Fréttablaðið - 12.07.2008, Blaðsíða 28

● heimili&hönnun
T
aukarfan er ólíkindatól. Þar lifir óhreina tauið í aðskildum
heimi frá raunveruleikanum og á sitt eigið líf. Sokkapör koma
nánast aldrei saman út úr þvottavélinni þótt farið sé úr þeim
jafn óhreinum á sama tíma og þeim skellt í óhreinataukörfuna
á sama augnabliki. Í taukörfunni hlýtur eitthvert óþekkt ferli að taka
við því þegar brjóta á saman hreinan þvottinn vantar í það minnsta
helminginn af sokkunum. Svo dóla þeir stakir í skúffu nokkrar þvotta-
umferðir í von um að félagar þeirra komi fram. Eins geta óþekktir
sokkar dúkkað upp í hreina staflanum sem jafnvel enginn af heimilis-
fólkinu kannast við að eiga.
Þetta vandamál er vel þekkt á mínu heimili. Stakir sokkar eiga sér
fastan sess í efstu skúffunni vinstra megin, en þar er þeim safnað í
knippi og hár hnésokkur bundinn um. Við höfum
gripið til þess ráðs að kaupa einungis eina tegund
af sokkum. Öllum í sama lit og þá getum við allt-
af notað þá sokka sem koma út úr þvottavélinni
saman, hvort sem þeir hafi verið samferða í
óhreina tauið eða ekki. Við erum heppin að nota
nánast sama skónúmer hjónin.
Við höfum náð nokkrum tökum á vandamálinu
með þessum hætti og í raun einfaldar það lífið tals-
vert að losna við að velja sokka á morgnana. Auð-
vitað getur það þó orðið leiðigjarnt að nota alltaf sama litinn af sokkum,
sérstaklega yfir sumartímann. Þá fara að laumast í safnið fleiri litir. En
í fyrsta þvotti verða þeir viðskila við félaga sinn sem sést síðan aldrei
meir. Örlög þeirra eru því nær undantekningalaust að enda í knippinu
með hnésokknum.
Þetta sjálfstæða líf í taukörfunni á sér fleiri hliðar en það eru ekki
einungis sokkarnir sem fara sínar eigin leiðir í óhreina tauinu. Stundum
líður langur tími milli þess sem einhver flík fer í körfuna og þangað til
hún lætur loksins sjá sig aftur í hreina staflanum. Hvar flíkin var allan
þennan tíma í millitíðinni er erfitt að segja til um. Jafnvel var búið að
snúa öllu við til að leita að henni.
Heilu handklæðin af óþekktum uppruna eiga það líka til að birtast í
hreina staflanum, jafnvel merkt einhverri sundlaug. Sundlaug sem við
höfum kannski aldrei heimsótt! Þessi handklæði eru þó yfirleitt ágætis
handklæði og hafa smám saman gert sig heimakomin í baðskápnum og
samsama sig heimilishandklæðunum.
Það getur þó verið pínlegt að reyna að útskýra tilvist merktu hand-
klæðanna fyrir næturgestum. Þeir taka lítið mark á kenningunum um
sjálfstætt líf taukörfunnar.
Sjálfstætt líf í taukörfunni
„Auðvitað getur
það þó orðið
leiðigjarnt að
nota alltaf sama
litinn af sokkum,
sérstaklega yfir
sumartímann.“
HEIMILISHALD
RAGNHEIÐUR TRYGGVADÓTTIR
● HENTUGT HÚSGAGN Húsgagnabúðin Eggið býður
upp á hentugan sófa með stillanlegum örmum. Þreyttir
einstaklingar geta lagt armana niður og fengið sér blund.
Hentar líka ef þörf er á meira setuplássi, því hægt er að
sitja á örmunum. Sófinn fæst í þremur gráum tónum og
með tveimur og þremur sætum.
„Stóllinn er hluti af sófasetti sem
ég fékk frá pabba í gjöf innan
gæsalappa af því hann sagði að ég
fengi það að láni en ég á það samt,“
segir Sara Elísabet Svansdóttir
og hlær. „Pabbi fékk sófasett-
ið úr dánarbúi vinar síns, gamals
manns, sem hann heimsótti alla
laugardaga. Það var geymt í kjall-
ara þar sem foreldrar mínir höfðu
ekki pláss og því var kjörið að láta
mig fá það.“
Sófasettið er handskorið og
hafði nýlega verið bólstrað þegar
faðir Söru erfði það. „Foreldr-
ar mínir segja að það sé voða fínt
svo ég á að vera þakklát, sem ég er.
Stóllinn er þægilegur, í raun mun
þægilegri en hann virðist. Áklæð-
ið er mjúkt og það er gott að sitja í
honum. Síðan er hann á besta stað,
í tónlistarhorninu þar sem finna
má græjur og góða tónlist. Hann er
í raun plötusnúðastóllinn okkar og
vinsælasti stóllinn í partíum. Þar
er gaman að sitja og stjórna tón-
listinni,“ segir Sara, sem fékk sófa-
settið fyrir rúmu ári þegar hún
flutti í íbúð á Bergstaðastræti.
Á heimilinu er mikið af gömlum
húsgögnum og segir Sara að í raun
megi lýsa stílnum sem samblöndu
af Ikea og antík. „Ég vil hafa nýtt
og gamalt í bland og er mjög hrif-
in af blómum. Ég er alltaf að kaupa
ný blóm og í raun alveg að drekkja
meðleigjandanum í gróðri,“ segir
Sara stríðin. „Uppáhaldsbúðin
mín er Gróðrarstöð Ingibjarg-
ar í Hveragerði en ég fór þangað
um daginn og missti mig og fyllti
bílinn af blómum.
Þrátt fyrir að sambúðin hjá Söru
og Sigríði vinkonu hennar gangi
vel viðurkennir Sara að þær rífist
oft um stólinn góða. „Hann er bara
svo stór, þægilegur og á besta stað,
þar eru tengi fyrir tölvuna, tónlist-
in við hliðina og birtan flæðir inn
um gluggann.“ - hs
Bitbein samleigjenda
● Sara Elísabet Svansdóttir, verkfræðingur og plötusnúður, býr ásamt vinkonu sinni í nota-
legri íbúð á Bergstaðastrætinu. Þær halda báðar mikið upp á forláta stól sem þar er.
Sara lætur fara vel um sig í gamla stólnum sem er hluti af sófasetti sem pabbi hennar
erfði. FRÉTTABLAÐIÐ/ARNÞÓR
● Forsíðumynd: Anton Brink tók mynd á heimili Hörpu
Pétursdóttur Útgáfufélag: 365 miðlar ehf., Skaftahlíð 24, 105
Reykjavík, s. 512 5000 Ritstjórar: Roald Eyvindsson roald@
frettabladid.is, Emilía Örlygsdóttir emilia@frettabladid.is Aug-
lýsingar: Hlynur Þór Steingrímsson s. 512 5439 Útlitshönnuð-
ur: Kristín Agnarsdóttir kristina@frettabladid.is.
Vinnufatabúðin
Fagmennska og þjónusta í fyrirrúmi
12. JÚLÍ 2008 LAUGARDAGUR2