Tíminn - 01.04.1973, Síða 39

Sunnudagur X. aprll. 1973
TÍMINN
39
0 Bæn
fyrstunni verkaði á mann sem
..tja, vangefinn liggur mér við að
segja. Hann vaggaði höfðinu
fram og aftur og út á hlið og rak
öðru hverju upp rokur: „Abba-
babbababba! Labbalabba-
labbba! ”
Þegar svo bænastundin hófst
jókst þessi undarlega hegðan
piltsins, en aldrei sagði hann orð,
sem var skiljanlegt. Fólk setti sig
niður i hópa, sem samanstóðu af
tveimur og upp i fimm, lásu sínar
Bibliur og báðu, upphátt og i
hljóði. Sá „undarlegi” ráfaði á
milli, sagði abbababbaba og
hnykkti höfðinu afturá bak. En
hvar sem hann kom var einhver
reiðubúinn að faðma hann að sér,
biðja Guð almáttugan að blessa
hann og brosa vingjarnlega. A
endanum vatt ég mér að hressi-
legum Norðmanni og spurði hver
hann væri, þess....þessi þarna.
Hann horfði á mig um stund og
sagði svo: — Þú hefur aldrei verið
ikringum „junkies” (heróinneyt-
anda), eða hvað?
Nei, ég neitaði þvi.
— Þú hefðir átt að sjá þennan,
þegar hann fyrst kom til okkar,
sagði Norðmaðurinn. — Þessi
bróðir er búinn að vera heróinisti
i mörg ár og allir voru fyrir löngu
búniraðafskrifa hann. En við vit-
um að kraftaverkin gerast ein-
göngu með Kristi og við tókum
hann til okkar. Hér er hann einn
af okkur og við elskum hann.
Hann þarfnast einfaldlega mik-
illar ástar — og við getum veitt
honum hana. 1 Sviþjóð kostar til
dæmis að minnsta kosti 300 þús-
und krónur (6.5 millj. fsl. kr.) að
„reisa við” einn svona og það
misheppnast. Við buðum honum
að koma til okkar og það kostar
ekkert.
„Hengjum þá alla,
þessa andskota.......”
Bænastundin hélt áfram og ég
settist á bekk og ætlaði að fá mér
sigarettu en var bent á skilti, sem
hékk yfir dyrunum: VINSAM-
LEGAST REYKIÐ EKKI HÉR
INNI. Ég fór út fyrir og bænirnar
voru farnar að verða háværari.
Fyrir utan stóð ákaflega óþrifa-
legur maður og bauð mér LSD. —
Ómögulega nú, sagði ég, — ert þú
einn úr fjölskyldunni?
— Nei, helviti, sagði hann á
dönsku. — Það ætti að hengja alla
þessa andskotans „Jesú-frika”.
Einhvernveginn fannst mér
ekki vera grundvöllur fyrir
áframhaldandi samræðum okkar
i milli, svo ég fleygði frá mér
sigarettunni og fór inn aftur. Þar
voru þá allir komnir i stóran
hring á gólfinu og báðu hátt, hver
fyrir sig. Norðmenn, Sviar, Dan-
ir, Þjóðverjar, Bandarikjamenn
og fleiri þökkuðu frelsara sinum
fyrir að fá að vera saman — og
allir gerðu það á ensku. Misjafn-
lega góð var hún hjá sumum, en
allir gátu þó sagt: „Thank you,
Lord”.
Svo var farið að syngja. Trúar-
leg ljóð, leikið undir á eina sjö eða
átta gitara og nokkrir börðu
bumbur. I þessum söng var gifur-
legur kraftur og eftir þvi sem
gleðin jókst varð takturinn fastari
og danssporin léttari. Og sifellt
skein sama hamingjan úr hverju
andliti.
Klukkan var orðin um það bil
sjö þegar hér var komið sögu og
úti i horni stóðu nokkur ;,systkin”
og hökkuðu niður kjöt, kartöflur,
grænmeti og sitthvað fleira^ i
stóra þvottabala. Mér hefur lik-
lega orðið eitthvað starsýnt á
hornið, þvi einhver hallaöi sér að
mér og sagði: — Við borðum eftir
klukkutima.
Matnum seinkaði að visu um
klukkutima til en allt þangað til
var sungið, með hléum á milli
fyrir bæna- og vitnunarstundir.
Menn og konur stilltu sér upp á
kassa og vitnuðu um syndugt lif-
erni sitt áður fyrr af engu minni
krafti en nýfrelsaðir félagar i
rétttrúarsöfnuðum á Islandi, hin
systkinin tóku kröftugt undir með
hrópum eins og „Guð blessi þig,
bróðir/systir! ” „Right on!”
„Yeah, thank you, Lord!” og öðr-
um svipuðum.
Fyrr og nú aðeins ein
leið
Allir áttu þeir,sem vitnuðu, það
sameiginlegt, að hafa verið áður
fyrr ofsatrúar — en bara á eitt-
hvað annað, i flestum tilfellum
eitur- og fikniefni. Hvert á fætur
öðru lýstu þau þvi yfir, að áður en
þau hafi meðtekið Jesús Krist i
hjarta sitt, hafi þau verð forfallin
i dópi, en svo hafi eitt og annað
orðið til að snúa þeim á rétta
vegu. Tilfinningin sem ég fékk
var nokkurnveginn þessi: Aðeins
ein leið, — og þá virtist ekki
skipta svo miklu máli hver sú leið
var.
En sitt „fag’ kunnu þau og um
það lýg ég engu. Hvert þeirra,
sem maður talaði við, fór með
utanbókar langa kafla úr Bibli-
unni (hver og einn virtist eiga að
minnsta kosti þrjár, i misstóru
broti) og að minnsta kosti þrir
gerðu itrekaðar tilraunir til að fá
mig til að hætta við öll min
„veraldlegu” áform og slást i
hópinn. — Ertu reiðubúinn að
móttaka Jesús i hjarta þitt?
spuröi Dani nokkur, sem sjálfur
hafði einn daginn gengið út úr
tima i tækniskólanum i Kaup-
mannahöfn, þar sem hann var
einn af topp-nemendunum, þvi
hann taldi sig lifa tilgangslausu
lifi. Ég vissi ekki hverju ég átti að
svara: hann vildi mér óskaplega
vel, en ég hef allt frá barnæsku
talið „frelsun” flóknara mál en
svo, að maður geti sagt: „Ókey,
Kristur. Nú er ég mættur.” Ef til
vill skjátlast mér.
Kornabörn á brjósti
Bæði fyrir og eftir mat báðu
menn heitt og i einu horninu sátu
þrjár mæður og gáfu kornabörn-
um sinum af brjósti. Hver og einn
fékk tvær stórar kartöflur, kjöt-
tægjur, grænmeti og rúgbrauðs-
sneið með osti + ávaxtasafa að
drekka og á meðan ég var að
næra mig kom Norðmaðurinn,
sem áður hafði frætt mig um
herófnistann endurreista, og
spurði mig hvort ég tæki pillur.
Nei, ekki kvað ég það vera og það
þótti honum gott. — Ég var einu
sinni i Berkeley i Kaliforniu,
sagði hann, — og þar þekkti ég
geysilega rikt fólk, sem var á kafi
i pillum. Þau áttu allt — nema
Jesús, enga andlega hamningju.
Þau þurftu pillur til að geta sofið,
pillur til að geta vaknað og pillur
fyrir allt mögulegt. Heyrðu,
biddu aðeins!
Hann kom aftur eftir ör-
skamma stund, þá með félaga
sinn með sér, báðir með gitara.
— Tónlist er stórkostleg, sagði
Norðmaðurinn. — Megum við
ekki syngja fyrinþigá meðan þú
borðar?
Visan var falleg fjallaði um
gleðina, sem þeir höfðu fundið i
trúnni, fánýti veraldlegra hluta
o.s.frv. A meðan horfðu þeir beint
i augun á mér og það lá við að ég
færi hjá mér.
Mér var farið að liggja á,
flugbáturinn var að fara yfir til
Malmö, og þakkaði þvi fyrir mig.
Enginn sagði vertu sæll, kveðjan
var auðvitað guðsblessun.
Kannski sjáumst við einhvern-
tima á íslandi, sagði einhver. Á
endanum verðum við um allan
heim, ekkert getur stöðvað Orðið.
Ekki gat ég mótmælt þvi, en ég
vissi, að nokkrir frosprakkar
„Guðsbarnanna” i Bandarikjun-
um höfðu verið stöðvaðir — alla-
vega hérna megin rimlanna.
Samt sagði ég ekkert.
ó. vald.
o Sprungan
voru gerðar rannsóknir af varð-
skipinu Albert. Einnig voru gerð-
ar rannsóknir við Reykjanes og
vestur á Breiðafjörð.
Þessum rannsóknum stendur
svo til að halda áfram i sumar á
tsborgu, þvi að nú er Albert mjög
upptekinn við önnur störf, eins og
allir vita.
Lítil von um oliu eða gas
Þær mælingar, sem þarna voru
gerðar, voru segulmælingar, sem
ég hafði með að gera, þyngdar-
mælingar á vegum Orkustofnun-
ar og landmælingadeildar
Bandarikjahers, setþykktarmæl-
ingar á vegum Hafrannsóknar-
stofnunar og Rannsóknaráðs, og
dýptarmælingar á vegum Sió-
mælinga. Auk þess voru gerðar
veðurathuganir á vegum Veður-
stofunnar.
Nú er verið að vinna úr þessum
gögnum, og mjög athyglisverðar
niðurstöður um byggingu land-
grunnsins eru að koma i ljós. Þær
getég ekki farið út i hér, að þessu
sinni, en þó má ég segja, að sam-
kvæmt athugunum okkar
Kjartans Thors jarðfræðings
virðist eldgosabeltið á Snæfells-
nesi halda áfram lengra til vest-
urs, jafnvel meira en 100 km
neðansjávar.
Setlagaþykktin, t.d. á Breiða-
firði og þar fyrir utan virðist vera
litil og gefa hvorki vonir um oliu
né gas, enda er svæðið of ungt til
að veruleg setlög með lifrænum
leifum gætu hafa myndazt þar.
Þrátt fyrir þetta hafa ýmsir
erlendir aðilar snúið sér til is-
lenzkra yfirvalda með beiðnir um
að fá að leita á þessum slóðum,
þeirri stefnu hefur þó verið fylgt
hér, að veita ekki leyfi nema Is-
lendingar fengju sjálfir að fylgj-
ast með rannsóknunum og fá að
vita um niðurstöður þeirra.
Vestmannaeyjar hafa tekiö
drjúgan tíma
1 tengslum við þessar mæling-
ar úti á sjó hef ég svo verið að
taka sýnishorn af bergi hingað og
þangað um tsland, bæði til þess
að auðvelda túlkun á þessum
segulmælingum á hafi úti, og eins
til að reyna að fá upplýsingar um
aldur bergsins.
t fyrrasumar fór ég t.d. i þessu
skyni austur á Jökuldal að vinna
þar með Bandarikjamanni, sem
hefur mikinn áhuga á að kort-
leggja umsnúninga segulsviðs
jarðar siðustu 5-6 milljón árin. A
Jökuldal finnast merki um einn af
þessum umsnúningum svokallað
Gilsárskeið, sem ekki er þó alveg
nógu öruggt þvi að niðurstöðum
ber ekki nógu vel saman við mæl-
ingar annars staðar frá.
Eins og ég verið við þessar
mælingar austur i Hreppum, við
Úlfarsfell, i Arnarfirði og viðar,
og jafnframt unnið að smærri
verkefnum á þessu sviði.
Nú, siðan ég kom heim frá
Kanada haustið 1971 hef ég svo
verið að vinna að og ganga frá
þessari doktorsritgerð minni og
gera mælingar tilheyrandi henni.
Siðustu vikurnar hefur maður
verið mjög upptekinn af Vest-
mannaeyjagosinu, en Raun-
visindastofnun og Orkustofnun
hafa til skiptis haft þar einn mann
til að fylgjast með mælitækjum,
sem þar eru. Það eru m.a. hita
mælingatæki þar við djúpu bor-
holuna og hallamælingatæki,.
mjög nákvæm auk jarðskjálfta-
mæla i umsjón Sveinbjörns
Björnssonar. Þéssi útbúnaður
ætti að geta sagt fyrir um meiri
háttar breytingar á gosinu, væru
þær væntanlegar t.d. færslur á
gosstað.
Leifsbúðir eru vanræktur
staöur
— Nú hefur þú farið viða á
ferðum þinum. Gætirðu ekki
svona undir lokin sagt okkur frá
einhverju, sem fyrir þig hefur
borið og þú kynnzt?
— Það mætti kannski segja frá
þvi, að haustið 1971 fór ég norður
eftir Norðurskaganum á
Nýfundnalandi, alla leið norður á
L’Anse aux Meadows, til að skoða
þær minjar sem þar voru grafnar
úr jörðu 1961-68 og hafa stundum
verið kallaður Leifsbúðir.
Litið virðist hafa verið gert fyr-
ir þessar minjar. Það hafa að visu
verið byggðir yfir þær timbur-
skálar, og þarna er einn maður,
sem litur eftir minjunum og sýnir
þær þeim, sem skoða vilja. En
stjórn fylkisins sem hefur yfirráð
yfir þessum rústum, hefur ekkert
gert i þvi að auglýsa þær. Það
er t.d. hvergi i öllu Kanada hægt
að fá póstkort með myndum af
þessum rústum, né heldur ferða-
mannapésa um þær. Þetta mun
að einhverju leyti eiga rót sina að
rekja til þess, að heimamenn
höfðu heldur horn i siðu Helge
Ingstads, hvernig svo sem á þvi
stóð. Hann hitti ég reyndar i
Baffinslandi, er ég var þar, og
var hann þá að skyggnast um eft-
ir mannavistaleifum. Ég held þó,
að hann hafi ekkert fundið þar þá.
Þarna i L’Anse aux Meadows
hefur sem sagt ekkert verið gert
siðustu árin, og enginn frekari
uppgröftur farið fram. Það eru
ekki gistihús i næsta nágrenni og
allar ferðir þarna norður eftir
eru erfiðar.
Hins vegar frétti ég nú fyrir
skömmu, að kanadiska alrikis-
stjórnin væri búin að semja við
(fylkisstjórn Nýfundnalands um
að taka þetta svæði að sér og
myndi veita töluverða fjárhæð til
þess að byggja upp ferðamanna
straum þarna til staðarins. Þá
væri einnig i ráði að koma þarna
upp safni muna sem fengnir væru
frá Norðurlöndum, og halda
áfram uppgreftri.
Það er sérdeilis athyglisvert,
hvað þarna hefur verið byggt
mikið og stórt forðum, og 'ég sé
enga ástæðu til að rengja það, að
þarna hafi norrænir menn verið,
og ætti að halda þvi sem mest á
lofti. Eins ættum við að hafa sem
mest samband við þá aðila, sem
þarna færu með málin og veita
þeim alla aðstoð, sem við getum.
— Erl.
Aðalfundur
Byggingasamvinnufélags starfsmanna
rikisstofnana
verður haldinn i skrifstofu félagsins, Hverfisgötu 39,
fimmtudaginn 5. april og hefst kl. 17.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Félagsstjórnin.

TTTntzTXnrxi'*
Menntamálaráðuneytið,
27. marz 1973.
Laust embætti
er forseti Islands veitir
Prófessorsembætti i raforkuverkfæri i
verkfræði- og raunvisindadeild Háskóla
íslands er laust til umsóknar.
Umsóknarfrestur til 28. april 1973.
Laun samkv. launakerfi starfsmanna rikisins.
Gert er ráð fyrir, að tilhögun embættis þessa geti orðið
i samræmi við lög nr. 67/1972, um breyting á 1. nr.
84/1970, um Háskóla Islands, er lýtur að þvi, að til
greina geti komið samvinna við opinberar stofnanir
utan háskólans um starfsaðstöðu háskólakennara.
Umsækjendur um prófessorsembætti þetta skulu láta
fylgja umsókn sinni ýtarlega skýrslu um visindastörf
þau, er þeir hafa unnið, ritsmiðar og rannsóknir, svo
og námsferil sinn og störf.
œmtm**
Fermingarveizlur 0a.d k,
T-. a i i ,, , 08-21.30.
Tokum að okkur og utbuum alls kyns
veizlumat, brauðtertur, smurt brauð Laugavegi 178
og margt fleira Simi 3-47-80
ROY BRADLEY
OG
NUTCRACKERS
SKEMMTA
KALT BORÐ2
í HÁDEGINU
NÆG BlLASTÆÐI
BLÓMASALUR
KVÖLDVERÐUR FRA KL. 7.
BORÐAPANTANIR I SlMUM
22321 22322.
BORDUM HALDIÐ TIL KL. 9.
VIKINGASALUR