Fréttablaðið - 22.12.2007, Blaðsíða 90

Fréttablaðið - 22.12.2007, Blaðsíða 90
58 22. desember 2007 LAUGARDAGUR GÓÐAN DAGINN Dr. Gunni tekur viðtal Þ etta er lífið er önnur sólóplata Geirs Ólafs- sonar. Þar syngur hann lög sem lengi hafa loðað við hann í rándýrum útsetning- um. Það er margt í gangi hjá Geir, en ég náði að grípa hann í kaffi og stutt spjall um músík- ina, jólin, umtalið og sjálfsör- yggið. Mér finnst eins og Geir sé sjálfsöruggasti maður á landinu. Hann virðist aldrei efast um sjálfan sig og músíkferilinn þótt hann sé oft að rekast á veggi, nú síðast frekar niðurlægjandi upp- rifjun í þætti ,,Ebba á Þristin- um“ á alræmdu gúmmídúkku- atriði. Hvernig ferðu að því að vera alltaf svona sjálföruggur? spyr ég Geir. ,,Ég hugsa að sjálfsöryggið felist fyrst og fremst í því hvers konar manneskja maður vill vera,“ segir Geir spekingslega. ,,Ég held að við það að lifa í sátt og samlyndi við aðra, Guð og menn, komi ákveðið sjálfs öryggi. Sumir myndu kalla það sjálfs- öryggi, en ég myndi frekar kalla það að vera kominn með ákveðna rútínu í því sem ég er að gera í músíkinni. Svo getur verið að á öðrum vígstöðvum sé ég ekki eins sjálfsöruggur.“ Var skemmtileg bytta Hvernig birtist það helst? ,,Kannski helst í því að ég hef verið að berjast við kvíða. Ég var greindur með kvíða og hef í gegn- um tíðina verið að vinna mig hægt og bítandi út úr því. Ég hugsa til dæmis mikið um heilsuna, hvorki drekk né reyki og stunda líkams- rækt. Að mínu mati er hluti af lík- amsræktinni að koma vel fram við fólk og hvetja það til dáða.“ Hefurðu fundið fyrir kvíða við að koma fram? ,,Nei aldrei, enda byrjaði ég mjög ungur að koma fram. Pabbi minn, Ólafur Benediktsson, var trommuleikari með Lúdó og Stef- án og ég kom fyrst fram með þeim á Þórscafé þegar ég var sex ára. Mig minnir að ég hafi tekið Blítt og létt. Síðan hef ég komið oft fram og alltaf verið laus við sviðsskrekkinn. Það væri erfitt að þurfa að burðast með hann. Maður þarf að vera mjög einbeitt- ur til að koma fram, sérstaklega fyrir framan Íslendinga.“ Þú segist hættur að drekka – var það farið að plaga þig? ,,Já, það gerði það í nokkur ár. Einn daginn þurfti ég að taka mig saman í andlitinu. Þá tók ég ákvörðun um að hætta. Ég er alveg viss um að ég væri ekki að gera sömu hlutina í dag ef ég hefði ekki stigið þetta mikilvæga skref.“ Varstu leiðinleg fyllibytta? ,,Nei, ég held ég hafi verið mjög skemmtileg fyllibytta, en sjálfum mér verstur engu að síður. Ég sló um mig og það varð nánast til þess að ég tapaði öllu sem ég átti.“ Hefurðu átt í erfiðleikum með að halda þínu striki? ,,Nei, sem betur fer ekki. Það eru gefin ákveðin ráð í þessu ferli og ef maður heldur sig við þau á maður að komast í gegnum þetta án þess að falla. Einn dagur í einu er mikilvægt skref í átt til bata. Svo eru vítin til varast, maður hefur séð menn sem hafa dottið í það eftir margra ára bindindi og endað á nákvæmlega sama stað og þeir voru fyrir meðferð.“ Alinn upp við Óskalög sjúklinga Nú eru margir sem finnst þú eigin- lega hálf glataður og liggja ekkert á þeirri skoðun sinni. Fer illt umtal í þig? ,,Nei, aldrei. Ég er til dæmis aldrei á netinu að skoða bloggsíð- ur. Ég gæti ekkert verið í þessum bransa ef ég tæki inn á mig það sem aðrir segja um mig. Mér hefur aldrei sviðið undan umtal- inu því ég veit að þeir sem þekkja mig, ættingjar og vinir, myndu ekki tala um mig á neikvæðan hátt. Ef maður á góða að kemst maður í gegnum hvaða kjaftasögu sem er.“ Fékkstu tónlistina í vöggugjöf? ,,Já, og mest í gegnum pabba. Hann var í þessum bransa, tromm- aði til dæmis í Sóló, fyrstu erlendu hljómsveitinni sem spilaði í Fær- eyjum. Ég man eftir mér berjandi húðirnar á barnsaldri og tromm- urnar hafa alltaf verið mitt hljóð- færi. Ég fór að læra á trommur 16 ára og á trommusett og æfi mig reglulega. Ég hef líka verið syngj- andi allt mitt líf. Ég hlustaði þó lítið á söngvara til að byrja með – kannski helst á Elvis. Ég var meira fyrir Oscar Peterson og Miles Davis. Fyrsta platan sem ég eign- aðist var með Viðari Alfreðssyni, trompetleikara. Það er gaman að segja frá því að í bandinu með Við- ari voru Guðmundur Steingríms- son og Árni Scheving, sem síðar áttu eftir að vinna með mér í Furstunum. Við eigum einmitt tíu ára starfsafmæli um þessar mundir.“ Þú hefur sem sé alltaf verið að hlusta á svona gamla músík? ,,Já, ég er alinn upp við þessa músík og Óskalög sjúklinga. Ég er mjög þakklátur fyrir það því mitt mat er að þessi tónlist sé mun mel- ódískari en sú tónlist sem er verið að gera í dag.“ Varstu aldrei í dauðarokkinu? ,,Nei, það þyngsta sem ég fór í var Kiss og Led Zeppelin. Ef þú hlustar á lögin með þeim finnurðu að það mætti alveg útsetja þau í big band útgáfum.“ Ánægður með að fólk hafi skoðun á mér En snúum okkur að nýju plötunni þinn, Þetta er lífið. Þarna eru flest lögin sem þú ert þekktast- ur fyrir og allt í rándýrum útgáfum. ,,Það má segja að plat- an hafi verið í undirbúningi síðan fyrsta platan mín kom út árið 2001. Þegar ég bað Þóri Baldursson og Ólaf Gauk að útsetja fyrir mig nokkur lög sem eru á nýju plötunni má segja að vinna við hana hafi byrjað. Það er mjög mikilvægt fyrir mig að eiga þessar útsetningar því það þýðir að ég get gengið inn í hvaða band sem er í heiminum. Ég átti alltaf þann draum að fara með þetta í stúdíó. Síðan kemur það upp að ég og kollegi minn, Gísli Guðmundsson, fyrrverandi stjórnarformaður hjá B&L, förum að vinna í því að fá Nancy Sinatra til landsins. Í sumar fórum við til Bandaríkj- anna og ræddum meðal annars við píanistann hennar, Don Randy. Það var ákveðið að hann kæmi til Íslands til að kanna aðstæður fyrir Nancy. Það sagði honum ein- hver að ég ætti útsetningar fyrir big band og það vakti það mikinn áhuga hjá honum að hann ákvað á endanum að borga hljóðfæraleik- urunum og stúdíókostnaðinn. Þannig að honum er fyrst og fremst að þakka að þessi plata varð að veruleika. Svo kom Óttar Felix Hauksson inn í þetta og gaf plötuna út. Ég hef verið mjög heppinn að fá að vinna með öllum þessum mönnum. Við erum með langtíma markmið. Platan á ekki bara að seljast hér fyrir jólin held- ur er stefnan sett á að kynna hana síðar meir erlendis.“ Hvernig hefur gengið með plöt- una? ,,Bara mjög vel. Platan hefur fengið ágætis dóma og ég heyri á neytendum að þeir eru mjög ánægðir. Það er náttúrlega mikil- vægast. Svo eru einhverjir ekki eins ánægðir og þannig er bara lífið. Maður getur ekki gert öllum til hæfis, en ég er ánægður með að fólk hafi skoðun á því sem ég er að gera. Annars væri lítið varið í að standa í þessu.“ En hver eru markmiðin hjá þér með þessu öllu – hvar verðirðu eftir tíu ár? ,,Ég lifi nú bara í deginum í dag og mitt markmið í dag er að láta gott af mér leiða og vera sjálfum mér samkvæmur.“ Þú stígur varlega til jarðar og ert ekki með neinar yfirlýsingar… ,,Já, ég verð að vera það. En vonandi verð ég hamingjusamur eftir tíu ár og væntanlega með miklu meiri reynslu en núna. Von- andi get ég verið til staðar að hjálpa þeim sem vilja láta að sér kveða í músík.“ Og Nancy þá búin að spila á Íslandi? ,,Já, ég lofa því!“ Allir almennilegir á jólunum Nú er örstutt til jóla og því við hæfi að spyrja Geir hvort hann sé jólabarn. ,,Já, ég elska jólin og finnst þetta yndislegur tími. En ég sakna snjósins. Mér finnst gaman að sjá að það er alltaf að aukast að fólk skreyti hjá sér. Það besta við þennan tíma er að maður finnur mikla breytingu á fólki, hegðun þess breytist. Það verða allir miklu almennilegri og tilbúnir að sýna sitt besta andlit.“ Hver er eftirminnilegasta jóla- gjöfin sem þú hefur gefið? ,,Ég man að ég gaf fyrstu kær- ustunni minni hálsmen eða rétt- ara sagt tóma öskju því það hafði gleymst að setja menið í öskjuna í búðinni. Þetta þótti mikil móðgun og ég þurfti að hafa mikið fyrir því að bjarga málun- um.“ Heldurðu í margar jólahefðir? ,,Ég er íhaldssamur í þessu, já. Ég vil að það sé skata á Þorláks- messu og hangikjötslykt í loft- inu. Svo vil ég hafa hamborgar- hrygg og rjúpur á aðfangadag. Ég kem úr stórri fjölskyldu – við erum sex systkinin – svo það þurfti alltaf að hafa mikinn mat. Svo er hangikjöt á jóladag.“ Er það svo kirkjan á mið- nætti? ,,Ég viðurkenni að ég hef lítið farið í kirkju á jólum. Ég er mjög trúaður og allt það, og ætti að gera meira af því. Það er aldrei að vita nema það verði breyting á núna og ég drífi mig í jóla- messu.“ Aldrei sviðið undan umtali Geir Ólafsson: ,,Það besta við jólin er að maður finnur mikla breytingu á fólki, hegðun þess breytist. Það verða allir miklu almennilegri og tilbúnir að sýna sitt besta andlit.” ➜ GEIR ÓLAFSSON… fyllir í eyðurnar Það undarlegasta sem ég hef gert á ævinni var að… keyra einn allan Vestfjarðakjálkann. Ég fann ótrú- legan kraft úr umhverfinu. Ég hef aldrei orðið jafn glaður og… þegar ég ákvað að hætta að drekka. Það skrítnasta sem ég hef smakkað er tvímæla- laust… kanína. Ég fílaði það ekki, en ég held það hafi bara verið vegna þess að ég vissi að þetta var kanína. Mér er boðið á grímuball á Bessastaði. Ég mæti sem… Don Corleone. Uppáhaldsveitingahúsið mitt er… Humarhúsið. Mesti lúxus sem ég hef veitt mér er… að fara oft til útlanda. Ef ég væri síamstvíburi vildi ég vera fastur við… konuna mína. Fyrsta verk mitt sem einvaldur alheimsins væri að… koma á alheimsfriði. Ég held ég hafi verið mjög skemmtileg fyllibytta, en sjálfum mér verstur engu að síður.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.