Fréttablaðið - 08.02.2008, Qupperneq 38

8. FEBRÚAR 2008 FÖSTUDAGUR2 ● fréttablaðið ● heilsa og lífsstíll
Sölvi Fannar segir prótínstykki vissulega vera betri kost en sælgæti fyrir krakka.
FRÉTTABLAÐIÐ/AUÐUNN
Neytendum er talin trú um
að prótínstykki séu full af
næringu en spurning er hvort
það sé eitthvert mark takandi
á þeirri staðhæfingu.
Ein aðalreglan í breyttum lífsstíl
er sú að borða oftar á dag en hafa
skammtana smærri. Margir telja
sig hins vegar hvorki hafa tíma
né aðstöðu til að grípa eitthvað í
gogginn sex til átta sinnum á dag
og eiga því erfitt með að fylgja
eftir þessari gullnu reglu. Marg-
ir leysa vandann með því að
skella í sig svokölluðum prótín-
stykkjum (protein bar) en spurn-
ing vaknar hvort þau séu í raun
nokkuð hollari en hvert annað
súkkulaðistykki.
„Það kemur ekkert í staðinn
fyrir mat enda eru prótínstykki
ekki vel til þess fallin að gefa
okkur þá orku og næringarefni
sem aðalmáltíð á að sjá okkur
fyrir. Því miður falla marg-
ir í þessa gildru og læra í stað-
inn seint að meta að fullu bragð-
góða og holla fæðu,“ segir Sölvi
Fannar Viðarsson, sem hefur
starfað sem heilsuráðgjafi með
góðum árangri síðastliðin ár.
„Á móti kemur að oft erum við
í þeirri stöðu í nútímaþjóðfélagi,
sem er litað af streituvaldandi
hraða og samkeppni, að við verð-
um að velja skárri kostinn af
tveimur slæmum,“ segir hann.
„Sjálfur vel ég frekar bragð-
gott prótínstykki og tebolla en
að fá mér venjulegt súkkulaði
eða aðra óhollustu. Prótínstykk-
ið inniheldur hollari kolvetni, er
fullt af gæðaprótíni og einnig
trefjaríkara.“
Sölvi Fannar tekur líka fram
að prótínsúkkulaði sé vissulega
betri kostur en sælgæti fyrir
krakka og sjálfur segist hann
búa til afbragðs bragðaref úr
prótínsúkkulaði, skyri og fleiru
fyrir ungdóminn á sínu heimili.
„En ég verð að mæla með því
að reynt sé að fá sér, alla vega
til jafns, skyr og ávöxt eða álíka
holla og góða fæðu sem milli-
bita,“ segir Sölvi Fannar. „Pillur,
duft, prótínstykki og svo fram-
vegis kemur ekki í staðinn fyrir
mat sem aðalmáltíð. Prótínstykki
er þó mun betra að fá sér frek-
ar en ekki neitt þar sem svelti
er versta leiðin til að grennast.
En vanda þarf valið því stykkin
eru jafn mismunandi að gæðum
og þau eru mörg. Líklega er það
þó bragðskynið sem sker úr um
hvað hverjum og einum finnst
best.“ - kk
Gott á milli mála
Iðkendum í badminton hefur
fjölgað en það er rakið til
notkunar frístundakorta og
jákvæðrar umræðu.
Badminton er íþrótt í uppsveiflu.
Síðastliðin ár hefur íslensku af-
reksfólki í badminton fjölgað
mikið og ber helst að nefna Rögnu
Ingólfsdóttur og mikla velgengni
hennar.
Jóhann Kjartansson, kennari
hjá TBR, er ánægður með þá já-
kvæðu umræðu sem hefur fylgt í
kjölfar velgengninnar. Menn telja
það heiður fyrir félagið að eiga
slíkan íþróttagarp innan sinna
raða nú þegar það hefur sitt sjö-
tugasta starfsár. Það er talið að af-
reksfólk skapi áhuga og hefur ný-
liðum fjölgað hjá TBR og segir
Jóhann að vel sé tekið á móti þeim.
Meðal annars sé þeim boðið upp á
létta kennslu.
„Við erum með góða aðstöðu í
húsinu þannig að við viljum hvetja
skólana til að víkka sína starfsemi
og bjóða krökkunum upp á fjöl-
breytni í hreyfingu. Eini skólinn
sem býður nemendum sínum að
stunda badminton á skólatíma og
í stundatöflu er Langholtsskóli en
nokkrir aðrir hafa kennslutíma
síðdegis fyrir sína nemendur. Þar
hafa foreldrafélög komið að og
skipulagt rútuferðir fyrir krakk-
ana,“ segir Jóhann og er ekki nógu
ánægður með hversu þungt kerfið
er fyrir skóla sem vilja breyta og
bæta sína kennsluskrá. Þess má
geta að TBR hefur í fjölmörg ár
gefið börnum í 4. bekk badminton-
spaða og boðið þeim að kynna sér
undirstöðuatriðin í spilamennsku.
„Hins vegar hefur frístunda-
kortið gert mörgum kleift að
stunda íþróttina eftir að kynning-
artíma lýkur, þar sem kortið getur
greitt niður ástundun einu sinni til
tvisvar í viku. Við vonum auðvitað
að sem flestir geti haldið áfram að
stunda badminton og það er mjög
ánægjulegt að sjá hversu marg-
ir njóta sín í badminton sem ekki
finna sig í hópíþróttum.“
Badminton er ekki flókin íþrótt
og á heimasíðu TBR er því hald-
ið fram að badmintoníþróttin sé
ein vinsælasta almenningsíþrótt-
in í dag. „Fólk á öllum aldri hitt-
ist einu sinni í viku eða oftar, og
keppir eða leikur sér í badmin-
ton,“ segir Jóhann. „Sumir æfa
mörgum sinnum í viku hverri
og keppa til árangurs í mótum,
en flestir stunda badminton sér
til ánægju og heilsuræktar. Fólk
finnur sér andstæðinga við sitt
hæfi og best er ef menn eru sem
jafnastir á vellinum.“
Jóhanni segir að ánægjan á
vellinum sé hátt í hundrað pró-
sent en ekki nema um fimmt-
án til tuttugu prósent af þeim
sem stunda badminton stefna á
keppni, flestir vilja bara vera
með út af skemmtilegri hreyf-
ingu og góðum félagsskap. „Það
geta allir spilað badminton, það
er aldrei of seint að byrja en gott
er fyrir krakka að kynnast íþrótt-
inni snemma eða þegar þau eru í
3. til 4. bekk.“
- vaj
Afreksfólk skapar áhuga
Vel er tekið á móti nýliðum í badminton hjá TBR en þar er meðal annars boðið upp á létta kennslu. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
Snjóþrúgur hafa í þúsundir ára verið not-
aðar í þeim tilgangi að auðvelda fólki að
komast yfir snævi þaktar breiður. Síðustu
áratugi hefur hönnun þeirra fleygt fram
og vestanhafs í Kanada og norðarlega í
Bandaríkjunum virðist vera í uppsiglingu
æði í kringum keppnisíþróttina snowshoe-
ing, snjóþrúgugöngu, en þar er keppt í
því að hlaupa tilteknar vegalengdir á sem
stystum tíma.
Uppgang þessarar íþróttar má rekja til
þess að menn fóru að nota snjóþrúgur til
að stunda heilbrigða útivist. Í framhaldi
af því var farið að halda keppnir í snjó-
þrúgugöngu líkt og gert er í skíðagöngu
eða langhlaupi. Það er því af sem áður var
þegar nánast eingöngu fjallgöngumenn og
veiðimenn notuðu snjóþrúgur til að kom-
ast leiðar sinnar.
Almenningur áttaði sig nefnilega á
ánægjunni sem hlotist getur af því að
arka um í snjóþrúgum í djúpri fönn, auk
þess sem fólk kemst þannig lengra út í
ósnortna náttúruna. Menn hafa látið hafa
eftir sér að á snjóþrúgum finnist þeim
þeir vera komnir í fótspor hálfgerðra
landkönnuða, sem halda inn á ósnortnar
breiður af snjó.
Þá eru óupptaldir allir þeir kostir, sem
menn hafa uppgötvað við notkun snjó-
þrúgna. Einn sá helsti er sá að þær dreifa
líkamsþunga notandans á stóran flöt. Af
þeim sökum sekkur hann ekki algjörlega
í snjóinn þar sem þrúgurnar gera honum
kleift að haldast ofan á snjónum. Sumir
líkja reynslunni við það þegar ökumenn
jeppa hleypa lofti úr dekkjum bifreiða
sinna.
Þá þykir tiltölulega auðvelt að læra að
ganga um á snjóþrúgum, miðað við til
dæmis skíði og snjóbretti. Maður bind-
ur snjóþrúgurnar einfaldlega við eigin
skó og hermir svo eftir gæsagangi þegar
farið er af stað; slengir löppunum ögn til
hliðanna og stígur niður á hælana. Full-
sannað þykir að menn detta ekki mikið
í snjóþrúgugöngu, hvorki fram né aftur
fyrir sig.
Þá er óupptalin sú staðreynd að líkam-
inn brennir meira en sex hundruð kalór-
íum á klukkustund í snjóþrúgugöngu, en
það er 65 prósentum meiri brennsla en
hlýst af því að ganga eða hlaupa á sama
hraða í jafn langan tíma. Það hljóta að
teljast jákvæð tíðindi fyrir þá sem leita
leiða til að grenna sig eða vilja einfald-
lega komast í gott form.
Þess skal jafnframt getið að í grunninn
eru þrjár tegundir snjóþrúgna í boði, eftir
því hvað menn ætla sér með þær: Hlaupa-
þrúgur sem eru litlar og léttar, útivistar-
þrúgur sem eru stærri og ætlaðar í fimm
til átta kílómetra göngur og loks fjallgöngu-
þrúgur sem eru stærstar og ætlaðar, eins
og nafnið gefur til kynna, til fjallgöngu og
lengri ferða úti í villtri náttúrunni.
Snjóþrúguæðið hefur enn sem komið er
ekki teygt sig hingað en snjóþrúgur eru
þó fáanlegar í nokkrum af helstu sport-
vöru-, útivistar- og veiðivöruverslunum
landsins, meðal annars í verslunum Úti-
lífs og í Íslensku ölpunum. Þannig að nú
er bara að verða fyrstur og starta þessu
nýja æði á Íslandi. - nrg
Snjóþrúguæði í uppsiglingu
Víða erlendis er ganga á snjóþrúgum vinsæl
keppnisíþrótt, en þar þekkist hún undir
heitinu snowshoeing.