Fréttablaðið - 09.09.2006, Qupperneq 76

9. september 2006 LAUGARDAGUR40
Laugin verður ekki mikið dýpri en sú sem Brandon Routh stakk sér í þegar hann tók að
sér hlutverk sjálfs Súpermanns í
frumraun sinni á hvíta tjaldinu, því
endurkomu ofurmennisins hafði
verið beðið með mikilli eftirvænt-
ingu. Superman Returns er ein vin-
sælasta mynd ársins og í einu vet-
fangi varð Routh þekktur um allan
heim.
„Að vissu leyti hefur orðið algjör
viðsnúningur á mínu lífi; fólk veit
hver ég er og hvað ég heiti, ég get
státað af að hafa leikið í mynd sem
ég er virkilega stoltur af, ég fæ að
heimsækja staði um allan heim sem
ég myndi líklega annars ekki sjá,
þar á meðal Ísland. Það er afskap-
lega mikið að gera, en ég kvarta
ekki. Þetta er frábært.“
Boðið til Íslands
Ekki verður heldur annað greint en
að ólíkt Súpermann er Routh með
báða fætur á jörðinni, alúðlegur og
kurteis í viðmóti og gerir sér til
dæmis far um að bera nafn blaða-
manns rétt fram. Leikarinn er stadd-
ur hér á landi fyrir tilstilli vinar síns
og einkaþjálfara, Guðna Gunnars-
sonar.
„Guðni hefur verið þjálfarinn
minn í tvö ár og stuttu eftir að við
kynntumst var hann farinn að segja
við mig að ég yrði að koma til
Íslands. Þegar ég sá fram á að fá
smá frí ákváðum við unnusta mín að
taka hann á orðinu og koma í heim-
sókn. Guðni er fyrsti Íslendingurinn
sem ég kynntist og ég vissi ekki
mikið um landið áður, fyrir utan að
höfuðborgin héti Reykjavík. Ég kom
hingað sumpart til að komast burt
frá Hollywood í stutta stund, en
þegar ég kom frétti ég að það væri
verið að halda lítið Hollywood-partí
með Matt Dillon og Gerald Butler,
sem mér fannst dálítið fyndið.“
Frá Iowa til Hollywood
Routh er dreifari á bandarískan
mælikvarða. Ólst upp í smábæ í
Iowa-ríki og þótt hann hafi leikið í
skólaleikritum og þvíumlíku ætlaði
hann sér aldrei að verða leikari.
„Mér fannst það ekki raunhæfur
möguleiki, þar sem ég bjó í smábæ.
Þegar ég var háskóla fór boltinn
hins vegar að rúlla. Á þeim tíma
starfaði ég endrum og eins sem fyr-
irsæta til að drýgja tekjurnar. Það
leiddi mig til New York, þar sem ég
hitti umboðsmann sem hvatti mig til
að freista gæfunnar í Hollywood og
ég ákvað að taka slaginn.“
Þetta var fyrir átta árum en
Brandon vantar enn þrjú ár í þrí-
tugt. Á milli þess sem hann fór í
árangurslausar áheyrnarprufur
vann hann hin og þessi störf til að
eiga fyrir salti í grautinn. „Ég sló
garðbletti, tíndi rusl eftir stórhátíð-
ir, skipti um þakplötur á húsum, var
málari og fleira. Þetta var dýrmæt
reynsla fyrir mig sem leikara að
því leyti að ég kynntist fólki og
aðstæðum sem ég hefði annars ekki
gert.“
Mikil pressa
Routh landaði stöku sinnum auka-
hlutverkum í sjónvarpsþáttum en
loksins hljóp á snærið hjá honum
svo um munaði þegar leikstjórinn
Bryan Singer valdi hann í hlutverk
ofurmennisins. „Ég hef verið mikill
aðdáandi Súpermanns frá því ég var
lítill og það var frábært að fá tæki-
færi til að leika karakter sem ég
bæði virði og dái. Í gegnum tíðina
hafa margir sagt mér að mér svipi
til Christopher Reeve, sem lék hann
í fyrri myndunum. Ég leyfði mér
því að líta á það sem fjarlægan
möguleika að einhvern tímann
myndi ég leika Súpermann en að
það yrði mitt fyrsta alvöru hlutverk
óraði mig aldrei fyrir.“
Endurkoma Súpermanns á hvíta
tjaldið var í bígerð í áratug áður en
hún varð að raunveruleika og Routh
kveðst hafa verið meðvitaður um að
miklar væntingar voru gerðar til
hans. „Ég vissi af pressunni en gerði
mitt besta til að hugsa sem minnst
um hana. Að Bryan Singer skyldi
velja mig í hlut-
verkið sagði mér að ég væri að gera
eitthvað rétt og veitti mér styrk.“
Vill endurtaka leikinn
Vel er látið af frammistöðu Routh í
myndinni, bæði meðal gagnrýnenda
og áhorfenda. Hann þykir minna á
forvera sinn Christopher Reeve að
vissu leyti en gerir þó hlutverkið að
sínu. „Bryan líkaði að ýmislegt í fari
mínu minnir á Chris en ég fer líka
mínar eigin leiðir og bæti einhverju
nýju við persónuna. Ég
held líka að það hafi
verið nauðsynlegt að
fara þá leið því við
vorum að brúa meira
en tuttugu ára bil
milli mynda og viss-
um að það þyrfti að
venja áhorfendur
við nýjan mann í
hlutverkinu. Ég
held að okkur hafi
líka tekist það.“
Brandon býst
við að endurtaka
leikinn áður en langt um líður,
aðeins eigi eftir að reka smiðshöggið
á samninga um framhaldsmynd.

Allar dyr opnar
Routh eru nú allar dyr opnar en
hann gluggar í handrit og íhugar
næsta leik vandlega. Í bili nýtur
hann þess hins vegar í fyrsta sinn í
marga mánuði að gera ekki neitt.
„Ég er úthvíldur eftir dvölina hérna.
Búinn að borða góðan mat, sjá mikið
af Reykjavík og fór á Ljósanótt í
Keflavík, sem var frábært. Svo er
ég auðvitað búinn að gera þetta
dæmigerða; fara í Bláa lónið og sjá
Mýrdalsjökul. Ég er líka smám
saman að læra hvernig á að bera
íslenskuna fram. Hver veit nema ég
eigi eftir að læra smá íslensku næst
þegar ég kem.“
Hann er með ýmis járn í eldinum
en segir of snemmt að ljóstra neinu
upp. „Ég býst við að næst verði
minna hlutverk í minni mynd eftir
frábæran leikstjóra og með góðum
leikhópi. Svo er annað stórvirki í
uppsiglingu, ævintýri eins og Súper-
mann en gerist á öðrum tíma.“
Spurður hvar hann sjái sjálfan sig
eftir fimm ár segist Brandon búast
við að vera búinn með aðra mynd
um ofurmennið, auk þess að leika í
nokkrum myndum til viðbótar.
„Á þeim tímapunkti vil ég líka
vera byrjaður að framleiða eigin
myndir. Ég er með nokkur spenn-
andi verkefni sem ég vil að verði að
veruleika. Mig langar líka að hanna
mitt eigið hús, vonandi verð ég
búinn að því og fluttur inn í það með
unnustu minni.
En umfram allt vona ég bara að
ég verði hamingjusamur. Það er það
eina sem skiptir máli.“
Flýgur hátt en með
fæturna á jörðinni
Nýliðið sumar er líklega það annasamasta á ævi Brandon Routh
hingað til, en hann leikur sjálfan Súpermann í myndinni Superman
Returns. Þegar loksins gafst tími til að slaka á kom hann til Íslands til
að hlaða batteríin. Bergsteinn Sigurðsson hitti Routh og ræddi við hann um
nýtt líf ofurmennisins og hans sjálfs.
Ég leyfði mér því að líta á það sem fjarlægan mögu-
leika að einhvern tímann myndi ég leika Súpermann
en að það yrði mitt fyrsta alvöru hlutverk óraði mig
aldrei fyrir.
Myndir með hjarta og sál
„Ég á margar uppáhaldsmyndir. Braveheart er þar fremst í flokki en þegar ég var lítill
hafði Back to the Future líka mikil áhrif á mig. Ég heillast fyrst og fremst af myndum
með hjarta og sál, þar sem persónurnar þurfa að ganga í gegnum einhvers konar þroskaferli. Þá
gildir einu hvort um er að ræða stórvirki eða litla óháða mynd, slíkar myndir eru ástæða þess að mér finnst bíóið
heillandi. Af öðrum slíkum myndum gæti ég líka nefnt The Shawshank Redemption, Million Dollar Baby og Oh
Brother, Where Art Thou? Ég er hrifinn af „skrítnum“ myndum og mikill aðdáandi Coen-bræðra.“
BRANDON ROUTH Flutti til Hollywood nítján
ára gamall til að freista gæfunnar. Átta
árum seinna hefur það borið ávöxt og eftir
velgengni Superman Returns standa honum
allar dyr opnar. FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA