Fréttablaðið - 21.06.2005, Blaðsíða 14
Björgólfur hér og Björgólfur
þar, það er ekki flóafriður fyrir
honum, hann styrkir bókstaf-
lega allt maðurinn. Landsbanka-
deildin, Klink og bank, Þjóðleik-
húsið og nú síðast á mynd með
kvenréttindakonum. Eins gott
að maðurinn virðist hinn við-
kunnanlegasti annars væri kona
orðin svolítið þreytt á þessu öllu
saman. Kannski er forsætiráð-
herrann orðin eitthvað þreyttur
því nú ætlar hann með potintát-
um sínum að smíða lög sem
munu gera það að verkum að
Björgólfur og þeir hinir mega
ekki lengur ráða því hvað þeir
styrkja, heldur á að búa til sjóð
þar sem ríkisstarfsmenn eða
vinir og vandamenn ráðherr-
anna sitja og hafa áhrif á hvert
styrkirnir fara. Mér finnst
Björgólfi og þeim hinum farast
styrkveitingar vel úr hendi og
að í þeim efnum megi segja því
fleiri því betra. Látum þá hins
vegar sjá um sína styrki og rík-
ið um sína. En þeim sem ráða
finnst það náttúrlega ómögulegt
að láta Björgólf „gína yfir
þessu“, að hann einn ráði hvern
hann styrkir og hve mikið. Því á
að veita fyrirtækjunum skatt-
afslátt sem á að renna í sjóð sem
ríkisvaldið ætlar að hafa ítök í
þannig á að smygla hinu opin-
bera að ákvörðunum og sviðs-
ljósinu. Menn virðast sífellt
farnir að sjá meira og meira eft-
ir völdunum og sviðsljósinu sem
þeir detta út úr þegar ríkið er
ekki lengur á bólakafi í öllum
hlutum. Og auðvitað á að nota
opinbera sjóði til að komast aft-
ur í sviðsljósið – okkar sjóði. Ég
lýsi mig algjörlega mótfallna
svona fiffum. Fyrirtæki eiga
sjálf að ráða sínum sjóðum, ef
ríkisvaldið vantar digrari sjóði
þá á hreinlega leggja hærri
skatta á fyrirtækin, en ekki seil-
ast bakdyramegin í þá vasa
frekar en aðra. Ef ríkið vill
hvetja fyrirtækin til frekari
samfélagsþátttöku með skatta-
afslætti, þá gerir það það, en
fyrirtækin verða sjálf að ákveða
hvernig þau ráðstafa sínu fé,
hvort heldur skattarnir lækka á
móti eða ekki. Er það ekki ann-
ars svolítið skondið að forsætis-
ráðherranum hafi ekki dottið
það fyrr í hug að þeir ríku eigi
styrkja bókmenntir, vísindi og
listir ? Hvað er aftur langt síðan
útvöldum var gefinn fiskurinn í
sjónum og margir urðu vellauð-
ugir fyrir bragðið? Ekki hafa
þeir greifar mikið verið að
styrkja einn eða neinn, nema
þeir séu þá svona miklu verri
auglýsingamenn en þeir sem nú
styrkja góð málefni daginn út og
inn. Eða getur verið að hug-
myndaflugið hjá því opinbera sé
ekki meira en svo að þeim hafi
ekki dottið þessi „skylda“, sem
þeir svo nefna núna, í hug fyrr
enn auðmenn hófu þá iðju að
eigin frumkvæði. Kannski þarf
kona þó ekki að vera að hissa sig
á þessu því þetta er sami for-
sætisráðherrann og flutti tíma-
mótaræðuna á gamlárskvöld og
boðaði stofnun fjölskyldunefnd-
ar, rétt eins og hann hefði fund-
ið upp hjólið. Eins og hann hefði
aldrei heyrt um fjölmargar
áætlanir sem samþykktar hafa
verið til að laga fjöskyldulífið að
breyttum þjóðfélagsaðstæðum.
Ég held að ég hafi heyrt ein-
hvers staðar að gamlárskvölds-
nefndin hafi fundað og hyggi nú
að skólabúningum, kona á ör-
ugglega að þakka sínum sæla
fyrir að nefndin telur það brýn-
asta verkefnið, annars fengjum
við kannski tilkynningar um
skattaafslátt gegn því að borða
ekki annað en lambakjöt á
sunnudögum. Það reynir vissu-
lega á menn að vera lengi við
völd. Valdið spillir. Það reynir
hins vegar kannski meira á
menn sem vanir eru að útdeila
fríðindum og greiðum úr opin-
berum sjóðum og bönkum að
vera við völd þegar búið er að
markaðsvæða. Þá þurfa þeir að
þekkja takmörk sín og vara sig á
því að hverfa ekki aftur inn í
fortíðina og forneskjuna með
því að búa til skattaafsláttar-
sjóði sem færa þeim aftur þessi
ítök. Allavega væri heiðarlega
að ganga hreint til verks og
skattleggja fyrirtækin til að ná
þessum sjóðum. Væntanlega er
skýringin á því að sú leið er ekki
farin einfaldlega sú að þeir þora
það ekki, þá yrðu þeir ríku
kannski fúlir eða jafnvel reiðir
og hættu að borga í flokkssjóð-
ina, sem auðvitað er leyndarmál
hverjir borga í. ■
21. júní 2005 ÞRIÐJUDAGUR
SJÓNARMIÐ
SIGMUNDUR ERNIR RÚNARSSON
Umferðarþunginn í þéttbýli og dreifbýli hefur
margfaldast á tiltölulega fáum árum.
Umfer›arlöggæslu
flarf a› stórefla
FRÁ DEGI TIL DAGS
Skjávarpi
HP vp6120 digital projector
Gæði á
góðu
verði
Afgreiðslutím
ar
versla
na!
Office 1 Smára
lind
Virka daga frá
11-19,
laugardaga 11
-18,
sunnudaga 13
-18
Office 1 Skeifu
nni 17
Virka daga frá
9-18,
laugardaga frá
11-16
Office 1 Akure
yri
Office 1 Egilss
töðum
Virka daga frá
11-18,
laugardaga frá
11-14
129.900,-
Verð áður 169.900,-
„Til styrktar gó›u málefni“
Undarlegar tímasetningar
Skipulagning Hlemms var kynnt
borgarbúum í gærdag og vakti tíma-
setning blaðamannafundarins sérlega
athygli. Skipulagsyfirvöldum fannst
við hæfi að halda hann kl. 17.30 -
sem verður að teljast undarlegt
skipulag með hliðsjón af dagskrá
allra helstu ljósvakamiðla landsins.
Fréttamenn Útvarps höfðu sumsé rétt
tæpan hálftíma til að vinna málið
fyrir kvöldfréttatíma sinn, fréttamenn
Stöðvar 2 heilan klukkutíma og
kollegar þeirra á Sjónvarpinu gátu
dólað sér í hálfa aðra klukkustund
við að vinna sína útgáfu af fréttinni ...
Seinniparturinn í uppáhaldi
Það er annars plagsiður margra
skipuleggjenda blaðamannafunda að
halda eins lengi í sér yfir daginn og
nokkur kostur er. Æði algengt er að
halda alls kyns kynningarfundi á
sjötta tímanum og verður ekki með
nokkru móti skilið hvað fundarboð-
endum gengur til. Kannski það eitt
jú, að stjörnur fundarins sitji einar að
fréttinni; ljósvakamiðlum gefist of
stuttur tími til að leita viðbragða,
sviðsljósið sé því þeirra einna um
kvöldið ...
Einn í aðalhlutverki
Með þessu móti tókst til dæmis Hall-
dóri Ásgrímssyni forsætisráðherra að
leika aðalhlutverkið í skýrslu Ríkis-
endurskoðanda fyrir rífri viku. Ekki
einasta var fundurinn boðaður með
örskömmum fyrirvara, heldur var
hann og settur á svo nálægt kvöld-
fréttatímum ljósvakamiðlanna að
fréttamenn þeirra töluðu á blístri um
inntak skýrslunnar ...
Rendi í golfi
Það er annars ekkert gamanmál að
vinna fréttir þessa dagana þegar
flestir ráðamanna samfélagsins eru
utan þjónustusvæðis. Þannig hringdi
einn blaðamanna Fréttablaðsins á
kontór Ríkisendurskoðunar í gær til
að fylgja eftir fréttum af framúr-
keyrslu ráðuneytanna sem telja það
lítið mál að brjóta fjárlög. Á kontór
renda var sagt að enginn væri við;
stofnunin væri í golfferð ...
ser@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 – prentmiðlar RITSTJÓRI: Kári Jónasson FRÉTTARITSTJÓRAR: Sigurjón M. Egilsson og Sigmundur Ernir Rúnarsson AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Jón Kaldal FULLTRÚI RITSTJÓRA:
Guðmundur Magnússon RITSTJÓRNARFULLTRÚI: Steinunn Stefánsdóttir AUGLÝSINGASTJÓRI: Þórmundur Bergsson RITSTJÓRN OG AUGLÝSINGAR: Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík AÐAL-
SÍMI: 550 5000 SÍMBRÉF Á FRÉTTADEILD: 550 5006 NETFÖNG: ritstjorn@frettabladid.is og auglysingar@frettabladid.is VEFFANG: visir.is UMBROT: 365 – prentmiðlar PRENTVINNSLA:
Ísafoldarprentsmiðja ehf. DREIFING: Pósthúsið ehf. dreifing@posthusid.is Fréttablaðinu er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu, Suðurnesjum og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871
LESTU GREININA Á VISIR.IS
OG SEGÐU SKOÐUN ÞÍNA
Í DAG
FYRIRTÆKI
OG STYRKIR
VALGERÐUR
BJARNADÓTTIR
fia› reynir hins vegar kannski
meira á menn sem vanir eru
a› útdeila frí›indum og grei›-
um úr opinberum sjó›um og
bönkum a› vera vi› völd fleg-
ar búi› er a› marka›svæ›a.
fiá flurfa fleir a› flekkja tak-
mörk sín og vara sig á flví a›
hverfa ekki aftur inn í fortí›-
ina og forneskjuna me› flví a›
búa til skattaafsláttarsjó›i sem
færa fleim aftur flessi ítök.
Allavega væri hei›arlega a›
ganga hreint til verks og skatt-
leggja fyrirtækin til a› ná fless-
um sjó›um.
Þjóðráð væri að sjá álíka margar lögreglubifreiðar á þjóðveg-um landsins og stórflutningabíla. Eftirlit lögreglu með öku-mönnum er í engu samræmi við stóraukinn umferðarþunga
um mest allt land - og reyndar verður hér fullyrt að þjónusta hins
opinbera í þessum efnum hafi dregist saman á undanliðnum árum.
Það er glapræði, enda ber ríkisvaldinu að sinna þessum mikilvæga
öryggisþætti af kostgæfni og faglegum metnaði. Annað er háska-
leg sparsemi.
Hér er samt ekki við lögregluyfirvöld í umdæmum landsins að
sakast. Þeim er naumt skammtað fjármagnið til að halda úti eftir-
litsmönnum á helstu þjóðleiðum landsins sem spanna þúsundir
kílómetra - og fyrir fámennustu umdæmin er hert eftirlit svo að
segja ógerningur. Því er mikilvægt að landsmenn allir þrýsti á
æðstu stjórnendur þjóðarinnar og krefji þá um meira fé til brýn-
ustu þátta í umferðaröryggismálum þjóðarinnar.
Hert eftirlit og harðari refsingar fyrir vítavert gáleysi í umferð-
inni er lykilþáttur í þessum efnum. Endalaust má reifa hugmyndir
um mikilvægi forvarna og bættan öryggisbúnað bifreiða, að ekki
sé talað um að fólk noti þann búnað í umferðinni; ógnvænlegustu
tímasprengjurnar í íslenskri umferð verða ekki teknar úr sam-
bandi nema með hertu eftirliti - og þar kemur enginn í stað vökulla
lögreglumanna um land allt.
Með slælegra eftirliti lögreglunnar úti á þjóðvegum landsins á
síðustu árum hefur þeim vaxið ásmegin sem kjósa að aka eins og
fífl um þrönga og hlykkjótta sveitavegi landsins. Þessir sömu vegir
eru þar fyrir utan svo signir og sprungnir af umferðarálagi að helst
verður líkt við þær brautir erlendra skemmtigarða sem skjóta
mönnum hvað mestan skelk í bringu. Þar fyrir utan verður ekki
með nokkru móti séð hvernig fólksbifreið á hundrað kílómetra
hraða getur mætt stórflutningabíl á sama hraða á allra svæsnustu
vegaköflunum þar sem hallandi beygjur liggja inn að einbreiðum
brúm.
Umferðarþunginn í þéttbýli og dreifbýli hefur margfaldast á til-
tölulega fáum árum. Á höfuðborgarsvæðinu verða menn að una því
að eyða allt upp undir fjörtíu mínútum í akstur á milli ystu hverfa.
Smáskammtalækningarnar í skipulagi umferðarmannavirkja eru í
hávegum hafðar, svo mjög að jafnt Sundabraut og Skerjafjarðar-
leið eru ennþá grátlegar útópíur í umræðu dagsins. Á sama tíma er
meginviðfangsefni ríkisvaldsins að bora jarðgöng þar sem umferð
er einna minnst á ystu annesjum Tröllaskaga og Austfjarða. Þetta
er sérstæð pólitík.
Umferðarþunginn á nærsvæðum Reykjavíkur og kringum
Akureyri hefur einnig aukist stórkostlega á allra síðustu árum. Æ
fjölmennari tómstundabyggðir á þessum svæðum, svo og stóraukin
ferðaþjónusta um allt land, hafa gert það að verkum að allar helgar
eru að verða ferðahelgar á Íslandi. Fyrir vikið silast bílalestin til og
frá stærstu þéttbýlisstöðunum um allar helgar með þeim afleiðing-
um að óvandaðir ökumenn freistast til að taka fram úr á fáránleg-
ustu stöðum. Þessi aukna umferð hefur ekki dregið úr ofsaakstri.
Hann hefur aðeins tekið á sig nýja mynd; ofbeldisfullur glæfra-
akstur er að verða æ meira áberandi með ömurlegum afleiðingum.
Hér þarf að skerast í leikinn. Það verður ekki gert annars stað-
ar en á vettvangi. ■