Tíminn - 18.09.1981, Síða 8

8
Föstudagur 18. september 1981
utgefandi: Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Jóhann H. Jónsson. Auglýsingastjóri: Steingrimur
Gislason. Skrifstofustjóri: Jóhanna B. Jóhannsdóttir. Afgreióslustjóri: Sig-
urður Brynjólfsson. Ritstjórar: Þórarinn Þórarinsson. Elias Snæland Jóns
son. Ritstjórnarfulltrúi: Oddur V. ólafsson. Fréttastjóri: Páll Magnússon.
Umsjónarmaður Helqar-Timans: llluai Jökulsson. Blaðamenn: Agnes
Bragadóttir. Bjarghildur Stefánsdóttir. Egill Helgason. Friðrik Indriðason.
Friða Björnsdóttir (Heimilis-Timinn). Halldór Valdimarsson, Heiður Helga-
dóttir. Jónas Guömundsson, Jónas Guðmundsson, Kristinn Hallgrimsson,
Kristin Leifsdóttir, Ragnar Orn Pétursson (iþróttir), Skafti Jónsson. Utlits-
teiknun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson. Ljósmyndir: Guðjón Einarsson, Guð-
jón Róbert Agústsson, Elin Ellertsdóttir. Myndasafn: Eygló Stefánsdóttir.
Prófarkir: Kristín Þorbjarnardóttir, Maria Anna Þorsteinsdóttir.
Ritstjórn, skrifstofur og auglýsingar: Siðumúla 15, Reykjavik. Simi:
86300. Auglýsingasími: 18300. Kvöldsimar: 86387, 86392. — Verð i lausasölu
5.00. Askriftargjald á mánuði: kr. 85.00- Prentun: Blaðaprent h.f.
___Wmmm_________
á vettvangi dagsins
Stóridja ekki eina
úrræðid
í atvinnuþróun
næstu ára
eftir Ingvar Gíslason, menntamálaráðherra
Miðfylkingin
í Bretlandi
■ Sögulegur atburður gerðist á landsfundi
Frjálslynda flokksins i Bretlandi i fyrradag (16.
þ.m.), þegar fundurinn samþykktimeð 1600 at-
kvæðum gegn 112 að ganga til kosningabanda-
lags við hinn nýstofnaða Jafnaðarmannaflokk,
sem er klofningur úr Verkamannaflokknum.
Það verður næsta skref i framhaldi af þessu,
að fulltrúar flokkanna semji stefnuskrá fyrir
bandalagið. Eitt meginatriði hennar verður að
draga úr miðstýringu valds og gera breytingu á
kjördæmaskipuninni i þá átt að teknar verði upp
hlutfallskosningar i stað einmenningskjördæma,
þegar kosið er til þingsins.
Eins og er, er hinu nýja bandalagi spáð mikl-
um sigri i næstu þingkosningum. Ef marka má
skoðanakannanir, yrði það stærsti flokkur Bret-
lands, ef kosið væri nú.
Þótt hið nýja kosningabandalag skipi sér i
miðið milli íhaldsflokksins og Verkamanna-
flokksins, er það ótvirætt frekar til vinstri við
miðjuna, likt og Franklin D. Roosevelt lýsti
stefnu sinni forðum.
Sumir fréttaskýrendur draga þær ályktanir af
siðustu kosningaúrslitum i Sviþjóð og Noregi, að
þar sé að myndast tveggja flokka kerfi og mið-
flokkarnir séu á augljósu undanhaldi.
Það er rétt, að fylgi miðflokkanna i Noregi og
Sviþjóð dróst heldur saman i siðustu kosningum,
en þeir höfðu áður búið við vaxandi gengi, eink-
um miðflokkurinn sænski. Tap þeirra er ekki
meira en það, að öll ástæða er til að ætla að þeir
rétti við aftur.
Staðreyndin er sú, að miðflokkarnir eru nú
lóðið á vogarskálinni i Noregi, Sviþjóð, Finn-
landi og Danmörku og ekki verður stjórnað þar
án þáttöku þeirra i stjórn eða stuðnings þeirra
við hana. Þótt sitthvað megi finna að stjórnar-
háttum á Norðurlöndum, er óhætt að fullyrða að
þar rikir nú skásta stjórnarfar i heiminum. Mið-
flokkarnir eiga sinn drjúga þátt i þvi.
. Þetta er m.a: vatn á myllu hinnar nýju mið-
fylkingar I Bretlandi.
Millileiðin bezt
■ Jóhannes Páll páfi II hefur sent frá sér at-
hyglisvert hirðisbréf um verkalýðsmál. Ber-
sýnilegt er, að bréfinu er m.a. ætlað að hafa á-
hrif á stjórnmálaþróunina i Póllandi.
í bréfinu lýsir páfi stuðningi við verkalýðsfé-
lög og þátttöku verkamanna i stjórnun fyrir-
tækja. Hann fordæmir einstrengingslegan kapi-
talisma og rikisrekstur, og telur efnahagsþróun-
ina bezt tryggða með þvi að farin sé millileið.
Þannig eigi að stefna að efnahagskerfi, sem sé
hvorki kapitaliskt eða kommúniskt.
Páfinn segir, að maðurinn skipti meira máli
en fjármagnið og þvi eigi hann að hafa ótviræð-
an forgangsrétt.
Fróðlegt verður að sjá hvaða áhrif boðskapur
páfa hefur i Póllandi.
Þ.Þ.
• Eins og greint hefur veriö frá i
fréttum var haldinn i siöustu
viku i Reykjavik sérstakur
fundur á vegum visindanefndar
bróunar- og efnahagssam-
vinnustofnunarinnar i Paris
(OECD), sem er alþjóðleg
stofnun, sem íslendingar taka
þátt i, Fundur þessi fjallaöi um
visinda- og tæknistefnu á ís-
landi og er liöur i viötækri sam-
vinnu þjóða um aðferðir til aö
móta slika stefnu i hinum ýmsu
löndum. Fyrir fundinum lá
skýrsla tveggja sérfræöinga
OECD um stööu þessara mála
á Islandi og hugleiðingar um
leiðir til úrbóta,
Höfundar skýrslunnar, prófess-
or Freeman frá Englandi og
Mr. Mullin, Kanadamaður bú-
settur i Paris, fylgdu skýrslu
sinni úr hlaöi meö ræöum.
Þrir islenskir ráöherrar töluöu
á fundinum, þ.e. menntamála-
ráöherra, sem fer með málefni
Rannsóknaráðs rikisins, iðnað-
arráðherra og sjávarútvegs-
ráðherra.
Hér fer á eftir ræöa Ingvars
Gislasonar menntamálaráö-
herra viö þetta tækifæri, þar
sem hann vikur fyrst að starfi
skýrslugjafanna og gildi
skýrslunnar heima og erlendis,
en gerir siðan grein fyrir hver
vandi er á höndum i sambandi
við stefnumörkun á þessu sviöi,
þar sem taka veröur tillit til
mjög ólikra sjónarmiöa i vis-
indum, tækniþróun og stjórn-
málum.
Ég þakka prófessor Freeman
og Mr. Mullin fyrir skýrar og hóf-
samar ræður þeirra. Einnig vil ég
nota þetta tækifæri til þess aö
bjóöa þá sérstaklega velkomna til
íslands. Get ég fullyrt aö verk
þeirra er mikils metiö, og vist er
aö áhugamenn hér vænta alls
góðs af skýrslu þeirra. Skýrslan
er vel samin og hefur að geyma
gagnlegt yfirlit yfir stööu visinda-
legra rannsókna á tslandi og
nokkrar hugleiðingar um það sem
betur mætti fara i þeim efnum.
Ég minni á aö til þess er ætlast
aö fundarmenn segi skýrt og
skorinort álit sitt á umræðuefn-
inu, þannig að skoöanir manna
komi sem gleggst i ljós.
Skýrslugjafarnir eru áreiðan-
lega miklir hæfileikamenn. Þeir
dvöldust hér á landi aðeins eina
viku i svartasta skammdeginu i
fyrra, en á þessum tima hafa þeir
safnað ótrúlega miklu efni og ööl-
ast almenna yfirsýn yfir visinda-
rannsóknir i landinu, sem ástæöa
er til að dást að.
Ég held að það séu fáar staö-
reyndavillur i þessari skýrslu.
Skýrslan hefur þvi ótvirætt gildi á
alþjóðavettvangi, t.d. innan
O.E.C.D., þar sem safnað er sam-
an upplýsingum um visindastarf-
semi i hinum ýmsu löndum.
Skýrslan ætti að reynast gagnleg
þegar gerður er hlutlægur sam-
anburöur á visindastarfsemi og
rannsóknum i ólikum löndum.
bessi skýrsla hefur þvi alþjóðlegt
upplýsingagildi sem ekki má van-
meta.
En að sjálfsögðu hefur skýrslan
annað og mikilvægara gildi i aug-
um Islendinga.
Hún er grundvöllur alvarlegrar
umræðu á Islandi um stöðu vis-
indarannsókna hér á landi og um
mótun visindastefnu fyrir ísland.
Ekkí vegna þess að skýrslan segi
fyrir um hverjar séu hinar einu
færu leiðir i sambandi við mótun
visindastefnu, heldur af hinu að
hún bendir á vandamálin og fær
Islendinga sjálfa til þess að hugsa
um þau og leita lausnar á þeim.
íslendingar verða sjálfir að rök-
ræða þessi mál sin i milli, enda
hlýtur öllum að vera ljóst að það
er hlutverk tslendinga einna að
móta eigin visindastefnu.
Við ráðum ekki 2 eða fleiri
skýrslugerðarmenn frá Paris eða
London til þess að búa til visinda-
stefnu, þótt svo hæfir menn séu i
boði sem prófessor Freeman og
Mr. Mullin eða aðrir fróðleiks-
menn um rikjandi ástand i vis-
indamálum viða um heim. Þekk-
ing þeirra kemur okkur að góðum
notum, og við erum þakklátir
þeim fyrir þá þekkingarmiðlun,
sem þeir láta okkur i té og gefa
menningarmál
Áh ugaverd
höggmynda-
sýning
Jónas Guðmundsson skrifar um myndlist
Kjarvalsstaðir
Hallsteinn Sigurðsson,
myndhöggvari.
Myndir frá
1968-1981
5.-20. sept.
1981.
■ Hallsteinn Sigurðsson, mynd-
höggvari (f. 1945) verður að telj-
ast i hópi eljusömustu mynd-
listarmanna af yngri kynslóðinni.
Ef til vill er þetta ættarfylgja, þvi
hann er bróbursonur Asmundar
Sveinssonar og þvi af listrænni og
vinnusamri ætt. Brátt hefur hann
unnið að myndlistarstörfum i tvo
áratugi, þrátt fyrir að aldurinn sé
ekki hár. Hann sýnir nú 28 verk á
Kjarvalsstöðum, á vesturgangi
og i portinu sunnan við húsið, en
það gefur sýningu hans óvenju-
legan og skemmtilegan blæ.
Hallsteinn Sigurðsson nam við
Myndlista- og handiöaskólann á
árunum 1963-1966, og þar eftir við
St. Martin’s School of Art og öðr-
um stöðum i London, eða á árun-
um 1966-1972 og námsferðir fór
hann siðan til ítaliu og Grikk-
landsá árunum 1972,1974 og 1975.
Það er nú naumast þorandi að
fást við höggmyndir án þess að
hafa komið i þau lönd, þvi þar er
ab finna nær alla undirstöðu, eða
frumatriði þeirrar höggmynda-
listar, er stunduð er i Evrópu.
Hann sýndi fyrst myndir i
Reykjavik árið 1971 og hefur sið-
an verið virkur myndlistarmaður
og er fyrir löngu orðinn þekktur
myndhöggvari.
Af framansögðu má lesa, að
þarna er á ferðinni vel menntaður
myndlistarmaður, sem að visu er
ekki nóg eitt sér, en Hallsteinn
hefur verið grandvar og trúr
sjálfum sér, og það gjörir vissan
gæfumun i allri listsköpun. Hann
hefur gefið sér tima og kann vel
til verka.
Sýningin á Kjarvals-
stöðum.
Það skal játað hér og nú, að
myndlist Hallsteins Sigurðssonar
hefur ekki valdið neinu uppnámi
hjá undirrituðum. Verk hans eru
oft eins og þung steinbörn. Ekki
aðeins á vogina, heldur einnig á
sálina. Þau hefur skort þá innri