Fréttablaðið - 05.06.2004, Blaðsíða 24

24 5. júní 2004 LAUGARDAGUR
„Ég fékk mjög snemma áhuga á
tónlist og fór að spila á píanóið
heima þriggja eða fjögurra ára
gamall. Það var líka mikið af plöt-
um á heimilinu, ég var yngstur
sex systkina og elstu systur mínar
voru unglingar á sjöunda áratugn-
um. Þær voru duglegar að fylgj-
ast með því nýjasta í tónlistinni og
sú elsta, Björg, fór til dæmis á
tónleika með Bítlunum,“ segir
Eyjólfur. „Þegar ég var tíu ára
kenndi frændi minn mér svo á gít-
ar og upp frá því kom í ljós í hvað
stefndi.“
Þó að hefðbundin popptónlist
hafi einkum ómað í eyrum Eyfa á
æsku- og unglingsárunum var
hann viðriðinn vísna- og þjóð-
lagatónlist í upphafi ferils síns.
„Ég hafði kynnst Örvari Aðal-
steinssyni bassaleikara í Voga-
skóla og þegar ég var í MR kynnt-
ist ég Inga Gunnari Jóhannssyni.
Við stofnuðu saman tríó sem við
kölluðum Texastríóið og spiluðum
nokkuð víða, t.d á skemmtunum í
framhaldsskólunum. Ingi Gunnar
hafði lesið um félagsskap Vísna-
vina sem stóðu fyrir vísnakvöld-
um á Hótel Borg og bókaði okkur
þar. Vísnakvöldin voru haldin
vikulega og þarna kom fram fullt
af fólki. Ég man að Bubbi
Morthens spilaði þarna og líka
Hörður Torfa og Bergþóra Árna-
dóttir. Eftir tónleikana komu
Bergþóra, Aðalsteinn Ásberg og
Gísli Helgason að máli við okkur
og báðu okkur um að slást í för
með sér en þau voru á leið í ferða-
lag um landið til að kynna Vísna-
vini. Við slógum til og upp úr
þessu varð hljómsveitin Hálft í
hvoru til.“
Eyjólfur segir enn eima eftir af
þjóðlagaáhuganum hjá sér þó að
hann hafi aldrei verið sérstakur
aðdáandi vísnasöngs á borð við
þann sem t.d. Svíar eru þekktir
fyrir. „Poppskotin þjóðlagatónlist
finnst mér ferlega flott,“ segir
hann. „Það má segja að ég hafi
poppað upp vísnastemninguna í
Hálft í hvoru á sínum tíma.“
Sögur af mömmu
Eyjólfur hefur sent frá sér fjórar
hefðbundnar sólóplötur auk einn-
ar hljómleikaplötu. Að auki hefur
hann átt þátt í fjölmörgum hljóm-
sveitaplötum, gert eina með Berg-
þóri Pálssyni og sungið lög fyrir
fjölmarga aðra listamenn. Það er
því úr nægu að velja þegar kemur
að því að velja lög á tónleikana
sem fyrirhugaðir eru á næstu vik-
um og tekur dagskráin um tvær
klukkustundir.
Og Eyfa líður vel á sviðinu.
„Það kemst ekkert nálægt því að
vera með gítarinn og spila bara
lögin sín,“ segir hann. „Það er frá-
bært að fara á staði á borð við
Grenivík og Hólmavík þar sem
fólkið situr úti í sal við kertaljós
með rauðvín eða sódavatn og
hlustar.“
Á dagskránni eru ekki bara lög,
Eyfi segir líka sögur. „Ég segi frá
uppvextinum og alls konar uppá-
komum sem ég lenti í sem barn.
Svo kann maður nú eina og eina
sögu úr bransanum sem fær að
fljóta með.“
Amma hans og mamma koma
nokkuð við sögu. „Já, ég segi sög-
ur af þeim, þær voru svolítið sér-
stakar,“ segir Eyjólfur og hlær og
segir eina létta af móður sinni.
„Ég var alinn upp í talsverðum
efnum, foreldrar mínir áttu vel til
hnífs og skeiðar. Alltaf voru tveir
bílar á heimilinu og þegar ég var
strákur hafði mamma aldrei farið
í strætó. Einhvern tíma í bríaríi
ákvað hún að fara í strætó og
spurði mig hvernig hún ætti að
bera sig að. Við bjuggum í Voga-
hverfinu og hún var á leið niður í
bæ í kaffi til vinkonu sinnar. Ég
sagði henni að hjá KRON uppi á
Langholtsvegi stoppuðu leið tvö,
Grandi - Vogar, áttan, sem var
hægri hringleið, og nían, sem var
vinstri hringleið. Hún átti að taka
tvistinn. Hún labbar upp að
KRON og sér að þar er strætó að
leggja af stað, hún hleypur á eftir
vagninum og bílstjórinn er svo al-
mennilegur að stoppa fyrir henni.
Þegar hún er komin að dyrunum
sér hún að þetta er alls ekki tvist-
urinn heldur áttan. Og þar sem
hún var svo góðhjörtuð, og þar
sem vagnstjórinn hafði stoppað
fyrir henni, gekk hún inn í vagn-
inn eins og ekkert væri og fór í
óvissuferð. Hún endaði á Borgar-
spítalanum og fór bara í heimsókn
til Köru frænku sem þar lá. Á
meðan beið vinkonan með kaffið í
miðbænum.“
Skilur ekki vinsældir Nínu
Lög Eyjólfs eru af ýmsum toga,
hröð jafnt og róleg, og hafa mörg
hver notið mikilla vinsælda. Hann
segist þó aldrei hafa sest sérstak-
lega niður til að semja smelli.
„Það hafa ólíklegustu lög orðið
vinsæl, Ég lifi í draumi er dæmi
um það. Í því er ekkert viðlag
heldur líður það bara áfram og er
spilað fjórum sinnum í gegn. Nína
er annað dæmi. Það er algjör
hljómasúpa og ég hef aldrei áttað
mig á þessum miklu vinsældum
þess lags. Það hlýtur bara að vera
eitthvað í því sem ég fatta ekki
sjálfur.“
Rólegu lögin hans, ballöðurnar,
hafa jafnan orðið vinsælli en stuð-
lögin og eiga stað í hjörtum
margra landsmanna. „Ég er ball-
öðukall og ætli ég hafi það ekki
fyrst og fremst frá Björgvini.
Hann söng ballöður afskaplega
vel og það hefur sjálfsagt haft
þessi áhrif á mig.“
Framan af ferlinum fékk
Eyjólfur aðra til að semja texta
við lögin sín en í seinni tíð hefur
hann gert það sjálfur. „Það kom
nú eiginlega til af því að þessir
textahöfundar sem ég hafði unnið
með höfðu svo lítinn tíma fyrir
mig. Ég bað t.d. Stebba Hilmars
um að semja fyrir mig texta við
Nínu en hann kom því ekki við
vegna anna með Sálinni. Ég gerði
það þess vegna sjálfur og fór upp
frá því að sjá um þetta. Mér finnst
mjög gaman að semja texta þó
það geti verið snúið. Ég er sæmi-
lega vel máli farinn og hef tals-
vert vit á þessu. Nota t.d. oft rétta
bragarhætti en læt þá þó ekki
eyðileggja hið sungna orð. Það er
nefnilega ekki sama hvernig mað-
ur semur dægurlagatexta. Það
verður að vera hægt að syngja þá.
Það er t.d. ekki hægt að setja þrjú
„st“-orð í röð, þá missa menn
tennurnar út úr sér.“
Fólk vill heyra gömlu lögin
Ferðalag Eyjólfs um landið hefst
á þriðjudag og þá um kvöldið
verður hann í Miðgarði á Greni-
vík. „Þangað hef ég aldrei komið
og hlakka mikið til að heimsækja
bæinn. Ég hef spilað á velflestum
stöðum landsins en á Grenivík,
Hofsós og Grímsey eftir. Nú sæki
ég Greinivík heim en Hofsós og
Grímsey verða að bíða um sinn.“
Yfirskrift ferðalagsins er Stjörn-
ur, en það heitir einmitt plata
Eyfa sem kom út fyrir síðustu jól.
„Ætli ég taki ekki þrjú til fjögur
lög af nýju plötunni en ég veit vel
að fólk kemur fyrst og fremst til
að hlusta á gömlu lögin. Ég spila
þau lög sem hafa orðið vinsæl og
fólk þekkir,“ segir Eyfi og nefnir
Álfheiði Björk, Nínu, Danska lag-
ið, Ég lifi í draumi, Kannski er
ástin og Gott sem dæmi um það
sem tónleikagestir megi eiga von
á.
„Ekki neitt, bara spila golf,“
svarar Eyjólfur þegar hann er
spurður hvað hann aðhafist annað
en að fást við tónlist. „Reyndar
eigum við Sandra konan mín
heildsölu sem flytur inn alls konar
vörur sem eru aðallega seldar í
apótekum. Þetta eru snyrtivörur,
verkjaúði og brúnkukrem, svo
eitthvað sé nefnt. Sandra sér nú
um þetta en ég fæ stundum að
vera sendill,“ segir Eyfi og hlær
en segja má að heildsala sé honum
í blóð borin því faðir hans Krist-
ján Þorvaldsson var mikilvirkur
heildsali á sínum tíma.
Spurður út í framtíðina svarar
Eyjólfur því til að haldi hann rödd
og heilsu eigi hann tíu til fimmtán
góð ár eftir í tónlistinni. „Þeir eru
margir sem eru talsvert eldri en
ég sem enn eru að gera það gott
og ég vonast til að geta verið í
þessu sem lengst. Ég er enn að
semja og enn að gera plötur og
það er nóg að gera við að troða
upp. Fólk vill fá mig til að spila
við alls konar tilefni og á meðan
svo er þá er þetta í góðu lagi.“
bjorn@frettabladid
Frábært að
spila fyrir fólk
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/S
TE
FÁ
N
Eyjólfur Kristjánsson var fjórtán ára þegar hann tilkynnti foreldrum sínum að hann ætlaði að gera tónlist að ævistarfi
sínu. Þeim leist ekki nema rétt mátulega á blikuna en hann hélt sínu striki og hóf ferilinn af alvöru sjö árum síðar. Nú
er Eyfi að leggja í mikið ferðalag til að spila lögin sín fyrir landsmenn.
8. júní Miðgarður, Grenivík
9. júní Tjarnarborg, Ólafsfirði
10. júní Græni hatturinn, Akureyri
11. júní Kaffi Torg, Siglufirði
14. júní Kaffi Rót, Hveragerði
15. júní Ráðhúskaffi, Þorlákshöfn
22. júní Svarthvíta hetjan mín, Egilsstöðum
23. júní Valhöll, Eskifirði
24. júní Hótel Höfn, Höfn Hornafirði
25. júní Systrakaffi, Kirkjubæjarklaustri
28. júní Sjávarperlan, Grindavík
29. júní Kaffi Duus, Keflavík
1. júlí Prófasturinn, Vestmannaeyjum
6. júlí Kaffi Krókur, Sauðárkróki
7. júlí Árbakkinn, Blönduósi
8. júlí Þinghúsbar, Hvammstanga
9. júlí NASA, Reykjavík