Tíminn - 08.07.1973, Blaðsíða 24

Tíminn - 08.07.1973, Blaðsíða 24
24 TÍMINN Sunnudagur 8. júli 1973. Hans Fallada: Hvaðnú.ungi maður? Þýðing Magnúsar Ásgeirssonar valda þeim líka vonbrigðum. Allt bátar og þeir eru báöir leigðir ganga þess vegna inn i skóginn en kyrrlátan og skemmtilegan slóða og vinum sinum. „Og það er voað iðrist eftiraö hafa skrifað henni bréfið. Það er eitthvað gruggugt við það aö vera „bardama”, þótt henni sé að visu ekki ljóst, hvað þess háttar dömur hafa fyrir starfni. Hún hefur sjálf aldrei komið inn á „bar.” fara að skýra þetta allt saman út fyrir henni með hávisindalegum og háfelygum orðum. En áður en hann er sæmilega byrjaður, gerir Pússer sér litið fyrir og fleygir sér i faðminn á honum og segir: alveg kominn a móts við þau. og huggar hann eins og hún getur. Mánudagur fylgir hverjum Pinneberg hægri hendina fram hans, hver sem þau eru. En örlagastundin lætur biða einu sinni stundvislega á skrifstofu og fær komizt að þvi að Kube að voga sér að sverja ranganeið. handleggur i fatla. Sprungið fyrir Svart silkibindi um hnakkann. Allur angandi af klóróformi. ykkur róa. Jú, það er náttúrlega það er nú samt ekki meiningin ingarhringurinn glitrar i sólskin anum. Kleinholz talar i alveg sér stökum tón þegar hann á við vel ljóst sjálfum — þvi þetta er geðslegir fuglar þessir félagar engin hætta á að hann geti ekki séð fyrir Drengsa þegar þar að legri mælsku og orðgnótt yfir gluggann. A götunni fyrir utan Pússer hans og engin önnur. Andlitið er náfölt og ennið hrukk- honum finnst vissara að stinga um fyrir, ef þer komizt nokkurn hana —(en heldur ekki nema dá ar Pinneberg. Hann veit ekki i fljótu bragði hverju hann :?á að bera við sér til afsökunar. „Já, einmitt! Þarna sér maður! Ég get þó fjandakorninu ekki farið að eyðileggja fyrir mér alla smáraverzlunina,' bara af þvi að það hefur dottið i yður að vilja ekki vinna á morgum. Látið nú Vegna rangrar afgreiðslu á myndasögunni um I)reka höfum við ákveðið að reyna að liiða eftir réttu framhaldi ævintýris þess, sem að und- anförnu hefur verið i hlað- inu. fremur en að byrja á nýju ævintýri. Næstu daga hirtuin við þvi tvo mynda- strimla al' llvell-Geira eða þar til útséð er uin það, hvort við l'áuin rétta Iramhaldið af Ilreka. eins og þér séuð með fullu viti, maður minn”. „Ég er með fullu viti, en ég get þetta bara ekki”. Kleinholz kaupmaður ris upp úr sæti sinu, horfir hryggðaraugum á bókarann sinn og segir um leið, og hann þokast til dyranna aftur á bak: „Ég hafði búizt við allt öðru af yður, Pinneberg, — allt öðru”. Og hann skellir hurðinni á eftir sér. Pússer er auðvitað á alveg sama máli og maður hennar og er bæði hrygg og reið yfir þvi, hve félagar hans komi óheiðarlega fram við hann. I hans sporum skyldi hún hafa leyst frá skjóð- unni og sagt Kleinholz, hvernig i öllu lá með „jarðarförina”, sem Schulz þurfti að vera við. Þó féllst hún á það að lokum, að slikt hefði ekki verið rétt gert af Hannesi við félaga sinn. „En væri ég i þinum sporum, skyldi Schulz fá orð i eyra hjá mér, og það óþvegið”. „Það fær hann lika hjá mér, já, það skal hann fá,” segir Pinne- berg. Og nú sitja þau bæði i litlu lest- inni, sem fer eftir hliðarbrautinni til Maxfelde. Vagnarnir eru troð- fullir, þó að lestin hafi lagt af stað frá Ducherow klukkan sex um morguninn. Þrengslin og þysinn valda þeim vonbrigðum. Max- felde, Maxvatnið og Maxáin valda þeim lima vonbrigðum. Allt er fullt af ryki, háreysti og fólki. Fólkið hefur streymt þangað úr Platz þúsundum saman. Bilar og tjöld standa þúsundum saman á bökkunum. Róðrarbátur fæst enginn, þar eru ekki nema tveir bátr, og þeir eru báðir leigðir fyrir löngu. Pinneberg og Emma hans eru nýgift og þrá einveruna. Þau ganga þess vegna inn i skóginn, ef af þvi að Pússer finnst hún finna sveppalykt, vikja þau af skógar- götunni og reika um stund fram og aftur án þess að vita hvert halda skuli, en loksins hitta þau á hyrrlátan og skemmtilegan slóða i skóginum og eftir honum ganga þau lengra og lengra inn i skóginn I hægðum sinum. Sólin hækkar smátt og smátt á lofti, og öðru hvoru kemur svalur gustur utan af Eystrasalti og syngur þungt og þýtt i beykikrónunum. Pússer kannast við sævarlyktina siðan hún var i Platz heima hjá sér — fyrir löngu, löngu siðan og nú seg- ir hún drengnum sinum frá ein- asta sumarferðalaginu, sem hún hefur farið á ævinni: Niu daga ferð til Efra-Bayern með fjórum öðrum stúlkum. Honum fer nú lika að verða lið- ugt um málbeinið, og hann fer að segja henni hvað hann hafi alltaf verið einmana. Hann segir henni að sér standi alveg á sama um mömmu sina, þvi að hún hafi aldrei sinnt neitt um hann, heldur alltaf fundizt hann vera fyrir sér og-inum sinum. „Og það er voða- leg atvinna, sem hún hefur, hún er. . .” Það stendur töluvert lengi I honum að segja, — að hún sé „bardama”. Pússer verður aftur hljóðlát og hugsandi og það liggur við að hún iðrist eftir að hafa-henni bréfið. Það er eitthvað gruggugt við það að vera „bardama”, þótt henni sé að visu ekki ljóst, hvað þess hátt- ar dömur hafi fyrir stafni. Hún hefur sjálf aldrei komið inn á „bar”. Það, sem hún hefur heyrt áður um dömur af þessu tagi, á heldur ekki við konu á þeim aldrei, sem tengdamóðir hennar hlýtur að vera komin á. Það hefði vist verið betra að hún hefði skrifað: „Heiðraða frú”, en auðvitað gat hún ekki farið að tala við Hannes um þetta. Þau ganga nú góðan spöl án þess að mæla orð frá munni. En einmitt þegar þessi þögn fer að verða varhugaverð og virðist vera að fjarlægja þau hvort frá öðru, segir Pússer: „Ó, hvað við eigum nú gott i raun og veru, drengur. . .” og hún réttir varirn- ar fram til kossa. Skógurinn geislar og tindrar Sn fyrir augum hans, og þegar þau NS komast loks út úr honum aftur út i SS steikjandi sólskinið, standa þau Sx fyrir neðan háan sandhól, en uppi SS á hólnum er fjöldi fólks að bjástra við eitthvert skritið verkfæri. Allt W i einu tekur þessi kynlegi hlutur W sig á loft og svifur af stað. W „Sjáðu, Pússer, þetta er svif- vél”, hrópar Pinneberg. Hann 5» kemst allur i uppnám og fer að SS reyna að skýra það fyrir henni, NS hvernig á þvi stendur að flugvélin S§ fer hærra og hærra, þótt enginn SS hreyfill sé i henni. En af þvi að honum er það ekki alveg ljóst SSj sjálfum, hvernig á þessu stendur, TO skilur Pússer auðvitað þvi minna i þvi. Hún segir þess vegna bara „já” og „auðvitað” i auðmýkt k sinni og fáfræði. Svo settust þau i skógarjaðar- inn og gerðu nestinu sinu rækileg skil og tæmdu kaffiflöskuna. Þeg- ar Pinneberg ætlar að fara að kveikja sér i sigarettu eftir morgunverðinn, kemur hópur af fólki og dregur svifvélina aftur upp hæðina. Pússer finnst þetta nokkuð um- stangsmikil aðferð til þess að komast á loft. „Hvers vegna 1 I hefur fólkið ekki með hrevfli?” heldur flugvél I Nú er Pinneberg sæll og saddur N§ eftir mogunverðinn og ætlar að fara að skýra þett' allt saman út SSj fyrir henni með hávisindalegum SS[ og háfleygum orðum. En áður enW hann er sæmilega byrjaður, gerir W Pússer sér litið fyrir og fleygir sér i faðminn á honum og segir: 5x> „Æ, hvað við eigum nú annars 5» voðalega gott, drengur”. ISS t sömu svifum dundu ósköpin §§ yfir: »Eftir sandstignum, sem lá fram NS I SUNNUDAGUR 8. júli 8.00 Morgunandakt Séra Sigurður Pálsson vigslu- biskup flytur ritningarorð og bæn. 8.10 Fréttir og veðurfregnir. 8.15 Létt morgunlög.Austur- riskar hljómsveitir leika létt göngulög og valsa. 9.00 Fréttir. Útdráttur úr forustugreinum dagblað- anna. 9.15 Morguntónleikar. (10.10 11.00 Prestvigslumessa i Dómkirkjunni 12.15 Dagskráin. Tónleikar. 12.25 Fréttir og veðurfregnir. Tilkynningar. Tónleikar. 13.15 Mér datt ráð I hug. Gisli J. Astþórsson rabbar við hlustendur. 13.35 tslenzk einsöngslög. Magnus Jónsson syngur. Ólafur Vignir Albertsson leikur á pianó. 13.55 Betri bore Að komast yfir götu, Um sjónarmenn: Einar Karl Har- aldsson, Sigurður örn Arn- grimsson, Sigrún Júliusdóttir. 14.25 Erum við að mennta of marga? Vilmundur Gylfason ræðir við Einar Magnússon fyrrverandi rektor. 15.00 Miðdegistónleikar. 16.10 Þjóðlagaþáttur i umsjá Kristinar ólafsdóttur. 16.55 Veðurfregnir. Fréttir. 17.00. Barnatími: 18.00 Stundarkorn með spænska gitarleikaranum Laurinda Almeidasem leik- ur lög úr söngleikjum. 18.45 Veðurfregnir. Dagskrá kvöldsins. 19.00 Fréttir. Tilkynningar. 19.20 Fréttaspegill. 19.35 Segðu mér af sumri,, Jónas Jónasson talar við Agnar Kofoed-Hansen flug- málastjóra. 19.50 Sinfóniuhljómsveit ís- lands ieikur I útvarpssal. Einleikarar: Jón Sen og Einar Jóhannesson. Stjórn- andi:' Páll P. Pálsson. a. Sikileyjarrapsódia eftir Grete von Zieritz. b. Klari- nettukonsert eftir Gerald Finzi. 20.30 Framhaldsleikrit: „Gæfumaður” eftir Einar H. Kvaran. Leikstjóri: Ævar Kvaran, sem færði söguna I leikbúning. Persónur og leikendur I fyrsta þætti: Sá ókunni: Gisli Halldórsson. Grimúlf- ur: Rúrik Haraldsson. Sigfús: Baldvin Halldórs- son. Signý: Sigriður Þor- valdsdóttir. Asgerður: Bryndis Pétursdóttir. Sögu- maður: Ævar Kvaran. 21.30 Úr heirni óperettunnar. 22.00 Fréttir. 22.15 Veðurfregnir. Eyjapist- ill. Bænarorð. 22.35 Danslög. Heiðar Ást- valdsson danskennari velur og kynnir. 23.30 Fréttir i stuttu máli. Dagskrárlok. MÁNUDAGUR 9. júli 7.00 Morgunútvarp. Veður- fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og forustugr. landsm.bl.), 9.00 og 10.00. Morgunbænkl. 7.45: Séra Bragi Benedikts- son flytur (a.v.d.v.) Morgunleikfimi kl. 7.50: Kristjana Jónsdóttirog Arni Elfar pianóleikari (alla virka daga vikunnar). Morgunstund barnanna kl. 8.45: Arnhildur Jónsdóttir byrjar. lestur sögunnar „Ævintýri músanna” eftir K.H. With i þýðingu Guð- mundar M. Þorlákssonar. Tilkynningar kl. 9.30. Létt lög á milli liða. Morgunpopp kl. 10.25: Jackson Five syngja og leika. Fréttir kl. 11.00. Morguntónleikar: Zinka Milanov, Roberta Peters Marian Anderson, Jan Peerce og Leonard Warren syngja atriði úr „Grimudansleiknum” eftir

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.