Fréttablaðið - 08.05.2006, Blaðsíða 61

MÁNUDAGUR 8. maí 2006 21
Málþing á Fosshóteli Húsavík 9. maí 2006
um álver og efnahagsáhrif þess á Norðurlandi
Fyrir skömmu tilkynnti Alcoa að það hefði áhuga á að reisa annað álver sitt á Íslandi á Húsavík.
Hér er hugsanlega um að ræða álver sem myndi framleiða 250 þús. tonn af áli á ári og ráða um
300 starfsmenn, en afleidd störf yrðu um eða yfir 300.
Rætt verður um þætti eins og: Hvaða áhrif hefur álver á N-Austurlandi á afkomu svæðisins og
tekjur þjóðarbúsins? Verður álverið knúið vistvænni orku frá háhitasvæðum við bæjardyr
Húsavíkur? Hver hefur reynslan verið á Austurlandi þar sem gróska ríkir? Liggur Húsavíkurhöfn
vel við siglingaleiðum til helstu hafna álfunnar? Er staðarvalið ekki kostur?
Fulltrúar launþega, atvinnurekenda og úr stjórnmálum eru sérstaklega hvattir til að mæta.
Fundurinn er opinn öllum sem hafa áhuga á byggingu álvers á Húsavík.
Málþingið verður þriðjudaginn 9. maí nk. frá kl. 17:00 til kl. 18:30.
Dagskrá:
Hagrænir þættir og tækifæri í nærumhverfi
Edda Rós Karlsdóttir, forstöðumaður greiningardeildar Landsbankans
Samspil umhverfisverndar og athafnalífs
Árni Sigurbjarnarson, fulltrúi Húsgulls
Hagræn áhrif álvers
Sveinn Agnarsson, hagfræðingur við Hagfræðistofnun HÍ
Ört vaxandi athafnalíf á Austurlandi
Tómas Már Sigurðsson, formaður Viðskiptaráðs Austurlands
og forstjóri Alcoa Fjarðaáls
Stóriðja og flutningar
Einar Eyland, svæðisstjóri Eimskips á Norðurlandi
Umræður og fyrirspurnir
Fundarstjóri: Tryggvi Finnsson, framkvæmdastjóri Atvinnuþróunarfélags Þingeyinga.
Á Húsavík
sér framtíð?
Að fundinum standa: Atvinnuþróunarfélag Þingeyinga, Viðskiptaráð Austurlands, OrkuÞing, Alcoa,
Landsbankinn, KEA, Eimskip og Alli Geira hf.
K
O
M
a
lm
a
n
n
a
te
n
g
s
l/
s
v
a
rt
h
v
ít
t
Ég er á þeirri skoðun að eitt af
grundvallaratriðum í stefnumörkun
er varðar innflytjendur sé raun-
veruleg hvatning og stuðningur
íslenska samfélagsins sem myndi
stuðla að því að þeir gætu tekið
þátt í þjóðfélaginu eins og inn-
fæddir Íslendingar. Hugtakið
„þátttaka“ á því að vera lykilatriði
í allri umræðu og stefnumótun í
málaflokknum.
Um daginn fór ég á kosningafund
í Reykjavík, þar sem saman voru
komnir fulltrúar fimm aðal-
stjórnmálaflokkanna og svöruðu
spurningum innflytjenda. Ég spurði
þá hver þeir teldu að þátttaka inn-
flytjenda almennt í samfélaginu
væri og hvert væri mikilvægi
hennar? Frambjóðandi Sjálfstæðis-
flokksins sagði að honum fyndist
skrítið að kanna þátttöku innflytj-
enda sérstaklega þar sem þeir væru
ekki einsleitur hópur.
En er það meginatriði hér?
Þegar hópur í samfélaginu er
aðgreindur frá öðrum með ein-
hverjum hætti og jafnvel „tækni-
legum“ einkennum eins og útlend-
ingar, fatlaðir, samkynhneigðir og
fleiri og þátttaka þeirra og aðgengi
er bersýnilega minni en eðlilegt
getur talist í þjóðfélagi sem hefur
það skráð í lög að gæta jafnræðis
þá er það um leið fullkomlega eðli-
legt að spyrja slíkra spurninga. Er
eitthvað í samfélagskerfinu sem
hindrar það að þessi hópur taki
þátt í þjóðlífinu?
Ef slík hindrun er til staðar ætti
að vera markmið að fjarlægja
hana. Meginmálið varðar ekki ein-
ungis þennan „ákveðna hóp,“ heldur
frekar viðhorf samfélags, sem
byggist þegar á tilvist viðkomandi
hóps og kerfisvanda samfélagsins
sem virkar ekki almennilega. Að
mínu mati er þátttaka innflytjenda
almennt í íslensku samfélagi mjög
lítil miðað við mjög hátt hlutfall
(90%) þátttöku í atvinnulífi. (Ég
vil gera tillögu um að búa til
þátttökuvísitölu innflytjenda á
ýmsum sviðum þjóðfélagsins).
Álit frambjóðanda Samfylkingar-
innar var alveg í hina áttina. Hann
viðurkenndi mikilvægi þess að
innflytjendur tækju þátt í sam-
félaginu, en af reynslu sinni kvað
hann að erfitt væri að fá fulltrúa
þeirra til þátttöku.
Þetta er skiljanlegt en athuga-
semdir mínir eru eftirfarandi: Í
fyrsta lagi varðar „þátttaka“ á
mismunandi sviðum almenna inn-
flytjendur og ekki bara fulltrúa
þeirra. Í öðru lagi þá tel ég ekki
vænlegt að leita aðeins að „full-
trúa“ innflytjenda, þar sem þeir
eru ekki einn hópur (eins og sjálf-
stæðisframbjóðandi benti á) og
hagsmunasamband þeirra á meðal
geta verið mjög flókin.
Í þriðja lagi lýsir það ákveðnu
viðhorfi að ,,bjóða fulltrúum á
fund og hlusta á þá“ um aðgrein-
ingu á milli „okkar og hinna.“ Það
sem skortir, er ekki aðeins að
hlusta á innflytjendur, heldur
meira en það, að vinna með inn-
flytjendum og búa. Það er nefni-
lega „þátttaka“ innflytjenda og ég
trúi því að það sé kjarni innflytj-
endastefnu framtíðarinnar. Þar
sem undanfarna daga hefur vaknað
mikil umræða um innflytjenda-
stefnu, þar sem óttast er um „of
marga innflytjendur,“ þá langar
mig að lokum að beina einni spurn-
ingu til allra frambjóðenda í kom-
andi kosningum: Í núverandi
kosningaherferð og á samkomum,
hafið þið upplifað það að of margir
innflytjendur hafi hertekið fundar-
sali?
Erum við innflytjendur og margir?
UMRÆÐAN
INNFLYTJENDUR
TOSHIKI TOMA
PRESTUR INNFLYTJENDA
Slá má margar flugur í einu höggi
með því að hengja íslensku krón-
una á EVRU, þegar EVRAN verður
um það bil 100 krónur íslenskar,
með því að gera 100 ísl. kr. að einni
EVRU til framtíðar.
Margt vinnst við að nota tæki-
færið núna og breyta krónunni í
EVRU: Gengið er lágt og því hag-
stætt til að ná jöfnuði í viðskiptum
við útlönd. Spákaupmennska með
íslensku krónuna hverfur. Sveiflur
í íslenska hagkerfinu munu minnka
og alþjóðaviðskipti íslenskra fyr-
irtækja mun færast frá US$ í
EVRU í verulegum mæli. Innflytj-
endur eiga erfiðara með að hækka
verð á innfluttri neysluvöru, þar
sem krónan gildir áfram sem jafn-
gildi EVRU, meðan umbreytingin á
sér stað og íslenskir neytendur geta
þá betur borið verð saman við það
sem er erlendis. Möguleikar hins
venjulega meðal Íslendinga og
lítilla fyrirtækja aukast til að fá
hagstæð lán í Evrópu, sem stór-
fyrirtæki, fyrirtækjasamsteypur,
ríki og stærri sveitarfélög á Íslandi
hafa nú þegar. Þannig fæst jöfnuður
milli þeirra smærri og þeirra
stóru.
Vextir munu leita jafnvægis
við það sem gerist á meginlandi
Evrópu. Samkeppni í banka-
viðskiptum mun aukast og verða
sambærilegri við það sem gerist á
meginlandi Evrópu. Kostnaður
Íslendinga vegna kaupa og sölu á
EVRU mun hverfa að mestu.
Afnema má hið séríslenska fyrir-
bæri verðbætur á lán í einu
vetfangi og þar með gera alla
eignarmyndun og bókhald fyrir-
tækja gegnsærra bæði fyrir meðal
Íslendinginn og erlendar fjár-
málastofnanir sem skilja ekki
þetta fyrirbæri. Minnka má
umfang Seðlabankans, fækka
seðlabankastjórum og breyta
Seðlabankahúsinu í Alþjóðlega
listamiðstöð eða eitthvað enn arð-
bærara. Nálægð við hótel þeirra
ríkustu og söngleikjahöll í hafnar-
mynninu ætti ekki að draga úr
verðmætinu.
Nú er lag. Ókostir þessarar
breytingar eru hverfandi. Útgjöld
Seðlabanka verða í lágmarki þar
sem 100 kr. myntin hefur gildi
einnar EVRU á Íslandi og 1 kr.
eins EVRU sents meðan ástæða
þykir til að nota íslensku myntina
innanlands. Bönkum yrði gert að
skipta smám saman út íslensku
krónunni fyrir EVRU, þegar við-
skiptavinur óskar þess, án kostn-
aðar fyrir viðskiptavininn.
ÉG skora því á ríkisstjórn og
alþingismenn að bregðast nú skjótt
við og keyra þessa breytingu í
gegnum vorþingið 2006, meðan
EVRAN er um það bil 100 krónur.
Hengjum
krónu við Evru
UMRÆÐAN
PÉTUR TH. PÉTURSSON GRUNNSKÓLA-
KENNARI SKRIFAR UM EVRUNA
Gengið er lágt og því hagstætt
til að ná jöfnuði í viðskipti við
útlönd. Spákaupmennska með
íslensku krónuna hverfur.
SENDIÐ OKKUR LÍNU
Við hvetjum lesendur til að senda
okkur línu og leggja orð í belg um
málefni líðandi stundar. Greinar og
bréf skulu vera stutt og gagnorð. Ein-
göngu er tekið á móti efni sem sent
er frá Skoðanasíðunni á visir.is. Þar eru
nánari leiðbeiningar. Ritstjórn ákveður
hvort efni birtist í Fréttablaðinu eða Vísi
eða í báðum miðlunum að hluta eða í
heild. Áskilinn er réttur til leiðréttinga
og til að stytta efni.