Morgunblaðið - 25.11.2005, Side 8

8 Jólablað Morgunblaðsins 2005
SKÓGARÆVINTÝRI er jólaþem-
að í ár hjá Agnesi Lind Heið-
arsdóttur í Ráðhúsblómum í
Bankastræti. „Ég vil koma nátt-
úrunni að í desember, því hún frið-
ar í okkur sálina. Í tilefni jólanna
er þó svolítill glamúrblær yfir öllu,
eins og náttúran sé komin í spari-
fötin,“ segir hún og brosir breitt.
Agnes hefur mikið dálæti á því
náttúrulega og það endurspeglast í
umgjörð búðarinnar og jafnframt
skreytingunum sem hún hannar.
Þær eru frumlegar en bera þess
þó aðallega merki að skapari
þeirra er listrænn áhugamaður um
náttúruna.
Eins og skógarálfur
Sjálf minnir Agnes pínulítið á
fallegan skógarálf, brosmild, tágg-
rönn og létt í lund og framgöngu.
Þykka rauða hárið segir hún að
skipti máli. „Ég held að rauðhært
fólk heillist frekar en aðrir af hlýj-
um litum náttúrunnar,“ er hennar
fílósófia og gott ef hún rímar ekki
við litgreiningu Heiðars Jóns-
sonar.
Spurð um reksturinn og reynslu
af blómabúðum segist Agnes hafa
verið í bransanum í 15 ár. „Ég tók
við þessari búð á Jónsmessu árið
2002. Mér fannst skipta máli að
það væri á Jónsmessu, því mér
finnst það svo blómálfalegur dag-
ur. Þá eigum við líka afmæli tvisv-
ar á ári, á Jónsmessu og að-
fangadag. Næsta aðfangadag
verðum við þriggja og hálfs.“
Góð kerti og slæm
Inni í búðinni eru trjágreinar og
könglar í veigamiklu hlutverki,
ásamt stórbrotnum laukblómum
eins og hárauðri amarillis eða
riddarastjörnu eins og hún heitir á
íslensku, rauðri lilju og auðvitað
greni sem við tengjum gjarnan við
jólin. Meira að segja eru þarna
dumbrauð kerti sem minna á
köngla. „Mér finnst skipta miklu
máli að selja góð kerti og þessi eru
frá Blesastöðum,“ útskýrir hún og
segir frá muninum á góðum kert-
um og slæmum.
„Góð kerti brenna hægt og ró-
lega. Ég veit ekkert um efna-
samsetningu þeirra, en ég held að
vaxið sem notað er sé misjafnt að
gæðum. Ef ég brenni rautt kerti
vil ég að það sé rautt í gegn, ekki
bara að rauð vaxhúð sé utan um
hvítt kertið. Bjarminn frá kerti
sem litað er í gegn er eitthvað svo
rómantískur,“ segir hún og brosir
að sjálfsögðu, því hún virðist brosa
allan sólarhringinn þessi kona.
Hún segir að oft fari saman verð
og gæði þegar kerti eru annars
vegar. Könglakertin hennar flokk-
ast örugglega undir góð kerti.
Inn í búðina kemur útlendingur
sem vill kaupa blómvönd. Hann
hváir þegar hann heyrir hvað af-
skornu rósirnar kosta. „Welcome
to Iceland“ segir þá skógarálfurinn
og brosir sínu blíðasta. „Sumum
útlendingum finnst voðalega dýr
blómin hjá okkur,“ útskýrir hún
fyrir mér þegar sá útlenski er far-
inn, „en við því er lítið að gera.“
Listræn í gegn
Agnes segist ávallt hafa haft
sterka sköpunarþrá og satt að
segja kemur það ekki á óvart eftir
að hafa spjallað við hana um stund.
Móðir hennar hafði mikið yndi af
listmálun og leyfði börnunum að
spreyta sig á striganum. „Ég á til
dæmis olíumálverk sem ég gerði
þegar ég var fjögurra ára og ég
hef alltaf haft mikla þörf til að
skapa.“ Það leynir sér ekki þegar
maður svipast um í búðinni hennar
og horfir til dæmis á vegglistaverk
sem hún prjónaði úr sítrusgrænum
kókostrefjum. Hvað þá þegar mað-
ur veltir fyrir sér aðventukrönsum
úr könglum og ullarflóka, að ekki
sé talað um útidyrakransana sem
Agnes gerir úr greni, könglum og
(ætum) konfekteplum.
„Það er ekkert mál að nota al-
vöru epli í skreytingar sem hafðar
eru utanhúss. Í miklum hitasveifl-
um eiga þau reyndar til að verða
brún, en þá er einfalt að skipta
þeim út. Mér finnst miklu fallegra
að nota alvöru epli í kransa, þau
hafa svo fallega liti. Svo finnst mér
líka skemmtileg tilhugsunin um að
blaðberi geti fengið sér bita af epli
á kransi. Nú, eða fuglarnir. Finnst
þér það ekki?“ spyr hún og brosir
út að eyrum.
Morgunblaðið/Golli
Agnes Lind Heiðarsdóttir innan um blóm í búðinni sinni: „Náttúran færir okkur frið í sálina.“
Kertið minnir á köngul og gefur frá sér mildan bjarma.
Í tilefni jóla fá skreytingarnar svolítinn glamúr,
líkt og náttúran sé klædd í sparifötin.
Í Bankastræti hefur um
áratugaskeið verið rekin lítil
blómaverslun í fallegu gömlu
húsi. Brynja Tomer heillaðist
af útstillingu, rak inn nefið
og fannst eins og hún hefði
gengið inn í ævintýraheim. Aðventukransar og skreytingar Agnesar fylgja þemanu um skógarævintýri.
Skógarævintýri í miðborg Reykjavíkur