Tíminn - 01.04.1973, Blaðsíða 5

TÍMINN
5
a
I
Hafa demantar
fingraför?
Japanskir visindamenn hafa
fundið leið til þess að finna
„fingarfar” ef svo mætti segja,
dýrmætra demanta. Það gera
þeir með þvi að ljósmynda ljós-
brot i demöntunum, og geyma
siðan myndirnar i safni. Enginn
demantur hefur sams konar
ljósbrot og annar, segja
Japanirnir, og má á þennan hátt
greina á milli alminnstu ljós-
brotsbreytinga. Á þennan hátt
er mjög auðvelt að geyma i
safni myndir af öllum dýr-
mætustu demöntum heimsins.
Telja visindamennirnir, að
demantsþjófar framtiðarinnar
eigi eftir að eiga i erfiðleikum
með að dylja stolna demanta,
þar sem sérfræðingar muni
alltaf geta fundið „fingraför”
demantsins, og borið þau saman
við filmur i demantssöfnunum.
Velja sjónvarps
dagskrána sjálfir
Bandarikjamenn hafa fundið
upp nýtt tæki, sem geiri sjón-
varpsáhorfendum kleiftað velja
sjálfir dagskrárefni, sem þeir
vilja sjá. Þetta gerist á þann
hátt, að við sjónvarpið tengir
maður agnarlitla tölvu. Siðan er
þar til gerðu korti stungið inn i
tölvuna, og á þann hátt velur
maður dagskrána. Sérstakt kort
er fyrir hvern dagskrárþátt.
Hani með
þrjú hjörtu
Hani með þrjú hjörtu! Hefðu
fuglrækendurnir vitað um það
fyrr, hefðu þeir sennilega látið
hann lifa lengur, svo að hægt
væri að sýna hann fólki sem
sjaldgæfan grip. En það varð
ekki af þvi. Honum var slátrað
og lenti i matvöruverzlun i
Moskvu. Húsmóðir ein i
Moskvu keypti hanann og upp-
götvaði að hann var með þrjú
hjörtu, sem öll voru tengd við
eina æð. Konan sýndi kenn-
urunum i næsta skóla fund sinn
Lenti aftur á
ströndinni
Edgar T. Brokfield missti stöðu
sina, sem aðalforstjóri mikils
verzlunarhúss i Kanada eftir að
hafa unnið þar aðeins i þrjár
vikur. Þegar hann sótti um
starfið sagðist hann vera for-
maður borgarstofnunar einnar i
bænum þar sem hann bjó, en
þetta voru töluverðar ýkjur.
Hann vann við að safna saman
stólum á baðstrcnd einni i
Oregon.
Blöðrutyggjó
handa
skorkvikindum
Nýjasta uppfinning Bandarikja-
manna, sem á að verða til þess
að ýtrýma skorkvikindum, sem
valda tjóni á ræktuðu landi, er
að láta þau éta tyggigúmmi.
Þegar þau hafa tekið upp i sig
munnfylli af tyggjó festist sam-
an á þeim kjafturinn, og þau
losna ekki við tyggjóið út úr sér
aftur og deyja úr hungri. þessu
blöðrutyggjói má sprauta á
hverskonar plöntur, runna eða
tré, og það er hvorki hættulegt
gróðri, mönnum eða dýrum.
Reyndin er sú, að það virðist
meira að segja hafa frekar góð
áhrif á plönturnar, vegna þess
að það myndar nokkurs konar
hjúp yfir blöðin, og kemur i veg
fyrir of mikla uppgufun. Hug-
myndina að þessari nýju útrým-
ingaraðferð á dýralæknir einn i
San Diego. Dýragarðsyfirvöld i
borginni leituðu ráða hjá hon-
um, hvernig mætti koma i veg
fyrir að villtar geitur, sem i
garðinum væru, féllu fyrir
lungnaormi, en þeir virtust ber-
ast á milli dýranna með ein-
hverri sniglategund.
Að vinna sér inn peninga
Það má afla peninga með mörg-
um hætti. Hér eru tvær myndir
af léttklæddum mönnum, sem
báðir eru að vinna fyrir pening-
um, annar til góðgerðarstarf-
semi, en hinn fyrir sjálfan sig.
Maðurinn með harða hattinn,
Derek Mills, ætlaði sér að safna
fé fyrir einhverja góðgerðar-
starfsemina, og bauðst til þess
að fara i nærbuxunum einum
klæða, með harðan flibba og
bindi og harðan hatt i neðan-
jarðarlestina.Hann stóð við lof-
orð sitt, og' lét sér fa’tt um finn-
ast. Ekki virðist klæðnaður, eða
öllu heldur klæðaleysi hans hafa
mikil áhrif á hina farþegana
heldur. Svo var það Jack Chane
frá Welling i Kent, sem vann 26
punda veðmál. Hann veðjaði við
kunningja sinn,.að hann þyrði
að fara heiman frá sér á vinnu-
stað og heim aftur i sundskýlu,
með þverslaufu og rússneska
skinnhúfu á höfðinu. Þetta gerði
hann og fékk peningana greidda
refjalaust.
Baráttan við þrengslin
Þrengslin eru oft óttaleg i
neðanjarðarbrautunum i Lond-
on, og sömuleiðis i strætisvögn-
um, ekki siztum háannatimann,
þegar fólk er að fara i eða úr
vinnu.Þetta er sennilega álika
alls staðar i heiminum, en að
sjálfsögðu þvi meira, sem fólkið
er fleira. I Japan hefur karl-
mönnum stundum verið ráðlagt
að vefja stúlkurnar örmum i al-
menningsflutningatækjum stór-
borganna þar, þvi að á þann
hátt komist fleiri i vagnana eða
lestirnar, ef þétt er staðið. t
London vildi Michael Peachey
mótmæla þrengslunum i neðan-
jarðarbrautunum, og gerði það
með þvi að fá sér brynju, sem
hann iklæddist. Siöan tók hann
sér far með neðanjarðarlest, og
á þann hátt tókst honum að
komast hjá þvi að láta fólk stiga
ofan á sig, svo hann yrði blár og
marinn á tánum, og enginn
reyndi að þrengja sér upp að
honum. Eitt hlýtur þó að hafa
þjáð Michael i brynjunni. Hon-
um hlýtur að hafa verið óttalega
heitt, þvi varla er hægt að draga
andann i vögnunum, þegar fólk-
ið er flest.