Fréttablaðið - 05.06.2004, Blaðsíða 18
5. júní 2004 LAUGARDAGUR18
Sú ákvörðun forseta
að vísa fjölmiðlafrum-
varpinu til þjóðaratkvæða-
greiðslu gengur ekki í ber-
högg við þingræðið. Þessi
ákvörðun styrkir lýðræðið.
Þjóðaratkvæði – ekkert mál
Ríkisstjórnin hefur nú náð áttum
eftir algert ráðleysi fyrst eftir að
forseti Íslands ákvað að leggja fjöl-
miðlafrumvarpið undir þjóðarat-
kvæði. Ráðherrar sögðu í fyrstu að
algert óvissuástand hefði skapast.
Var hálfskoplegt að heyra ráðherra
taka sér þau orð í munn, rétt eins og
styrjöld eða náttúruhamfarir hefðu
dunið yfir. Í mínum huga var þetta
mál mjög einfalt: Forseti synjaði
lögum staðfestingar og vísaði þeim í
þjóðaratkvæðagreiðslu. Hið eina
sem þarf að gera í framhaldi af því
er að setja lög um þjóðaratkvæða-
greiðsluna. Svo virðist sem sumir
forustumenn ríkisstjórnarflokk-
anna hafi viljað hindra þjóðar-
atkvæðagreiðsluna. Til dæmis sagði
Einar K. Guðfinnsson, formaður
þingflokks Sjálfstæðisflokksins, að
ekki væri sjálfgefið að þjóðar-
atkvæðagreiðsla færi fram. Bendir
það til þess að innan Sjálfstæðis-
flokksins a.m.k. hafi verið uppi
raddir um það að koma í veg fyrir
að ákvæði stjórnarskrárinnar um
þjóðaratkvæðagreiðslu yrðu fram-
kvæmd. Ekkert heyrðist í forsætis-
ráðherra fyrst eftir að forseti tók
ákvörðun sína um synjun á staðfest-
ingu fjölmiðlafrumvarpsins. Við
þann drátt vöknuðu grunsemdir um
að hann væri ekki ákveðinn í að láta
þjóðaratkvæðagreiðsluna fara
fram. Hvað hefði gerst ef ríkis-
stjórnin hefði ákveðið að hindra
þjóðaratkvæðagreiðslu eins og Þór
Vilhjálmsson, fyrrverandi lagapró-
fessor, lagði til? Hann sagði að for-
seti hefði brotið stjórnarskrána með
því að synja staðfestingar á fjöl-
miðlafrumvarpinu og því ætti ríkis-
stjórnin ekki að efna til neinnar
þjóðaratkvæðagreiðslu. Ef ríkis-
stjórnin hefði farið að ráðum Þórs
hefði orðið upplausnarástand í land-
inu, eins konar uppreisn. Þjóðin
hefði ekki látið bjóða sér það, að
komið væri í veg fyrir það að
ákvörðun forseta lýðveldisins um
þjóðaratkvæðagreiðslu næði fram
að ganga. Ef slíkt upplausnarástand
hefði myndast hefði forseti Íslands
ekki átt um neitt annað að velja en
að leysa ríkisstjórnina frá störfum
og skipa aðra bráðabirgðastjórn,
einskonar neyðarstjórn til þess að
láta þjóðaratkvæðagreiðslu fara
fram. Ég tel að forseti hefði heimild
til slíks, ef neyðarástand skapaðist.
En sem betur fer sá ríkisstjórnin að
sér og ákvað að láta þjóðaratkvæða-
greiðslu fara fram. Ættu stjórn-
málamenn nú að sjá sóma sinn í því
að snúa bökum saman við fram-
kvæmd þjóðaratkvæðagreiðslunn-
ar. Formaður Samfylkingarinnar
hefur boðið upp á samstarf í málinu.
Ríkisstjórnin ætti að taka í þá út-
réttu sáttahönd. Það þarf að kynna
málið almenningi á hlutlausan hátt.
Sú afstaða forsætisráðherra að
segja að engir peningar verði látnir
í kynningarstarf er óeðlileg. Sú af-
staða hlýtur að breytast. Sú ákvörð-
un forseta að vísa fjölmiðlafrum-
varpinu til þjóðaratkvæðagreiðslu
gengur ekki í berhögg við þingræðið.
Þessi ákvörðun styrkir lýðræðið. ■
BJÖRGVIN GUÐMUNDSSON
VIÐSKIPTAFRÆÐINGUR
UMRÆÐAN
LAGASYNJUN
FORSETANS
,,
ÆVINTÝRI GRIMS
Í sumar gætu Vesturbæingar átt
von á að sjá hópa barna í fjörunni
við Sörlaskjól í rannsóknarleið-
angrum. Þótt hópurinn virðist
vera í vísindaleiðangri þá er
þarna hópur í öðrum erindagjörð-
um. Þetta eru nemendur úr Mynd-
listaskólanum í Reykjavík í efnis-
öflunarferð fyrir sumarnámskeið
Myndlistaskólans, sem hafa verið
árviss viðburður í Vesturbænum í
fjölda ára.
Myndlistaskólinn hef-
ur skapað sér sérstöðu
með öflugum námskeið-
um fyrir börn og unglinga
allt frá upphafi, bæði á
veturna og á sumrin. Vetr-
arnámskeið skólans span-
na 14 vikur en sumarnám-
skeiðin byggjast upp á
viku námskeiðum þar sem
unnið er bæði innan dyra
og utan. Verkefni sumar-
námskeiðanna eru fjöl-
þætt og tengjast umhverfi
og náttúru. Farið er í stut-
ta rannsóknarleiðangra
og kannaðar ýmsar ger-
semar sem leynast í ná-
grenninu. Í sumar verður meginá-
hersla á fjöruna með fjörupollun-
um og því lífi sem leynist undir
þanginu og á milli steina. Nem-
endur safna saman þangi sem þeir
taka með í skólann til skoðunar.
Þeir vinna áfram með þennan
efnivið í myndum og búa til fjöl-
breytta listmuni. Ævintýralegur
heimur fjörunnar verður endur-
skapaður í list barnanna.
Í Myndlistaskólanum í Reykja-
vík hefur verið starfrækt mynd-
listarkennsla fyrir börn síðan
1948. Allt frá upphafi hefur
Reykjavíkurborg styrkt þetta
starf dyggilega. Skólinn hefur
haft aðstöðu á mörgum stöðum í
Reykjavík í gegnum tíðina en er
nú kominn í sitt eigið húsnæði í
JL-húsinu við Hringbraut 121.
Við skólann starfa vel menntað-
ir myndlistakennarar með
kennsluréttindi sem auk þess eru
allir starfandi myndlistarmenn.
Allir hafa kennararnir langa
reynslu að baki í myndlistar-
kennslu barna og í starfi við skól-
ann. Innan skólans fer einnig fram
mikið fræðslustarf fyrir kennar-
ana oft í tengslum við sérstök
þemu námskeiðanna. Oft eru
haldnir fyrirlestrar eða námskeið í
skólanum fyrir kennara sem sífellt
eykur víðsýni og þekkingu þeirra á
viðfangsefnum hvers verkefnis.
Nýlega kom t.d. í heimsókn Kon-
ráð Þórisson líffræðingur sem fór
með kennurum barnadeildar niður
í fjöru og fræddi þá um lífið í fjör-
unni. Þessa þekkingu nýta kennar-
ar sér síðan við kennslu á sumar-
námskeiðunum í sumar.
Í gegnum tíðina hefur Mynd-
listaskólinn haft samstarf við
ýmsar stofnanir í Reykjavík. Á
sjöunda áratugnum stóð Ragnar
Kjartansson fyrir myndskreyt-
ingum barna í opinberar stofnanir
í samvinnu við Reykjavíkurborg.
Í því verkefni unnu nemendur
mosaíkmyndir sem settar voru
upp víða um borgina, þar
á meðal í Álftamýrar-
skóla. Myndlistaskólinn
hefur einnig átt í góðu
samstarfi við Borgar-
bókasafn Reykjavíkur og
stendur nú yfir ljós-
myndasýning unglinga-
deildar skólans á jarðhæð
bókasafnsins. Árið 2003
unnu nemendur barna-
deildar skólans teikning-
ar sem sýndar voru á
stórum strimlum í glugg-
um safnsins í tilefni 80
ára afmælis þess.
M y n d l i s t a s k ó l i n n
leggur áherslu á að tengj-
ast skólum og stofnunum
erlendis sem vinna með börnum.
Nemendur og kennarar eru iðu-
lega sendir til útlanda á sérstök
námskeið og einnig tekur skólinn
þátt í alþjóðlegum myndlistar-
samkeppnum. Hefur skólinn mar-
goft unnið til verðlauna í slíkum
keppnum. Í vor vann Sunna
Örlygsdóttir, nemandi í unglinga-
deild Myndlistaskólans, til verð-
launa í samkeppni í tólftu alþjóð-
legu Myndlistarsýningu barna og
unglinga 2004 í Finnlandi.
Höfundur er deildarstjóri
barna- og unglingadeildar
Myndlistaskólans í Reykjavík.
Þann 1. júní tók fjölþjóðlegt lið
NATO undir forystu Íslendinga við
stjórn alþjóðaflugvallarins í Kabúl
að viðstöddum Halldóri Ásgríms-
syni, utanríkisráðherra Íslands.
Þetta er stærsta verkefni íslensku
friðargæslunnar frá upphafi, segir í
tilkynningu utanríkisráðuneytisins,
og kemur í kjölfar samskonar verk-
efnis íslensku „friðargæslunnar“ í
Pristína í Kósovó.
En friðargæsla, hvað er það?
Halldór Ásgrímsson er mjög stoltur
yfir þessari „friðargæslu“ og gerir
lítið úr allri gagnrýni á vopnaburð
íslenskra „friðargæslumanna“. En
það er fleira athugavert við þessa
svokölluðu friðargæslu en vopna-
burðurinn, sem getur kannski verið
nauðsynlegur í friðargæslu þótt
mörgum finnist Ísland ætti, sem
herlaust land, frekar að sinna verk-
efnum sem ekki krefjast vopna-
burðar.
Hvað er þetta „friðargæslulið“ í
Afganistan? Bandaríkin gerðu inn-
rás í Afganistan. Eftir innrásina tók
hernaðarbandalag, sem Bandaríkin
eiga aðild að og hafa gegnt forystu-
hlutverki í, við svokallaðri friðar-
gæslu. Auðvitað er þetta ekkert
annað en hernámslið. Og þá voru
NATO-sveitirnar í Kósovó, sem ís-
lenska „friðargæsluliðið“ var hluti
af, ekki síður hernámslið, enda var
það beinlínis NATO sem gerði inn-
rás í Júgóslavíu árið 1999 og her-
nam Kósovó.
Það er auðvitað með ólíkindum
að Bandaríkin og NATO komist upp
með það að ráðast inn í lönd og her-
nema þau, alla vega hluta þeirra, og
kalla svo hernámsliðið friðargæslu-
lið. Og það er með ólíkindum að ís-
lenska utanríkisráðuneytið komist
upp með að senda Íslendinga til
þátttöku í þessum hernámsliðum
með herforingjatitlum og öllu til-
heyrandi og kalla þá friðargæslu-
liða. Þetta er herlið og ekkert annað,
hernámslið meira að segja og þar
með innrásarlið, og við skulum bara
horfast i augu við það að Halldóri
Ásgrímssyni hefur tekist að koma
upp íslenskum her og ekki nóg með
það, heldur hefur honum tekist að
láta íslenskan her taka þátt í her-
námi annarra landa í kjölfar innrása
sem ekki standast alþjóðleg lög og
sáttmála. ■
EINAR ÓLAFSSON
SKRIFAR UM UTANRÍKISSTEFNU ÍSLANDS
Ævintýrið heldur áfram
HILDUR BJARNADÓTTIR
SKRIFAR UM MYNDLISTASKÓLA
FYRIR BÖRN
Myndlistaskólinn
hefur skapað sér
sérstöðu með öflugum
námskeiðum fyrir börn
og unglinga allt frá upphafi,
bæði á veturna og á
sumrin.
,,
Það er auðvitað með
ólíkindum að
Bandaríkin og NATO komist
upp með það að ráðast inn
í lönd og hernema þau.
,,
Hernámslið frá
Íslandi í Kabúl