Tíminn - 13.06.1976, Blaðsíða 31

Sunnudagur 13. júnl 1976
TÍMINN
31
HUÓMPLÖTUDÓMAR
NÚ-TÍMANS
★ ★ ★ ★ ★ +
Roger McGuinn — Cardiff Rose
Columbia PC34154/FACO
ROLLING THUNDER
REVEU, sá hinn áhrifamikli
sjónleikur, er birtíst mönnum
likt og leiftrandi elding himin-
blámans,-em bjart ljós ihuga til
sköpunar og framkvæmda.
Þetta eru áhrif, sem hinn tákn-
ræni andi hljómleikaferöar
þeirrar skóp, og veltist nú viöa
um i trénuöum eöa visnuöum
ásamt stöönuöum heimi rokk-
tónlistar, henni til all nokkurar
frjóvgunar. Þessi aukna anda-
gift, innblástur og oldmóöur er
haföur i hávegum hjá hinum
aldna kunningja og góövini
Dylans, Roger McGuinn,
Byrds-liösmanni fyrrverandi,
eöa nánar tiltekiö kjarna
þeirrar hljómsveitar, og þar
meö einum hinna áhrifarikustu
tónlistarmanna Bandarlkjanna
siöastliöinn áratug. t tónlist
hans viröist Hkt og flestra
annarra rokk tónlistarmanna
vera fariö aö gæta ákveöins lif-
leysis eöa stefnuieysis. Stefnu-
leysi, sem tónlistarmaöurinn
skapaöi sér óafvitandi, sökum
þess, aö hann fann sig til-
neyddan til stflbreytinga.
Breytingin misheppnaöist,
andinn var ekki meö tóniistar-
manninum og tlmi breyt-
inganna ekki kominn. En þetta
birtist mjög glögglega á þriöju
sólóplötu þessa manns, Roger
McGuinn & Band.
Timi breytinganna rann upp
fyrir McGuinn i kjölfar hins
áöurnefnda hljómleikaferöa-
lags Bob Dylans, kunningja
hans og meöleikara, Rolling
Thunder Reveu. Roger
McGuinn skipar nU i kringum
sig ýmsa af meöleikurum hins
dularfulla og óskiljanlega
manns, þeim hinum málaöa og
trúöslega Bob Dylan. Þeirra á
meðal er bassaleikarinn Bob
Stoner og trommuleikarinn
Howie Wyeth, en þessir tveir
tónlistarmenn höföu mjög sterk
itök i sérstööum tónlistar-
flutningi, er var svo mjög
einkennandi fyrir siöustu
hljómplötu Bob Dylans, Desire.
Þeir sköpuöu tónlistinni kraft,
ferskleika og drifu hana áfram
upp úr deyfð og lifleysi, sem og
þeir Stoner og Wyeth gera á
þessari nýju plötu McGuinns,
Cardiff Rose.
Þarna kemur einnig brezki
gitarleikarinn Mike Ronson
fram, fyrrum samstarfsmaður
David Bowies. Sá kemur, sam-
einast og sigrar, ef svo má aö
oröi komast. Skýr sameining
tónlistarsköpunnar og tónlistar-
flutnings McGuinns við tón-
listarflutning Ronsons, þ.e.a.s.
hins bandariska-brezka tón-
listarsameining er eflaust ein-
hver merkasti punktur í tilkomu
þessarar plötu. Cardiff Rose, er
ekki mörkuð innan ákveðins
fastmótaðs ramma h'kt og önnur
sólóplata McGuinns var, Peace
On Yoy. Hún hefur engin ytri
mörk, heldur teygir sig I hinar
ýmsu tónlistarlegu áttir, að vísu
ekki ófarnar, en mismunandi.
Tónlistin er ýmist i tengslum viö
fastmótaöan og sérstæöan stil
Byrds, hún er eins og áður er frá
sagt, einhvers staðar þar sem
rokktönlist frá vesturströnd
Bandarikjanna og Bretlands
mætast, eöa þá aö hún byggir á
heföbundnum stil enskrar þjóö-
lagatónlistar.
Vikiö skal nú nánar aö
einstökum verkum þessarar
plötu, i beinu framhaldi af
grófri lýsingu á tónlistarlegu
innihaldi hennar. Hér mun fyrst
vera minnstá lögin „Friend” og
„Round Table”. Bæöi þessi lög
semur McGuinn og byggir upp
mjög í anda þeirra vinnu-
bragöa, er áttu sér staö hjá
honum á síöustu árum Byrds.
Þetta á fyrst og fremst viö
melódiurnar. Þær eru fallegar
og tiltölulegar rólegar, en þær
hafa ákveðinn stiganda, sem I
býr kraftur, og þá einkum og sér
i lagi djúp tilfinning. Þessi
djúpa tilfinning, sem ávallt skin
frá tónsmiöum McGuinns er
skýrt dæmi um frábæran túlk-
unarhæfileika hans á skynjun
tilverunnar löngu liðins eöa nú-
liðandi.
Sérstæöur still enskrar þjóö-
lagatónlistar hefur jafnan veriö
McGuinn hugstæöur, enda
sjálfur gamall „folk-söngvari”.
Sjómannavisurnar eru þaö af-
brigöi slikrar tónlistar, er hve
mest hafa freistað
McGuinns.sbr. „Jack Tar The
Sailor” af plötu Byrds, The
Ballad Of Easy Rider, sem út
kom I nóvember 1969. Enskri
þjóðlagatónlist var McGuinn
samt sem áöur farinn aö læöa
inn I tónlistByrds tveimur árum
áöur, eöa i lagi þeirra R.
McGuinns og J.J. Hippard,
„Space Odyssey” af plötunni
Notorious Byrds Brothérs^ sem
er mjög „psycheclelics”-út-
setnig slikrar- tónlistar, og enn
er þaö eflaust hiö frumlegasta
er McGuinn hefur sent frá sér á
þessu sviöi, Af þeim tveim
verkum, er McGuinn flytur i
þessum umrædda stil á nýjustu
plötu sinni, Cardift Hose,
þ.e.a.s. lögin „Jolly Roger” og
„Pretty Polly”ber hærra.,,Jolly
Roger” enda eflaust einn af há-
punktum þessarar plötu, jafn-
framt þvi sem þaö er titillag
hennar. 1 þessu lagi beitir
McGuinn hrjúfri og grófri röddu
sinni meö sérstökum krafti og
tilfinningu, þannig að þessi
ráma og drykkjulega rödd færir
ffnustu taugar liamans úr
skoröum. Næm túlkun þessa
lags byggir greinilega á
grófleika sem og McGuinn nær
mjög auöveldlega fram i
persónuleika sinum. Hvaö er
annars tákn sjóræningja-
skipsins Cardiff Rose? Hver er
Jolly Roger?
Nú skal vikið nánar aö hinni
fjörlegu og rokkandi hliö
þessarar plötu. Strax I upphafi
leiöir platan inn á þær brautir,
meö mjög góöu og auðgripandi
lagi, „Take Me Awy”,en þaö er
tileinkað margumtöluðu hljóm-
leikaferöalagi Dylans, sem sagt
var frá hér I upphafi. Fyrri hliö-
inni lýkur svo á öðru léttu lagi,
eftir þá McGuinn og Levi. Lagiö
er byggt upp á likan hátt og lag
Bitlanna, „Happiness Is A
Warm Gun” af hvíta albúminu,
þriggja melódiu lag meö
snöggum og glöggum skipt-
ingum. Af þessari hliö hefúr ef-
laust veriö skilið eftir mesta
rokklag plötunnar, „Rock And
Roll Time” samiö af þeim
Roger McGuinn, Kris Kristofer-
son og Bobby Neuwith. Lag
þetta er tónlistarlega lakasti
hluti plötunnar. Laglfnan er til-
tölulega þunn og viröist hafa
mjög veriö kastaö til þessa
hendinni, enda eflaust eitt
sköpunarverk kvöldsins góöa,
er vinföng flæddu I samkvæmi
góöu. Innihaldiö viröist samt
sem áöur túlka þríöja skeiöið á
tónlistarferli McGuinns.
Þaö er uppgjöriö viö fortíöina,
sem er spegilmynd nútíöar i
framtiö. Lagiö virkar á mig sem
beint framhald gömlu
Byrds-laganna, „So You Want
To Be A Rock And Roll Star” og
„Was Born To Rock And Roll”.
”Ég stefndi aö þvi aö veröa
stjarna, þar sem ég var fæddur
til þess aö leika „rokk and roll”.
Þrátt fyrir aö stundum viröist
allt aö hruni komiö — mundu!
mundu þá, aö llf mitt er bundiö
rokki og mun ávallt vera”.
Seinni hliö Cardiff Rose hefst
meðlöngulagiBob Dylans, „Up
to Me”. Þetta er ósvikið
Dylan-lag flutt á Dylan-
likan-hátt. Niöurlag plöt-
unnar er svo aftur lag, sem
nefnist „Dreamland” og er eftir
hina þekktu kanadlsku söng-
konu Joni Mitchell. Þetta er
jafnframt hápunktur plötunnar.
Þarna mætist hinn rafmagnaöi
og órafmagnaöi tónlistarflutn-
ingur f samblandi af rokktónlist
og þjóölegri tónlist.
Tóúlistarflutningurinn er
þarná sem annars staöar á
plötunni gallalaus. En sérstak-
léga vil ég geta hins áhrifarika
og svipmikla mandolinsleiks
áöur ókynnta David Mansfield i
„Dreamland”, sem raunar
leikur verulega stórt hlutverk á
þessari plötu sem hljóöfæra-
leikari.
Aö lokum vil ég geta þess i
sambandi við tónlistarflutning
McGuinns hér, þá hefur átt sér
stað all veruleg minnkun á
notkun tólfstrengja gitarsins,
llkt og geröist á þriöju sólóplötu

•••♦••••••••••••••♦••••'
. - »•♦•••♦••••••♦♦•••••••♦••♦♦♦♦♦♦*
.. . - •♦»•♦♦•♦♦♦•••♦♦♦»•*••♦♦♦••♦♦♦♦♦♦♦*
••♦••••••••••••••••«••«••••••••♦♦•••*♦
....---....♦•♦**♦♦♦♦•♦•♦♦♦♦♦••••••♦•♦•
••••••••••••••••••••♦*♦♦•••
Vinsœldalisti

LP-plötur
Bandaríkin

••••••
•••♦••
♦•••••
••••••
••♦**•
•♦♦♦♦•
♦♦♦♦••

x
x
A
cð
g
’>
cð
x
rt
kO
»—
t/2
•♦•♦••
♦♦♦•••
••••••
♦ ■•♦♦♦♦
♦♦♦♦♦•
♦*♦*♦•
♦••♦••
••••••

Rolling Stones — Black And Blue........... 6
Wings At The Speed Of Sound...............10
Peter Frampton — Frampton Comes Alive.....20
EltonJohn — HeraAndThere.................. 4
Led Zeppelin — Presence................... 8
Diana Itoss ..............................15
Aerosmith — Rocks ........................ 3
Fleetwood Mac.............................46
George Benson — Breezin’.................. 9
Santana — Amigos..........................10
America—Hideaway.......................... 7
Bob Marley & The Wailers —Rastaman Vibration 5
Parliament — Mothership Connection........17
Brothers Johnson — Look Out For — 1.......15
Marvin Gaye — i Want You..................11
Bob Seaggs —Slik Degrees..................13
Silver Convention........................ 10
Queen — A Night At The Opera..............25
Doobie Brothers — Takin’ It To The Streets.11
Jethro Tull — To Old To Rock’N’ Roll
— Too YoungTo Die......................... 3

cð
X
'rt
•♦•♦♦•
♦•♦•♦•
••♦•«•
•♦•••♦
•••♦♦♦
•••♦♦♦
*•♦••♦
•♦♦•♦•
•♦••♦♦
•••••♦
•••♦•♦
•♦♦♦♦♦
•••♦♦♦
•••♦♦♦
•♦•♦♦♦

•♦♦•♦•
•♦♦♦••
*•••♦•
•♦♦♦♦♦
•••♦♦♦
••♦♦♦♦
::::::
•♦♦♦♦•
•♦••♦♦
::::::
::::::
••••♦•
•••♦•♦
•••••♦
•••••♦

••••••
•♦••••
••♦♦•♦
••♦«•♦
•••••*♦•••••••••'
•••••••♦••••••••>
••••••••♦•••••••<
••••••••••••••••••••••••••••••«•..,....
•••••••••♦•••••♦•♦••••••••••••••••♦*•••*. ....
.....................-••••.......«:*:**!í**í**
♦♦•*:*
•••♦♦•••
•♦•♦••••
••••••♦•
•••«•••♦
•♦*••••♦•♦♦•♦•♦••♦♦•♦•
PÓSTKRUFU
AUG LýSING^
FRÍMERKI í STAÐ
FERÐAR í BÆINN

LEVÍS
GALLABUXUR
SNIÐ 522
Vinsamlegast sendið mér Levi’s gallabuxur i þeirri stærð
sem merkt er við.—
hans, Roger McGuinn and
Band, þannig aö eitt ai meginein-
kennum Byrds-tónlistar hverfur
i kjölfar litilvægrar en
nokkurrar stilbreytingar.
Likt og þegar McGuinn hefur
skapaö sitt mesta meistaraverk
hafa ljóöin yfirleitt verið skrifuö
af Jacques Levy, enda maöur
mjög rithagur. Ljóöin falla hér
einkar vel aö lögunum, likt og
átti sér staö á síöustu plötu Bob
Dylans, Desire — en þaö var
einmitt Levy, sem setti saman
ljóöin úr þeim skoöanaramma
er Dylansetti honum. Þaö sama
gerir McGuinn nú.
Þessi fjóröa sólóplata
McGuinns, Cardiff Rose,
byggist i flestu upp i kringum
fortiðina. Hún er samt sem áöur
5f laueavegi 89-37
I hafnarsiraeti 17
í 10355 12861 13303
i náinni snertingu viö nútiö.
Þessi samruni nútiöar og for-
tiöar veitir henni einhverja
dulda sérstööu, sem einhvers
gæti veriö aö vænta frá, þótt svo
aö ytrimörk þess séu óglögg. Aö
lokum vil ég tjá mig um tón-
listarlega stööu þessarar plötu:
Hún er aö minu mati þaö hæsta,
sem McGuinn hefur náö frá þvi
aö samstarfi hans og Clarence
White lauk, jafnframt þvi sem
aö f henni er fólgiö tónlistarlega
eitthvaö hiö merkilegasta, sem
komiö hefur frá Los Angeles,
Californiu á siöustu árum.
Beztu lög:
Dreamland
Round Table
Jolly Roger
Take Me Away a.J.