | Sigga og skessan í fjallinu hjá Stoppleikhópnum
Sýning með stórt hjarta
Morgunblaðið/Kristinn
Það er í lagi að vera öðruvísi. Vinkonurnar Sigga og skessan í fjallinu.
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
TENGLAR
..............................................
http://www.stoppleikhopurinn.com
eftir Herdísi Egilsdóttur.
Leikgerð: Eggert Kaaber og
Katrín Þorkelsdóttir.
Brúður, búningar
og leikmynd:
Katrín Þorvaldsdóttir.
Tónlist: Valgeir Skagfjörð.
Söngtextar: Herdís Egilsdóttir
Leikarar: Eggert Kaaber og
Katrín Þorkelsdóttir.
Leikstjóri: Valgeir Skagfjörð.
Sigga og
skessan í fjallinu
Í FYRRA var stofnaður í Alsace og Moselle í
Frakklandi félagsskapurinn IAMI-DEFIS.
Það var Íslandsvinurinn Catherine Ulrich
sem var hvatamaður að því, en markmið fé-
lagsins er að stuðla að auknum samskiptum
Frakka og Íslendinga. Ætlunin er að félagið
aðstoði við undirbúning á fundum, nám-
skeiðum, námsferðum, ráðstefnum, kvik-
myndatöku, myndbanda- og hljómdiskagerð,
sögu á geisla- og mynddiskum, heimsóknum
og sölu heimilisiðnaðar.
Markmið félagsins er einnig að stuðla að
ýmiss konar viðskiptum, menningar- og list-
viðburðum hvers konar. Í félaginu eru um
100 manns.
Fyrsta verkefni IAMI-DEFIS er vegleg
Íslandskynning, sem hefst í Strassborg í dag.
Um er að ræða tvær sýningar. Önnur þeirra,
Islande forces de la terre, forces de’lesprit,
eða Ísland, orka jarðar og orka hugans, verð-
ur í stórum sýningarsal í Hotel du Départ-
ment, sem er í Ráðhúsi Strassborgar. Þar
verður sýndur hvers konar listiðnaður, til
dæmis glervara, keramik, textíl, prjónles,
skúlptúr og fleira. Á veggjum verður fjöldi
ljósmynda eftir Rafn Hafnfjörð, auk stöð-
ugrar litskyggnusýningar.
Í sýningarsalnum Painters Gallery á
Sofitel-hótelinu verður svo sýning á íslenskri
myndlist, aðallega málverkum. Þar mun
Catherine Ulrich halda fyrirlestra um nátt-
úru Íslands og menningu.
Gert er ráð fyrir að mikið verði fjallað um
Ísland í flestum fjölmiðlum borgarinnar með-
an á sýningunum stendur, og eru vonir
bundnar við að kynningin muni auka mark-
aðsstöðu Íslands sem ferðamannalands í
Frakklandi.
Meðal þeirra sem eiga verk á sýningunum
í Strassborg eru: Rafn Hafnfjörð, Hjördís
Hafnfjörð, Soffía Sæmundsdóttir, Jónas
Bragi Jónasson, Anna Sigríður Sigurjóns-
dóttir, Guðrún Benedikta Elíasdóttir, Ingi-
mar Waage, Steinunn Marteinsdóttir,
Freyja Ögmundsdóttir, Helga Kristmunds-
dóttir og Katrín Helga Ágústsdóttir, en
meðal verka verða einnig Gríma eftir Sig-
urjón Ólafsson og afsteypa af Öldu aldanna
eftir Einar Jónsson.
Catherine Ulrich var í gær í óða önn að
vinna að uppsetningu sýninganna ásamt ís-
lensku listamönnunum. „Þetta er mjög
spennandi, og það gleður mig mjög að sendi-
herrann ykkar hér, Tómas Ingi Olrich, skuli
koma hingað til að opna sýningarnar. Ég
elska allt sem íslenskt er og hef mjög gaman
af að skipuleggja þetta.“
Catherine kom fyrst til Íslands árið 1992
og heillaðist svo af landi og þjóð að síðan
hefur hún komið hingað 27 sinnum og oft
með fjölda manns með sér, enda hefur hún
haldið marga fyrirlestra ytra um Ísland og
skipulagt hópferðir hingað. Hún er tónlistar-
kennari að mennt og hefur stjórnað hljóm-
sveitum og kórum víða um Evrópu. Fyrir
þau störf hefur hún hlotið viðurkenningar og
verðlaun. Hún hefur leikið í nokkrum ís-
lenskum kirkjum, meðal annars á Selfossi í
Heimaey og í Árbæ.
Rafn Hafnfjörð tók í sama streng og
Catherine, og sagði mikla tilhlökkun og
spennu í undirbúningi sýninganna. Hann
sagði þær vera að verða mjög „bólgnar“ og
umfangsmiklar.
„Það voru sjónvarpsmenn hér í dag að
fylgjast með undirbúningnum, og ég sé ekki
betur en að þetta verði fyrsta flokks land-
kynning.“
Menning | Vegleg Íslandskynning opnuð í tveimur sýningarsölum í Strassborg í Frakklandi í dag
Ég elska allt sem íslenskt er
Catherine Ulrich, sem hér sést í íslenskri fífu-
brekku, hefur komið 27 sinnum til landsins
frá 1992 er hún kom hingað fyrst. Hún stend-
ur nú fyrir Íslandskynningu í Strassborg.
Eftir Bergþóru Jónsdóttur
begga@mbl.is
SÍÐASTLIÐINN sunnudag skrifaði
ég umfjöllun um verk Harðar
Ágústssonar í Safni þar sem ég
fjallaði í stuttu máli um þróun kon-
kretlistar til op listar eða bliklistar.
Er nú við hæfi að nefna verk Harðar
og konkretlistina á ný í samhengi við
sýningu Þórs Vigfússonar í Galleríi
i8.
Þór er öllu yngri listamaður en
Hörður og tilheyrir póstmódern-
kynslóðinni sem kemur fram á sjón-
arsviðið í kjölfar Nýja málverksins á
níunda áratug síðustu aldar sem leit-
uðu í smiðju mínimalismans, sem er
annað afsprengi konkretlistarinnar
en op listin sem ég fjallaði um í
greininni um Hörð.
Undanfarin ár hefur Þór sýnt
verk þar sem hann skeytir saman lit-
uðu gleri og/eða plexigleri sem varp-
ar spegilmynd umhverfis og sýnir
þar af leiðandi óáþreifanlegt rými. Í
i8 sjáum við ný verk eftir listamann-
inn. Einingar af lituðum „formica“
renningum eða plötum sem lista-
maðurinn raðar saman á vegg. Má
tengja efnisnotkunina við Richard
Artschwager sem er kunnur innan
mínimalismans fyrir að brúka
„formica“ í myndir og skúlptúra.
Notar Artschwager „formica“aftur á
móti sem „falskt“ efni, þ.e. efni sem
lítur út eins og viður, á meðan Þór
notar það eingöngu sem litafleti og
af þeim sökum þykir mér ástæða til
að minnast á sýninguna á verkum
Harðar Ágústssonar í Safni, því líkt
og litböndin sem Hörður notar þá
eru „formica“ plöturnar tilbúið efni
sem hægt er að raða saman og skapa
þannig mynd.
Þór leggur þó ekki áherslu á
myndbyggingu eins og Hörður og
samtímamenn hans gerðu jafnan.
Hrynjandi á milli lita er samstilltur.
Þ.e. að taktfastur litaskalinn skapar
jafnvægi í myndunum en ekki tengsl
á milli forma. Hleður Þór síðan plöt-
urnar nálægt gólfi og lofti svo maður
fær tilfinningu fyrir rýminu um-
hverfis þær. Minnir aðferðin dálítið
á Íslandsvininn Donald Judd, heit-
inn, sem var lykilmaður í stefnumót-
un mínimalismans. En hann setti
gjarnan saman einingar til að skapa
skúlptúr í rými.
Þá liggur einhver einkennilegur
Ikea-keimur yfir þessari sýningu
Þórs þar sem að allt er fyrirfram
tilbúið og síðan raðað saman inn í
listrýmið eins og þegar maður kaup-
ir borð eða hillur frá Ikea. Eru það
þessi Ikea-áhrif sem vekja áhuga
minn hvað mest því án þeirra er fátt
annað að hafa en viðtekinn og vel út-
færðan arketónískan mínimalisma,
sem í sjálfu sér er í góðu lagi, en
hann þarf samt á einhverri viðbót að
halda til að virka lifandi, einhverri
tvíræðu sem vekur forvitni eða
óvissu. Slíka tvíræðni má finna á
sýningu Þórs Vigfússonar. Annars
vegar vegna þess hve hún vegur salt
á milli tvívíðrar og þrívíðrar nálg-
unar, málverks og skúlptúrs, og hins
vegar vegna tilvísunar í iðnað og
framleiðslu. En fátt hefur haft jafn
mikil áhrif á iðnhönnun samtímans
og konkretlistin. Eru fyrirtæki á
borð við Ikea einmitt sprottin út frá
þess háttar hugmyndafræði og er
því áhugavert að sjá þau hafa svo
aftur áhrif inn í listina.
Morgunblaðið/Kristinn
Frá sýningu Þórs Vigfússonar í i8.
Ikea-áhrifin
MYNDLIST
Gallerí i8
Opið miðvikudaga til föstudaga frá 11–
17 og laugardaga frá 13–17. Sýningu
lýkur 23. desember.
Þór Vigfússon
Jón B.K. Ransu