Tíminn - 13.02.1977, Page 30

30
Sunnudagur 13. febrúar 1977
Nú-Tíminn
★★★★★★★★
Agndofa
af
hrifningu
Sl&astli&ið mánudagskvöid
gekk blaðamaöur Nútlmans á
hljóöib og hafnaöi á tónlistar-
kvöldi hjá Jazzvakningar-
klúbbnum I Glæsibæ. Þessi
klúbbur er nú oröinn rúmlega
árs gamall og tlmi til kominn aö
kynna starfsemi hans hér á siö-
um Timans, svona til aö árétta
þaö, aö viö látum ekkert fram
hjá okkur fara, ekki til lengdar
a.m.k.. Forráöamenn klúbbsins
kvarta þó undan afskiptaleysi
hjá fjölmiölum eins og fram
keniur annars staöar á þessari
siöu, og viö nánari umhugsun er
sú afstaöa vel skiljanleg. Viö
ætlum fyir okkar leyti aö bæta
úr þessu, hér og I dag, gefa inn-
sýn I starfsemi klúbbsins, segja
frá viöburöum kvöldsinsog taka
menn tali.
Kvöldiö hófst meö liflegu
„djammi” og stóö i
stundarfjóröung eöa svo. Þaö er
alltaf gaman aö hlusta á góöa
menn samhljóma og fara á
kostum, og svo var einnig I þetta
skipti, þó aö nokkuö skorti á til-
þrif, enda ekki kominn andi 1
kvöldiö.
Gestir voru þó margir og
máttu vart fleiri vera svo aö
ekki yröi þröngt. Hér voru mörg
kunn andlit ýmissa tónlistar
manna, gamlar kempur -úr
djassinum og yngri stjörnur,
eins og Egill og Valgeir I Spil-
verkinu. Þaö var lika þægileg og
eftirtektarverð tilfinning fyrir
undirritaöan og sjálfsagt marga
fleiri, aö koma á staö þar sem
fólk á öllum aldri var saman
komiö til aö skemmta sér og
skemmta sér vel án þess aö
drekka frá sér ráö og rænu eöa
þenja raddböndin I kaþp viö
hljóöfærin. Hér var enginn
drukkinn svo á bæri og var þó
barinn opinn og menn léttu sig
margir meö glasi eöa svo. Þó
ekki væri annaö á samkoman
hrós skiliö fyrir þetta atriöi.
Þegar menn höföu „djamm-
að” um stund og hitaö hljóöfær-
in, kynnti Jónatan Garöarsson
hljómsveitina Cobra, sem siðan
flutti fjögur frumsamin lög og
sungu tveir söngvarar undir á
ensku. Tónlist þeirra sexmenn-
inganna bar mestan svip af
þhngu rokki, ágætt sem sllkt
en þó ekki ýkja frumlegt.
Næstur á efnisskrá var Sext-
ettinn. Sú tónlist sem hann
flutti var fjölþættari og meö
frumlegra ivafi og allskemmti-
leg röddun þar á köflum. Nú-
tlminn ræddi siöar um kvöldiö
viö sex af sjö meölimum hljóm-
sveitarinnar, þau eru öll við
nám og flest í menntaskóla.
Samkvæmt auglýstri dagskrá
var nú komið aö hápunkti
kvöldsins, frumflutningi á tón-
verki fyrir slagverk eftir Askel
Másson. Svo var þó ekki, þaö
var enn veriö aö bæta efnis-
skránaog Jónatan kynntinúAs-
björn Kristinsson, sem flutti
samkomugestum frumsamin
lög viö ljóö þjóöskálda, s.s.
Magnúsar Asgeirssonar og Þór-
arir.s Eldjárns.
Nútlminn kann þvl miöur litiö
frá þessu atriöi aö segja, þar
sem hann greip nú tækifæriö og
rabbaöi stundarkorn við Askel
Másson, og er þaö viötal aö
finna einhversstaöar hér I
kring.
Loks hófst svo flutningur á
verki Askels Mássonar, sem
sjálfur frumflutti verk sitt meö
dyggilegri aöstoö Guömundar
Steingrimssonar. Verkiö tók
u.þ.b. hálfa klst. I flutningi og
var þögnin alger meöal sam-
komugesta meöan á þvi stóö, en
slöan brutust út mikil fagnaöar-
læti, engin öskur en kraftmikiö
og innilegt lófatak. Ég held, aö
viö flest, sem þarna vorum
stödd, höfum haft á tilfinning-
unni, aö þar færi upprennandi
snillingur þar sem Askell Más-
son er. Ég heyröi lika fleiri en
einn hafa á orði, aö hann væri
vafalaust einn færasti slagverk-
leikari i heiminum. Um þaö
kann ég ekki að dæma, en agn-
dofa af hrifningu var ég yfir
hvoru tveggja tónverkinu og
ekki siður flutningi þess.
Þetta tónverk Askels Másson-
ar sameinaöi á undarlegan og
sannfærandi hátt hinn villtasta
Frh. á bls. 39
Sextettinn heitir ein hljóm-
sveitin sem kom fram margum-
rætt mánudagskvöld. Meölimir
sveitarinnar eru sjö, allt ungt
fólk og stundar nám I M.T.,
M.B. og háskólanum. Hljóm-
sveitin hefur raunar lltiö látiö á
sér bera á almennum vettvangi
en hugurinn stefnir hátt. Þaö er
llka einn þátturinn I starfsemi
Jazzvakningarinnar aö gefa
hljómsveitum sem þessari tæki-
færi til aö koma fram I sviös-
Ijósiö og tónlistarunnendum
kost á aö htusta á þær. Til þess
aö gera þessum þætti skil og
vegna þess aö Nútlmanum féll
ágæta vel viö tónlistarflutning
Sextettsins, bauö spyrill Nútim-
ans hljómsveitarmeölimum I
súkkulaöimolakaffi og spjallaöi
viö þá dálitla stund.
Liösskipan Sextettsins er
eftirfarandi: Guöjón Hilmars-
son trymbill, Guölaugur Ottars-
son, gitar og söngur, Gunnar
Hrafnsson, leikur á bassa og
syngur, Kristin Jóhannsdóttir
söngkona, Kristján Valsson,
ásláttur, Stefán S. Stefánsson,
blástur og söngur, og Svein-
björn Baldvinsson (skáldiö),
leikur á gitar og syngur.
Nútiminn: Af hverju þetta
nafn: Sextettinn? Þiö eruö sjö.
Guöjón: Þaö er nú þaö. Þegar
þessi kjarni fór af staö voriö
1976 vorum viö fimm, slðan
bættust Kristján og Guðlaugur i
hópinn. Sjálfsagt höfum viö ein-
hvern tima veriö sex.
Stefán: Þaö þýöir ekkert aö
reyna aö útskýra nafniö og viö
höfum stundum hugleitt að
breyta því.
Sveinbjörn: Nei, alls ekki,
nafniö á einmitt ekki aö segja
neitt.
Nútlminn: Hafiö þiö leikiö
eitthvaö meö öörum hljómsveit-
um?
Stefán: Já, viö Guölaugur
vorum Galdrakarlar einu sinni
og Guöjón var i Roof Tops. Viö
höfum lika veriö I hinum og
þessum skólahljómsveitum.
Nútiminn: En tónlistin sem
þiö flytjiö, hvaö er um hana aö
segja?
Gunnar: Hún er nú búin aö fá
marga og misjafna stimpla, t.d.
létt rokk, þjóðlagatónlist eöa
léttur djass.
Stefán: Og allir rangir. Ég
treysti mér ekki til þess aö
draga þessa tónlist i dilk. 1 min-
um augum er hún eitthvaö nýtt
og áhrifin eru mjög blönduð.
TAd. er þaö, sem ég sem, oft
undir blönduöum áhrifum frá
„Latin American” og „Soft
rock”, en kannski mest per-
sónulegt.
Kristln: Og ég sem segi allt-
af: Æi spuröu Stefán um þaö,
þegarégerspurö um hvaöa teg-
und tónlistar við flytjum.
Sveinbjörn: Hefur þaö nokkra
þýöingu aö tala um afmarkaöa
tónlistarstefnu hjá sjö einstakl-
Sextettinn. Ljósmynd: Björgvin Pálsson

Sjö manna
sextett
ingum. Auk þess hefur tónlist
okkar breytzt gifurlega frá þvi I
fyrstu.
Guölaugur:Eigum viöekkiaö
segja, aö fólk veröi aö koma
sjálft aö hlusta og hver dæmi
fyrir sig?
Stefán: Já, og þessa efnis-
skrá, sem viö lékum I kvöld,
höfum við aldrei veriö með áö-
ur. En reglan hjá okkur er
frumsamin tónlist og helzt is-
lenzkir textar.
Nútiminn: Og hvar hafið þiö
komiö fram áður?
Guöjón: Viö höfum leikiö
mikiö á tónlistarkvöldum og
skólasamkomum I flestum
menntaskólunum og t.d. á þjóö-
lagahátiöinni i Austurbæjarbiói.
Sveinbjörn: Þaö má alveg
koma fram, aö Isfiröingar eru
þaö lang bezta fólk sem viö höf-
um leikiö fyrir.
Kristin: Já, móttökumar þar
voru frábærar.
Nútiminn: Er markaöurinn
annars þröngur?
Sveinbjörn: Ég held aö þaö sé
alveg markaöur fyrir þessa tón-
list, þaö vantar bara auglýsing-
ar og þess háttar.
Gunnar: ÞaÖ vantar lika staöi
fyrir þá tónlist, sem ekki er
samin sérstaklega fyrir dans-
leikjahald.
Stefán: Já danshúsin hafa
sjaldnast góöan hljómburö og
auk þess eru þau flest krókótt og
sviöiö snýr ekki nema aö litlum
hluta áhorfendasalarins.
Guöjón: Þaö sem vantar er
einhver góöur og þægilegur
klúbbur þar sem er opið á
hverju kvöldi og maöur getur
komiö inn og gripiö I hljóöfæri
eöa setiö og hlustaö á góöa tón-
list.
Nútiminn : Stefnir ekki Jazz-
vakningin aö þessu, hvað segiö
þiö annars um viöleitni þeirra?
Kristin: Allt gott, þetta er llka
ágætlega framkvæmt. Jónatan
t.d. er duglegur og fljótur aö
kippa öllu I lag.
Stefán: Já, og þessi kvöld
sanna þaö lika, aö þaö er grund-
völlur fyrir tónlist sem þessa.
Nútiminn: En hver er svo
uppáhaldstónlistin ykkar?
Guðlaugur: Allt sem er vel
gert, t.d. Stevie Wonder.
Nútiminn: Og stefnan?
Stefán: Æfa og æfa og plata i
hillingum.
Sveinbjörn: Já, þetta er búið
aö vera aflraunatfmabil, þrjár
æfingar I viku og mikil áherzla
lögö á raddútsetningar. Viö æf-
um I hálfum bilskúr, og það er
svo þröngt, að viö veröum aö
fara út til aö skipta um skoðun.
Kristin: Viö erum öll I skóla
og tlmaskortur háir okkur, próf-
lestur byrjar eftir tvo mánuði.
En viö æfum þegar við getum og
vinnum vel saman, þó aö Stefán
sé aðal tónsmiöurinn.
Nútiminn: Aö lokum?
Gunnar: Þróun!
KJ
Nútíminn á
tónlistarkvöldi
Jazzvakningar
Jazzvakning:
Vill stuðla
íslenzk
Nútlminn hitti aö máli Jónat-
an Garöarsson, formann
kiúbbsins Jazzvakning, og
spuröist frétta af starfsemi hans
I fortiö, nútiö og framtiö.
Jónatan tjáöi okkur, aö
klúbburinn heföi veriö stof naöur
þann 27. sept. 1975. Aödragand-
inn var langur og höföu áhuga-
menn, einkum úr Hafnarfiröi,
lengi rætt þessi mál og sýndist
sitt hverjum. Yfirleitt voru
menn þó neikvæöir og töldu
grundvöll starfsemi sem þess-
arar ónægan. Samt var ráöist i
framkvæmdir og haldin sam-
koma, sú fyrsta I Skiphöli i
Hafnarfiröi þar sem hljómsveit
Arna Isleifssonarlék fyrir gesti.
Aösókn var litil og ekki uppörv-
andiþrátt fyrir allverulega aug-
lýsingaherferö. Aö þetta skyldi
haldiö i Hafnarfiröi átti vafa-
laust sinn þátt I svo dræmum
undirtektum, sagöi Jónatan og
bætti þvl viö, aö fólk geröi sér
ekki grein fyrir, aö Hafnarfjörö-
ur er ekki lengra I burtu en
Breiðholt.
A fyrsta starfsári klúbbsins
frá stofnun og fram á haust 1976
voru haldnar fimm samkomur