Tíminn - 03.05.1972, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 3. mai 1972
TÍMINN
3
Frá hinni fjölsóttu ráðstefnu. Timamynd Róbert.
Fjölmenn ráðstefna FUF í Rvík um Framsóknarflokkinn f nútíð og framtíð ályktar:
EFLING FRAMSÓKNARFLOKKSINS
ER BEZTA TRYGGINGIN
- fyrir þvf að landinu verði í framtíðinni stjórnað í anda félagshyggju
Alf—Reykjavik.
Um helgina efndi FUF i
Reykjavik til ráðstefnu um
„Framsóknarflokkinn i nútið og
Björn Guðmundsson, fyrrv.
forstjóri, Engihlið 10 i Reykjavik,
var til grafar borinn frá Foss-
vogskirkju i gær. Björn fæddist að
Eyri i Flókadal. 1894, og voru
foreldrar hans Guðmundur
Eggertsson og Kristin Kláus-
dóttir, Hann gekk i Hvitár-
bakkaskóla og var siðar á
Samvinnunámskeiði i Reykjavik
1918. Björn dvaldist tvö ár i
Bandarikjunum, gerðist siðan
bóndi i Skagafirði, nokkur ár, en
fluttist siðan til Hafnar i Horna-
firði þar sem hann var lengst
starfsmaður Kaupfélags
A—Skaftfellinga. Fluttist til
Reykjavikur og var skrifstofu-
stjóri Grænmetisverzlunarinnar
til 1956, en siðan forstjóri
Áburðarsölu rikisins til 1962.
Björn átti á yngri árum
mikinn þátt i ungmenna-
félagsstarfi og var ætið mikill
áhugamaður um samvinnumál,
deildarstjóri i samvinnufélögum
bæði i Skagafirði og Reykjavik og
endurskoðandi KRON alllengi. í
félagsstarfi Framsóknarmanna
var hann ætið mjög virkur og
löngum i stjórn Framsóknar-
félags Reykjavikur, og formaður
fulltrúaráðs Framsóknarfélag-
anna þar 1954—56.
Björn var varaborgarfulltrúi i
framtið”. Ráðstefna þessi, sem
haldin var i fundarsölum Hótel
Loftleiða, var mjög fjölsótt og
umræður fjörugar.
Reykjavik fyrir Framsóknar-
flokkinn alllengi og sat marga
borgarstjórnarfundi, enda mjög
virkur þátttakandi i borgar-
málum. Hann hafði mikinn og
vakandi félagsmálahuga og var
hugkvæmur á góð málefni, i senn
jákvæður og harður baráttu-
maður góðra málefna og umbóta
og gagnrýninn á það, sem hann
taldi miður fara. Eftir
málfutningi hans var jafnan
tekið, ,og hann var fundvis á
félagsleg úrræði. Björn
Guðmundsson var mikill felags-
hyggjumaður og greindur vel og
skýr i hugsun, sem ætið var sjálf-
stæð og einörð. Hann var val-
menni og hreinlundarmaður, sem
allir virtu og mátu mikils, er
honum kynntust.
Björn var kvæntur Bergnýju
Katrinu Magnúsdóttur frá Ytri-
Hofdölum i Skagafirði.
Björns verður ýtarlegar minnzt
i tslendingaþáttum Timans.
Horft um öxl
Gegn piltur og upplýstur i sögu
islenzks verkalýðs, Óiafur R.
Einarsson sagnfræðingur, flutti
erindi i útvarpið, 1. mai og drap
þar á helztu kapitulaskiptin i
þróun verkalýðshreyfingarinnar
sem félagssamtaka frá upphafi
hennar, til samtimans, þegar
völd hennar og áhrif eru orðin
slik, að viö hana verður
ekki barizt með neinum árangri,
heldur aðeins samiö, afl, sem
jafnvel heilir stjórnmálaflokkar
standa i skugganum af. ólafur
gieymdi réttilega ckki aö geta
þeirrar undirstöðu, sem þeir
félagar ólafur Friðriksson og
Jónas Jónsson frá Hriflu hlóðu, er
þeir komu á vettvang, ungir og
vaskir, á öðrum tug aldarinnar,
til að hvetja og brýna menn til
átaka og samstöðu um kröfuna
um mannsæmandi lifskjör. Þau
Þorsteinn Geirsson, formaður
FUF, setti ráðstefnuna kl. 2 á
laugardag. Ráðstefnustjóri var
Friðjón Guðröðarson hdl.
Að lokinni setningu flutti ólafur
Jóhannesson forsætisráðherra
ávarp. Þá flutti Eysteinn Jónsson
erindi um sögu Framsóknar-
flokksins og stjórnmálaþróunina
frá stofnun hans. Að loknu erindi
sat Eysteinn fyrir svörum ásamt
Þórarni Þórarinssyni.
Þá flutti Hannes Jónsson,
blaðafulltrúi rikisstjórnarinnar,
erindi, er hann nefndi „Fram-
sóknarflokkurinn og langtima-
markmið i stjórnmálum”.
Ráðstefnunni var frestað kl. 7 á
laugardagskvöld og fram haldið
kl. 2 á sunnudag. Hófst fundur þá
á þvi,að Hannes Jónsson sat fyrir
svörum um stefnu Framsóknar-
flokksins, ásamt þeim Erlendi
OÓ—Revkiavik.
Stolið var 9 til lOþús.kr. i Nýju
sendibilastöðinni aðfararnótt
mánudags. Var brotizt þar inn, og
fann þjófurinn peningana i skrif-
stofunni.
Sömu nótt var stolið frá sofandi
manni i ibúð hans i Vestur-
bænum. Hafði sá boðið nokkrum
mönnum heim. Siðar kom i ljós,
átök uin arösskiptinguna hafa
sfaöið siðan.
Sjálfsagt geta menn verið
sammála ÖRE um flest þau
kapitulaskipti, sem hann telur
markvcrðust i sögu vcrkalýðs-
hreyfingarinnar. En á einum stað
bregzt honum þó hinn sagnfræöi-
legi skilningur á sögulegri fram-
vindu verkalýðsmála, en það er,
þegar hann telur, að Nýsköpunar-
stjórnin frá 4. febrúar 1944 hafi
verið einhver hvalreki fyrir
islenzkan verkalýð. Það var siður
en svo að Nýsköpunarstjórnin
kæmi með fangiö fullt af góðum
gjörningum á vit verkalýðsins.
Má þó vera að svo hafi horft við
upp á stundina, en hægt er að
vera vitur eftir, á og þróunin
hefur siðan sýnt okkur, að ekki
var framsýninni fyrir að fara á
árunum 1944 — 1947, hvorki að þvi
er snerti hag verkalýðsins né
almennan hag i landinu. Var þó
Einarsyni, Tómasi Karlssyni og
Sigurði Gissurarsyni.
Þá flutti Guðmundur G.
Þórarinsson erindi um skipu-
lagsmál Framsóknarflokksins og
sat siðan fyrir svörum ásamt
þeim Jónasi Jónssyni, Þráni Val-
dimarssyni, Ómari Kristjáns-
syni, Þorsteini Geirssyni og Jóni
Abraham Ólafssyni.
Ráðstefnunni lauk með frjáls-
um umræðum um öll erindin, og
gerði ráðstefnan að lokum ein-
róma ályktun. 1 niðurlagi hennar
skorar ráðstefnan á Framsóknar-
menn og alla velunnara Fram-
sóknarflokksins að efla hann sem
mest, þvi að efling Framsóknar-
flokksins sé bezta tryggingin fyrir
þvi, að landinu verði i framtiðinni
stjórnað i anda félagshyggju.
Nánar verður sagt frá erindum
á ráðstefnunni og umræðum sið-
ar, og ályktun ráðstefnunnar þá
birt I heiíd.
að einn gestanna hafði látiö
greipar sópa, er húsráðandi var
lagztur til svefns. Stal hann
tveimur myndavélum, báðum
verðmætum, tékkheftir með 25
eyðublöðum, og einhverju af
peningum, m.a. dollurum.
bjófurinn var handtekinn á
mánudagskvöld.
ærin ástæða til að staldra við og
athuga framhaldið, þegar við,
eftir löng og crfið ár milli striða,
áttum, yfir sex hundruð milljónir
í erlendum gjaldeyri, en árleg
gjaldcy riseyösla nam ckki
helmingi þeirrar upphæðar.
Þessu fé var öllu eytt á örskots-
stund i það, sem kaliað var upp-
bygging atvinnuveganna á
pólitisku máli. Siðan hafa staðið
vixlverkanir kaupgjalds og verð-
lags, ósættanlegar cinkum vegna
þess, að þess var ekki gætt að
fjármagna þá þætti
uppbyggingar, sem siðan hafa
einna mest kallað á verðbólgu.
Lengi vel, og raunar enn, vantar
þar fé. Hér cr átt viö
uppbyggingu á húsakosti lands-
manna, en sú uppbygging hefur
alla tið borið keim af skæru-
hernaði, af þvi að fyrir þörfum
hennar var ekki séð, þegar féð
var fyrir hendi.
Kaupfélags-
stjóri
heiðraður
IGÞ—Reykjavik.
Sveinn Guðmundsson, kaupfé-
lagsstjóri á Sauðárkróki átti sex-
tiu ára afmæli föstudaginn 28.
april s.l. Af þvi tilefni heimsóttu
hann á heimili hans fjöldi manns,
m.a. fulltrúar á aðalfundi Kaup-
félags Skagfirðinga, sem lauk
þennan dag, nær áttatiu manns,
og flestir starfsmenn félagsins,
sem eru á annað hundrað talsins,
auk ýmissa annarra gesta af
Sauðárkróki og öðrum stöðum.
Við þetta tækifæri voru Sveini
færðar gjafir og ávörp flutt i til-
efni afmælisins. Frá Kaupfélagi
Skagfirðinga var Sveini fært oliu-
málverk eftir Sigurð Sigurðsson,
listmálara, og afhenti þá gjöf
Gisli Magnússon i Eyhildarholti,
sem er elzti stjórnarmaður kaup-
félagsins. Tobias Sigurjónsson,
Geldingaholti, formaður kaupfé-
lagsstjórnar og stjórnar Fiskiðju
Sauðárkróks, færði Sveini að gjöf
frá Fiskiðjunni pastelmynd eftir
Elias Halldórsson.Jóhann
Salberg Guðmundsson færði
Sveini að gjöf, frá núverandi og
nokkrum fyrrverandi stjórnar-
mönnum Kaupfélags Skagfirö-
inga, vindlakassa úr silfri meö
ágröfnum eiginhandarnöfnum
gefenda, ávarpi til Sveins og
nafni hans sjálfs. Þá færði Helgi
Rafn Traustason, fulltrúi, Sveini
kaupfélagsstjóra að gjöf frá
starfsfólki félagsins silfurbakka
með ágröfnum eiginhandarnöfn-
um allra fastra starfsmanna
kaupfélagsins, yfir eitt hundraö
manns.
Ennfremur flutti Egill Helga-
son frá Tungu frumort kvæöi til
Sveins i tilefni sextugsafmælis-
ins, og einnig flutti Hjálmar
Pálsson bóndi á Kambi, Sveini
frumort kvæði. Mikið barst af
heillaóskaskeytum.
Sveinn Guðmundsson hefur
verið kaupfélagsstjóri á Sauðár-
króki i tuttugu og sex ár og hefur
verið með afbrigöum dugandi og
farsæll I starfi, og stendur hagur
kaupfélagsins nú með miklum
blóma.
Striðsþjóðirnar stóöu upp frá
liinu mannskæða tafli sinu með
borgir og bæi i rústum. Þeir höföu
þessar rústir fyrir augunum og
gerðu sér grein fyrir þvi aö þær
kölluðu á alhliða uppbyggingu,
sem þarfnaöist fjármagns.
Hér var ekkert i rúst, en hefðu
menn slaidraö við þegar við
áttum sex hundruð milljón
irnar og litiö yfir húsakost lands-
manna, og gert sér einhverja
grein fyrir húsnæðisþörfinni á
næstu áratugum, hefði verið hægt
að fjármagna húsbyggingarsjóði
þannig, að ekki hefði þurft
stööugt og endalaust að treysta á
verðbólgu til aö koma yfir sig
þaki. En þetta sá ekki
Nýsköpunarstjórnin 1944. Hún
eyddi sex hundruð milljónunum I
annaö. Og hverju er svo
vcrkalýðshreyfingin nær, eftir
1944? Það er a.m.k. óþarfi að
telja, að Nýsköpunarstjórnin hafi
verið henni til hagræöis.
Timafrek verkföll til að halda i
við verðbólguna, sem stafar
mikiö af þvi að hér hefur orðið
að byggja af engu — og það yfir
margar kynslóðir-sannar að það
voru engir forsjármenn ver! a
lýðshreyfingarinnar, sem sát i,
að völdum 1944—1947. Svarthöfði.
Björn Guðmundsson fyrrv.
forstjóri jarðsunginn í gær
iiffliW

m
Stal frá gestgjafa sínum