Fréttablaðið - 24.06.2004, Side 23

Ég treysti þjóð minni
til að sjá í gegnum
einræðishyggjuna sem blas-
ir grímulaus við. Virðingar-
leysið sem stjórnarherrarnir
sýna þjóðinni er með
eindæmum og ólíðandi.
Við hvetjum lesendur til að senda okkur
línu og segja skoðun sína á fréttum
blaðsins, viðhorfum sem birtast í blaðinu
eða leggja orð í belg um málefni líðandi
stundar. Bréf skulu vera stutt og gagnorð,
50–200 orð að lengd. Ritstjórn áskilur
sér rétt til að stytta aðsent efni.
Vinsamlega sendið efnið í tölvupósti á
netfangið greinar@frettabladid.is.
Annar júní 2004 mun í minnum
hafður fyrir fleira en að forseti
þjóðarinnar neitaði í fyrsta skipti
að staðfesta lög. Þegar ég horfði á
forseta vorn lesa formála neitunar-
innar, gerði ég mér ljóst hvílíkt
hugrekki þurfti til. Á blaðinu sem
hann las, sást að hendur hans titr-
uðu. Að vísu var honum gert að
velja á milli þings og þjóðar. Hann
gat látið hefðina ráða og skrifað
undir og þannig róað Davíð og Hall-
dór og treyst á gleymsku Frón-
verja. Reyndar hefði ég viljað sjá
hann neita lögum um Kárahnjúka-
virkjun, en hann er greinilega
meiri pólitíkus en umhverfissinni,
svo sorglegt sem það er. Þegar
Ólafur loks færði þjóðinni vald í
stóru máli, var stjórnarherrunum
nóg boðið. Það var ofar þeirra skiln-
ingi að forsetinn færði þjóðinni
ákvörðunarvaldið. Þau þrjú ár sem
Davíð á eftir af ráðningarsamningi
sínum við þjóðina, sýnist hann
ákveðinn í að hafa vit fyrir henni.
Hann breytir samningnum þvert
ofan í óskir þjóðarinnar, skiptir um
hlutverk við Halldór og svo vona
þeir sameiginlega, að allt mallið
verði gleymt fyrir kosningar. Nú
hugnast þeim að breyta stjórnar-
skránni, afnema málskotsrétt for-
setans og taka með því af þjóðinni
eitt af því lýðræðislegasta í stjórn-
arskránni. Auk þessa vilja þeir að
fjölmiðlalögin haldi, verði kosn-
ingaþátttakan innan við 75%. Svo
gerræðisleg atlaga að lýðræðinu
minnir á einræðisríkin. Að hafa
áhrif á kosningarnar er auðvelt
fyrir stjórnarflokkana og aðra þá
er vilja afnema þau völd og öryggi
sem þjóðin hefur með málskots-
rétti forseta. Auglýsingamátturinn
sem tryggði stjórnarflokkunum
nauman meirihluta, er enn til stað-
ar. Svo er bara að fá hagsmunaaðila
og þá sem láta hugsa fyrir sig, til að
sitja heima á kosningadag. Til að
fullkomna öryggið, gætu þeir látið
kjósa 31. júlí eða 1. ágúst.
Ég treysti þjóð minni til að sjá í
gegnum einræðishyggjuna sem
blasir grímulaus við. Virðingar-
leysið sem stjórnarherrarnir sýna
þjóðinni er með eindæmum og ólíð-
andi. Þjóðin getur ekki treyst á mál-
skotsrétt í öðrum höndum en for-
seta Íslands. Sú hætta er ætíð fyrir
hendi að ofstjórnunarfíkn grípi
valdhafa og að lagasmíðar þeirra
verði á skjön við það sem þeir voru
kosnir til. Þá er til lítils fyrir þjóð-
ina, ef leppar slíkra stjórnvalda
hafa málskotsréttinn. Tal utanríkis-
ráðherra um óþarfa kostnað ef
þjóðinni leyfist að kjósa, kemur úr
hörðustu átt. Allir sjá hvað verið er
að gera í utanríkismálum. Niður-
skurður um tvö til þrjú hundruð
milljónir í heilbrigðiskerfinu,
vegna kostnaðar við Afganistan.
Tugir Íslendinga, margir vopnaðir,
hafa verið sendir þangað til hjálpar,
en óvíða er svo margt hjálparfólk
drepið sem þar. Nýjasta dæmið
þegar þrír læknar án landamæra
og starfsmenn þeirra voru myrtir í
hjálparleiðangri. Í Kosovó, Bosníu
og fleiri stöðum þar sem hjálpar-
fólki er hótað og jafnvel drepið, er
kostnaður Íslands umtalsverður í
óvissu sem engu skilar. ■
23FIMMTUDAGUR 24. júní 2004
Gömlum hundum kennt að sitja
Reynslan hefur líka sýnt að ekki veitir af
að ráðherrar fari á jafnréttisnámskeið og
verður gengið eftir því að svo verði, því
það er lykillinn að árangri að ráðherra
við ríkisstjórnarborðið hafi skilning á
mikilvægi jafnréttismála. Sú fræðsla á
einnig að ná til stjórnenda Alþingis og
alþingismanna. Hér hefur aðeins verið
getið örfárra þeirra breytinga sem
stjórn- og stjórnarandstaða náði saman
um í meðferð málsins fyrir félagsmála-
nefnd, en sú niðurstaða er dæmi um
hvað góðu verki er hægt að skila, þegar
stjórnarliðar og stjórnarandstæðingar
ná saman um meðferð mikilvægra mála
á Alþingi.
Jóhanna Sigurðardóttir á
althingi.is/johanna/
Brúðkaup eða stjórnarmyndun
Talið barst vitaskuld að því þegar forset-
inn ákvað skyndilega, einn morgun í
maímánuði, að sækja ekki brúðkaup
ríkisarfa Danmerkur sem haldið var í
Kaupmannahöfn sama dag. Ólafur
Ragnar gaf þá skýringu, að hann hefði
ekki getað treyst því að stjórnarandstað-
an héldi uppi málþófi. Og þetta tóku
spyrjendurnir gott og gilt, kannski af því
að þeir vissu ekki betur, kannski af því
að þeir urðu svo forviða við svarið.
175. tölublað Vefþjóðviljans á
andriki.is
Jákvæð þróun drepin niður
Allt frá því að fjölbrautaskólarnir tóku að
greiða þeim leið til mennta sem ekki
höfðu lokið námi í gegnum hefðbundn-
ar leiðir menntaskólanna hefur átt sér
stað mikil aukning í háskólanám hvers-
konar. Þessari jákvæðu þróun síðustu
ára mæta menntamálayfirvöld með
fjársvelti og fjöldatakmörkunum. Í stað
þess að greiða leiðina enn frekar og
hefja menntasókn sem leiðir til þess að
svipað hlutfall mannaflans fari í nám og
er á hinum Norðurlöndunum, reisir
ríkisstjórnin tálma til að koma í veg fyrir
aukna háskólamenntun með því að
svelta skólana til að taka upp fjöldatak-
markanir. Og/eða há skólagjöld á
grunnnám.
Björgvin G. Sigurðsson á bjorgvin.is
Það má nú segja
Í sumum löndum eru tvísýnar kosningar
endurteknar með færri þátttakendum
þar til einn stendur eftir með hreinan
meirihluta. Íslendingar hafa þó ekki
hefð fyrir því og tilhugsunin um að end-
urtaka kosningarnar, með aðeins Ólaf
og Baldur í framboði, virkar líka nokkuð
undarleg.
Magnús Þór Torfason á deiglan.com
AF NETINU
ALBERT JENSEN
UMRÆÐAN
FORSETAKOSNINGAR
,,
Gerræðisleg atlaga að lýðræðinu